This concern about civic strife bet

This concern about civic strife between citizens was a decisive consideration in
the design of a new community, for Plato and for the planners of actual cities. In
both the Republic and in the Laws, Plato attributes such strife to economic inequalities
among citizens, a view shared by some other Greek urban theorists: ‘‘It is, as
we assert, necessary in a state which is to avoid that greatest of plagues, which
is better termed disruption [διάστασις] than dissension [στάσις], that none of its
citizens should be in a condition of either painful poverty or wealth, since both
these conditions produce both these results; consequently the lawgiver must now
declare a limit for both these conditions’’ (Laws 744D).
Theories regulating the amount of citizens’ wealth were proposed by other
lawmakers. ‘‘The question of property, they say, is universally the cause of party
strife,’’ writes Aristotle, who then describes the constitution of one of these theorists,
Phaleas of Chalcedon (Pol. 1266a-b). This man was the first to introduce the
idea of equalizing the property of citizens, by edict in a newly founded city or by
regulating dowries in cities that already existed. In other states, too, ‘‘some of the
laws that were enacted . . . in early times prohibited the ownership of more than
a certain amount of land.’’ Aristotle criticizes Phaleas’s single-minded focus on
inequality of property, saying that ‘‘equality of property among the citizens is certainly
one of the factors that contribute to the avoidance of party faction; it is not
however a particularly important one.’’ But in his long discussion of the causes of
stasis, Aristotle himself writes, ‘‘For stasis is everywhere due to inequality . . . for
generally the motive for stasis is the desire for equality.’’24 Aristotle’s ‘‘equality’’
is not simply economic equality, but social and political as well, and ‘‘equality’’
itself may be defined in a number of ways; but economic inequality is certainly
among the motives. And from the eighth century on, planned colonies seem to
have attempted to equalize the amount of land distributed to each citizen and so
maintain a balance between poverty and wealth.
The lawmaker may avoid the evils brought about by economic inequalities,
writes Plato, through proper distribution when the community is laid out: ‘‘But as
for those to whom—as to us now—God has given a new state to found, and one
free as yet from internal feuds,—that those founders should excite enmity against
themselves because of the distribution of land and houses [διὰ τὴν διανομήν τῆς
γῆς τε καὶ οἰκήσεων] would be a piece of folly combined with depravity of which no
man could be capable’’ (Laws 737B).
But how to do this? ‘‘What then would be the plan of a right distribution? First,
we must fix at the right total the number of citizens; next, we must agree about
the distribution of them, into how many sections [μέρη] and each of what size,

Results (Greek) 1:

Αυτήν την ανησυχία σχετικά με την πολιτική διαμάχη μεταξύ των πολιτών ήταν μια αποφασιστική εκτίμηση σετο σχέδιο της μια νέα κοινότητα, για τον Πλάτωνα και οι σχεδιαστές των πραγματικών πόλεων. Σεδύο της Δημοκρατίας και στους νόμους, Πλάτωνα αποδίδει μια τέτοια σύγκρουση οικονομικών ανισοτήτωνμεταξύ των πολιτών, μια άποψη συμμερίζονται κάποια ελληνική αστική θεωρητικοί: '' είναι, ωςδιεκδικούμε, απαραίτητο σε ένα κράτος που είναι να αποφευχθεί το ενδεχόμενο μεγαλύτερη από πληγές, πουείναι καλύτερα να ονομάζεται διαταραχή [διάστασις] από διαφωνία [στάσις], ότι κανένας από τηνπολίτες πρέπει να είναι σε μια κατάσταση είτε επώδυνη φτώχειας ή πλούτου, από τους δυοαυτές οι συνθήκες παράγουν δύο από αυτά τα αποτελέσματα? κατά συνέπεια, ο νομοθέτης πρέπει τώραδηλώσει ένα όριο για τις δύο αυτές προϋποθέσεις '' (νόμοι 744D).Θεωρίες, τη ρύθμιση της ποσότητας του πλούτου των πολιτών είχαν προταθεί από τουςνομοθέτες. '' Το πρόβλημα της ιδιοκτησίας, λένε, είναι παγκοσμίως η αιτία του Κόμματοςμάχαι '' γράφει ο Αριστοτέλης, που στη συνέχεια περιγράφει το σύνταγμα ενός από αυτά τα θεωρητικοί,Φαλέας της Χαλκηδόνας (Wisła μέσα 1266a-b). Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τοη ιδέα της εξίσωσης της περιουσίας των πολιτών, από διάταγμα σε μια νεοϊδρυθείσα πόλη ή μετη ρύθμιση προίκες στις πόλεις που ήδη υπήρχε. Σε άλλα μέλη, επίσης, '' μερικά από τονόμους που θεσπίστηκαν... στους πρόωρους χρόνους απαγορεύεται η ιδιοκτησία του άνωένα ορισμένο ποσό της γης.'' Αριστοτέλης επικρίνει του Φαλέας single-minded εστίαση στιςανισότητα της ιδιοκτησίας, λέγοντας ότι '' ισότητα ιδιοκτησίας μεταξύ των πολιτών είναι σίγουραένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αποφυγή της φατρίας κόμμα? δεν είναιΩστόσο έναν ιδιαίτερα σημαντικό χαρακτήρα.'' Αλλά με την μακρά συζήτηση από τις αιτίες τηςstasis, ο ίδιος ο Αριστοτέλης γράφει, '' για stasis είναι παντού λόγω άνιση...γενικά το κίνητρο για την στάση είναι η επιθυμία για την ισότητα.''24 του Αριστοτέλη '' ισότητας ''δεν είναι απλά οικονομική ισότητα, αλλά κοινωνικά και πολιτικά και '' ισότητας ''ίδια μπορεί να οριστεί σε μια σειρά από τρόπους? αλλά η οικονομική ανισότητα είναι σίγουραμεταξύ τα κίνητρα. Και από τον όγδοο αιώνα, προγραμματισμένη αποικίες που φαίνεται ναπροσπάθησαν να εξισώσει το ποσό της γης που διανέμεται σε κάθε πολίτη και έτσιδιατήρηση ισορροπίας μεταξύ της φτώχειας και του πλούτου.Ο νομοθέτης μπορεί να αποφύγει τα δεινά που επέφερε οικονομικών ανισοτήτων,Γράφει ο Πλάτων, μέσα από την κατάλληλη διανομή τους, όταν η Κοινότητα είναι καλοστημένο: '' αλλά ωςγια εκείνους στους οποίους — ώστε να μας τώρα-ο Θεός έδωσε ένα νέο μέλος να βρεθεί, και έναδωρεάν ακόμη από εσωτερικές βεντέτες,-ότι οι ιδρυτές πρέπει να διεγείρουν την εχθρότητα εναντίονοι ίδιοι λόγω τη διανομή γης και σπίτια [διὰ τὴν διανομήν τῆςΓῆς τε καὶ οἰκήσεων] θα ήταν ένα κομμάτι της ανοησίας, σε συνδυασμό με την εξαχρείωση των που δενάνθρωπος θα μπορούσε να είναι σε θέση να '' (νόμοι 737B).Αλλά πώς να το κάνουμε αυτό; '' Αυτό που τότε ήταν το σχέδιο του ένα σωστό διανομής; Πρώτο,πρέπει να καθορίσουμε το σωστό συνολικά τον αριθμό των πολιτών. στη συνέχεια, πρέπει να συμφωνήσουμε σχετικά μετης διανομής τους, σε πόσα τμήματα [μέρη] και κάθε τι μέγεθος,

Results (Greek) 2:

Αυτή η ανησυχία για κοινά διαμάχες μεταξύ των πολιτών ήταν μια καθοριστική εξέταση στο
σχεδιασμό μιας νέας κοινότητας, για τον Πλάτωνα και για τους σχεδιαστές των πραγματικών πόλεις. Σε
τόσο η Δημοκρατία και τους Νόμους, ο Πλάτων αποδίδει τέτοια διαμάχη για τις οικονομικές ανισότητες
μεταξύ των πολιτών, μια άποψη που συμμερίζονται κάποιες άλλες ελληνικές θεωρητικοί της αστικοποίησης: '' Είναι, όπως
έχουμε διεκδικήσει, αναγκαία σε μια κατάσταση η οποία είναι να αποφευχθεί η μεγαλύτερη από τις πληγές , η οποία
είναι η καλύτερη που ονομάζεται διαταραχή [διάστασις] από διαφωνία [στάσις], ότι κανένας από τους
πολίτες πρέπει να είναι σε μια κατάσταση είτε επώδυνη φτώχεια ή τον πλούτο, αφού και οι δύο
αυτές συνθήκες παράγουν και τα δύο αυτά αποτελέσματα? Κατά συνέπεια, ο νομοθέτης πρέπει τώρα
να δηλώσει ένα όριο τόσο για αυτές τις συνθήκες '' (Νόμοι 744D).
Θεωρίες τη ρύθμιση της ποσότητας των πολιτών πλούτου προτάθηκαν από άλλους
νομοθέτες. '' Το ζήτημα της ιδιοκτησίας, λένε, είναι παγκοσμίως η αιτία του κόμματος
διαμάχες, '' γράφει ο Αριστοτέλης, ο οποίος στη συνέχεια περιγράφει τη συγκρότηση του ενός από αυτούς τους θεωρητικούς,
Phaleas της Χαλκηδόνας (Πολ. 1266a-b). Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την
ιδέα της εξίσωσης της περιουσίας των πολιτών, με διάταγμα σε μια νεοσύστατη πόλη ή με
τη ρύθμιση προίκα στις πόλεις που ήδη υπήρχαν. Σε άλλα κράτη, πάρα πολύ, '' μερικές από τις
νομοθεσίες που είχαν θεσπιστεί. . . στις αρχές του χρόνου απαγορεύεται η κυριότητα των περισσότερων από
ένα ορισμένο ποσό της γης. '' Αριστοτέλης επικρίνει single-minded εστίαση Phaleas σχετικά με
την ανισότητα των ακινήτων, λέγοντας ότι '' η ισότητα της περιουσίας μεταξύ των πολιτών είναι σίγουρα
ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αποφυγή του κόμματος φατρία? δεν είναι
όμως ιδιαίτερα σημαντικό. '' Αλλά στην μακρά συζήτηση του για τα αίτια της
στάσης, ο ίδιος ο Αριστοτέλης γράφει, '' Για στάση είναι παντού οφείλεται στην ανισότητα. . . για
γενικά το κίνητρο για τη στάση είναι η επιθυμία για την ισότητα των '' 24 Αριστοτέλη '' ισότητα ''.
δεν είναι απλώς οικονομική ισότητα, αλλά κοινωνική και πολιτική, καθώς και '' ισότητα ''
το ίδιο μπορεί να οριστεί σε μια σειρά από τρόπους? αλλά η οικονομική ανισότητα είναι σίγουρα
ανάμεσα στα κίνητρα. Και από τον όγδοο αιώνα, που έχει προγραμματιστεί αποικίες φαίνεται να
έχουν προσπαθήσει να εξισώσει το ποσό των εκτάσεων που διανέμονται σε κάθε πολίτη και έτσι
να διατηρήσει μια ισορροπία μεταξύ της φτώχειας και του πλούτου.
Ο νομοθέτης μπορεί να αποφύγει τα δεινά που επέφερε οικονομικές ανισότητες,
γράφει ο Πλάτων, μέσω της σωστής διανομή, όταν η κοινότητα που είναι έξω: '' Αλλά, όπως
για εκείνους στους οποίους, όπως μας τώρα, ο Θεός έχει δώσει μια νέα κατάσταση για να βρεθεί, και ένα
ελεύθερο ακόμη από τις εσωτερικές διαμάχες, -ότι οι εν λόγω ιδρυτές θα πρέπει να διεγείρει εχθρότητα εναντίον
τους εαυτούς τους, διότι της κατανομής της γης και των κατοικιών [ΔΙΑ τὴν διανομήν Της
Γης τε ΚΑΙ οἰκήσεων] θα είναι ένα κομμάτι της τρέλας σε συνδυασμό με την διαφθορά των οποίων κανένας
άνθρωπος δεν θα μπορούσε να είναι σε θέση να '' (Νόμοι 737B).
Αλλά πώς να το κάνουμε αυτό; '' Τι λοιπόν θα είναι το σχέδιο του δικαιώματος διανομής; Κατ 'αρχάς,
θα πρέπει να καθορίσει τη σωστή συνολικά τον αριθμό των πολιτών? Στη συνέχεια, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σχετικά με
την διανομή τους, σε πόσα τμήματα [μέρη] και καθένα από ποιο μέγεθος,

Results (Greek) 3:

Αυτή η ανησυχία των πολιτών για εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των πολιτών ήταν μια αποφασιστική εξέτασης σε
ο σχεδιασμός μιας νέας κοινότητας, του Πλάτωνα και των υπευθύνων των πραγματικών πόλεων. Σε
τόσο της δημοκρατίας και των νόμων, Plato χαρακτηριστικά τέτοια δεινά στους οικονομικές ανισότητες
μεταξύ πολιτών, μια άποψη που συμμερίζονται ορισμένες άλλες ελληνικές πόλεις κάποιων οικονομολόγων: "είναι, ως
να εδραιώσουμε,Είναι απαραίτητο σε ένα κράτος, το οποίο είναι για να αποφευχθεί ότι το μεγαλύτερο των μαστίγων, η οποία
είναι καλύτερα που ονομάζεται διαταραχή [διάστασις] από διχογνωμίας [στάσις], ότι καμία από τις
πολίτες πρέπει να είναι σε κατάσταση είτε επώδυνες συνθήκες φτώχειας ή πλούτου, δεδομένου ότι και οι δύο
αυτές τις συνθήκες παραγωγής και τα δύο αυτά αποτελέσματα. κατά συνέπεια, η lawgiver πρέπει τώρα
δηλώνουν το όριο των δύο αυτών των όρων" (Νόμοι 744D) .
Θεωρίες ρυθμίζει το ποσό των πολιτών" πλούτο είχαν προταθεί από άλλους
νομοθέτες. "Το ζήτημα της ιδιοκτησίας, λένε, είναι παγκοσμίως η αιτία του μέρους
καυγάς", γράφει ο Αριστοτέλης, ο οποίος στη συνέχεια περιγράφει το σύνταγμα ενός από αυτούς κάποιων οικονομολόγων,
Phaleas της Chalcedon (Pol. 1266A-b). Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο πρώτος που εισάγει η
ιδέα της εξισορρόπησης της ιδιοκτησίας των πολιτών,Από καμιά πενηνταριά σε μια νεοϊδρυθείσα πόλη ή από
ρύθμισης προίκες σε πόλεις που υπήρχαν ήδη. Σε άλλα κράτη, πολύ, "κάποιες από τις
νόμους που είχαν θεσπιστεί . . . Στο πρώιμο φορές απαγορεύεται η κατοχή άνω του
ένα ορισμένο ποσό της γης." Αριστοτέλης επικρίνει την Phaleas συνειδητά επικεντρώνεται στην
ανισότητα της ιδιοκτησίας, αναφέροντας ότι "η ισότητα της ιδιοκτησίας των πολιτών είναι σίγουρα
Ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αποφυγή των κομματικών παρατάξεων; δεν είναι
ωστόσο ένα ιδιαίτερα σημαντικό ένα." Αλλά από την μακρά συζήτηση για τις αιτίες του
πολύ αργά, ο Αριστοτέλης γράφει ο ίδιος, "Για μια είναι παντού εξαιτίας της ανισότητας . . . Για
γενικά το κίνητρο για μια είναι η επιθυμία για ισότητα. "24 ο Αριστοτέλης "ισότητα"
δεν είναι απλώς οικονομική ισότητα,Αλλά και κοινωνικά και πολιτικά, αλλά και "ισότητας"
η ίδια μπορεί να ορίζεται με διάφορους τρόπους· αλλά και οικονομικής ανισότητας είναι σίγουρα
μεταξύ των κινήτρων. Και από τον όγδοο αιώνα, προγραμματισμένη αποικίες φαίνεται να
προσπάθησαν να εξισώνει το ποσό της γης διανέμεται σε κάθε πολίτη και έτσι
διατηρεί μια ισορροπία ανάμεσα στη φτώχεια και τον πλούτο.
Ο νομοθέτης μπορεί να αποφύγει τα δεινά έφεραν από τις οικονομικές ανισότητες,
γράφει Plato, μέσω της κατάλληλης διανομής όταν η κοινότητα που είναι: "αλλά ως
για εκείνους στους οποίους-όπως να μας τώρα και ο Θεός έδωσε ένα νέο κράτος που βρέθηκε, και μία
δωρεάν ακόμα από εσωτερική αντεκδικήσεις, -οι ιδρυτές πρέπει να διεγείρετε εχθρότητα εναντίον
Οι ίδιοι λόγω της διανομής της γης και σπίτια [διὰ τὴν διανομήν
τῆς γῆς τε καὶ οἰκήσεων] θα μπορούσε να είναι ένα κομμάτι του τρέλα σε συνδυασμό με διαστροφής που δεν
ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι ικανός να" (Νόμοι 737B) .
Αλλά πώς να το κάνουμε; "Τι, τότε θα είναι το σχέδιο του δικαιώματος διανομής; Πρώτο,
πρέπει να καθορίσει το δικαίωμα συνολικά τον αριθμό των πολιτών· στη συνέχεια, θα πρέπει να συμφωνήσουμε σχετικά με
Η κατανομή τους, σε πόσα τμήματα [μέρη] και κάθε τι μέγεθος,