lies in the interplay between the r

lies in the interplay between the rhythms in the two
domains. The key to establishing this interplay is the
ability to synchronize musical and visual rhythms.
Sonnet furnishes an ideal platform upon which to build
and combine the necessary components. In particular,
interface components can be constructed (e.g. for MIDI,
data glove, dance suits) to allow data flows from external
sources to modulate visual parameters. Likewise, because
data packets can trigger component execution, these same
interface components act to trigger Imager visuals or to
synchronize activity between Imager and external sources
(e.g. of MIDI music content).
4.4. Orchestration
The orchestration of visual (and musical) segments and
modalities is central to organizing a coherent, structured
performance from basic visual forms and rhythms .
Satisfying these needs generally requires real-time
facilities. In particular, where visual rhythms are triggered
sympathetically by musical events, real-time support is
necessary for timely response. Orchestrating segments of
the visual performance, on the other hand, requires both
high-level and fine-grained sequencing support (e.g.,
“show this visual five seconds into the second section of
the piece”). Sequencing at both of these levels is
accomplished using Sonnet’s event flow and real-time
support to create and propagate events that trigger activity
at the appropriate times.
5. Tools for Complex Compositions
Sonnet+Imager offers three additional tools for dealing
with complex compositions. The first two of these aid the
navigation of long compositions; the last allows artists to
construct performances containing arbitrarily complex
visuals, regardless of their computational complexity.
5.1. Navigating long compositions
Sonnet+Imager offers two techniques for navigating
longer compositions: variable-speed fast-forward, and
random access (seek). This is accomplished by triggering
Imager’s display refresh from a virtual clock, whose rate
can be controlled using a Sonnet+Imager component.
Under ordinary circumstances (e.g. during performances),
the virtual clock runs in real-time. During editing, the
clock can be sped up (and the normal retrace interlocking
bypassed) to effect fast-forward. If the rendering is
already running at full speed, then the clock can be made
to advance virtual time in larger increments.
The second feature, seek, is trivially implemented by
setting the Imager virtual clock to the desired time
(relative to the beginning of the performance).
Our current design for the seek feature poses a minor
problem, however. Specifically, we have found that a
significant class of visuals derives value from “artifacts”
that are produced as moving visual objects interact in
various ways, as shown in Figure 8. These artifacts are
critically dependent on the history of pixel-level drawing
operations used to render the visual objects. Thus, moving
directly to a different temporal location elides the
intermediate drawing operations, thus losing the artifacts.
As a result, continuing the performance from that point
will produce somewhat (or perhaps radically) different
results from those achieved when starting from the
beginning of the composition. As of this time, we have no
solution to this problem.

Results (Thai) 2:

อยู่ในการทำงานร่วมกันระหว่างจังหวะในสองโดเมน
กุญแจสำคัญในการสร้างปฏิสัมพันธ์นี้เป็นความสามารถในการประสานจังหวะดนตรีและภาพ.
โคลง furnishes
แพลตฟอร์มที่เหมาะตามที่จะสร้างและรวมองค์ประกอบที่จำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งองค์ประกอบอินเตอร์เฟซจะถูกสร้างขึ้น (เช่น MIDI, ถุงมือข้อมูลชุดเต้นรำ) เพื่อให้กระแสข้อมูลจากภายนอกแหล่งที่มาเพื่อปรับพารามิเตอร์ภาพ ในทำนองเดียวกันเพราะแพ็กเก็ตข้อมูลสามารถเรียกการดำเนินการองค์ประกอบเหล่านี้เหมือนกันองค์ประกอบอินเตอร์เฟซที่ทำหน้าที่ในการเรียกภาพImager หรือประสานกิจกรรมระหว่าง Imager และแหล่งภายนอก (เช่นเนื้อหาเพลง MIDI). 4.4 Orchestration ประสานของภาพ (และดนตรี) กลุ่มและรังสีเป็นศูนย์กลางในการเชื่อมโยงกันจัดโครงสร้างการปฏิบัติงานจากรูปแบบภาพขั้นพื้นฐานและจังหวะ. ความพึงพอใจความต้องการเหล่านี้มักจะต้องเวลาจริงสิ่งอำนวยความสะดวก โดยเฉพาะอย่างยิ่งจังหวะที่ภาพจะถูกเรียกเห็นใจจากเหตุการณ์ดนตรีสนับสนุนเวลาจริงเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการตอบสนอง ผู้กำกับส่วนของประสิทธิภาพการมองเห็นบนมืออื่น ๆ ที่ต้องใช้ทั้งระดับสูงและการสนับสนุนการจัดลำดับละเอียด(เช่น"การแสดงนี้ภาพห้าวินาทีลงในส่วนที่สองของชิ้น") ลำดับที่ทั้งสองของระดับเหล่านี้จะทำได้โดยใช้การไหลเหตุการณ์โคลงและเวลาจริงการสนับสนุนในการสร้างและเผยแพร่เหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดกิจกรรมที่เวลาที่เหมาะสม. 5 เครื่องมือสำหรับการองค์ประกอบที่ซับซ้อนโคลง + Imager มีสามเครื่องมือเพิ่มเติมสำหรับการจัดการที่มีองค์ประกอบที่ซับซ้อน สองคนแรกของความช่วยเหลือเหล่านี้การนำของเรียงความยาว ที่ผ่านมาจะช่วยให้ศิลปินที่จะสร้างการแสดงที่มีความซับซ้อนโดยพลภาพโดยไม่คำนึงถึงความซับซ้อนของคอมพิวเตอร์ของพวกเขา. 5.1 การนำองค์ประกอบยาวโคลง + Imager มีสองเทคนิคสำหรับการนำองค์ประกอบอีกต่อไป: ปรับความเร็วได้อย่างรวดเร็วไปข้างหน้าและเข้าถึงโดยสุ่ม (แสวงหา) นี้สามารถทำได้โดยเรียกการฟื้นฟูการแสดงผล Imager จากนาฬิกาเสมือนที่มีอัตราการสามารถควบคุมการใช้ส่วนประกอบโคลง+ Imager. ภายใต้สถานการณ์ปกติ (เช่นในระหว่างการแสดง) นาฬิกาเสมือนทำงานในเวลาจริง ในระหว่างการแก้ไขที่นาฬิกาสามารถเร่งความเร็วขึ้น(และปกติย้อนประสานข้าม) ที่จะทำให้เกิดข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หากการแสดงผลที่มีการทำงานอยู่แล้วที่ความเร็วเต็มแล้วนาฬิกาที่สามารถทำเพื่อความก้าวหน้าของเวลาเสมือนในการเพิ่มขึ้นขนาดใหญ่. คุณลักษณะที่สอง, แสวงหาจะดำเนินนิดโดยการตั้งค่าImager นาฬิกาเสมือนกับเวลาที่ต้องการ(เทียบกับจุดเริ่มต้นของ ประสิทธิภาพ). การออกแบบในปัจจุบันของเราสำหรับคุณลักษณะแสวงหาโพสผู้เยาว์ปัญหาอย่างไร โดยเฉพาะการที่เราได้พบว่าระดับที่มีนัยสำคัญของภาพมาค่าจาก "สิ่งประดิษฐ์" ที่มีการผลิตเป็นภาพวัตถุที่เคลื่อนไหวโต้ตอบในรูปแบบต่างๆตามที่แสดงในรูปที่ 8 สิ่งประดิษฐ์เหล่านี้เป็นอย่างยิ่งขึ้นอยู่กับประวัติความเป็นมาของการวาดภาพพิกเซลระดับการดำเนินงานที่ใช้ที่จะทำให้วัตถุที่มองเห็น ดังนั้นการย้ายโดยตรงไปยังสถานที่ขมับแตกต่างกัน elides การดำเนินงานการวาดภาพกลางจึงสูญเสียสิ่งประดิษฐ์. เป็นผลต่อเนื่องผลการดำเนินงานจากจุดที่จะผลิตค่อนข้าง (หรืออาจจะรุนแรง) ที่แตกต่างกันผลที่ได้จากผู้ที่ประสบความสำเร็จเมื่อเริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นขององค์ประกอบ ณ เวลานี้เราไม่มีวิธีการแก้ปัญหานี้

Results (Thai) 3:

อยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างจังหวะใน 2
โดเมน คีย์เพื่อสร้างความต่างนี้คือความสามารถในการประสานเพลงและภาพ

โคลงแตกอย่างดี เหมาะที่จะสร้างแพลตฟอร์มบน
และรวมองค์ประกอบที่จำเป็น โดย
ส่วนประกอบอินเตอร์เฟซที่สามารถสร้างขึ้น ( เช่น MIDI ,
ข้อมูลถุงมือเต้นชุด ) เพื่อให้กระแสข้อมูลจากภายนอก
แหล่งที่มาเพื่อปรับพารามิเตอร์ภาพ อนึ่ง เนื่องจาก
แพ็กเก็ตข้อมูลสามารถเรียกส่วนประกอบดำเนินส่วนประกอบเหล่านี้อินเตอร์เฟซเดียวกัน
พระราชบัญญัติการเรียกภาพ

) หรือประสานกิจกรรมระหว่าง ) แหล่งข้อมูลภายนอก ( เช่น เนื้อหาของเพลง MIDI
)
4.4 . ผู้ประพันธ์
ผู้ประพันธ์ของภาพ ( และดนตรี ) กลุ่มและ
modalities เป็นศูนย์กลางการจัดโครงสร้าง
ติดกันการแสดงจากรูปแบบ Visual Basic และจังหวะ .
ภิรมย์ความต้องการเหล่านี้โดยทั่วไปต้องใช้เครื่องจริง

โดยเฉพาะภาพจังหวะที่ถูกกระตุ้นโดยเหตุการณ์ดนตรี sympathetically

สนับสนุนเรียลไทม์เป็นจำเป็นสำหรับการตอบสนอง เตรียมส่วนของ
การแสดงภาพบนมืออื่น ๆที่ต้องใช้ทั้ง
ระดับสูงและสนับสนุนการอย่างละเอียด ( เช่น
" แสดง 5 วินาที ภาพนี้เป็นส่วนที่สองของ
ชิ้น ) ลำดับ ทั้งในระดับการไหลของเหตุการณ์เหล่านี้เป็น
ได้โคลงและการสนับสนุนเรียลไทม์
เพื่อสร้างและเผยแพร่กิจกรรมที่กระตุ้นกิจกรรม
ในเวลาที่เหมาะสม .
5 เครื่องมือที่ซับซ้อนองค์ประกอบ
โคลง Imager เสนอสามเครื่องมือเพิ่มเติมเพื่อการจัดการ
กับองค์ประกอบที่ซับซ้อนสองคนแรกของเหล่านี้ช่วย
นำทางเรียงความยาว สุดท้ายช่วยให้ศิลปินที่จะสร้างการแสดงภาพที่ซับซ้อนประกอบด้วยพล

ไม่ว่าการคำนวณที่ซับซ้อนของพวกเขา .
5.1 นำทางองค์ประกอบ
ยาว ) โคลงมีสองเทคนิคการนำทาง
องค์ประกอบอีกต่อไป : variable-speed ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและการเข้าถึงแบบสุ่ม ,
( แสวงหา ) นี้ได้ โดยเรียก
ภาพแสดงผลฟื้นฟูจากนาฬิกาเสมือนจริง ซึ่งมีอัตรา
สามารถควบคุมการใช้โคลงภาพส่วนประกอบ
ภายใต้สถานการณ์ปกติ ( เช่นระหว่างการแสดง ) ,
นาฬิกาเสมือนทำงานในเวลาจริง ในระหว่างการแก้ไข
นาฬิกาสามารถเร่ง ( และปกติหวนกลับประสาน
ข้าม ) เพื่อผลข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ถ้าการแสดงผลคือ
แล้ววิ่งเต็มสปีด แล้วนาฬิกาที่สามารถทำให้
ล่วงหน้าเสมือนจริงเวลาในการเพิ่มขึ้นขนาดใหญ่ .
คุณลักษณะที่สอง , การค้นหา , การตั้งค่า 0
) เสมือนนาฬิกากับเวลาที่ต้องการ
( เทียบกับจุดเริ่มต้นของงาน ) .
ของเราในปัจจุบันการออกแบบเพื่อหาคุณลักษณะเล็กน้อย
poses ปัญหา อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะ เราได้พบว่าระดับของภาพที่ได้มาคุณค่าสำคัญ

" สิ่งประดิษฐ์ " จากที่ผลิตเป็นวัตถุที่เคลื่อนไหวและโต้ตอบใน
วิธีการต่างๆ ดังแสดงในรูปที่ 8 สิ่งประดิษฐ์เหล่านี้
วิกฤตขึ้นอยู่กับประวัติศาสตร์ของการวาดภาพในระดับพิกเซล
ใช้แสดงวัตถุภาพ ดังนั้น การย้ายสถานที่ชั่วคราวที่แตกต่างกันโดยตรง

elides กลางวาดการดำเนินการจึงสูญเสียสิ่งประดิษฐ์
เป็นผลงานต่อเนื่องจากจุดที่
จะผลิตค่อนข้าง ( หรือบางทีอย่างรุนแรง ) ผลลัพธ์ที่แตกต่างจากผู้ที่ประสบความสำเร็จเมื่อเริ่มต้นจาก

เริ่มต้นขององค์ประกอบ ณ เวลานี้ เราไม่มี
ทางออกสำหรับปัญหานี้