This paper argues that in addressin

This paper argues that in addressing the issues of ‘sustainability’ concepts akin to those of social tourism need to be applied, albeit in a wider context of stakeholder theory. Additionally theories of ‘sustained value creation’ may be borrowed from the management literature in that ‘sustainability’ is insufficient as an objective—rather managers within tourism should be looking to add value for environments, communities, entrepreneurs and tourists within the ethical objectives outlined by the World Tourism Organisation's New Global Ethics for World Tourism charter adopted in 1999. However, while all might agree with the intentions of such charters, the pragmatic issues of management that are raised are complex, and in turn raise serious issues of patterns of power and how such power to implement policies is to be both determined and practised. The article ends with a series of issues that need to be considered if there is to be a ‘new tourism’.

Results (Thai) 1:

กระดาษนี้จนว่า ในการพิจารณาปัญหาของ 'ความยั่งยืน' แนวคิดเหมือนกับที่การท่องเที่ยวสังคมจำเป็นต้องใช้ แม้ว่าในบริบทที่กว้างขึ้นของทฤษฎีมาตรการ นอกจากนี้ทฤษฎีของ 'ค่า sustained สร้าง' อาจจะยืมมาจากเอกสารประกอบการจัดการที่ 'ความยั่งยืน' ไม่เพียงพอตามวัตถุประสงค์ซึ่งเป็นผู้จัดการภายในการท่องเที่ยวควรจะมองการเพิ่มค่าสำหรับสภาพแวดล้อม ชุมชน ผู้ประกอบการ และนักท่องเที่ยวภายในวัตถุประสงค์ด้านจริยธรรมที่ล้อมกรอบ ด้วยจริยธรรมสากลขององค์การท่องเที่ยวโลกใหม่สำหรับการท่องเที่ยวโลกเช่าบุญธรรมในปี 1999 อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ทั้งหมดอาจเห็นด้วยกับความตั้งใจของบริการดังกล่าว ปัญหาปฏิบัติของการจัดการที่จะยกซับซ้อน และจะยกปัญหาร้ายแรงของรูปแบบของอำนาจและอำนาจในการนำนโยบายไปว่าจะกำหนด และปฏิบัติ บทความสิ้นสุดกับชุดของประเด็นที่ต้องพิจารณาว่าจะ 'ท่องใหม่'

Results (Thai) 3:

บทความนี้เสนอว่า ในการจัดการกับปัญหาของ ' ความยั่งยืน ' แนวคิดคล้ายกับบรรดาของการท่องเที่ยวสังคมต้องใช้แต่ในบริบทที่กว้างขึ้นของทฤษฎีผู้มีส่วนได้เสีย .นอกจากนี้ ทฤษฎีของการสร้างมูลค่าอย่างยั่งยืน ' อาจจะยืมจากการจัดการที่ยั่งยืนในวรรณคดี ' ' ไม่เพียงพอเป็นวัตถุประสงค์ค่อนข้างผู้จัดการภายในการท่องเที่ยวควรจะมองหาเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับสภาพแวดล้อม ชุมชนผู้ประกอบการและนักท่องเที่ยวภายในจริยธรรมวัตถุประสงค์ตามที่องค์การการท่องเที่ยวโลกใหม่ของโลกจริยธรรมการท่องเที่ยวโลกกฎบัตรประกาศใช้ในปี 1999 อย่างไรก็ตาม ในขณะที่อาจเห็นด้วยกับความตั้งใจ เช่น การเช่า การเสนอปัญหาการจัดการที่เลี้ยงดูซับซ้อนและในทางกลับยกปัญหาร้ายแรงของรูปแบบของพลังงานและวิธีการเช่นพลังงานที่จะใช้นโยบายเป็นทั้งตั้งใจและฝึกฝน . บทความจบลงด้วยชุดของประเด็นที่ต้องพิจารณาว่ามีเป็นใหม่ ' การท่องเที่ยว ' .