ในสมัยมุโระมาจิ （Muromachi) เริ่มมี

ในสมัยมุโระมาจิ （Muromachi) เริ่มมีพิธีชงชาในแบบฉบับดั้งเดิมของญี่ปุ่นแล้ว เรียกว่า Chanoyu และในยุคนี้การชงชาเริ่มมีการผสมผสานทางด้านความคิด จิตวิญญาณ และการสร้างสรรค์ศิลปะในแบบธรรมชาติเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว รวมถึงเริ่มมีการลงรายละเอียดในภาชนะที่ใช้ในพิธีชงชา รวมไปถึงการเสิร์ฟชาเขียวในร้านอาหารอีกด้วย การดื่มชายังเป็นที่นิยมในงานพบปะสังสรรค์ของชนชั้นนักรบมากขึ้น แต่เป็นการดื่มชาเพื่อเล่นเกมทายปัญหาต่างๆ เพื่อชิงรางวัลเป็นเหล้าสาเก และมีการร้องเล่นเต้นรำไปด้วย ต่อมานักบวชเซน Shuko Murata ไม่เห็นด้วยกับการดื่มชาเพื่อความสนุกสนานเช่นนั้น เขาคิดว่า โลกแห่งความเรียบง่ายของเซนนั้นมีแนวคิดแตกต่างออกไปในการดื่มชา การดื่มชาด้วยความเรียบง่ายและมีสมาธิในแบบของเซนจะช่วยให้จิตใจสามารถพัฒนาขึ้นได้อย่างสมบูรณ์ นักบวชจึงออกแบบห้องพิธีชงชาขนาดเล็ก เพื่อใช้สนับสนุนการชงชาตามอุดมคติของนักบวช Eisai และในขณะที่ชงชานั้นก็ได้ผสมผสานจิตวิญญาณของพุทธศาสนานิกายเซนไปด้วย
ผู้ที่วางแผนและให้กำเนิดประเพณีการชงชาในแบบฉบับญี่ปุ่นอย่างแท้จริงก็คือ Sen Rikyu เขาได้เป็นประธานพิธีชงชาหลายต่อหลายงานที่ใช้งบในพิธีอย่างฟุ่มเฟือยในสมัยโชกุน โนะบุนะงะ โอดะ และสืบต่อมาในสมัยโชกุน โทโยโตมิ ฮิเดโยชิ ในสมัยนี้ชาเริ่มมีส่วนเกี่ยวข้องกับแนวคิดในด้านศิลปะหัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผาต่างๆ การออกแบบสวนญี่ปุ่น และอาหารญี่ปุ่น
ต่อมาในสมัยยุคเอโดะ พิธีชงชาและการดื่มชาเริ่มมีการขยายวงกว้างลงมาถึงชนชั้นล่างมากขึ้น แต่กระนั้นเมื่อถึงการเก็บเกี่ยวชาที่ดีที่สุดในช่วงแรกของปีก็ต้องส่งมอบให้กับชนชั้นซามูไรก่อน ส่วนชาที่ชาวบ้านดื่มกันจะเป็นชาที่เก็บเกี่ยวในครั้งต่อมาคุณภาพก็จะด้อยลงมา
ต่อมาในสมัยยุคเมจิ การผลิตชามีมากขึ้น มีหนังสือเทคนิคการผลิตต่างๆ ออกมาอย่างแพร่หลาย เริ่มมีเครื่องจักรเข้ามาช่วยในกระบวนการผลิต และเริ่มมีการส่งออกชาไปยังต่างประเทศแล้ว และปริมาณการส่งออกยังมากเป็นอันดับสองรองจากประเทศจีนอีกด้วย แม้การส่งออกจะกระท่อนกระแท่นไปบ้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เพราะตอนนั้นชาดำเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นในต่างประเทศ แต่ไม่นานในศตวรรษที่ 20 ชาเขียวก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของผู้คนทั้งประเทศญี่ปุ่นและแพร่หลายออกมาทั่วโลกอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน

Results (Thai) 1:

ในสมัยมุโระมาจิ (มุโระมะชิ) เริ่มมีพิธีชงชาในแบบฉบับดั้งเดิมของญี่ปุ่นแล้วเรียกว่า Chanoyu และในยุคนี้การชงชาเริ่มมีการผสมผสานทางด้านความคิดจิตวิญญาณและการสร้างสรรค์ศิลปะในแบบธรรมชาติเข้ามาเกี่ยวข้องแล้วรวมถึงเริ่มมีการลงรายละเอียดในภาชนะที่ใช้ในพิธีชงชารวมไปถึงการเสิร์ฟชาเขียวในร้านอาหารอีกด้วยการดื่มชายังเป็นที่นิยมในงานพบปะสังสรรค์ของชนชั้นนักรบมากขึ้นแต่เป็นการดื่มชาเพื่อเล่นเกมทายปัญหาต่าง ๆ เพื่อชิงรางวัลเป็นเหล้าสาเกและมีการร้องเล่นเต้นรำไปด้วยต่อมานักบวชเซน Shuko มูตา ไม่เห็นด้วยกับการดื่มชาเพื่อความสนุกสนานเช่นนั้นเขาคิดว่าโลกแห่งความเรียบง่ายของเซนนั้นมีแนวคิดแตกต่างออกไปในการดื่มชาการดื่มชาด้วยความเรียบง่ายและมีสมาธิในแบบของเซนจะช่วยให้จิตใจสามารถพัฒนาขึ้นได้อย่างสมบูรณ์นักบวชจึงออกแบบห้องพิธีชงชาขนาดเล็กเพื่อใช้สนับสนุนการชงชาตามอุดมคติของนักบวช Eisai และในขณะที่ชงชานั้นก็ได้ผสมผสานจิตวิญญาณของพุทธศาสนานิกายเซนไปด้วยผู้ที่วางแผนและให้กำเนิดประเพณีการชงชาในแบบฉบับญี่ปุ่นอย่างแท้จริงก็คือ Sen Rikyu เขาได้เป็นประธานพิธีชงชาหลายต่อหลายงานที่ใช้งบในพิธีอย่างฟุ่มเฟือยในสมัยโชกุนโนะบุนะงะโอดะและสืบต่อมาในสมัยโชกุนโทโยโตมิฮิเดโยชิในสมัยนี้ชาเริ่มมีส่วนเกี่ยวข้องกับแนวคิดในด้านศิลปะหัตถกรรมเครื่องปั้นดินเผาต่าง ๆ การออกแบบสวนญี่ปุ่นและอาหารญี่ปุ่นต่อมาในสมัยยุคเอโดะพิธีชงชาและการดื่มชาเริ่มมีการขยายวงกว้างลงมาถึงชนชั้นล่างมากขึ้นแต่กระนั้นเมื่อถึงการเก็บเกี่ยวชาที่ดีที่สุดในช่วงแรกของปีก็ต้องส่งมอบให้กับชนชั้นซามูไรก่อนส่วนชาที่ชาวบ้านดื่มกันจะเป็นชาที่เก็บเกี่ยวในครั้งต่อมาคุณภาพก็จะด้อยลงมา ต่อมาในสมัยยุคเมจิการผลิตชามีมากขึ้นมีหนังสือเทคนิคการผลิตต่าง ๆ ออกมาอย่างแพร่หลายเริ่มมีเครื่องจักรเข้ามาช่วยในกระบวนการผลิตและเริ่มมีการส่งออกชาไปยังต่างประเทศแล้วและปริมาณการส่งออกยังมากเป็นอันดับสองรองจากประเทศจีนอีกด้วยแม้การส่งออกจะกระท่อนกระแท่นไปบ้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เพราะตอนนั้นชาดำเริ่มเป็นที่นิยมมากขึ้นในต่างประเทศแต่ไม่นานในศตวรรษที่ 20 ชาเขียวก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันของผู้คนทั้งประเทศญี่ปุ่นและแพร่หลายออกมาทั่วโลกอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน

Results (Thai) 2:

ในสมัยมุโระมาจิ (แมช) เรียกว่า Chanoyu จิตวิญญาณ เพื่อชิงรางวัลเป็นเหล้าสาเกและมีการร้องเล่นเต้นรำไปด้วยต่อมานักบวชเซน Shuko Murata เขาคิดว่า Eisai
Sen Rikyu โนะบุนะงะโอดะและสืบต่อมาในสมัยโชกุนโทโยโตมิฮิเดโยชิ การออกแบบสวนญี่ปุ่น การผลิตชามีมากขึ้นมีหนังสือเทคนิคการผลิตต่างๆออกมาอย่างแพร่หลาย 1 แต่ไม่นานในศตวรรษที่ 20

Results (Thai) 3:

ในสมัยมุโระมาจิ ( มูโรมาจิ ) เริ่มมีพิธีชงชาในแบบฉบับดั้งเดิมของญี่ปุ่นแล้วเรียกว่าชาโนยุและในยุคนี้การชงชาเริ่มมีการผสมผสานทางด้านความคิดจิตวิญญาณและการสร้างสรรค์ศิลปะในแบบธรรมชาติเข้ามาเกี่ยวข้องแล้วรวมไปถึงการเสิร์ฟชาเขียวในร้านอาหารอีกด้วยการดื่มชายังเป็นที่นิยมในงานพบปะสังสรรค์ของชนชั้นนักรบมากขึ้นแต่เป็นการดื่มชาเพื่อเล่นเกมทายปัญหาต่างๆเพื่อชิงรางวัลเป็นเหล้าสาเกต่อมานักบวชเซนไม่เห็นด้วยกับการดื่มชาเพื่อความสนุกสนานเช่นนั้นเขาคิดว่าโลกแห่งความเรียบง่ายของเซนนั้นมีแนวคิดแตกต่างออกไปในการดื่มชาชูโกะมุรธานักบวชจึงออกแบบห้องพิธีชงชาขนาดเล็กเพื่อใช้สนับสนุนการชงชาตามอุดมคติของนักบวชไซและในขณะที่ชงชานั้นก็ได้ผสมผสานจิตวิญญาณของพุทธศาสนานิกายเซนไปด้วย