AbstractIn the mid-1960‘s farmers w

Abstract
In the mid-1960‘s farmers were considering no-plow tillage as a way to cut production costs and achieve more timely planting, and environmentalists were promoting conservation tillage as a primary means of cutting erosion losses. There was an obvious need for a more detailed evaluation of where no-plow tillage methods were adapted in the Corn Belt. The objective of this research was to determine corn (Zea mays L.) production potential of tillage systems that varied in amount of residue cover and surface roughness on a range of soil types and in different climatic situations.

Chisel, till, strip rotary, and strip coulter planting systems were compared with conventional and limited tillage on plowed ground from 1967 through 1970. Experiments were located on sandy loam and loam soils in northern Indiana, silt loam and silty clay loam in eastern Indiana, and on a high silt soil in southern Indiana. There was a latitude range of 290 km in experiment locations.

Percent stand was 80% or higher with all systems on sandy loam and loam soils. Chisel and rotary on silt loam, and wheel track, chisel, till and rotary systems on silty clay loam produced 65 to 70% stands and were significantly below conventional at the 5% level.

Soil temperature at I0 cm for the first 8 weeks after planting for coulter vs conventional planting was 3.8 C lower in northern Indiana and 2.7 C lower in southern Indiana. However, mean soil temperature for all systems was 3.7 C higher in southern Indiana. Systems with intermediate tillage had intermediate soil temperatures. Corn growth at 8 weeks after planting with no-plow systems was delayed in northern and eastern Indiana, compared to conventional tillage, with strip rotary and coulter systems having slowest growth. Coulter and strip rotary systems produced fastest corn growth from 4 to 8 weeks after planting in southern Indiana.

Four-year mean grain yields show a 1000 kg/ha advantage for till planting, but no significant variation among other systems on sandy loam (northern Indiana). The yield increase for till planting may have been due to the ridging done at cultivating time. Other systems were not cultivated. At the same location on poorly drained dark loam, yields from strip rotary and coulter systems were significantly lower, at the 5% level, than grain yields from other systems. On poorly drained fine-textured soils in eastern Indiana, mean yields for all no-plow systems were lower than mean yields for plow systems, partly due to poor weed control. Four-year mean yields on the rolling silt loam soil in southern Indiana were not significantly different, although differences among systems within each of the 4 years were significant at the 5% level.

Results indicate that with good management, chisel, till, strip, rotary, and coulter systems are adequately adapted on the rolling high silt soils of southern Indiana and on well-drained loam or sandy loam soils in central and northern Indiana. The no-plow systems, as used in these tests, were not adapted on poorly drained, fine-textured soils, although chiseling appeared to be competitive with conventional tillage when stands were adequate

Results (Thai) 1:

บทคัดย่อในที่กลาง-1960 ของเกษตรกรถูกพิจารณาไม่คันไถ tillage เป็นวิธีการตัดต้นทุนการผลิต และให้ปลูกทันเวลามากขึ้น และ environmentalists ถูกส่งเสริมอนุรักษ์ tillage เป็นวิธีการหลักของการตัดขาดทุนที่พังทลาย มีการประเมินรายละเอียดของวิธี tillage คันไถไม่ถูกดัดแปลงในข้าวโพดสายพานที่ต้องชัดเจน วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือเพื่อ กำหนดศักยภาพผลิต (ซี mays L.) ข้าวโพด tillage ระบบที่แตกต่างกัน ในจำนวนของสารตกค้างฝาและพื้นผิวความหยาบของชนิดดิน และ ในสถานการณ์ต่าง ๆ climaticสลัก จนถึง โรตารีแถบ และ coulter แถบปลูกระบบถูกเปรียบเทียบกับปกติ และจำกัด tillage เรา plowed จาก 1967 ถึง 1970 การทดลองมีอยู่ loam เป็นใจในอินดีแอนาเหนือ loam ตะกอนและดินเหนียวปนทรายแป้ง loam ในอินดีแอนาตะวันออก และดินตะกอนที่สูงในภาคใต้อินเดียน่าและทราย loam มีช่วงละติจูด 290 กิโลเมตรในสถานทดลองยืนเปอร์เซ็นต์ได้ 80% ขึ้นกับระบบทั้งหมดบนทราย loam loam ดินเนื้อปูน สิ่วและโรตารีบน silt loam และล้อติดตาม สิ่ว จนถึง โรตารี่บน loam ดินเหนียวปนทรายแป้งผลิตยืน 65-70% และระบบได้อย่างมีนัยสำคัญด้านล่างทั่วไปที่ระดับ 5%Soil temperature at I0 cm for the first 8 weeks after planting for coulter vs conventional planting was 3.8 C lower in northern Indiana and 2.7 C lower in southern Indiana. However, mean soil temperature for all systems was 3.7 C higher in southern Indiana. Systems with intermediate tillage had intermediate soil temperatures. Corn growth at 8 weeks after planting with no-plow systems was delayed in northern and eastern Indiana, compared to conventional tillage, with strip rotary and coulter systems having slowest growth. Coulter and strip rotary systems produced fastest corn growth from 4 to 8 weeks after planting in southern Indiana.Four-year mean grain yields show a 1000 kg/ha advantage for till planting, but no significant variation among other systems on sandy loam (northern Indiana). The yield increase for till planting may have been due to the ridging done at cultivating time. Other systems were not cultivated. At the same location on poorly drained dark loam, yields from strip rotary and coulter systems were significantly lower, at the 5% level, than grain yields from other systems. On poorly drained fine-textured soils in eastern Indiana, mean yields for all no-plow systems were lower than mean yields for plow systems, partly due to poor weed control. Four-year mean yields on the rolling silt loam soil in southern Indiana were not significantly different, although differences among systems within each of the 4 years were significant at the 5% level.ผลระบุว่า มีการจัดการดี สิ่ว จนถึง แถบ โรตารี่ และ coulter ระบบดัดแปลงอย่างเพียงพอ ในดินเนื้อปูนตะกอนสูงกลิ้งของอินดีแอนาใต้ และ loam นยกหรือดินเนื้อปูนทราย loam ในอินเดียภาคกลาง และภาคเหนือน่า ระบบไม่มีคันไถ ใช้ในการทดสอบเหล่านี้ ถูกไม่ดัดแปลงในการระบายน้ำไม่ดี เนื้อดินเนื้อปูน แม้ว่า chiseling ดูเหมือนจะ เป็นแข่งขันกับ tillage ปกติเมื่อยืนได้เพียงพอ

Results (Thai) 2:

บทคัดย่อในเกษตรกรในช่วงกลางปี ​​1960 กำลังพิจารณาดินแบบไม่ไถเป็นวิธีที่จะลดค่าใช้จ่ายการผลิตและประสบความสำเร็จในเวลาที่เหมาะสมการปลูกมากขึ้นและสิ่งแวดล้อมที่ได้รับการส่งเสริมการอนุรักษ์ดินแบบเป็นวิธีการหลักของการสูญเสียการตัดการกัดเซาะ
มีความจำเป็นที่เห็นได้ชัดสำหรับการประเมินผลรายละเอียดเพิ่มเติมของการที่ไม่มีการไถเตรียมวิธีการถูกดัดแปลงในคอร์น วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้คือการตรวจสอบข้าวโพด (Zea mays L. ) ที่มีศักยภาพการผลิตของระบบเกษตรกรรมที่แตกต่างกันในจำนวนเงินที่เหลือของฝาครอบและพื้นผิวที่ขรุขระในช่วงของชนิดดินและภูมิอากาศในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน. สิ่วจนกระทั่งหมุนแถบและ แถบโคลเตอร์ระบบการปลูกเปรียบเทียบกับดินแบบธรรมดาและ จำกัด อยู่บนพื้นดินไถจาก 1967 ผ่าน 1970 ทดลองตั้งอยู่บนดินร่วนปนทรายและดินร่วนปนดินในภาคเหนือของอินดีแอนาดินตะกอนและดินร่วนปนดินเหนียวปนทรายแป้งในภาคตะวันออกของอินดีแอนาและในดินตะกอนสูงในภาคใต้ อินดีแอนา มีช่วงละติจูดของ 290 กม. ในสถานที่ทดลอง. ก็ยืนร้อยละ80% หรือสูงกว่ากับระบบทั้งหมดในดินร่วนปนทรายและดินร่วนปนดิน สิ่วและหมุนในดินตะกอนและติดตามล้อสิ่วจนและระบบการหมุนในดินร่วนปนดินเหนียวปนทรายแป้งผลิต 65-70% และลุกขึ้นยืนอย่างมีนัยสำคัญดังต่อไปนี้การชุมนุมที่ระดับ 5%. อุณหภูมิดินที่ I0 ซม. สำหรับ 8 สัปดาห์แรกหลังปลูก สำหรับโคลเตอร์เทียบกับการปลูกแบบเดิมเป็น 3.8 C ที่ลดลงในภาคเหนืออินเดียนาและ 2.7 C ที่ลดลงในภาคใต้ของอินดีแอนา แต่หมายถึงอุณหภูมิดินสำหรับระบบทั้งหมดได้ 3.7 C ที่สูงขึ้นในภาคใต้ของอินดีแอนา ระบบที่มีการเตรียมกลางมีอุณหภูมิดินกลาง การเจริญเติบโตของข้าวโพดที่ 8 สัปดาห์หลังปลูกด้วยระบบที่ไม่มีการไถล่าช้าในภาคเหนือและภาคตะวันออกอินเดียนาเมื่อเทียบกับดินแบบเดิมที่มีแถบหมุนและระบบโคลเตอร์มีการเจริญเติบโตที่ช้าที่สุด โคลเตอร์และตัดระบบหมุนผลิตการเจริญเติบโตของข้าวโพดที่เร็วที่สุดใน 4-8 สัปดาห์หลังจากที่ปลูกในภาคใต้ของอินเดียน่า. สี่ปีหมายถึงผลผลิตแสดง 1,000 กก. / ประโยชน์ฮ่าสำหรับจนถึงปลูก แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในระบบอื่น ๆ ในดินร่วนปนทราย (ภาคเหนืออินดีแอนา ) การเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทนสำหรับการเพาะปลูกจนอาจจะเป็นเพราะ ridging ทำที่ปลูกฝังเวลา ระบบอื่น ๆ ที่ไม่ได้รับการปลูกฝัง ในสถานที่เดียวกันในดินร่วนปนสีเข้มระบายน้ำไม่ดีอัตราผลตอบแทนจากการหมุนแถบโคลเตอร์และระบบลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 5% กว่าผลผลิตจากระบบอื่น ๆ ในการระบายน้ำไม่ดีดินปรับพื้นผิวในภาคตะวันออกอินเดียนาอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยสำหรับระบบทั้งหมดยังไม่มีการไถต่ำกว่าอัตราผลตอบแทนเฉลี่ยสำหรับระบบไถส่วนหนึ่งเนื่องจากการควบคุมวัชพืชที่ไม่ดี สี่ปีหมายถึงอัตราผลตอบแทนในดินร่วนตะกอนกลิ้งในภาคใต้ของรัฐอินเดียนาไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญถึงแม้ว่าความแตกต่างระหว่างระบบในแต่ละ 4 ปีอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 5%. ผลแสดงให้เห็นว่ามีการบริหารจัดการที่ดีสิ่วจนถึงแถบ หมุนและระบบโคลเตอร์จะสามารถปรับตัวได้อย่างเพียงพอในดินตะกอนสูงกลิ้งของภาคใต้ของอินดีแอนาและดินระบายน้ำดีดินหรือดินร่วนปนทรายในภาคกลางและภาคเหนือของอินดีแอนา ระบบที่ไม่มีการไถที่ใช้ในการทดสอบเหล่านี้ยังไม่ได้รับไปปรับใช้ในการระบายน้ำไม่ดีดินปรับพื้นผิวแม้ว่าสนธยาดูเหมือนจะแข่งขันกับดินแบบเดิมเมื่อยืนอยู่อย่างเพียงพอ