How do hyperinflations end? The sta

How do hyperinflations end? The standard answer is that governments have to make a credible commitment to halting the rapid growth in the stock of money. Proponents of this view consider the end of the German hyperinflation to be a case in point. In late 1923, Germany undertook a monetary reform, creating a new unit of currency called the rentenmark. The German government promised that the new currency could be converted on demand into a bond having a certain value in gold. Proponents of the standard answer argue that the guarantee of convertibility is properly viewed as a promise to cease the rapid issue of money.
An alternative view held by some economists is that not just monetary reform, but also fiscal reform, is needed to end a hyperinflation. According to this view, a successful reform entails two believable commitments on the part of government. The first is a commitment to halt the rapid growth of paper money. The second is a commitment to bring the government’s budget into balance. This second commitment is necessary for a successful reform because it removes, or at least lessens, the incentive for the government to resort to inflationary taxation. If the government commits to balancing its budget, people can reasonably believe that money growth will not rise again to high levels in the near future. Thomas Sargent, a proponent of the second view, argues that the German reform of 1923 was successful because it created an independent central bank that could refuse to monetize the government deficit and because it included provisions for higher taxes and lower government expenditures. Another way to look at Sargent’s view is that hyperinflations end when people reasonably believe that the rate of money growth will fall to normal levels both now and in the future.
Businesses that hold stores of raw materials and commodities gain at the expense of the general public. In Germany, renters gained at the expense of property owners because rent ceilings did not keep pace with the general level of prices. Costantino Bresciani-Turroni argues that the hyperinflation destroyed the wealth of the stable classes in Germany and made it easier for the National Socialists (Nazis) to gain power.

Results (Thai) 1:

วิธีทำการสิ้นสุด hyperinflations คำตอบมาตรฐานคือ ว่า รัฐบาลต้องทำให้ความมุ่งมั่นน่าเชื่อถือเพื่อยุติการทำงานเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในสต็อกของเงิน Proponents ของมุมมองนี้พิจารณาตามภาวะเงินเฟ้อยิ่งยวดเยอรมันเป็น กรณีในจุด พี่ปลาย เยอรมนี undertook ปฏิรูปเงิน สร้างหน่วยใหม่ของสกุลเงินที่เรียกว่า rentenmark รัฐบาลเยอรมันได้สัญญาว่า สกุลเงินใหม่สามารถแปลงความต้องการพันธบัตรมีค่าทองคำ Proponents คำตอบมาตรฐานโต้เถียงว่า รับประกันของ convertibility ถูกต้องดูเป็นสัญญาที่จะให้เงินออกอย่างรวดเร็วมุมมองอื่นที่จัดขึ้น โดยนักเศรษฐศาสตร์บางคนได้ว่า ปฏิรูปไม่เพียงเงิน แต่การปฏิรูปทางการเงิน จำเป็นสำหรับการสิ้นสุดเป็นภาวะเงินเฟ้อยิ่งยวด ผสม ปฏิรูปประสบความสำเร็จมีการผูกพันสองเชื่อในส่วนของรัฐบาล แรกคือ ความมุ่งมั่นที่จะหยุดการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเงินกระดาษ ที่สองคือ ความมุ่งมั่นที่จะนำงบประมาณของรัฐบาลเป็นยอดดุล ความมุ่งมั่นที่สองนี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับปฏิรูปประสบความสำเร็จเนื่องจากเอา หรือน้อย ลด จูงให้รัฐบาลหันไปภาษีเงินเฟ้อ ถ้ารัฐบาลมุ่งมั่นในการสร้างสมดุลของงบประมาณ คนสามารถประหยัดเชื่อว่า เจริญเติบโตของเงินจะไม่เพิ่มขึ้นอีกระดับสูงในอนาคตอันใกล้ Thomas Sargent, proponent ของสอง จนว่า ปฏิรูปเยอรมันของ 1923 ได้สำเร็จเนื่อง จากสร้างธนาคารกลางอิสระที่สามารถปฏิเสธการสร้างดุลของรัฐบาล และเนื่อง จากได้รวมบทบัญญัติภาษีสูงขึ้นและค่าใช้จ่ายของรัฐบาลลดลง ดูที่มุมมองของ Sargent อีกวิธีคือ ตอน hyperinflations เมื่อคนสมเหตุสมผลเชื่อว่า อัตราการเจริญเติบโตของเงินจะลดลงระดับปกติทั้งในปัจจุบัน และในอนาคตธุรกิจร้านค้าวัตถุดิบและสินค้าโภคภัณฑ์ที่ได้รับค่าใช้จ่ายของประชาชน ในเยอรมนี หรือได้รับค่าใช้จ่ายของเจ้าของทรัพย์สินเนื่องจากเช่าเพดานไม่ได้ทำให้ทันกับระดับราคาทั่วไป Costantino Bresciani Turroni จนว่า ภาวะเงินเฟ้อยิ่งยวดที่ทำลายมายเรียนเสถียรภาพในประเทศเยอรมนี และทำง่าย Socialists ชาติ (Nazis) เพื่อให้ได้พลังงาน

Results (Thai) 2:

วิธีทำ hyperinflations จบ? คำตอบมาตรฐานคือว่ารัฐบาลต้องทำให้ความมุ่งมั่นที่จะมีความน่าเชื่อถือลังเลการเติบโตอย่างรวดเร็วในสต็อกของเงิน ผู้เสนอมุมมองนี้พิจารณาในตอนท้ายของ hyperinflation เยอรมันจะเป็นกรณีในจุด ในช่วงปลายทศวรรษ 1923 เยอรมนีมารับการปฏิรูปทางการเงิน, การสร้างหน่วยงานใหม่ของสกุลเงินที่เรียกว่า rentenmark รัฐบาลเยอรมันสัญญาว่าสกุลเงินใหม่สามารถแปลงตามความต้องการเข้ามาในตราสารหนี้ที่มีค่าบางอย่างในทองคำ ผู้เสนอคำตอบที่มาตรฐานยืนยันว่าการรับประกันการเปลี่ยนแปลงมีการดูอย่างถูกต้องเป็นสัญญาที่จะยุติปัญหาอย่างรวดเร็วของเงิน.
มุมมองทางเลือกที่จัดขึ้นโดยนักเศรษฐศาสตร์บางคนที่ไม่ได้เป็นเพียงการปฏิรูปทางการเงิน แต่ยังการปฏิรูปการคลังเป็นสิ่งจำเป็นที่จะจบ hyperinflation . ตามมุมมองนี้การปฏิรูปที่ประสบความสำเร็จสร้างความเชื่อสองภาระผูกพันในส่วนของรัฐบาล ที่แรกก็คือความมุ่งมั่นที่จะหยุดการเติบโตอย่างรวดเร็วของเงินกระดาษ ประการที่สองคือความมุ่งมั่นที่จะนำงบประมาณของรัฐบาลที่เข้าสู่ความสมดุล ความมุ่งมั่นที่สองนี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการปฏิรูปประสบความสำเร็จเพราะมันจะเอาหรืออย่างน้อยก็ช่วยลดแรงจูงใจสำหรับรัฐบาลที่จะรีสอร์ทเพื่อการจัดเก็บภาษีเงินเฟ้อ หากรัฐบาลมุ่งมั่นที่จะสมดุลงบประมาณคนมีเหตุผลสามารถเชื่อว่าการเติบโตของรายได้ที่จะไม่ลุกขึ้นมาอีกระดับสูงในอนาคตอันใกล้ โทมัสซาร์เจนท์การแสดงของมุมมองที่สองระบุว่าการปฏิรูปของเยอรมัน 1923 ที่ประสบความสำเร็จเพราะมันสร้างธนาคารกลางที่เป็นอิสระที่จะปฏิเสธที่จะสร้างรายได้จากการขาดดุลของรัฐบาลและเพราะมันรวมถึงอาวุธสำหรับภาษีที่สูงขึ้นและลดค่าใช้จ่ายของรัฐบาล วิธีการที่จะมองไปที่มุมมองของซาร์เจนท์ก็คือว่า hyperinflations สิ้นสุดเมื่อคนมีเหตุผลเชื่อว่าอัตราการเติบโตของรายได้จะลดลงสู่ระดับปกติทั้งในปัจจุบันและในอนาคต.
ธุรกิจที่ถือร้านค้าของวัตถุดิบและสินค้าโภคภัณฑ์ได้รับค่าใช้จ่ายของประชาชนทั่วไป . ในประเทศเยอรมนีผู้เช่าได้รับค่าใช้จ่ายของเจ้าของทรัพย์สินเพราะเพดานให้เช่าไม่ได้ให้ทันกับระดับทั่วไปของราคา Costantino Bresciani-Turroni ระบุว่า hyperinflation ทำลายความมั่งคั่งในชั้นเรียนที่มีเสถียรภาพในประเทศเยอรมนีและทำให้มันง่ายสำหรับสังคมแห่งชาติ (นาซี) ที่จะได้รับพลังงาน

Results (Thai) 3:

วิธีทำ hyperinflations จบ คำตอบมาตรฐานที่รัฐบาลต้องสร้างความน่าเชื่อถือให้หยุดการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในหุ้นเงิน ผู้เสนอของมุมมองนี้พิจารณาการสิ้นสุดของพวกเขาเยอรมันเป็นกรณีในจุด ในปลายปี ค.ศ. 1923 , เยอรมัน รับหน้าที่การปฏิรูปทางการเงิน การสร้างใหม่หน่วยของสกุลเงินเรียกว่า rentenmark .รัฐบาลเยอรมันให้สัญญาว่าสกุลเงินใหม่จะถูกแปลงในความต้องการในพันธบัตรที่มีค่าบางอย่างในทอง ผู้เสนอของคำตอบมาตรฐานยืนยันว่ารับประกันเปลี่ยนถูกมองว่าเป็นสัญญาที่จะยุติปัญหาอย่างรวดเร็วของเงิน .
ทางเลือกดูจัดขึ้น โดยนักเศรษฐศาสตร์บางคนไม่ใช่แค่การปฏิรูปทางการเงิน แต่ยังปฏิรูปการคลังมันต้องจบที่ถูกกระตุ้น . จากมุมมองนี้ การปฏิรูปที่ประสบความสำเร็จใช้สองข้อที่น่าเชื่อถือในส่วนของรัฐบาล อย่างแรกคือ ความมุ่งมั่นที่จะหยุดการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของเงินกระดาษ ประการที่สองคือความมุ่งมั่นที่จะนำงบประมาณของรัฐบาลในการปรับสมดุล ความมุ่งมั่นที่สองนี้เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการปฏิรูปที่ประสบความสำเร็จ เพราะมันเอา หรืออย่างน้อยลด ,กระตุ้นให้รัฐบาลที่จะใช้นโยบายภาษีอากร ถ้ารัฐบาลมุ่งมั่นเพื่อความสมดุลของงบประมาณ คนเชื่อ เชื่อว่า การเงินจะไม่ขึ้นอีกระดับในใกล้อนาคต โธมัส ซาร์เจนต์ เป็นผู้สนับสนุนมุมมองที่สองระบุว่า การปฏิรูปของเยอรมัน 1923 ประสบความสำเร็จเพราะมันสร้างอิสระธนาคารกลางอาจปฏิเสธที่จะทำรายได้จากการขาดดุลของรัฐบาล และเพราะรวมบทบัญญัติภาษีที่สูงขึ้นและการใช้จ่ายของรัฐบาลลดลงอีกวิธีหนึ่งที่จะมองในมุมมองของซาร์เจนท์ที่ hyperinflations สิ้นสุดเมื่อคนเหตุผลเชื่อได้ว่าอัตราการเจริญเติบโตของเงินจะตกถึงระดับปกติ ทั้งในปัจจุบัน และอนาคต ธุรกิจที่ถือ
ร้านค้าของวัตถุดิบและสินค้าโภคภัณฑ์ได้รับค่าใช้จ่ายของประชาชนทั่วไป ในเยอรมันผู้เช่าที่ได้รับในค่าใช้จ่ายของเจ้าของทรัพย์สินที่เช่า เพราะเพดานไม่ทันกับระดับทั่วไปของราคา turroni Costantino Bresciani ระบุว่าพวกเขาทำลายความมั่งคั่งของชั้นเรียนมีเสถียรภาพในเยอรมัน และทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับสังคมนิยมแห่งชาติ ( นาซี )



มีอำนาจ