He stood in the hall. He looked aro

He stood in the hall. He looked around him. There were many doors. He did not know which door was the right door to enter. He was lost at school. It was going to be twelve. He was going to be late. It was his first day of college. His class was in Room 190. He looked at all the doors. They each had a number, but there were no rooms numbered 190. He did not know what to do. He asked a stranger: "Where is Room 190?" The stranger did not know. He asked another stranger. She also did not know. No one knew where Room 190 was. He checked his notebook, where He wrote down his classroom number. It was not Room 190. It was Room 140. Room 190 did not exist. He ran to Room 140. He was one minute late.

Results (Thai) 1:

เขายืนอยู่ในห้องโถง เขามองรอบ ๆ เขา มีหลายประตู เขาไม่ได้รู้ที่ประตูถูกประตูขวาเพื่อป้อน เขาได้หายไปที่โรงเรียน มันเป็นไปได้ twelve เขากำลังจะเสีย วันแรกของเขาของวิทยาลัยได้ เขาเรียนอยู่ในห้อง 190 เขามองที่ประตูทุกบาน พวกเขาแต่ละมีตัวเลข แต่มีห้องไม่มีตัวเลข 190 เขาไม่ได้ไม่รู้จะทำอย่างไร เขาถามเป็นคนแปลกหน้า: "ซึ่งคือห้อง 190 ไม่ทราบคนแปลกหน้า เขาถามคนแปลกหน้าอีก เธอยังไม่ทราบ ไม่มีใครรู้ว่าที่ถูก 190 ห้อง เขาตรวจสอบโน้ตบุ๊คของเขา ที่เขาเขียนลงเลขห้องเรียนของเขา มันไม่ใช่ห้อง 190 ก็ 140 ห้อง ไม่ได้อยู่ห้อง 190 เขาวิ่งไป 140 ห้อง เขาช้าหนึ่งนาที

Results (Thai) 2:

เขายืนอยู่ในห้องโถง เขามองไปรอบ ๆ ตัวเขา มีประตูหลายคน เขาไม่ได้รู้ว่าที่ประตูเป็นประตูด้านขวาเพื่อเข้าสู่ เขาก็หายไปที่โรงเรียน มันเป็นไปได้สิบสอง เขากำลังจะเป็นช่วงปลายปี มันเป็นวันแรกของการเรียน ชั้นเรียนของเขาอยู่ในห้อง 190 เขามองไปที่ประตูทุกบาน พวกเขาแต่ละคนมีจำนวน แต่มีห้องพักไม่มีเลขที่ 190 เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะทำ เขาถามคนแปลกหน้า "ที่ห้อง 190 คืออะไร?" คนแปลกหน้าไม่ทราบ เขาถามคนแปลกหน้าอีก นอกจากนี้เธอยังไม่ทราบว่า ไม่มีใครรู้ว่าเป็นห้องพัก 190 เขาตรวจสอบสมุดบันทึกของเขาที่เขาเขียนลงจำนวนห้องเรียนของเขา มันไม่ได้ในห้องพัก 190 มันเป็นห้องพัก 140 ห้อง 190 ไม่ได้อยู่ เขาวิ่งไปที่ห้อง 140 เขาเป็นหนึ่งนาทีปลาย

Results (Thai) 3:

เขายืนอยู่ในฮอลล์ เขามองดูรอบตัวเขา มีประตูมากมาย เขาไม่ได้รู้ว่าประตูไหนเป็นประตูด้านขวาเพื่อป้อน เขาไปที่โรงเรียน มันต้องเป็นสิบสอง เขาจะไปสาย มันเป็นวันแรกของวิทยาลัยของเขา ชั้นอยู่ห้อง 190 เขามองไปที่ประตูทั้งหมด พวกเขาแต่ละคนมีหมายเลข แต่ไม่มีห้องหมายเลข 190 เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ต้องทำ เขาถามคนอื่น" ที่ห้อง 190 ? คนแปลกหน้าที่ไม่รู้ เขาถามคนแปลกหน้าอีก เธอยังไม่รู้ ไม่มีใครรู้ว่าห้อง 190 . เขาตรวจสอบโน๊ตบุ๊คของเขาที่เขาเขียนลงหมายเลขห้องเรียนของเขา มันไม่ใช่ห้อง 190 มันเป็นห้อง 140 . ห้องพัก 190 ไม่ได้อยู่ เขาวิ่งไปที่ห้อง 140 . เขาเป็นหนึ่งนาทีที่สาย