7. What we know about behavioral pa

7. What we know about behavioral parenting interventions with anxiety
Although parenting has not historically played as major of a role in the treatment of anxiety, as in the treatment of disruptive behaviors, research in the past 16 years has increasingly examined the role of parenting interventions. Table 1 summarizes these studies.1 Four criteria were used for inclusion/exclusion of a study. First, children had to meet diagnostic criteria for a DSM anxiety disorder. Second, as our interest was in clinical samples, examination of change in diagnosis of anxiety from pre-assessment to post-assessment was required.2 Third, to qualify as a parenting intervention, more than two sessions had to include parents and parental involvement had to consist of more than receiving information about the child's progress. Fourth, a parent intervention or parent plus child intervention was compared to a child-focused intervention or a control (i.e., wait-list or education/attention/support) in a group design with random assignment to groups

Results (Thai) 1:

7.เรารู้พฤติกรรมไปแทรกแซงกับความวิตกกังวลแต่ไปได้ไม่ประวัติเล่นเป็นหลักมีบทบาทในการบำบัดรักษาความวิตกกังวล ในการบำบัดรักษาพฤติกรรมขวัญ วิจัยใน 16 ปีมีตรวจสอบบทบาทของงานวิจัยเป็นตัวหลักมากขึ้น ตารางที่ 1 สรุป studies.1 เหล่านี้ใช้สี่เงื่อนไขสำหรับการรวม/แยกของการศึกษา ครั้งแรก เด็กมีเกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับเป็นโรควิตกกังวล DSM ที่สอง เป็นของเราสนใจในตัวอย่างทางคลินิก ตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในการวินิจฉัยของความวิตกกังวลจากการประเมินก่อนการประเมินหลังถูก required.2 ที่สาม เพื่อเป็นการแทรกแซงไป มากกว่าสองครั้งได้แก่พ่อแม่ และผู้ปกครองมีส่วนร่วมได้มากกว่าได้รับข้อมูลเกี่ยวกับความก้าวหน้าของเด็กประกอบด้วย สี่ แทรกแซงหลักหรือแทรกแซงหลักและรองถูกเปรียบเทียบแทรกแซงเด็กเน้นการควบคุม (เช่น รอรายการหรือศึกษา/ความสนใจ/สนับสนุน) ในการออกแบบกลุ่มกับกำหนดสุ่มกลุ่ม

Results (Thai) 2:

7. สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับการแทรกแซงพฤติกรรมการอบรมเลี้ยงดูด้วยความวิตกกังวล
ถึงแม้ว่าการอบรมเลี้ยงดูที่ยังไม่ได้เล่นในฐานะอดีตที่สำคัญของบทบาทในการรักษาความวิตกกังวลในขณะที่การรักษาพฤติกรรมก่อกวนการวิจัยในอดีต 16 ปีที่ได้รับการตรวจสอบมากขึ้นบทบาทของการแทรกแซงการอบรมเลี้ยงดู . ตารางที่ 1 สรุปเหล่านี้ studies.1 สี่เกณฑ์ที่ถูกนำมาใช้สำหรับการรวม / ยกเว้นของการศึกษา ครั้งแรกที่เด็กจะต้องเป็นไปตามเกณฑ์การวินิจฉัยความผิดปกติของความวิตกกังวล DSM ประการที่สองเป็นความสนใจของเราอยู่ในตัวอย่างทางคลินิกการตรวจสอบของการเปลี่ยนแปลงในการวินิจฉัยของความวิตกกังวลจากการประเมินก่อนที่จะประเมินผลการโพสต์เป็น required.2 ประการที่สามจะมีคุณสมบัติเป็นแทรกแซงเลี้ยงดูมากกว่าสองช่วงมีการรวมผู้ปกครองและการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองที่มี จะประกอบด้วยมากกว่าที่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับความคืบหน้าของเด็ก ประการที่สี่การแทรกแซงของพ่อแม่หรือผู้ปกครองรวมทั้งการแทรกแซงของเด็กเมื่อเทียบกับการแทรกแซงของเด็กที่มุ่งเน้นหรือการควบคุม (เช่นรอรายการหรือการศึกษา / ความสนใจ / สนับสนุน) ในการออกแบบที่มีการกำหนดกลุ่มสุ่มกลุ่ม

Results (Thai) 3:

7 . สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับพฤติกรรมของพ่อแม่ที่มีความวิตกกังวล
แม้ว่าพ่อแม่ไม่ได้เล่นในอดีตเป็นหลักของบทบาทในการรักษาความวิตกกังวลในการรักษาพฤติกรรมก่อกวน งานวิจัยที่ผ่านมา 16 ปีมีมากขึ้นตรวจสอบบทบาทของการแทรกแซงของการอบรมเลี้ยงดู ตารางที่ 1 สรุปการศึกษาเหล่านี้ . 1 สี่เกณฑ์ที่ใช้คือไม่รวม / การศึกษาแรก , เด็กต้องตรงกับเกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับ DSM วิตกกังวล . ประการที่สอง เป็นดอกเบี้ยของเราอยู่ในตัวอย่างทางคลินิก การตรวจวินิจฉัยก่อนเปลี่ยนความกังวลจากการประเมินโพสต์การประเมินถูกต้อง 2 สาม ถือว่าเป็นการแทรกแซงมากกว่าสองรอบได้ รวมถึงผู้ปกครองและการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองต้องประกอบด้วยมากกว่าการรับข้อมูลเกี่ยวกับความคืบหน้าของเด็ก ประการที่สี่ พ่อแม่ผู้ปกครองเด็ก รวมทั้งการแทรกแซงการแทรกแซงหรือเปรียบเทียบกับเด็กที่เน้นการแทรกแซงหรือควบคุม ( เช่น รอรายชื่อ หรือการศึกษา / สนใจ / สนับสนุน ) ในการออกแบบกลุ่มสุ่มให้กลุ่ม