The Louisiana Purchase: A Great Buy

The Louisiana Purchase: A Great Buy for a Growing Nation

A map of the United States showing the Louisiana Purchase.
With Thomas Jefferson’s ascent to the Presidency in 1801, the national stage was set for major changes. Events that would cause those changes greeted Jefferson almost as soon as he took office. Word came of a secret agreement whereby Spain ceded, or gave, the Louisiana Territory to France. Though France had come to the United States’ aid during the Revolutionary War, and initially grasped the idea of freedom and liberty in their own revolution, the aggression of Napoleon Bonaparte was a potentially major threat to Americans in the Far West. Thomas Jefferson’s belief in expanding (farming) territories while maintaining access to foreign markets was the best way for his Republican ideals and the country to grow.

Anxious to refocus government support toward farmers and a more agrarian (Links to an external site.)-based republic, and away from the Federalist supported merchant and manufacturing area, Jefferson was looking for means to provide land for those who sought it. The threat of France taking ownership of the vast Louisiana territory would place in jeopardy the development of the western lands around the Ohio and Mississippi rivers for several reasons. First, by actually “owning” those lands west of the Mississippi, France could stop American expansion beyond the great river. And second, the French would control the city at the mouth of the Mississippi, New Orleans, and thus control commerce and trade of the inland areas from the Canadian border to the Gulf of Mexico.

To maintain access on the waters of the trade highway of the Mississippi, whether it was bringing wheat, cotton, and other agricultural products down the river for distribution to customers worldwide, or carrying manufactured goods, tools and machinery to the towns and farms that dotted the lands through which the river passed, permission would have to be negotiated with the French Government. The aggressive and unpredictable actions of Emperor Napoleon had made this an undesirable option.

In September 1801, Jefferson sent American minister Robert Livingston to France to lobby the French against receiving the territory, but to no avail. Napoleon was planning on building an empire in the Americas and the Louisiana territory would give him a tremendous base in the New World. But, as they say, “the best laid plans…” Early in 1802 a French representative appeared in New Orleans to receive the transfer from Spain to France. Rioting in Haiti, another of France’s holdings in the Americas at that time, caused the troops which were to represent France’s authority in Louisiana, to be redirected to there to attempt to put down the unrest. The transfer of the Louisiana Territory to France did not take place.

Robert Napoleon was having financial problems over the war with Britain.
Jefferson was so concerned over the potential of France on the western border of the United States that he was willing to seriously consider an alliance with America’s recent foes, the British. He wrote to Livingston, “…the day that France takes possession of New Orleans … we must marry ourselves to the British fleet and nation.”

In further messages to Livingston, Jefferson directed him to inform France that, “the inevitable consequences of their taking possession of Louisiana ... will cost, and perhaps not very long hence, a war which will annihilate (Links to an external site.) her on the ocean ....” However, it wasn’t so much the threat of an Anglo-American alliance that quashed the French acceptance of Louisiana as much as it was the continued unrest in Haiti. Napoleon continued to send troops to attempt to restore slavery on the island, draining his resources that otherwise would have been directed to New Orleans to secure the Louisiana Territory. Napoleon realized that soon France would be in conflict with Britain, and he needed to conserve his money and his troops.

Napoleon had decided to sell the troublesome territory when Livingston and James Monroe (who had been sent to help with negotiations) approached the French with an offer to buy New Orleans and the Floridas. They were directed to spend up to nine million dollars for those areas. They were flabbergasted (Links to an external site.) when the French finance minister offered the entire Louisiana Territory for fifteen million dollars!

Robert Livingston negotiates with France.
The treaty was signed on May 2, 1803. Jefferson was ecstatic (Links to an external site.). In his message to Congress in October 1803, Jefferson said: "Whilst the property and sovereignty of the Mississippi and its waters secure an independent outlet for the produce of the Western States and an uncontrolled navigation through their whole course, ... the fertility of the country, its climate and extent, promise in due season important aids to our Treasury, an ample provision for our posterity, and a wide spread for the blessings of freedom and equal laws."

American access to the sea for the products and people of the region west of the Appalachians was secured – at least on paper. Looming ahead would be challenges concerning American ships and freedom of the seas, as well as the fact that no one ever spoke to the original owners of the Louisiana Territory, thousands of Native Americans representing scores of tribes who lived on those lands. The gateway to the West and all the potential there had been thrown open and for those willing to brave challenges and hazards the new lands.

Results (Thai) 1:

ซื้อหลุยเซียน่า: เป็นดีซื้อในประเทศเพิ่มขึ้นแผนที่แสดงการซื้อหลุยเซียน่าของสหรัฐอเมริกามี Thomas Jefferson ขึ้นกับประธานาธิบดีใน 1801 เวทีแห่งชาติถูกตั้งค่าสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ เหตุการณ์ที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นรับการต้อนรับ Jefferson เกือบทันทีเขาเอาสำนักงาน คำที่มาของข้อตกลงลับโดยสเปนรับประกันภัย หรือ ให้ อาณาเขตรัฐลุยเซียนาประเทศฝรั่งเศส แม้ว่าฝรั่งเศสได้มาช่วยเหลือของสหรัฐอเมริกาในช่วงสงครามปฏิวัติ และเริ่ม grasped ความคิดเป็นอิสระและเสรีภาพในการปฏิวัติตนเอง การรุกรานของนโปเลียนโบนาปาร์ตได้อาจภัยคุกคามอเมริกันตะวันตกไกล Thomas Jefferson เชื่อในการขยายอาณาเขต (นา) ขณะที่ยังคงเข้าถึงตลาดต่างประเทศได้ดีสุดในอุดมคติของเขาสาธารณรัฐไอร์แลนด์และประเทศเติบโตกระตือรือร้นในการ refocus สนับสนุนรัฐบาลต่อเกษตรกรและการเพิ่มเติมเทคโนโลยี (เชื่อมโยงไปยังไซต์ภายนอก) -ตามสาธารณรัฐ และจาก Federalist ที่สนับสนุนร้านค้าและพื้นที่ผลิต Jefferson ได้หาวิธีให้ที่ดินสำหรับผู้ที่ค้นหานั้น ภัยคุกคามของฝรั่งเศสเจ้าของดินแดนรัฐลุยเซียนามากมายจะทำตรีทูตพัฒนาดินแดนตะวันตกรอบ ๆ แม่น้ำโอไฮโอและมิสซิสซิปปีจากหลายสาเหตุ ก่อน โดยจริง "เจ้าของ" ที่ดินแดนทางตะวันตกของมิสซิสซิปปี ฝรั่งเศสสามารถหยุดขยายอเมริกันเหนือแม่น้ำมาก และสอง ฝรั่งเศสจะควบคุมปากของมิสซิสซิปปี นิวออร์ลีนส์ และควบคุมดังนั้น ธุรกิจการค้าของพื้นที่บริเวณจากแดนแคนาดาอ่าวเม็กซิโกรักษาเข้าถึงน้ำของทางหลวงทางการค้าของมิสซิสซิปปี มันถูกนำข้าวสาลี ฝ้าย และอื่น ๆ สินค้าเกษตรลงแม่น้ำสำหรับการกระจายให้ทั่วโลก หรือดำเนินผลิตสินค้า เครื่องมือ และเครื่องจักรหมดและฟาร์มที่จุดดินแดนซึ่งแม่น้ำผ่าน สิทธิ จะมีการเจรจาต่อรองกับรัฐบาลฝรั่งเศส การกระทำที่ก้าวร้าว และไม่แน่นอนของจักรพรรดินโปเลียนได้ทำนี้ตัวเลือกที่ไม่พึงปรารถนาในเดือน 1801 กันยายน Jefferson ส่งรัฐมนตรีชาวอเมริกันโรเบิร์ต Livingston ล็อบบี้ฝรั่งเศสกับการได้รับดินแดนที่ประเทศฝรั่งเศส แต่ จะไม่มีประโยชน์ นโปเลียนถูกวางแผนในการสร้างอาณาจักรในทวีปอเมริกา และอาณาเขตหลุยเซียน่าจะให้เขาฐานมหาศาลในโลกใหม่ แต่ อย่างว่า "ส่วนการวางแผน..." ใน 1802 ช่วง ตัวแทนฝรั่งเศสปรากฏในนิวออร์ลีนส์รับถ่ายโอนจากสเปนไปฝรั่งเศส จลาจลในเฮติ อีกโฮลดิ้งของฝรั่งเศสในทวีปอเมริกาในขณะนั้น เกิดกองกำลังซึ่งแสดงถึงอำนาจของฝรั่งเศสในหลุยเซียน่า จะเปลี่ยนเส้นทางไปพยายามปราบความไม่สงบ การโอนดินแดนรัฐลุยเซียนาประเทศฝรั่งเศสได้ใช้สถานที่โรเบิร์ตนโปเลียนมีปัญหาทางการเงินผ่านสงครามกับสหราชอาณาจักรJefferson เกี่ยวข้องเพื่อให้เหนือศักยภาพของฝรั่งเศสบนเส้นขอบตะวันตกของสหรัฐอเมริกาว่า เขายินดีเป็นพันธมิตรกับศัตรูล่าสุดของอเมริกา อังกฤษพิจารณาอย่างจริงจัง เขาเขียน Livingston, ".. อะลูมิเนียมม...วันที่ฝรั่งเศสใช้เวลาครอบครองของนิวออร์ลีนส์...เราต้องแต่งงานกับตนเองกับกองเรือรบอังกฤษและชาติ"ในการเพิ่มเติมข้อความ Livingston, Jefferson กำกับเขาแจ้งฝรั่งเศสที่, "ผลกระทบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการครองของหลุยเซียน่า...จะต้นทุน และอาจจะไม่ยาวมากดัง นั้น สงครามซึ่งจะทำลาย (เชื่อมโยงไปยังไซต์ภายนอก) เธอในมหาสมุทร..." อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เสี่ยงมากของพันธมิตร Anglo-American ที่ quashed ยอมฝรั่งเศสของหลุยเซียน่ามากเท่าที่มันเป็นความไม่สงบอย่างต่อเนื่องในประเทศเฮติ นโปเลียนยังคงส่งทหารพยายามที่จะคืนค่าทาสบนเกาะ ที่ระบายของทรัพยากรที่มิฉะนั้น จะได้รับคำแนะนำกับนิวออร์ลีนส์เพื่อดินแดนรัฐลุยเซียนา นโปเลียนรู้ว่า เร็ว ๆ นี้ จะเป็นฝรั่งเศสเช่นสหราชอาณาจักร และเขาต้องประหยัดเงินของเขาและทหารของเขานโปเลียนได้ตัดสินใจขายดินแดนยากลำบากเมื่อ Livingston และ James มอนโร (ที่ถูกส่งมาเพื่อช่วยเจรจา) ประดับฝรั่งเศสแก่ซื้อนิวออร์ลีนส์และ Floridas พวกเขาได้โดยตรงจะใช้ถึงเก้าล้านดอลลาร์สำหรับพื้นที่ พวก flabbergasted (การเชื่อมโยงไปยังภายนอกไซต์) เมื่อรัฐมนตรีเงินฝรั่งเศสเสนอดินแดนรัฐลุยเซียนาทั้งสำหรับสิบห้าล้านดอลลาร์โรเบิร์ต Livingston negotiates กับประเทศฝรั่งเศสสนธิสัญญาที่เซ็นบน 2 พฤษภาคม 1803 Jefferson ได้สุขสันต์ (การเชื่อมโยงไปยังไซต์ภายนอก) ในข้อความของเขากับสภาคองเกรสในเดือน 1803 ตุลาคม Jefferson กล่าวว่า: "ในขณะที่คุณสมบัติและอำนาจอธิปไตยมิสซิสซิปปีและน้ำปลอดภัยเต้าเสียบอิสระสำหรับการผลิตของอเมริกาตะวันตกและนำทางการอพยพผ่านหลักสูตรของพวกเขาทั้งหมด,...ที่ความอุดมสมบูรณ์ของประเทศ สภาพภูมิอากาศ และขอบเขต ยินดีในครบกำหนดฤดูกาลสำคัญช่วยเราบริหาร บทบัญญัติที่กว้างขวางของเราไว้ และแหสำหรับพรของเสรีภาพและกฎหมายเท่านั้น "อเมริกาถึงทะเลสำหรับผลิตภัณฑ์และคนของภูมิภาคทางตะวันตกของ Appalachians ถูกความปลอดภัย – น้อยบนกระดาษ ทำข้างหน้าจะเป็นความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับเรืออเมริกัน และฟรีดอมออฟเดอะซีส์ เป็นความจริงที่ไม่เคยได้พูดกับเจ้าของเดิมของดินแดนรัฐลุยเซียนา พันอเมริกันพื้นเมืองการแสดงของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในดินแดนเหล่านั้น ประตูสู่ตะวันตกและมีศักยภาพทั้งหมดที่มีการโยนเปิด และ สำหรับผู้ที่เต็มใจที่จะกล้าท้าทาย และอันตรายดินแดนใหม่

Results (Thai) 2:

รัฐหลุยเซียนาซื้อ: ซื้อที่ดีสำหรับการเจริญเติบโตของประเทศแผนที่ของสหรัฐอเมริกาแสดงซื้อลุยเซียนา. ด้วยการขึ้นโทมัสเจฟเฟอร์สันที่จะชิงตำแหน่งประธานาธิบดีใน 1801 เวทีระดับชาติถูกกำหนดให้มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ เหตุการณ์ที่จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นได้รับการต้อนรับเจฟเฟอร์สันเกือบจะทันทีที่เขาทำงาน คำว่าออกมาจากข้อตกลงลับโดยยกให้สเปนหรือให้, ลุยเซียนาไปยังประเทศฝรั่งเศส แม้ว่าฝรั่งเศสได้มาของสหรัฐให้ความช่วยเหลือในช่วงสงครามปฏิวัติและต้นลงโทษความคิดของอิสระและเสรีภาพในการปฏิวัติของตัวเองการรุกรานของนโปเลียนโบนาปาร์เป็นภัยคุกคามที่สำคัญที่อาจเกิดขึ้นกับชาวอเมริกันในฟาร์เวสต์ ความเชื่อของโทมัสเจฟเฟอร์สันในการขยาย (การเกษตร) ดินแดนขณะที่ยังคงสามารถเข้าถึงตลาดต่างประเทศเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับอุดมคติรีพับลิกันของเขาและประเทศที่จะเติบโต. อยากที่จะจดจ่อการสนับสนุนของรัฐบาลที่มีต่อเกษตรกรและอื่น ๆ อีกมากมายกร (ลิงค์ไปยังเว็บไซต์ภายนอก.) - ตาม สาธารณรัฐและอยู่ห่างจากโชคสนับสนุนผู้ประกอบการค้าและพื้นที่การผลิต, เจฟเฟอร์สันกำลังมองหาวิธีการที่จะให้ที่ดินสำหรับผู้ที่แสวงหา การคุกคามของฝรั่งเศสการเป็นเจ้าของดินแดนที่กว้างใหญ่หลุยเซียจะวางอยู่ในอันตรายการพัฒนาของดินแดนตะวันตกรอบโอไฮโอและแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ด้วยเหตุผลหลายประการ แรกโดยจริง "เป็นเจ้าของ" ดินแดนเหล่านั้นตะวันตกของแม่น้ำมิสซิสซิปปี, ฝรั่งเศสสามารถหยุดการขยายตัวเกินอเมริกันแม่น้ำใหญ่ และครั้งที่สองของฝรั่งเศสจะควบคุมเมืองที่ปากของแม่น้ำมิสซิสซิปปี, นิวออร์และทำให้การควบคุมการพาณิชย์และการค้าในพื้นที่น้ำจืดจากชายแดนแคนาดาอ่าวเม็กซิโก. เพื่อรักษาเข้าถึงในน่านน้ำของทางหลวงค้า มิสซิสซิปปี้ไม่ว่าจะถูกนำข้าวสาลีฝ้ายและสินค้าเกษตรอื่น ๆ ลงไปในแม่น้ำเพื่อแจกจ่ายให้กับลูกค้าทั่วโลกหรือถือสินค้าที่ผลิตเครื่องมือและเครื่องจักรไปยังเมืองและฟาร์มที่จุดดินแดนที่ผ่านแม่น้ำผ่านจะต้องได้รับอนุญาต ที่จะเจรจาต่อรองกับรัฐบาลฝรั่งเศส การกระทำที่ก้าวร้าวและคาดเดาไม่ได้ของจักรพรรดินโปเลียนที่ได้ทำนี้เป็นตัวเลือกที่ไม่พึงประสงค์. ในเดือนกันยายน 1801 ส่งเจฟเฟอร์สันรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอเมริกันโรเบิร์ตลีฟวิ่งไปยังประเทศฝรั่งเศสเพื่อล็อบบี้ฝรั่งเศสกับที่ได้รับดินแดน แต่จะไม่มีประโยชน์ นโปเลียนได้วางแผนในการสร้างอาณาจักรในทวีปอเมริกาและดินแดนของหลุยเซียจะทำให้เขามีฐานอย่างมากในโลกใหม่ แต่เป็นพวกเขากล่าวว่า "แผนการวางที่ดีที่สุด ... " ในช่วงต้น 1802 ตัวแทนฝรั่งเศสปรากฏอยู่ในนิวออร์ที่จะได้รับการถ่ายโอนจากสเปนไปยังประเทศฝรั่งเศส ความวุ่นวายในประเทศเฮติอีกอย่างหนึ่งของการถือครองของฝรั่งเศสในทวีปอเมริกาในเวลานั้นเกิดจากทหารซึ่งเป็นผู้มีอำนาจที่จะเป็นตัวแทนของฝรั่งเศสในรัฐหลุยเซียนาที่จะเปลี่ยนเส้นทางไปยังมีความพยายามที่จะใส่ลงความไม่สงบ การโอนลุยเซียนาไปยังประเทศฝรั่งเศสไม่ได้เกิดขึ้น. โรเบิร์ตนโปเลียนมีปัญหาทางการเงินในช่วงสงครามกับอังกฤษ. เจฟเฟอร์สันเป็นกังวลมากในช่วงที่มีศักยภาพของประเทศฝรั่งเศสในชายแดนทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกาว่าเขายินดีที่จะพิจารณาอย่างจริงจัง เป็นพันธมิตรกับศัตรูที่ผ่านมาอเมริกา, อังกฤษ เขาเขียนจดหมายไปถึงลิฟวิงสตัน "... วันที่ฝรั่งเศสใช้เวลาครอบครองของนิวออร์ ... เราจะต้องแต่งงานกับตัวเองเพื่ออังกฤษอย่างรวดเร็วและประเทศชาติ." ในข้อความต่อไปยังลิฟวิงสตัน, เจฟเฟอร์สันกำกับเขาจะแจ้งให้ฝรั่งเศสว่า "ผลที่ตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ของการของพวกเขา ครอบครองของหลุยเซีย ... จะเสียค่าใช้จ่ายและอาจจะไม่นานมากดังนั้นสงครามซึ่งจะทำลาย (ลิงค์ไปยังเว็บไซต์ภายนอก.) ของเธอในมหาสมุทร .... "อย่างไรก็ตามมันก็ไม่มากของภัยคุกคาม พันธมิตรแองโกลอเมริกันที่ได้รับการยอมรับวุฒิสมาชิกฝรั่งเศสหลุยเซียมากที่สุดเท่าที่มันเป็นความไม่สงบอย่างต่อเนื่องในเฮติ นโปเลียนยังคงส่งทหารพยายามที่จะเรียกคืนความเป็นทาสบนเกาะระบายน้ำทรัพยากรของเขาที่อาจจะได้รับการสั่งให้นิวออร์เพื่อรักษาความปลอดภัยลุยเซียนา นโปเลียนตระหนักว่าเร็ว ๆ นี้ฝรั่งเศสจะอยู่ในความขัดแย้งกับอังกฤษและเขาต้องการที่จะประหยัดเงินของเขาและกองกำลังของเขา. นโปเลียนได้ตัดสินใจที่จะขายดินแดนลำบากเมื่อลิฟวิงสตันและเจมส์มอนโร (ที่เคยถูกส่งไปเพื่อช่วยให้มีการเจรจาต่อรอง) เดินเข้ามาใกล้กับฝรั่งเศส เสนอที่จะซื้อ New Orleans และ Floridas พวกเขาถูกนำไปใช้จ่ายได้ถึงเก้าล้านดอลลาร์สำหรับพื้นที่ดังกล่าว พวกเขากำลังงุนงงไปหมด (ลิงค์ไปยังเว็บไซต์ภายนอก.) เมื่อกระทรวงการคลังฝรั่งเศสที่นำเสนอทั้งหมดลุยเซียนาสิบห้าล้านดอลลาร์! โรเบิร์ตลิฟวิงสตันเจรจากับฝรั่งเศส. สนธิสัญญาลงนามในวันที่ 2 พฤษภาคม 1803 เจฟเฟอร์สันสุขสันต์ (เชื่อมโยงไปยังภายนอก เว็บไซต์.) ในข้อความของเขาไปยังสภาคองเกรสในเดือนตุลาคม 1803 เจฟเฟอร์สันกล่าวว่า "ในขณะที่ทรัพย์สินและอำนาจอธิปไตยของแม่น้ำมิสซิสซิปปีและน้ำของการรักษาความปลอดภัยร้านอิสระที่ใช้สำหรับการผลิตของเวสเทิร์สหรัฐอเมริกาและการนำทางที่ไม่สามารถควบคุมผ่านหลักสูตรทั้งหมดของพวกเขา ... ความอุดมสมบูรณ์ของ ประเทศที่สภาพภูมิอากาศและขอบเขตของสัญญาในช่วยที่สำคัญในฤดูกาลเนื่องจากกระทรวงการคลังของเราเพียงพอสำหรับการให้ลูกหลานของเราและการแพร่กระจายกว้างสำหรับพรของเสรีภาพและความเท่าเทียมกันตามกฎหมาย. " การเข้าถึงอเมริกันทะเลสำหรับผลิตภัณฑ์และผู้คน ภูมิภาคตะวันตกของ Appalachians ปลอดภัย - อย่างน้อยบนกระดาษ ปรากฏข้างหน้าจะเป็นความท้าทายที่เกี่ยวข้องกับเรืออเมริกันและเสรีภาพของทะเลเช่นเดียวกับความจริงที่ว่าไม่มีใครเคยพูดกับเจ้าของเดิมของลุยเซียนาหลายพันคนของชาวอเมริกันพื้นเมืองที่เป็นตัวแทนของคะแนนของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในดินแดนเหล่านั้น ประตูสู่ตะวันตกและทั้งหมดที่มีศักยภาพมีถูกโยนเปิดและสำหรับผู้ที่ยินดีที่จะกล้าหาญความท้าทายและอันตรายดินแดนใหม่

Results (Thai) 3:

การซื้อลุยเซียนาเป็นซื้อที่ดีสำหรับการเติบโตของประเทศ

แผนที่ของสหรัฐอเมริกาแสดงการซื้อลุยเซียนา .
กับโทมัสเจฟเฟอร์สันทางขึ้นไปยังประธานใน 1801 , เวทีระดับชาติถูกตั้งค่าสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ เหตุการณ์ที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้นทักทาย เจฟเฟอร์สัน เกือบจะทันทีที่เขาเอาสำนักงาน คำลับมาของข้อตกลงโดยสเปน ยกให้ หรือให้รัฐหลุยเซียนาของประเทศอเมริกาดินแดนฝรั่งเศส แม้ว่าฝรั่งเศสมาสหรัฐอเมริกาช่วยเหลือในระหว่างสงครามปฏิวัติ และเริ่มเข้าใจความคิดของเสรีภาพและเสรีภาพในการปฏิวัติของพวกเขาเอง การรุกรานของนโปเลียน โบนาปาร์ต ถูกคุกคามที่อาจสำคัญชาวอเมริกันในตะวันตกโทมัส เจฟเฟอร์สัน ความเชื่อในการขยายดินแดน ( เกษตร ) ขณะที่การเข้าถึงตลาดต่างประเทศเป็นวิธีที่ดีที่สุดสำหรับอุดมการณ์พรรครีพับลิของเขาและประเทศที่จะเติบโต .

อยากจะเน้นสนับสนุนรัฐบาลต่อเกษตรกรและสังคมมากขึ้น ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก ) - สาธารณรัฐจาก และ ห่างจากการสนับสนุนการค้าและการผลิตค่อยๆ พื้นที่เจฟเฟอร์สันกำลังมองหาวิธีการที่จะให้ที่ดินสำหรับผู้แสวงหามัน การคุกคามของประเทศฝรั่งเศสเป็นเจ้าของมากมายลุยเซียนาดินแดนที่ตกอยู่ในความเสี่ยง การพัฒนาที่ดินรอบโอไฮโอตะวันตกและแม่น้ำมิสซิสซิปปีสำหรับหลายสาเหตุ ครั้งแรก โดยแท้จริงแล้ว " เป็นเจ้าของ " ดินแดนเหล่านั้นทางตะวันตกของมิสซิสซิปปี้ ฝรั่งเศสอาจหยุดการขยายตัวของชาวอเมริกันเหนือแม่น้ำใหญ่และอย่างที่สอง ฝรั่งเศสจะควบคุมเมืองที่ปากของแม่น้ำมิสซิสซิปปี นิว ออร์ลีนส์ และควบคุมดังนั้น พาณิชย์ และการค้าของพื้นที่ภายในประเทศจากชายแดนแคนาดาไปยังอ่าวเม็กซิโก

รักษาการเข้าถึงบนผืนน้ำของการค้าทางหลวงของรัฐมิสซิสซิปปี ไม่ว่าจะเป็นการนำข้าวสาลี ฝ้าย และ ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรอื่น ๆ ลงในแม่น้ำ เพื่อแจกจ่ายให้กับลูกค้าทั่วโลกหรือถือสินค้าที่ผลิตเครื่องมือและเครื่องจักรเพื่อเมืองและฟาร์มที่จุดที่ดินที่ผ่านแม่น้ำ ผ่านการอนุญาต จะต้องเจรจากับรัฐบาลฝรั่งเศส การกระทำที่ก้าวร้าว และไม่อาจคาดเดาของจักรพรรดินโปเลียนทำให้นี้เป็นตัวเลือกที่ไม่พึงประสงค์ ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1801

,เจฟเฟอร์สันส่งรัฐมนตรีโรเบิร์ตลิฟวิงสตัน อเมริกัน ฝรั่งเศส เพื่อล็อบบี้ ฝรั่งเศสกับได้รับดินแดน แต่ไม่เจอ นโปเลียนได้วางแผนสร้างอาณาจักรในอเมริกาและดินแดนหลุยเซียน่าจะให้เขาฐานอย่างมากในโลกใหม่ แต่เป็นพวกเขากล่าวว่า" แผนการวางที่ดีที่สุด . . . . . . . " ต้นใน 1802 ฝรั่งเศสตัวแทนที่ปรากฏในนิวออร์ลีนส์ที่ได้รับการถ่ายโอนจากสเปน กับฝรั่งเศส การจลาจลในเฮติอีก Holdings ฝรั่งเศสในทวีปอเมริกาในตอนนั้น ทำให้ทหารซึ่งเป็นตัวแทนอำนาจของฝรั่งเศสในหลุยเซียน่า ที่จะเปลี่ยนเส้นทางที่จะมีการพยายามที่จะนำความไม่สงบลงการโอนดินแดนหลุยเซียน่าไปฝรั่งเศสไม่เกิดขึ้น

Robert นโปเลียนมีปัญหาทางการเงินผ่านสงครามกับอังกฤษ .
เจฟเฟอร์สันจึงกังวลศักยภาพของประเทศฝรั่งเศสในชายแดนตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ว่า เขายินดีที่จะพิจารณาอย่างจริงจังเป็นพันธมิตรกับศัตรู ล่าสุดของอเมริกา อังกฤษ เขาเขียนใน ลิฟวิงสตัน" . . . . . . . วันนั้นที่ฝรั่งเศสใช้เวลาครอบครองนิวออร์ลีนส์ . . . . . . . เราต้องแต่งงานกับตัวเองไปอังกฤษกองทัพเรือและประเทศชาติ "

เพิ่มเติมข้อความในลิฟวิงสตัน , เจฟเฟอร์สัน กำกับการแสดง เขาแจ้งฝรั่งเศสว่า " ผลกระทบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของการครอบครองของหลุยเซียน่า . . . . . . . จะเสียค่าใช้จ่าย และอาจจะไม่ยาวมาก ดังนั้น สงคราม ซึ่งจะทำลาย ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก ) ในมหาสมุทร . . ." แต่มันไม่ได้มาก การคุกคามของแองโกลอเมริกันพันธมิตรที่ quashed ยอมรับฝรั่งเศสลุยเซียนาเท่าที่มันเป็นสถานการณ์ความไม่สงบอย่างต่อเนื่องในเฮติ นโปเลียนยังคงส่งทหารไปพยายามที่จะเรียกคืนทาสบนเกาะของเขา ดูดทรัพยากรที่เป็นอย่างอื่นจะได้รับ ที่ นิว ออร์ลีนส์ ที่จะกลายเป็นดินแดนหลุยเซียน่านโปเลียนรู้ว่าอีกไม่นานฝรั่งเศสจะอยู่ในความขัดแย้งกับอังกฤษและเขาต้องการที่จะประหยัดเงินของเขาและกองทัพของเขา

นโปเลียนจึงตัดสินใจที่จะขายปัญหาดินแดนเมื่อ Livingston และเจมส์ มอนโร ( ที่ถูกส่งไปช่วยเจรจา ) เข้าหาฝรั่งเศสกับการเสนอซื้อ นิว ออร์ลีนส์ และ floridas .พวกเขาที่ใช้เวลาถึงเก้าล้านดอลลาร์สำหรับพื้นที่เหล่านั้น เขาอึ้ง ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก ) เมื่อรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังฝรั่งเศสเสนอทั้งลุยเซียนาดินแดนสิบห้าล้านดอลลาร์

Robert Livingston เจรจากับฝรั่งเศส .
สนธิสัญญาลงนามเมื่อเดือนพฤษภาคม 2 , 1803 . เจฟเฟอร์สันดีใจอย่างมาก ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก )ในข้อความของเขาไปยังรัฐสภาในเดือนตุลาคม 1803 , เจฟเฟอร์สัน กล่าวว่า " ในขณะที่คุณสมบัติและอธิปไตยของมิสซิสซิปปี้และน้ำของมันก็กลายเป็นร้านอิสระสำหรับผลิตของประเทศตะวันตก และไม่มีการควบคุมการนำทางผ่านหลักสูตรทั้งหมดของพวกเขา . . . . . . . ความอุดมสมบูรณ์ของประเทศ ภูมิอากาศ และขอบเขตของสัญญาในฤดูกาลเนื่องจากสำคัญช่วยคลังของเรามีเสบียงเพียงพอสำหรับลูกหลานของเรา และแผ่กว้างสำหรับพรของเสรีภาพและความเท่าเทียมกันกฎหมาย "

ชาวอเมริกันเข้าถึงทะเลสำหรับผลิตภัณฑ์และผู้คนในภูมิภาคตะวันตกของ Appalachians เป็นหลักประกัน–อย่างน้อยบนกระดาษ ปรากฏข้างหน้าจะมีความท้าทายเกี่ยวกับเรืออเมริกันและเสรีภาพของทะเลเช่นเดียวกับความจริงที่ว่าไม่มีใครเคยได้คุยกับเจ้าของเดิม ของดินแดนหลุยส์เซียน่า นับพันของชาวอเมริกันพื้นเมืองของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในดินแดนของคะแนนนั้น ประตูสู่ตะวันตก และศักยภาพ มีได้ถูกเปิด และสำหรับผู้ที่เต็มใจที่จะท้าทายความกล้าและอันตราย ดินแดนใหม่