This study aimed to determine if th

This study aimed to determine if the addition of deep breathing exercises and secretion clearing techniques to
a standardised physiotherapist-directed program of early mobilisation improved clinical outcomes in patients undergoing open
abdominal surgery. Fifty-six patients undergoing open abdominal surgery, at high risk of developing postoperative pulmonary
complications, were randomised before operation to an early mobilisation-only group or an early mobilisation-plus-deep breathing
and coughing group. Mobility duration, frequency and intensity of breathing interventions were quantified for both groups. All
outcomes were assessed by a blinded outcomes researcher using a standardised outcomes measurement tool developed
specifically for this population. Outcomes included incidence of clinically significant postoperative pulmonary complications, fever,
length of stay, and restoration of mobility. There were no significant differences between groups in mean age, anaesthetic time,
perioperative morbidity, or postoperative mobility. Outcome data were available for 89% of enrolled subjects. Overall incidence of
postoperative pulmonary complications was 16%. The incidence of postoperative pulmonary complications in the non-deep
breathing and coughing group was 14%, and the incidence of postoperative pulmonary complications in the deep breathing and
coughing group was 17%, (absolute risk reduction -3%, 95% C1 -22 to 19%). There was no significant difference between groups
in the incidence of fever, physiotherapist time, or the number of treatments.




This study suggests that, in this clinical setting, the
addition of deep breathing and coughing exercises to a physiotherapist-directed program of early mobilisation does not significantly
reduce the incidence of clinically significant postoperative pulmonary complications in high risk open abdominal surgery subjects.

Results (Thai) 1:

ศึกษาที่มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบถ้าการหายใจลึกเพิ่มการออกกำลังกายและหลั่งล้างเทคนิคในการนี้แบบนักกายภาพบำบัดโดยตรงโปรแกรมของเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิกในผู้ป่วยที่ผ่าตัดเปิดการผ่าตัดช่องท้อง ห้าสิบหกผู้ป่วยที่ผ่าตัดเปิดหน้าท้องผ่าตัด เสี่ยงสูงในการผ่าตัดระบบทางเดินหายใจภาวะแทรกซ้อน มี randomised ก่อนการดำเนินงานให้กลุ่มเปลี่ยนแปลงเฉพาะต้นหรือหายใจลึกเปลี่ยนแปลงบวกเป็นต้นและกลุ่มไอ ระยะเวลาการเคลื่อนไหว ความถี่ และความเข้มของการแทรกแซงการหายใจถูก quantified สำหรับทั้งกลุ่ม ทั้งหมดมีประเมินผล โดยมองไม่เห็นผลนักวิจัยใช้เครื่องมือวัดผลแบบพัฒนาโดยเฉพาะสำหรับประชากรนี้ ผลรวมอุบัติการณ์ทางคลินิกอย่างมีนัยสำคัญในการผ่าตัดระบบทางเดินหายใจแทรกซ้อน ไข้ความยาวของแปลก และฟื้นฟูความคล่องตัว มีไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มในอายุเฉลี่ย เวลายาสลบperioperative morbidity หรือความคล่องตัวในการผ่าตัด ข้อมูลผลลัพธ์มี 89% ของเรื่องทะเบียน อุบัติการณ์โดยรวมของภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจในการผ่าตัดได้ 16% อุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจในการผ่าตัดในไม่ลึกการหายใจ และไอกลุ่ม 14% และอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนระบบทางเดินหายใจในการผ่าตัดในการหายใจลึก และกลุ่มไอ 17%, (ลดความเสี่ยงที่สมบูรณ์ -3%, 95% C1-22 19%) มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มในอุบัติการณ์ของไข้ นักกายภาพบำบัดเวลา หรือหมายเลขของการรักษา การศึกษานี้แนะนำที่ ในการตั้งค่านี้ทางคลินิก การนอกจากนี้การหายใจลึก และไอการออกกำลังกายโปรแกรมนักกายภาพบำบัดโดยตรงของเปลี่ยนแปลงเริ่มต้นไม่มากไม่ลดการเกิดอย่างมีนัยสำคัญทางคลินิกในการผ่าตัดระบบทางเดินหายใจภาวะแทรกซ้อนในเรื่องผ่าตัดช่องท้องเปิดความเสี่ยงสูง

Results (Thai) 2:

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่านอกจากการออกกำลังกายการหายใจลึกและเทคนิคการล้างหลั่งเพื่อโปรแกรมกายภาพบำบัดกำกับมาตรฐานของการชุมนุมในช่วงต้นของการปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิกในผู้ป่วยที่ได้รับการเปิดให้บริการผ่าตัดช่องท้อง ผู้ป่วยที่ห้าสิบหกได้รับการผ่าตัดช่องท้องเปิดที่มีความเสี่ยงสูงในการพัฒนาปอดหลังการผ่าตัดภาวะแทรกซ้อนได้รับการสุ่มก่อนที่จะดำเนินการเพื่อกลุ่มระดมเท่านั้นต้นหรือหายใจต้นการระดมบวกลึกและกลุ่มไอ ระยะเวลาในการเคลื่อนย้ายความถี่และความรุนแรงของการแทรกแซงการหายใจถูกวัดสำหรับทั้งสองกลุ่ม ทั้งหมดผลการประเมินโดยนักวิจัยผลตาบอดใช้เครื่องมือการวัดผลลัพธ์ที่ได้มาตรฐานได้รับการพัฒนาโดยเฉพาะสำหรับประชากรกลุ่มนี้ ผลรวมการเกิดภาวะแทรกซ้อนนัยสำคัญทางคลินิกปอดหลังการผ่าตัดมีไข้ระยะเวลาในการเข้าพักและการฟื้นฟูของการเคลื่อนไหว ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มอายุเฉลี่ยเป็นเวลายาชาเจ็บป่วยผ่าตัดหรือการเคลื่อนไหวหลังการผ่าตัด ผลข้อมูลที่มีอยู่ 89% ของอาสาสมัครที่ลงทะเบียนเรียน อุบัติการณ์โดยรวมของภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดปอดเป็น 16% อุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดปอดในที่ไม่ลึกการหายใจและกลุ่มไอ 14% และอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดปอดในการหายใจลึกและกลุ่มไอเป็น17% (ลดความเสี่ยงแน่นอน -3%, 95% -22 C1 19%) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มในอุบัติการณ์ของโรคที่เวลานักกายภาพบำบัดหรือจำนวนของการรักษา. การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าในการตั้งค่าทางคลินิกนี้นอกเหนือจากการหายใจลึกและการออกกำลังกายไอไปยังโปรแกรมกายภาพบำบัดกำกับของการชุมนุมในช่วงต้นไม่ไม่ได้มีนัยสำคัญลดอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนนัยสำคัญทางคลินิกปอดหลังการผ่าตัดมีความเสี่ยงสูงที่เปิดวิชาการผ่าตัดช่องท้อง

Results (Thai) 3:

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบว่า นอกจากการสูดหายใจลึกๆ และเทคนิคในการล้าง

เป็นมาตรฐานนักกายภาพบำบัดกำกับโปรแกรมก่อนการปรับปรุงผลลัพธ์ทางคลินิกในผู้ป่วยผ่าตัดช่องท้องเปิด

ห้าสิบหกผู้ป่วยผ่าตัดช่องท้องเปิดความเสี่ยงสูงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนของปอด
ผ่าตัดมีรายงานก่อนการผ่าตัดก่อนการเฉพาะกลุ่ม หรือก่อนการรวมลึกหายใจ
ไอกรุ๊ป ระยะเวลาการเคลื่อนไหว ความถี่และความเข้มของการหายใจโดยมีวัดทั้งกลุ่ม
ผลทั้งหมดประเมินได้จากสายตา นักวิจัยใช้มาตรฐานการวัดผลของเครื่องมือพัฒนา
โดยเฉพาะกลุ่มนี้ด้วยผลลัพธ์รวมอุบัติการณ์สำคัญแทรกซ้อนทางการแพทย์ผ่าตัดปอด , ไข้ ,
ความยาวของการเข้าพักและการฟื้นฟูของการเคลื่อนไหว ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในหมายถึงอายุ , ยา ,
ผ่าตัด ความพิการ หรือการเคลื่อนไหวที่หลังผ่าตัด ผลข้อมูลที่มีอยู่สำหรับ 89 % ของการลงทะเบียนเรียนวิชา อุบัติการณ์โดยรวมของ
ภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดปอดเป็น 16% อุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดปอดในการหายใจและการไอ
ลึกไม่ใช่กลุ่ม 14 % และอุบัติการณ์ของภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัดปอดในการหายใจลึกและ
ไอกลุ่ม 17 เปอร์เซ็นต์ ( แน่นอนลดความเสี่ยง - 3 % , 95 % C1 - 18 ถึง 19 % ) มีความแตกต่างระหว่างกลุ่ม
ในอุบัติการณ์ของการเกิดไข้