The section known as "the way of tr

The section known as "the way of truth" discusses that which is real and contrasts with the argument in the section called "the way of opinion," which discusses that which is illusory. Under the "way of truth," Parmenides stated that there are two ways of inquiry: that it is, on the one side, and that it is not.[14] on the other side. He said that the latter argument is never feasible because there is no thing that can not be:

For never shall this prevail, that things that are not are. (B 7.1)
There are extremely delicate issues here. In the original Greek the two ways are simply named "that Is" (ὅπως ἐστίν) and "that Not-Is" (ὡς οὐκ ἐστίν) (B 2.3 and 2.5) without the "it" inserted in our English translation. In ancient Greek, which, like many languages in the world, does not always require the presence of a subject for a verb, "is" functions as a grammatically complete sentence. Much debate has been focused on where and what the subject is. The simplest explanation as to why there is no subject here is that Parmenides wishes to express the simple, bare fact of existence in his mystical experience without the ordinary distinctions, just as the Latin "pluit" and the Greek huei (ὕει "rains") mean "it rains"; there is no subject for these impersonal verbs because they express the simple fact of raining without specifying what is doing the raining. This is, for instance, Hermann Fränkel's thesis.[15] Many scholars still reject this explanation and have produced more complex metaphysical explanations. Since existence is an immediately intuited fact, non-existence is the wrong path because a thing cannot disappear, just as something cannot originate from nothing. In such mystical experience (unio mystica), however, the distinction between subject and object disappears along with the distinctions between objects, in addition to the fact that if nothing cannot be, it cannot be the object of thought either:

Thinking and the thought that it is are the same; for you will not find thinking apart from what is, in relation to which it is uttered. (B 8.34–36)
For to be aware and to be are the same. (B 3)
It is necessary to speak and to think what is; for being is, but nothing is not. (B 6.1–2)
Helplessness guides the wandering thought in their breasts; they are carried along deaf and blind alike, dazed, beasts without judgment, convinced that to be and not to be are the same and not the same, and that the road of all things is a backward-turning one. (B 6.5–9)
Thus, he concluded that "Is" could not have "come into being" because "nothing comes from nothing". Existence is necessarily eternal. That which truly is [x], has always been [x], and was never becoming [x]; that which is becoming [x] was never nothing (Not-[x]), but will never actually be. Parmenides was not struggling to formulate the laws of conservation of mass and conservation of energy; he was struggling with the metaphysics of change, which is still a relevant philosophical topic today.

Moreover he argued that movement was impossible because it requires moving into "the void", and Parmenides identified "the void" with nothing, and therefore (by definition) it does not exist. That which does exist is The Parmenidean One, which is timeless, uniform, and unchanging:

How could what is perish? How could it have come to be? For if it came into being, it is not; nor is it if ever it is going to be. Thus coming into being is extinguished, and destruction unknown. (B 8.20–22)
Nor was [it] once, nor will [it] be, since [it] is, now, all together, / One, continuous; for what coming-to-be of it will you seek? / In what way, whence, did [it] grow? Neither from what-is-not shall I allow / You to say or think; for it is not to be said or thought / That [it] is not. And what need could have impelled it to grow / Later or sooner, if it began from nothing? Thus [it] must either be completely or not at all. (B 8.5–11)
[What exists] is now, all at once, one and continuous... Nor is it divisible, since it is all alike; nor is there any more or less of it in one place which might prevent it from holding together, but all is full of what is. (B 8.5–6, 8.22–24)
And it is all one to me / Where I am to begin; for I shall return there again. (B 5)
Perception vs. Logos[edit]
Parmenides claimed that there is no truth in the opinions of the mortals. Genesis-and-destruction, as Parmenides emphasizes, is a false opinion, because to be means to be completely, once and for all. What exists can in no way not exist.

For this view, that That Which Is Not exists, can never predominate. You must debar your thought from this way of search, nor let ordinary experience in its variety force you along this way, (namely, that of allowing) the eye, sightless as it is, and the ear, full of sound, and the tongue, to rule; but (you must) judge by means of the Reason (Logos) the much-contested proof which is expounded by me.

Results (Thai) 1:

ส่วนที่เรียกว่า "ลักษณะของความจริง" กล่าวถึงที่เป็นจริง และความแตกต่างอาร์กิวเมนต์ในหัวข้อ "วิธีการของความคิด ซึ่งกล่าวถึงการ illusory ภายใต้ "แบบของความจริง Parmenides ระบุว่า มีสองวิธีในการสอบถาม: ที่ อยู่ ในด้านหนึ่ง และ ที่ไม่ [14] ในด้านอื่น ๆ เขากล่าวว่า อาร์กิวเมนต์หลังไม่เป็นไปได้เนื่องจากไม่มีสิ่งที่ไม่สามารถ:สำหรับไม่เคย จะนี้เหนือกว่า ที่สิ่งที่ไม่ (B 7.1)มีประเด็นที่ละเอียดอ่อนมากที่นี่ ในภาษากรีกฉบับ สองวิธีมีเพียงชื่อ "นั่นคือ" (ὅπωςἐστίν) และ "ว่า-เป็น" (ὡςοὐκἐστίν) (B 2.3 และ 2.5) โดย "it" แทรกในการแปลภาษาอังกฤษของเรา ในกรีกโบราณ ที่ เช่นภาษาต่าง ๆ ในโลก ไม่เสมอต้องใช้สถานะของหัวข้อสำหรับกริยา "คือ" ฟังก์ชันเป็นประโยคตามหลักไวยากรณ์ทั้งหมด ถกเถียงกันมากมีการเน้นเรื่องเป็นการ คำอธิบายที่ง่ายที่สุดว่าทำไมมีเรื่องไม่ถูกว่า Parmenides ประสงค์จะแสดงความจริงอย่างง่าย เปลือยของการดำรงอยู่ในประสบการณ์ลึกลับโดยความสามัญ เหมือนละติน "ปลูท" และห้วยกรีก (ὕει "ฝน") หมายถึง "ฝน" มีคำกริยาเหล่านี้ไม้มีเรื่องไม่ได้เนื่องจากพวกเขาแสดงความจริงของฝนตกโดยไม่ได้ระบุว่า จะทำอะไรฝนตก อยู่ เช่น แฮร์ Fränkel วิทยานิพนธ์ [15] หลายนักวิชาการยังคงปฏิเสธคำอธิบายนี้ และได้ผลิตซับซ้อนคำอธิบายที่ขัดแย้ง เนื่องจากมีอยู่เป็นความจริงทันที intuited ไม่ดำรงอยู่ได้เส้นทางไม่ถูกต้องเนื่องจากเป็นสิ่งที่ไม่หายไป เหมือนกับสิ่งที่ไม่สามารถมาจากอะไร ในประสบการณ์ลึกลับดังกล่าว (สหภาพ mystica), อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างระหว่างชื่อเรื่องและวัตถุหายไปพร้อมกับความแตกต่างระหว่างวัตถุ นอกจากความจริงที่ว่า ถ้าอะไรไม่ได้ มันไม่เป็นวัตถุความคิดอย่างใดอย่างหนึ่ง:คิดและคิดว่าจะเหมือนกัน คุณจะไม่พบคิดจากอะไรเป็น เกี่ยวกับการที่มันจะพูด (B 8.34 – 36)การตระหนัก และให้กัน (บี 3)จำเป็น จะพูด และคิดว่า คืออะไร สำหรับการเป็น แต่อะไรไม่ (B 6.1 – 2)Helplessness แนะนำหลงคิดว่า ในหน้าอกของพวกเขา พวกเขาจะทำหูหนวกและตาบอดเหมือนกัน งุน งง สัตว์ไม่ มีคำพิพากษา ความเชื่อมั่นที่ให้ และไม่ต้องเหมือนและไม่เหมือนกัน และอยู่ของสิ่งหนึ่งเปลี่ยนย้อนหลัง (B 6.5 – 9)ดังนั้น เขาสรุปที่ "เป็น" ไม่ "มาเป็นการ" เพราะ "ไม่มีสิ่งใดมาจากอะไร" ดำรงอยู่นิรันดร์จำได้ ได้อย่างแท้จริงตลอดมา [x], [x], และได้กลายเป็นไม่มี [x]; ที่เป็น [x] ไม่มีอะไร (Not-[x]) แต่จะไม่จริงได้ Parmenides ได้ไม่ดิ้นรนเพื่อกำหนดกฎการอนุรักษ์มวลและกฎทรงพลังงาน เขาได้ต่อสู้ดิ้นรนกับอภิปรัชญาของการเปลี่ยนแปลง ซึ่งยังคงเป็นหัวข้อที่เกี่ยวข้องปรัชญาวันนี้นอกจากนี้ เขาโต้เถียงว่า เคลื่อนไหวเป็นไปไม่ได้เนื่องจากต้องการย้ายเป็น "โมฆะ" Parmenides ระบุ "โมฆะ" กับอะไร และดังนั้น (โดยนิยาม) มันไม่มีอยู่ ที่มีอยู่ที่ Parmenidean หนึ่ง ซึ่งเป็นการตกแต่ง รูป และไม่เปลี่ยนแปลง:วิธีสามารถสิ่งพินาศ อย่างไรก็มาให้ ถ้ามันเข้ามาได้ จะไม่ ไม่มีถ้าเคยมันเป็นไปได้ จึง เข้ามาจะถูกยกเลิก และรู้จักทำลาย (B 8.20 – 22)ไม่ [มัน] ครั้งหนึ่ง หรือจะ [มัน] เป็น เนื่องจาก [] ขณะนี้ รวมกัน, / 1 ต่อเนื่อง สำหรับมาได้มันจะคุณแสวงหา / ในวิธีใด ไหน ไม่ได้ [มัน] เติบโต จากอะไรเป็นไม่ไม่ จะฉันอนุญาต / คุณพูด หรือ คิด สำหรับจะไม่สามารถพูด หรือคิด / [เป็น] ที่ไม่ และสิ่งที่ต้องไม่มี impelled ให้เติบโต/ ในภายหลัง หรือ เร็ว ถ้ามันเริ่มจากอะไร ดังนั้น [ก็] ต้องสมบูรณ์ หรือไม่ (B 8.5-11)[ที่อยู่] ขณะนี้ ที่หนึ่ง ครั้งหนึ่ง และต่อเนื่อง... ไม่ได้ก็หารได้ เนื่องจากเป็นเหมือนกันทั้งหมด ไม่มีใด ๆ มากขึ้น หรือน้อยลงของในสถานที่หนึ่งซึ่งอาจทำให้ถือกัน แต่ทั้งหมดเป็นสิ่ง (บี 8.5 – 6, 8.22-24)และเป็นหนึ่งทั้งหมดผม/ ฉันเริ่มต้น สำหรับจะกลับมีอีก (บี 5)รับรู้เทียบกับโลโก้ [แก้ไข]Parmenides อ้างว่า มีความไม่จริงในความเห็นของ mortals ปฐมกาล และทำลาย Parmenides เน้น เป็นความคิดที่ผิด เพราะจะหมาย ถึงอย่างสมบูรณ์ ที สิ่งสามารถไม่มีสำหรับมุมมองนี้ ที่ที่ซึ่งไม่มีอยู่ ไม่สามารถ predominate คุณต้อง debar ความคิดจากวิธีนี้ค้นหา หรือให้ประสบการณ์ธรรมดาในความหลากหลายให้คุณตามวิธีนี้, (คือ ได้ของให้ ตา sightless มันเป็น และหู เต็มไปด้วยเสียง และ ลิ้น กฎ แต่ (คุณต้อง) ตัดสินโดยใช้เหตุผล (โลโก้) กันมากจากทั้งหมดที่ expounded โดยผม

Results (Thai) 2:

ส่วนที่เรียกว่า "ทางแห่งความจริง" กล่าวถึงสิ่งที่เป็นจริงและขัดแย้งกับข้อโต้แย้งในส่วนที่เรียกว่า "วิธีคิด" ซึ่งกล่าวถึงสิ่งที่เป็นจริง ภายใต้ "ทางแห่งความจริง" Parmenides ระบุว่ามีสองวิธีการสอบถามรายละเอียดมีดังนี้:. ว่ามันเป็นในด้านใดด้านหนึ่งและที่มันไม่ได้ [14] ในด้านอื่น ๆ เขาบอกว่าอาร์กิวเมนต์หลังเป็นไปได้เพราะไม่เคยมีสิ่งที่ไม่สามารถจะไม่มี: สำหรับนี้ไม่เคยจะเหนือกว่าที่สิ่งที่ไม่ได้เป็น (B 7.1) มีประเด็นที่ละเอียดอ่อนมากที่นี่ ในต้นฉบับภาษากรีกสองวิธีที่จะเป็นเพียงชื่อ "ว่าเป็น" (ὅπωςἐστίν) และ "ที่ไม่เป็น" (ὡςοὐκἐστίν) (B 2.3 และ 2.5) โดย "มัน" แทรกอยู่ในการแปลภาษาอังกฤษของเรา ในกรีกโบราณที่เช่นหลายภาษาในโลกที่ไม่เคยจำเป็นต้องมีเรื่องคำกริยา "คือ" ทำหน้าที่เป็นประโยคที่สมบูรณ์ตามหลักไวยากรณ์ การอภิปรายมากได้รับการมุ่งเน้นไปที่และสิ่งที่เป็นเรื่อง คำอธิบายที่ง่ายที่สุดว่าทำไมมีเรื่องไม่มีที่นี่เป็นที่ Parmenides ความประสงค์ที่จะแสดงความเรียบง่ายความเป็นจริงที่เปลือยเปล่าของการดำรงอยู่ในประสบการณ์ที่ลึกลับของเขาโดยไม่แตกต่างสามัญเช่นเดียวกับลาติน "Pluit" และกรีก Huei (ὕει "ฝน") หมายถึง "ฝนตก"; มีเรื่องที่ไม่มีตัวตนคำกริยาเหล่านี้เพราะพวกเขาแสดงความเป็นจริงที่เรียบง่ายของฝนตกโดยไม่ต้องระบุสิ่งที่จะทำฝนตก นี่คือตัวอย่างเช่นวิทยานิพนธ์แฮร์มันน์แฟรงเคิล. [15] นักวิชาการหลายคนยังคงปฏิเสธคำอธิบายนี้ได้มีการผลิตและคำอธิบายที่เลื่อนลอยที่ซับซ้อนมากขึ้น ตั้งแต่การดำรงอยู่เป็นความจริงสังหรณ์ทันทีไม่ใช่ตัวตนเป็นเส้นทางที่ผิดเพราะสิ่งที่ไม่สามารถหายไปเช่นเดียวกับบางสิ่งบางอย่างไม่สามารถเกิดจากอะไร ในประสบการณ์ลึกลับดังกล่าว (Unio Mystica) แต่ความแตกต่างระหว่างเรื่องและวัตถุหายไปพร้อมกับความแตกต่างระหว่างวัตถุที่นอกเหนือไปจากความจริงที่ว่าถ้าไม่มีอะไรไม่ได้จะเป็นไปได้ก็ไม่สามารถวัตถุของความคิดอย่างใดอย่างหนึ่ง: การคิดและความคิดที่ว่า มันเป็นเหมือนกัน; สำหรับคุณจะไม่พบความคิดแตกต่างจากสิ่งที่อยู่ในความสัมพันธ์กับที่มีการพูด (B 8.34-36) สำหรับที่จะทราบและจะเป็นเหมือนกัน (B 3) มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะพูดและคิดว่าสิ่งที่เป็น; สำหรับการเป็น แต่ไม่มีอะไรไม่ได้ (B 6.1-2) แนะนำหนทางความคิดที่หลงอยู่ในหัวอกของพวกเขา พวกเขาจะดำเนินการพร้อมหูหนวกและตาบอดเหมือนกันงุนงงสัตว์ไม่มีการตัดสินเชื่อว่าจะเป็นและไม่เป็นเหมือนกันและไม่เหมือนกันและที่ถนนของทุกสิ่งคือย้อนหลังหันหนึ่ง (B 6.5-9) ดังนั้นเขาสรุปว่า "เป็น" ไม่สามารถมี "เข้ามา" เพราะ "ไม่มีอะไรมาจากอะไร" การดำรงอยู่เป็นนิรันดร์จำเป็นต้อง ที่แท้จริงคือ [x] ได้เสมอ [x] และก็ไม่เคยกลายเป็น [x]; ที่ซึ่งเป็น [x] ไม่เคยเป็นอะไร (Not- [x]) แต่จะไม่เป็นจริง Parmenides ไม่ได้ดิ้นรนที่จะกำหนดกฎหมายของการอนุรักษ์มวลและการอนุรักษ์พลังงาน; เขากำลังต่อสู้กับอภิปรัชญาของการเปลี่ยนแปลงซึ่งยังคงเป็นหัวข้อปรัชญาเกี่ยวข้องในวันนี้. นอกจากนี้เขาแย้งว่าการเคลื่อนไหวเป็นไปไม่ได้เพราะต้องย้ายเข้าไปอยู่ใน "โมฆะ" และ Parmenides ระบุ "โมฆะ" มีอะไรและดังนั้นจึง (ตามคำนิยาม ) มันไม่ได้อยู่ ที่ไม่อยู่เป็น Parmenidean หนึ่งซึ่งเป็นอมตะเหมือนกันและไม่มีการเปลี่ยนแปลง: วิธีการอาจเป็นสิ่งที่พินาศ? วิธีก็อาจได้มาจะเป็นอย่างไร เพราะว่าถ้ามันเข้ามาเป็นก็เป็นได้; ไม่เป็นมันถ้ามันเคยเป็นไปได้ จึงเข้ามาในความเป็นอยู่จะดับและการทำลายที่ไม่รู้จัก (B 8.20-22) ไม่เป็น [มัน] ครั้งเดียวหรือจะ [มัน] เป็นตั้งแต่ [มัน] คือตอนนี้ทั้งหมดเข้าด้วยกัน / การอย่างต่อเนื่อง; สำหรับสิ่งที่มาเพื่อจะของมันที่คุณจะหา? / ในสิ่งที่วิธีไหนไม่ [มัน] เติบโต? ทั้งจากสิ่งที่เป็นไม่ฉันจะช่วยให้ / คุณที่จะพูดหรือคิดว่า; มันไม่ได้ที่จะพูดหรือคิด / ที่ [มัน] ไม่ได้ และสิ่งที่จำเป็นที่จะได้ผลักดันให้เติบโต / ต่อหรือเร็วกว่านั้นถ้ามันเริ่มจากอะไร? ดังนั้น [มัน] อย่างใดอย่างหนึ่งจะต้องสมบูรณ์หรือไม่ทั้งหมด (B 8.5-11) [สิ่งที่มีอยู่] เป็นอยู่ในปัจจุบันทั้งหมดในครั้งเดียวและหนึ่งอย่างต่อเนื่อง ... หรือมันคือหารเพราะมันเป็นสิ่งที่เหมือนกัน หรือมีผู้ใดมากหรือน้อยของมันอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งอาจป้องกันไม่ให้มันจากการถือด้วยกัน แต่ทุกคนเต็มไปด้วยสิ่งที่เป็น (B 8.5-6, 8.22-24) และมันก็เป็นสิ่งหนึ่งที่จะฉัน / ในกรณีที่ผมจะเริ่มต้น; เพราะเราจะกลับไปที่นั่นอีกครั้ง (B 5) การรับรู้กับโลโก้ [แก้ไข] Parmenides อ้างว่ามีความจริงในความคิดเห็นของปุถุชนไม่มี เจเนซิสและการทำลายล้างเป็น Parmenides เน้นเป็นความคิดที่ผิดพลาดเพราะจะเป็นวิธีการที่จะสมบูรณ์ทันทีและสำหรับทั้งหมด สิ่งที่มีอยู่สามารถในทางที่ไม่ได้อยู่. สำหรับมุมมองนี้ว่าสิ่งที่ไม่ใช่ที่มีอยู่ไม่สามารถครอบงำ คุณต้องขัดขวางความคิดของคุณจากวิธีการค้นหาแบบนี้หรือให้ประสบการณ์สามัญในการบังคับใช้ความหลากหลายของคุณไปพร้อมกันนี้ (คือว่าในการอนุญาตให้) ตาตาบอดมันเป็นหูและเต็มรูปแบบของเสียงและลิ้น , การปกครอง; แต่ (คุณต้อง) ผู้พิพากษาโดยวิธีการของเหตุผล (โลโก้) หลักฐานมากที่เข้าร่วมแข่งขันซึ่งจะอธิบายโดยฉัน

Results (Thai) 3:

ส่วนที่เรียกว่า " สัจธรรม " กล่าวถึงสิ่งที่จริงและความแตกต่างกับอาร์กิวเมนต์ในส่วนที่เรียกว่า " วิธีคิด " ซึ่งกล่าวถึงสิ่งที่เป็นสิ่งจอมปลอม ภายใต้ " สัจธรรม " ปาร์มีนิเดสกล่าวว่ามีสองวิธีสอบถาม : นั่นคือข้างหนึ่ง และที่ไม่ใช่ [ 14 ] ในด้านอื่น ๆเขากล่าวว่าอาร์กิวเมนต์หลังไม่เคยเป็นไปได้ เพราะไม่มีสิ่งที่ไม่สามารถ :

ไม่เคยจะนี้ชนะ นั่นไม่ใช่สิ่งที่เป็น ( B 7.1 )
มีประเด็นที่ละเอียดอ่อนมากครับ ในต้นฉบับภาษากรีกสองวิธีเป็นเพียงชื่อ " มัน " ( ὅπωςἐστίν ) และ " ที่ไม่ " ( ὡςοὐκἐστίν ) ( B 2.3 และ 25 ) ไม่มี " มัน " แทรกในภาษาอังกฤษแปล . ในภาษากรีกโบราณ ซึ่งเป็นภาษาต่างๆ ในโลก มักไม่ต้องมีเรื่องคำกริยา " ฟังก์ชั่น " เป็นประโยคที่สมบูรณ์ตามหลักไวยากรณ์ . การอภิปรายมากได้รับการมุ่งเน้นที่และอะไรเรื่องนั้นที่อธิบายว่าทำไมไม่มีเรื่อง ที่นี่คือ ปาร์มีนิเดสประสงค์แสดงง่าย ข้อเท็จจริงของการดำรงอยู่ในเปลือยประสบการณ์ลึกลับของเขา โดยไม่มีความแตกต่างธรรมดา แค่เป็นภาษาละติน " pluit " และกรีก ( ὕει Huei " ฝน " ) หมายถึง " ฝนตก "ไม่มี เรื่องกริยาที่เหล่านี้เนื่องจากพวกเขาแสดงความจริงง่ายๆของตกโดยไม่ระบุว่ากำลังตก นี้คือ ตัวอย่าง ของแฮร์มันน์ fr และ nkel วิทยานิพนธ์ . [ 15 ] นักวิชาการจำนวนมากยังคงปฏิเสธคำอธิบายนี้ และมีการผลิตที่ซับซ้อนมากขึ้นซึ่งจะอธิบาย เนื่องจากการดำรงอยู่เป็นทันที intuited ความเป็นจริงชีวิตไม่ใช่เป็นแนวทางที่ผิด เพราะสิ่งที่ไม่หายไป แค่เป็นสิ่งที่ไม่ได้มาจากอะไร ประสบการณ์ลึกลับดังกล่าว ( ยูนิ mystica ) , อย่างไรก็ตาม , ความแตกต่างระหว่างประธานและกรรมจะหายไปพร้อมกับความแตกต่างระหว่างวัตถุ นอกจากความจริงที่ว่า ถ้าไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ มันไม่สามารถเป็นวัตถุของคิดเหมือนกัน :

คิดและคิดว่ามันเป็นเหมือนกัน เพราะคุณจะไม่พบ ความคิดแตกต่างจากอะไร ในส่วนที่มันพูดได้ ( B 8.34 – 36 )
ให้ทราบ และจะเป็น เดียวกัน ( ข ) 3
มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะพูดและคิดอะไร เพราะถูก แต่ไม่มีอะไรหรอก ( B + ) 2 )
หมดหนทางคู่มือหลงคิดในหน้าอกของพวกเขา พวกเขาจะพัดพาไปหูหนวกและตาบอดเหมือนกัน มึนงงสัตว์ที่ปราศจากความยุติธรรม เชื่อว่าจะต้องมีเหมือนกัน และไม่เหมือนกัน และที่ถนนของทุกสิ่งที่เป็นย้อนกลับกลายเป็นหนึ่ง ( B )
9 6.5 ) ดังนั้น เขาสรุปได้ว่า " เป็น " ไม่ " มาเป็น " เพราะ " ไม่มีอะไรมาจากอะไร " การมีชีวิตอยู่เป็นนิรันดร์ ซึ่งแท้จริงคือ [ x ] ได้เสมอ [ x ] และเคยเป็น [ x ] ;ซึ่งเป็น [ x ] ไม่เคยมีอะไร ( ไม่ใช่ - [ x ] ) แต่จะไม่มีวันเป็นจริง ปาร์มีนิเดสไม่ดิ้นรนหากฎหมายการอนุรักษ์มวลและพลังงาน เขาดิ้นรนกับอภิปรัชญาของการเปลี่ยนแปลง ซึ่งยังคงเป็นปรัชญาที่เกี่ยวข้องหัวข้อวันนี้

นอกจากนี้เขาแย้งว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะมันต้องมีการเคลื่อนไหวย้ายเป็น " โมฆะ "ปาร์มีนิเดสและระบุ " โมฆะ " ไม่มีอะไรเลย , ดังนั้น ( โดยละเอียด ) มันไม่มีอยู่จริง ซึ่งมีอยู่เป็น parmenidean หนึ่งซึ่งเป็นอมตะ เครื่องแบบ และไม่เปลี่ยนแปลง :

ยังไงมีอะไรตาย ? ทำไมมันต้องมาเป็น ถ้ามันเข้ามาได้ มันไม่ได้ หรือถ้าได้ก็จะเป็น จึงเข้ามาถูกดับลง และทำลายที่ไม่รู้จัก ( B 820 – 22 )
หรือ [ ] เมื่อหรือ [ มัน ] เป็นเพราะ [ ] คือตอนนี้ทั้งหมดเข้าด้วยกัน / หนึ่ง อย่างต่อเนื่อง เพราะเกิดมาต้องเป็นคุณแสวงหา ? / วิธีอะไรมาทำ [ มัน ] งอกงาม ไม่ว่าจะเป็นจากอะไรไม่ได้ผมจะให้คุณพูดหรือคิด แต่ไม่ได้พูดหรือคิด / [ มัน ] เป็นไม่ได้ และสิ่งที่ต้องมี impelled มันเติบโต / ในภายหลังหรือเร็วกว่านี้ ถ้ามันเริ่มจากอะไร ?ดังนั้น [ มัน ] ต้องให้สมบูรณ์ได้หรือไม่ ( B 8.5 – 11 )
[ ] เป็นสิ่งที่มีอยู่ตอนนี้ ทันที และต่อเนื่อง . . . . . . . หรือมันลงตัวเพราะมันเป็นเหมือนกันหมด หรือมีมากกว่า หรือน้อยกว่านั้นในสถานที่หนึ่งซึ่งอาจป้องกันไม่ให้ถือกัน แต่ทั้งหมดจะเต็มรูปแบบของอะไร ( B ) 6 , 8.5 , ( 24 )
และทั้งหมดมันเป็นหนึ่ง ฉัน / ผมจะเริ่มต้น ผมจะกลับไปที่นั่นอีกครั้ง ( บี 5 )
การรับรู้ vs โลโก้ [ แก้ไข ]
พาร์เมนิดสอ้างว่าไม่มีความจริงในความคิดของมนุษย์ แหล่งกำเนิดและการทำลาย เช่น ปาร์มีนิเดสเน้น คือ ความเห็นผิด เพราะจะหมายถึงจะสมบูรณ์ทันทีและสำหรับทั้งหมด สิ่งที่อยู่ในทางไม่ไม่มีจริง

สำหรับมุมมองนี้ , ที่ที่ซึ่งไม่ได้มีอยู่จริง ไม่ได้เหนือกว่า คุณจะต้องขัดขวางความคิดของคุณ จากวิธีนี้ค้นหาหรือปล่อยธรรมดา ประสบการณ์ในความหลากหลายของแรงด้วยวิธีนี้ ( คือว่าให้ ) ตา บอดมัน และหูที่เต็มไปด้วยเสียง และลิ้น ไปครอง แต่ ( ต้อง ) ตัดสินโดยใช้เหตุผล ( โลโก้ ) ซึ่งอธิบายโต้แย้งหลักฐานมาก โดยฉัน