Drucker (1993) described knowledge,

Drucker (1993) described knowledge, rather than capital or labour as
the only meaningful resource in the knowledge society, and Senge
(1990) has warned that many organizations are unable to function as
knowledge based organizations, because they suffer from learning
disabilities. Although, there is recognition that the knowledge society
and the knowledge economy have arrived, and that knowledge is a key
business asset, organizations are still in the early stages of
understanding the implications of knowledge management. Rowley
(1999) and Bhatt (2000) determined by organizational capabilities and
core-competencies. Prahlad and Hamel (1990) continue by stating that
the increased realization of knowledge as the core competence is
becomi n g a c r u c i a l s u r v i v a l f a c t o r .

Results (Thai) 1:

Drucker (1993) อธิบายความรู้ แทนทุนหรือแรงงานเป็น
ทรัพยากรมีความหมายเฉพาะในสังคมความรู้ และ Senge
(1990) ได้เตือนว่า หลายองค์กรไม่สามารถทำงานเป็น
รู้ตามองค์กร เนื่องจากพวกเขาประสบจากการเรียนรู้
ความพิการ แม้ว่า มีการรับรู้ที่สังคมรู้
และเศรษฐกิจมาถึง ความรู้ และที่รู้ คีย์
สินทรัพย์ธุรกิจ องค์กรจะยังอยู่ในขั้นเริ่มต้นของ
เข้าใจผลกระทบของการจัดการความรู้ Rowley
(1999) และ Bhatt (2000) ตามความสามารถขององค์กร และ
-เช Prahlad และ Hamel (1990) ต่อไป โดยระบุที่
กระทั่งเพิ่มความรู้เป็นความสามารถหลักเป็น
becomi n g c มีคุณคฉัน s l ที่ต้อง v ผม v f l แบบ c t o r

Results (Thai) 3:

ดรักเกอร์ ( 1993 ) บรรยายความรู้ มากกว่าทุนและแรงงานเป็น
มีความหมายมากทรัพยากรในสังคมความรู้และเซงเก
( 1990 ) ได้เตือนว่าหลายองค์กรไม่สามารถทำงานเป็นองค์กรความรู้

เพราะพวกเขาประสบจากการเรียนรู้พิการ แม้จะมีการยอมรับว่า ความรู้และสังคม
ความรู้เศรษฐกิจ มาถึงแล้วและความรู้ที่เป็นสินทรัพย์ทางธุรกิจที่สำคัญ
, องค์กรยังอยู่ในช่วงแรกของ
ความเข้าใจความหมายของการบริหารจัดการความรู้ ราลี
( 1999 ) และ bhatt ( 2000 ) กำหนดโดยความสามารถขององค์การและ
สมรรถนะหลัก ประหลาด และแฮเมิล ( 2533 ) ต่อไป โดยระบุว่า การเพิ่มขึ้นของความรู้

เป็นความสามารถหลัก คือbecomi n g c r u c ฉัน L S u r V ผม V L F A C T O R .