Though the seas cover the majority

Though the seas cover the majority of our planet's surface, far less is known about the biodiversity of marine environments then that of terrestrial systems (Ormond et al., 1997). Irish and Norse (1996) examined all 742 papers published in the journal Conservation Biology and found that only 5% focused on marine ecosystems and species, compared with 67% on terrestrial and 6% on freshwater. As a result of this disparity, marine conservation biology severely lags behind the terrestrial counterpart (Murphy and Duffus, 1996), and this gap of knowledge poses major problems for conservation of marine biodiversity and must be addressed.

This study shows that there is overwhelming evidence that plastic pollution is a threat to marine biodiversity, already at risk from overfishing, climate change and other forms of anthropogenic disturbance. So far however, that evidence is basically anecdotal. There is a need for more research (especially long term monitoring) to assess the actual threat posed by plastic debris to marine species. The research information would provide input for conservation management, strengthen the basis for educational campaigns, and also provide marine scientists with better evidence that could be used to demand from the authorities more effort to mitigate the problem. Due to the long life of plastics on marine ecosystems, it is imperative that severe measures are taken to address the problem at both international and national levels, since even if the production and disposal of plastics suddenly stopped, the existing debris would continue to harm marine life for many decades.

Results (Thai) 1:

ว่าทะเลครอบคลุมส่วนใหญ่ของพื้นผิวของโลก ไกลน้อยจะรู้จักเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพของสภาพแวดล้อมทางทะเลแล้วที่ระบบภาคพื้น (Ormond et al., 1997) ไอริชและนอร์ส (1996) ทั้งหมด 742 เอกสารเผยแพร่ในรายวิชาชีววิทยาอนุรักษ์ตรวจสอบ และพบว่า เพียง 5% เน้นระบบนิเวศทางทะเลและพันธุ์ เทียบกับ 67% บนภาคพื้นดินและ 6% ในน้ำจืด จากนี้ disparity ชีววิทยาเชิงอนุรักษ์ทางทะเลอย่างรุนแรง lags หลังกันภาคพื้น (เมอร์ฟี่และ Duffus, 1996), และช่องว่างของความรู้ซึ่งทำให้เกิดปัญหาสำคัญของการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเล และจะต้องอยู่การศึกษานี้แสดงว่า มีหลักฐานการกระทำว่า มลพิษพลาสติกเป็นทะเลความหลากหลายทางชีวภาพ แล้วเสี่ยงจาก overfishing สภาพภูมิอากาศ และรูปแบบอื่น ๆ รบกวนมาของมนุษย์ จนอย่างไรก็ตาม หลักฐานที่ได้เล็ก ๆ โดยทั่วไป การประเมินภัยคุกคามจริงโดยเศษพลาสติกให้พันธุ์สัตว์น้ำจึงจำเป็นสำหรับการวิจัยเพิ่มเติม (ระยะยาวโดยเฉพาะอย่างยิ่งตรวจสอบ) ข้อมูลงานวิจัยจะให้ป้อนข้อมูลสำหรับการจัดการอนุรักษ์ เสริมสร้างพื้นฐานการส่งเสริมการศึกษา และยัง มีนักวิทยาศาสตร์ทางทะเลหลักฐานดีที่สามารถใช้ความต้องการจากหน่วยงานอื่น ๆ พยายามบรรเทาปัญหา อายุยาวของพลาสติกในระบบนิเวศทางทะเล มันเป็นความจำเป็นที่มีดำเนินมาตรการรุนแรงเพื่อแก้ไขปัญหาในระดับชาติ และนานาชาติ เนื่องจากแม้ว่าการผลิตและการกำจัดพลาสติกหยุดทันที เศษที่มีอยู่จะยังคงเป็นอันตรายต่อชีวิตทางทะเลมาหลายทศวรรษ

Results (Thai) 2:

แม้ว่าทะเลครอบคลุมส่วนใหญ่ของพื้นผิวของดาวเคราะห์ของเราไกลน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพของสภาพแวดล้อมทางทะเลแล้วว่าระบบภาคพื้นดิน (ออร์มอนด์ et al., 1997) ไอริชและนอร์ส (1996) การตรวจสอบทั้งหมด 742 เอกสารที่ตีพิมพ์ในวารสารชีววิทยาการอนุรักษ์และพบว่ามีเพียง 5% มุ่งเน้นไปที่ระบบนิเวศทางทะเลและพันธุ์เมื่อเทียบกับ 67% ในภาคพื้นดินและ 6% ในน้ำจืด อันเป็นผลมาจากความเหลื่อมล้ำนี้ชีววิทยาการอนุรักษ์ท้องทะเลอย่างรุนแรงล่าช้าหลังคู่บก (เมอร์ฟี่และ Duffus, 1996) และช่องว่างของความรู้นี้ poses ปัญหาที่สำคัญในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเลและต้องได้รับการแก้ไข. การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีหลักฐานอย่างท่วมท้น มลพิษพลาสติกที่เป็นภัยคุกคามต่อความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเลแล้วที่มีความเสี่ยงจาก overfishing เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและรูปแบบอื่น ๆ ของการรบกวนของมนุษย์ เพื่อให้ห่างไกล แต่หลักฐานที่เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยโดยทั่วไป มีความจำเป็นสำหรับการวิจัยมากขึ้น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการตรวจสอบระยะยาว) ในการประเมินภัยคุกคามที่เกิดขึ้นจริงที่เกิดจากเศษพลาสติกชนิดทะเล ข้อมูลการวิจัยจะให้ข้อมูลสำหรับการจัดการการอนุรักษ์เสริมสร้างพื้นฐานสำหรับแคมเปญการศึกษาและยังมีนักวิทยาศาสตร์ทางทะเลที่มีหลักฐานที่ดีกว่าที่จะนำมาใช้เพื่อเรียกร้องจากเจ้าหน้าที่ความพยายามมากขึ้นเพื่อบรรเทาปัญหา เนื่องจากชีวิตที่ยาวนานของพลาสติกในระบบนิเวศทางทะเลก็มีความจำเป็นที่มาตรการรุนแรงจะถูกนำไปอยู่ที่ปัญหาทั้งในระดับนานาชาติและระดับชาติตั้งแต่แม้ว่าการผลิตและการกำจัดของพลาสติกก็หยุดเศษที่มีอยู่จะยังคงเป็นอันตรายต่อทางทะเล ชีวิตนานหลายสิบปี

Results (Thai) 3:

แต่ทะเลครอบคลุมส่วนใหญ่ของพื้นผิวดาวเคราะห์ของเรา ไกลน้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับความหลากหลายทางชีวภาพของสภาพแวดล้อมทางทะเลแล้วว่าระบบภาคพื้นดิน ( ออร์มอนด์ et al . , 1997 ) ไอริชและนอร์ส ( 1996 ) ตรวจสอบทั้งหมด 742 บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารชีววิทยาการอนุรักษ์ และพบว่ามีเพียง 5% เน้นระบบนิเวศทางทะเล และชนิด เทียบกับ 67 % บนภาคพื้นดินและ 6% ในปลาน้ำจืดผลของความต่างนี้ ชีววิทยาการอนุรักษ์ทางทะเลอย่างรุนแรงล้าหลังคู่บก ( เมอร์ฟี่และดัฟเฟิส , 1996 ) , และนี้ poses ปัญหาช่องว่างของความรู้เพื่ออนุรักษ์ทะเล ความหลากหลายทางชีวภาพ และต้อง addressed .

ศึกษานี้แสดงให้เห็นว่ามีหลักฐานที่ครอบงำมลพิษพลาสติกเป็นภัยคุกคามต่อความหลากหลายทางชีวภาพทางทะเล แล้วที่ ความเสี่ยงจาก overfishingการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและรูปแบบอื่น ๆของการรบกวนของมนุษย์ . ดังนั้นไกล อย่างไรก็ตาม หลักฐานที่เป็น anecdotal ต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม ( การตรวจสอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระยะยาว ) ประเมินจริง การคุกคามโดยเศษพลาสติกชนิดสัตว์น้ำ ข้อมูลการวิจัยจะให้ข้อมูลเพื่อการอนุรักษ์การบริหาร การเสริมสร้างพื้นฐานสำหรับแคมเปญการศึกษาและยังช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ทางทะเลที่มีหลักฐานที่ดีที่สามารถใช้เพื่อความต้องการจากหน่วยงานมากขึ้น เพื่อบรรเทาปัญหา เนื่องจากชีวิตที่ยาวนานของพลาสติกต่อระบบนิเวศทางทะเล มันขวางมาตรการรุนแรงจะถ่ายเพื่อแก้ไขปัญหาทั้งในระดับชาติและนานาชาติ เนื่องจากแม้ว่าการผลิตและขายพลาสติกก็หยุดลงเศษที่มีอยู่จะยังคงเป็นอันตรายต่อชีวิตทางทะเลสำหรับหลายทศวรรษ