Slowly lowering his head to inspect

Slowly lowering his head to inspect his now healthy and strong legs, he moved with caution at first before gradually progressing to kicking as his confidence grew. Suddenly, he broke out in emphatic laughter and laughed and laughed and laughed until he was in tears. This general who had once shaken the world, an iron blooded man who did not shed tears when he suffered a plot against him, had broken down in tears when he had recovered!

He saw, with tears in his eyes, the affectionate moment between his father and his nephew. A surge of emotions overwhelmed him and, with a quick two steps, suddenly plopped down on his knees. “This unworthy child pays respect to father!” It’s been ten years…ten years where he could not kowtow* to his father!

[*kowtowing or prostrating before one’s father is a social custom to demonstrate filial piety, one of the core doctrine of Confucianism.]

Jun Zhan Tian was trembling from head to toe as he faltered. “My son…stand up. Quickly. Quickly stand up…”

“Mo Xie!” Jun Wu Yi stood up and stared deeply at Jun Mo Xie. “You have given me back my life…”

Before he could finish, Jun Mo Xie’s laughter interrupted him. “Third Uncle, you speak as if you were not already alive and well. Besides, I’m your nephew; could it be that we have to write out two “Jun” with one brush? There’s no need for petty distinctions between family members. Not to mention that this is my duty as part of the younger generation.”

Jun Wu Yi let out a deep, hearty laugh and stared deeply at his nephew; he had made a wholehearted decision at this moment: Since I can stand, I’ll bear Jun Family’s heavy burden upon my shoulders!

My, Jun Wu Yi’s, long sword that has been covered in dust for ten years is once more unsheathed; not for king and country, and not for the common people! But for the Jun Family, and for—Mo Xie!

“Third Uncle.” Jun Mo Xie suddenly started laughing uncontrollably; it was rather strange as if he harbored mischievous intention. The two men were at a loss and looked at him in confusion.

“Third Uncle, your asset is quite substantial, but…” Jun Mo Xie was now shaking all over from laughing, “…this valiant and spirited bearing; although grandpa definitely won’t mind, your nephew is still a little embarrassed. You should…cover up, HAHAHA…”

Jun Mo Xie winked as he gazed toward Jun Wu Yi’s lower half. Jun Wu Yi had been stark naked during his treatment and subsequent meditation. After he had discovered his complete recovery, he had completely neglected this point under his emotional state of mind. Up until now, he was still exposed, wagging his head in a high-spirited manner.

Results (Thai) 1:

เขาค่อย ๆ ลดหัวของเขาในการตรวจสอบขณะนี้มีสุขภาพดี และแข็งแรงขา ย้ายไป ด้วยความระมัดระวังในตอนแรกก่อนค่อย ๆ กำลังเตะขณะที่เขามั่นใจเติบโต ทันใดนั้น เขาในเด่นหัวเราะ และหัวเราะขึ้น และหัวเราะ และหัวเราะจนร้องไห้ นี้ทั่วไปที่เมื่อมีเขย่าโลก เป็น blooded เหล็กที่ไม่ได้หลั่งน้ำตาเมื่อเขาประสบพล็อตกับเขา ได้เสียลงร้องไห้เมื่อเขาได้หายเขาเห็น ด้วยน้ำตาในดวงตาของเขา ในขณะที่ทอดระหว่างพ่อของเขาและหลานชาย กระชากอารมณ์จมเขา แล้ว กับขั้นสองที่รวดเร็ว ฉับพลัน plopped ลงบนหัวเข่าของเขา "นี้ไม่สมควรลูกจ่ายเคารพพ่อ" สิบปี...แล้วสิบปีที่เขาอาจไม่ kowtow * พ่อของ[* kowtowing หรือ prostrating ก่อนของพ่อ เองสังคมแสดงให้เห็นถึงการยึดถือความเลื่อมใสในศาสนา หลักคำสอนหลักของขงจื้ออย่างใดอย่างหนึ่ง]มิ.ย. Zhan Tian เป็นตัวสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า ตามเขาพูดตะกุกตะกักใน "ลูกชายของฉัน...ยืนขึ้น อย่างรวดเร็ว ยืนอย่างรวดเร็วขึ้น... ""อิง Mo" มิ.ย. Wu Yi ยืนขึ้น และจ้องมองลึกที่อิง Mo Jun "คุณให้ฉันกลับชีวิตผม..."ก่อนที่เขาเสร็จสิ้น หัวเราะ Jun Mo เจียขัดจังหวะเขา "ลุงสาม คุณพูดว่าคุณไม่ได้มีชีวิตอยู่ และดีขึ้น นอกจากนี้ ฉันเป็นหลานของคุณ อาจจะเป็นที่เราต้องเขียนออกสอง "Jun" มีหนึ่งแปรงหรือไม่ ไม่จำเป็นต้องสังเกตความแตกต่างระหว่างสมาชิกในครอบครัวได้ ไม่ต้องพูดถึงว่า เป็นหน้าที่ของฉันเป็นส่วนหนึ่งของรุ่นที่เด็กกว่า"มิ.ย. Wu Yi ให้ออกหัวเราะลึก แสนอร่อย และจ้องมองลึกที่หลานชาย เขาทำการตัดสินใจล้วนขณะนี้: ตั้งแต่ฉันสามารถยืน ฉันจะแบกภาระหนักของครอบครัว Jun เมื่อไหล่ของฉันฉัน มิ.ย. Wu Yi ของ ดาบยาวที่ถูกคลุมในฝุ่นสำหรับสิบปีอีกครั้ง unsheathed ไม่คิงและประเทศ และไม่ใช่ สำหรับคนทั่วไป แต่ สำหรับ ครอบครัว Jun และ — อิง Mo"สามลุง" Jun Mo เจียก็เริ่มหัวเราะดะ มันก็ค่อนข้างแปลกว่าเขา harbored ตั้งใจซุกซน ชายสองคนสูญเสีย และมองเขาในความสับสน"ลุงสาม สินทรัพย์ของคุณพบมาก แต่..." Jun Mo เจียถูกตอนนี้สั่นทั้งหมดจากการหัวเราะ, "... .this กล้าหาญ และชีวิตชีวาเรือง แม้ว่าคุณปู่แน่นอนไม่ทราบ เป็นหลานของคุณจะยังคงอายเล็กน้อย ...ที่คุณควรครอบคลุมถึง HAHAHA... "Jun Mo เจีย winked เขาจ้องไปทางมิ.ย. Wu Yi ครึ่งล่าง มิ.ย. Wu Yi ได้สิ้นเชิงเปลือยกายในระหว่างการรักษาและการทำสมาธิตามมา หลังจากที่เขาได้ค้นพบของเขากู้คืนเสร็จสมบูรณ์ เขาได้อย่างสมบูรณ์ละเลยจุดนี้ภายใต้สภาพของอารมณ์ของจิตใจ จนถึงตอนนี้ เขาสัมผัสยังคง กระดิกหัวของเขาในลักษณะ high-spirited

Results (Thai) 2:

ช้าลดหัวของเขาในการตรวจสอบขาตอนนี้สุขภาพดีและแข็งแรงของเขาที่เขาจะย้ายด้วยความระมัดระวังในตอนแรกก่อนที่จะค่อย ๆ คืบหน้าเตะเป็นความเชื่อมั่นของเขาเติบโต ทันใดนั้นเขาก็โพล่งออกมาเสียงหัวเราะหนักแน่นและหัวเราะและหัวเราะและหัวเราะจนกว่าเขาจะอยู่ในน้ำตา ทั่วไปที่เคยเขย่าครั้งเดียวโลกคนเหล็กเลือดที่ไม่หลั่งน้ำตาเมื่อเขาได้รับความเดือดร้อนพล็อตกับเขาได้เสียลงในน้ำตาเมื่อเขาหาย! เขาเห็นด้วยน้ำตาในดวงตาของเขาในขณะที่ความรักระหว่างเขา พ่อและหลานชายของเขา กระชากอารมณ์ครอบงำเขาและมีความรวดเร็วในขั้นตอนที่สองก็ plopped ลงบนหัวเข่าของเขา "นี่เด็กไม่คู่ควรให้ความเคารพกับพ่อ!" มันเป็นสิบปี ... สิบปีที่เขาไม่สามารถคุกเข่า * กับพ่อของเขา! [* kowtowing หรือพินอบพิเทาก่อนที่พ่อของคนเป็นประเพณีทางสังคมเพื่อแสดงให้เห็นถึงความกตัญญูซึ่งเป็นหนึ่งในหลักคำสอนหลักของ ขงจื้อ.] มิถุนายน Zhan Tian สั่นตั้งแต่หัวจรดเท้าในขณะที่เขาสะดุด "ลูกชายของฉัน ... ลุกขึ้นยืน อย่างรวดเร็ว. ได้อย่างรวดเร็วยืนขึ้น ... " " โม Xie! "มิถุนายน Wu Yi ยืนขึ้นและจ้องลึกที่มิถุนายนโม Xie "คุณมีให้ฉันกลับไปชีวิตของฉัน ... " ก่อนที่เขาจะพูดจบเสียงหัวเราะมิถุนายนโม Xie ของเขาถูกขัดจังหวะ "สามลุงคุณพูดว่าคุณไม่ได้มีชีวิตอยู่และดี นอกจากนี้ผมหลานชายของคุณ มันอาจจะเป็นไปได้ว่าเราจะต้องเขียนออกมาสอง "มิถุนายน" กับหนึ่งแปรง? ไม่จำเป็นต้องมีความแตกต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างสมาชิกในครอบครัวไม่ได้ ไม่ต้องพูดถึงว่านี่เป็นหน้าที่ของผมที่เป็นส่วนหนึ่งของรุ่นน้อง ". มิถุนายน Wu Yi ให้ออกลึกหัวเราะมากมายและจ้องลึกที่หลานชายของเขา; เขาได้ตัดสินใจด้วยความเต็มใจในขณะนี้: ตั้งแต่ฉันสามารถยืนฉันจะแบกรับภาระหนักมิถุนายนของครอบครัวบนไหล่ของฉัน! My จุนวูยี่ดาบยาวที่ได้รับการคุ้มครองในฝุ่นสิบปีเป็น unsheathed อีกครั้ง; ไม่ได้สำหรับกษัตริย์และประเทศและไม่ได้สำหรับคนทั่วไป! ! แต่สำหรับมิถุนายนครอบครัวและสำหรับ-Mo Xie ". สามลุง" มิถุนายนโม Xie ก็เริ่มหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง; มันก็ค่อนข้างแปลกราวกับว่าเขาเก็บงำความตั้งใจที่ซุกซน ทั้งสองคนเป็นที่สูญเสียและมองไปที่เขาอยู่ในความสับสน. "ลุงสามสินทรัพย์ของคุณเป็นอย่างมากทีเดียว แต่ ... " โมมิถุนายน Xie ตอนนี้สั่นจากทั่วทุกมุมหัวเราะ " ... กล้าหาญนี้และแบริ่งมีชีวิตชีวา; แม้ว่าคุณปู่แน่นอนจะไม่ทราบหลานชายของคุณก็ยังคงเป็นอายเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณควรจะครอบคลุมถึง ... ฮ่าฮ่าฮ่า ... " มิถุนายนโม Xie เชื่อมโยงในขณะที่เขาจ้องมองไปยังครึ่งล่างมิถุนายนวูยี่ มิถุนายน Wu Yi เคยเปลือยล่อนจ้อนในระหว่างการรักษาและการทำสมาธิตามมาทีหลัง หลังจากที่เขาได้ค้นพบการกู้คืนที่สมบูรณ์แบบของเขาเขาเคยให้ความสนใจประเด็นนี้อย่างสมบูรณ์ภายใต้สภาวะทางอารมณ์จิตใจของเขา จนถึงตอนนี้เขายังคงสัมผัสกระดิกหัวของเขาในลักษณะที่คึกคะนอง

Results (Thai) 3:

ค่อยๆลดหัวตรวจสอบของเขาตอนนี้สุขภาพขาแข็งแรง เขาย้ายด้วยความระมัดระวังในตอนแรกก่อนจะค่อยๆคืบหน้าไปเตะความมั่นใจของเขาเติบโต ทันใดนั้น เขาแหกคุกออกมาหนักแน่นหัวเราะและหัวเราะและหัวเราะจนน้ำตานองหน้า นี้ทั่วไปที่เคยเขย่าโลก เตารีด สายเลือด คนที่ทำไม่หลั่งน้ำตาเมื่อเขาต้องต่อต้านเขาได้หักลงในน้ำตาเมื่อเขาได้คืน !เขาเห็น พร้อมกับน้ำตาในตาของเขา ขณะที่ความรักระหว่างพ่อและหลานชายของเขา กระชากอารมณ์อย่างแน่นอน เขา และ กับ รวดเร็ว สองก้าว ทันใดนั้น plopped ลงบนหัวเข่าของเขา " เด็กที่ไม่สมควรนี้จ่ายเคารพพ่อ " มันผ่านมา 10 ปี 10 ปี . . . ที่เขาไม่อาจประจบ * กับพ่อเขา[ * kowtowing หรือสิก่อนที่หนึ่งของพ่อเป็นสังคมเองที่จะแสดงให้เห็นถึงความกตัญญู หนึ่งในแกนหลักของขงจื้อ ]จุนจั้นเทียนสั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาสะดุด " ลูกชายของฉัน . . . . . ลุกขึ้น ได้อย่างรวดเร็ว รีบลุกขึ้นยืน . . . . . . . "" โมเซีย ! " จุน Wu Yi ยืนขึ้นและจ้องลึกที่จุนโมเซี่ย . " คุณจะให้ฉันกลับไปชีวิตของฉัน . . . "ก่อนที่เขาจะพูดจบ จุน โม เซี่ย เสียงหัวเราะขัดจังหวะเขา " ท่านลุงสาม คุณพูดเหมือนกับว่าคุณไม่ได้มีชีวิตอยู่และดี นอกจากนี้ ฉันเป็นหลานของคุณ หรือว่าเราต้องเขียนสอง " จุน " กับหนึ่งแปรง ? ไม่ต้องมีความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างสมาชิกในครอบครัว ไม่ต้องพูดถึงว่า นี้เป็นหน้าที่ของผมในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของคนรุ่นใหม่”จุนวูยีให้ลึก ชื่นมื่น หัวเราะและจ้องมองลึกที่หลานชายของเขา เขาตัดสินใจอย่างจริงจังในขณะนี้ : ตั้งแต่ฉันสามารถยืนได้ ผมจะแบกภาระหนักของครอบครัว จุน บนไหล่ของฉันของฉัน จุน วูยี ดาบยาวที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นสำหรับสิบปีเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ไม่อยู่ในฝัก ไม่สำหรับพระมหากษัตริย์และประเทศ ไม่ใช่ประชาชนทั่วไป แต่สำหรับครอบครัว จุน และ โมเซีย !" ท่านลุงสาม " จุนโมเซียก็เริ่มหัวเราะงอหาย ; มันค่อนข้างแปลกถ้าเขายอมรับเจตนาร้าย . สองหนุ่มที่สูญเสียและมองเขาอย่างสับสน" ท่านลุงสาม สินทรัพย์ของคุณจะค่อนข้างมาก แต่ . . . . . . . " จุนโมเซี่ยตอนนี้สั่นไปทั้งตัว จากหัวเราะ " . . . . . . . นี่กล้าหาญและมีชีวิตชีวา แบริ่ง แม้ว่าคุณปู่จะไม่รังเกียจ หลานชายยังอายเลย คุณควร . . . . . . . ขึ้นปก ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . . . . . "จุนโมเซี่ยขยิบตาอย่างเขาจ้องมองไปที่จุน Wu Yi ลดลงครึ่งหนึ่ง จุนวูยีเคยเปลือยเปล่าของเขาระหว่างการรักษา และภายหลังการฝึกสมาธิ หลังจากที่เขาได้ค้นพบการรักษาเสร็จสิ้น เขาก็ทอดทิ้ง จุดนี้ภายใต้สภาวะทางอารมณ์ของจิต จนถึงตอนนี้ เขายังเปิดเผย สั่นศีรษะของเขาในสปิริตสูงเช่นนี้