‘I saw Morris often when you were a

‘I saw Morris often when you were away,’ said Catherine’s aunt. ‘I know from his letters that you were very nice to him. I won’t forget that, aunt.’‘He liked to come and talk. I gave him tea - that was all. Your Aunt Almond thought it was too much. He liked to sit in your father’s room, she said and smiled. Catherine was quiet for a minute.‘I’m sorry that he went into Father’s room,’ she said. Then she asked, ‘Does he have a job?’‘Yes, only a week ago, he found a job. He’s working with a friend, buying and selling something. He asked me to tell you as soon as you arrived.’‘Oh, that’s good to hear!’ said Catherine, very happy.‘You see, Morris was right to wait for the right job. What can your father say now?’‘Father’s opinion is the same as before, only stronger. But his opinion isn’t important to me anymore,’ she said.‘You’re much stronger now,’ said Mrs Penniman. ‘What about your father’s money?’‘I’m not interested in my father’s money. Morris doesn’t think it’s important.’‘Perhaps he thinks it’s a little important,’ said Aunt Lavinia after a minute.‘I have money from my mother. And now Morris has a job. He and I have everything. I’ m never going to ask my father for anything. I am home and I want to marry.’Morris came to Washington Square the next day.‘I’m very happy to see you again,’ he said with a smile.They talked for some time as lovers. Catherine questioned him closely about his job and he asked about Europe and her father's opinion, He often got up and walked round the room, and came back and smiled again. Morris smiled all the time. ‘I must try to move him,’ he said. ‘I’m a proud man. I want to show him that he's wrong.’‘Morris, we must ask for nothing. I know now that he doesn't like me much. It’s because of my mother. She was very beautiful and I’m not. He's always thinking of her. Aunt Penniman told me that.’Morris was angry. ‘What a difficult family!’‘You must be nice to me, Morris. You must always like me.’Morris said, ‘I will.’ It was not difficult to say. The doctor spoke to Mrs Almond. I know of his visits to my house. I can see where he sat in the chair by the fire.’‘His plan is to take anything,’ said Mrs Almond. ‘He lived on Lavinia for a year.’

Results (Thai) 1:

'ผมเห็นมอร์ริสมักจะเมื่อคุณอยู่ห่างออกไป' กล่าวว่าป้าแคเธอรีน
'ฉันรู้จากจดหมายของเขาว่าคุณเป็นคนดีมากกับเขา ฉันจะไม่ลืมว่าป้า.
'เขาชอบที่จะมาและพูดคุย ฉันให้เขาชา - นั่นคือทั้งหมดที่ ป้าอัลมอนด์ของคุณคิดว่ามันมากเกินไป เขาชอบที่จะนั่งอยู่ในห้องของคุณพ่อเธอกล่าวและยิ้ม
แคทเธอรีเป็นที่เงียบสงบสำหรับนาที
'ฉันขอโทษที่เขาเดินเข้ามาในห้องของพระบิดา' เธอกล่าวว่า จากนั้นเธอก็ถามว่า 'เขามีงาน?'
'ใช่แค่สัปดาห์ที่ผ่านมาเขาพบว่าเป็นงาน เขาทำงานร่วมกับเพื่อนซื้อและขายบางสิ่งบางอย่าง เขาถามฉันจะบอกคุณทันทีที่คุณมาถึง.
'โอ้ที่ดีที่จะได้ยิน! แคทเธอรีกล่าวว่ามีความสุขมาก
'คุณจะเห็นมอร์ริสเป็นสิทธิที่จะรองานที่เหมาะสม สิ่งที่คุณพ่อของคุณสามารถพูดได้ว่าตอนนี้หรือไม่'
ความเห็นพ่อเป็นเช่นเดียวกับก่อนเท่านั้นแข็งแกร่ง แต่ความคิดของเขาไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญที่จะฉันอีกต่อไป' เธอกล่าวว่า
'คุณแข็งแกร่งมากในขณะนี้' นาง Penniman กล่าวว่า 'สิ่งที่เกี่ยวกับเงินของคุณพ่อ?
'ฉันไม่สนใจในเงินพ่อของฉัน มอร์ริสไม่ได้คิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญ.
'บางทีเขาอาจจะคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่เล็ก ๆ น้อย ๆ' ป้าลาวิเนียกล่าวว่าหลังจากนาที
'ผมมีเงินจากแม่ของฉัน และตอนนี้มอร์ริสมีงาน เขาและฉันมีทุกอย่าง ฉันไม่เคยไปถามพ่อของฉันเพื่ออะไร ผมที่บ้านและผมต้องการที่จะแต่งงาน.
มอร์ริสมาถึงวอชิงตันสแควร์ในวันถัดไป
'ฉันมีความสุขมากที่จะเห็นคุณอีกครั้ง' เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม
พวกเขาพูดคุยบางครั้งเป็นคนรัก แคทเธอรีถามเขาอย่างใกล้ชิดเกี่ยวกับงานของเขาและเขาถามเกี่ยวกับยุโรปและความเห็นของพ่อของเธอเขามักจะลุกขึ้นและเดินไปรอบ ๆ ห้องและกลับมาและยิ้มอีกครั้ง
มอร์ริสยิ้มตลอดเวลา 'ฉันจะต้องพยายามที่จะย้ายเขา' เขากล่าวว่า 'ฉันเป็นคนที่ภาคภูมิใจ ผมต้องการที่จะแสดงให้เขาเห็นว่าเขาผิด.
'มอร์ริสเราต้องถามเพื่ออะไร ฉันรู้ว่าตอนนี้ที่เขาไม่ชอบฉันมาก มันเป็นเพราะแม่ของฉัน เธอเป็นคนที่สวยงามมากและฉันไม่ได้ เขามักจะคิดของเธอ ป้า Penniman บอกฉันว่า.
มอร์ริสโกรธ 'สิ่งที่ครอบครัวยาก!
'คุณจะต้องดีกับฉัน, มอร์ริส คุณต้องชอบฉัน.'
มอร์ริสกล่าวว่า 'ฉันจะ. มันไม่ได้เป็นเรื่องยากที่จะบอกว่า
หมอพูดกับนางอัลมอนด์ ฉันรู้ว่าเขาไปเยือนบ้านของฉัน ฉันสามารถดูที่เขานั่งอยู่ในเก้าอี้โดยไฟ.
'แผนของเขาคือการเอาอะไร' นางอัลมอนด์กล่าวว่า 'เขาอาศัยอยู่บน Lavinia สำหรับปี.

Results (Thai) 2:

' ฉันเห็นมอร์ริสบ่อยครั้งเมื่อคุณอยู่ห่างออกไป ' ของเธอกล่าวว่าป้าของแคทเธอรีน
' ฉันรู้จากจดหมายว่าคุณเป็นคนดีมาก ฉันจะไม่ลืมว่าป้า '
' เขาชอบที่จะมาพูดคุย ฉันให้เขาชานั่นคือทั้งหมด ป้าอัลมอนด์ของคุณคิดว่ามันมากเกินไป เขาชอบนั่งอยู่ในห้องของพ่อเธอพูดและยิ้ม
หากท่าน
' ฉันขอโทษที่เขาเข้าไปในห้องของพ่อ ' เธอกล่าว จากนั้นเธอถามว่า ' เขามีงานไหม '
' ใช่เพียงหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาก็พบงาน เขาทำงานกับเพื่อนซื้อและขายอะไรบางอย่าง เขาขอให้ฉันบอกคุณทันทีที่คุณมาถึง '
' โอ้ที่ดีที่จะได้ยิน!!! ' กล่าวว่าแครียมมีความสุขมาก
' คุณเห็น, มอร์ริสถูกต้องรอให้งานที่เหมาะสม. คุณพ่อจะพูดอะไรตอนนี้ '
' ความเห็นของพ่อเป็นเหมือนเดิมเท่านั้นที่แข็งแกร่งขึ้น แต่ความเห็นของเขาไม่สำคัญต่อข้าพเจ้าอีกแล้ว '
' คุณกำลังแข็งแกร่งมากในขณะนี้ ' "สิ่งที่เกี่ยวกับเงินของพ่อของคุณ?"
' ฉันไม่สนใจเงินของคุณพ่อ มอร์ริสไม่คิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญ. '
' บางทีเขาอาจจะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่สำคัญเล็กๆน้อยๆ ' ป้าลาวีเนียหลังจากนาที
' ฉันมีเงินจากแม่ของฉัน และตอนนี้มอร์ริสมีงาน. เขาและฉันมีทุกอย่าง ฉัน ' m ไม่เคยไปถามคุณพ่อของฉันอะไร. ฉันเป็นบ้านและฉันต้องการที่จะแต่งงาน '
ในวันถัดไป
' ฉันมีความสุขมากที่ได้เห็นคุณอีก, ' เขาพูดด้วยรอยยิ้ม.
พวกเขาได้พูดคุยบางครั้งว่าเป็นคนรัก แคเทอรีถามเขาอย่างใกล้ชิดเกี่ยวกับงานของเขาและเขาถามเกี่ยวกับยุโรปและความเห็นของพ่อของเธอเขามักจะลุกขึ้นและเดินรอบห้องและกลับมาและยิ้มอีกครั้ง
มอร์ริสยิ้มตลอดเวลา. ' ฉันต้องพยายามที่จะย้ายเขา ' เขากล่าวว่า ผมเป็นคนที่ภูมิใจ ข้าพระองค์ต้องการที่จะแสดงให้เขาฟังว่าเขาผิด '
' มอร์ริสเราต้องถามอะไร ฉันรู้ตอนนี้ว่าเขาไม่ชอบฉันมาก มันเป็นเพราะคุณแม่ของผม เธอมีความสวยงามมากและฉันไม่ได้ เขาคิดถึงเธอเสมอ ป้าบอกผมว่า '
ความโกรธ ' เป็นครอบครัวที่ยากลำบาก! '
' คุณจะต้องดีกับฉัน, มอร์ริส. คุณต้องชอบฉันเสมอ '
มอร์ริสกล่าวว่า ' ฉันจะ ' มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะพูด
แพทย์พูดกับนางอัลมอนด์ ฉันรู้ถึงการเข้าชมบ้านของเขา ฉันสามารถมองเห็นที่เขานั่งอยู่ในเก้าอี้ด้วยไฟ '
"แผนของเขาคือการเอาอะไร ' ' เขาอาศัยอยู่บนลาวีเนียเป็นเวลาหนึ่งปี '

Results (Thai) 3:

ฉันมักจะเห็นมอร์ริสเมื่อคุณไม่อยู่กล่าวว่าป้าแคทเธอรีน
ฉันรู้จากจดหมายของเขาว่าคุณดีกับเขา ผมจะไม่ลืมคุณป้า
เขาชอบมาคุยกัน ฉันให้ชาเขาแค่นั้น ป้าอัลมอนด์ของคุณคิดว่ามันมากเกินไป เขาชอบนั่งอยู่ในห้องของพ่อคุณเธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม
แคทเธอรีนเงียบไปสักพัก
ฉันขอโทษที่เขาเข้ามาในห้องของพ่อเธอกล่าวว่า แล้วเธอถามว่าเขามีงาน ภาย
ใช่เพียงสัปดาห์ที่แล้วเขาได้งานทำ เขาทำงานกับเพื่อนเพื่อซื้อและขายสิ่งของ เขาบอกให้ฉันบอกคุณทันทีที่ฉันมาถึง
โอ้นั่นมันเยี่ยมมาก แคทเธอรีนกล่าวว่ามีความสุขมาก
คุณเห็นมอร์ริสถูกรองานที่เหมาะสม แล้วพ่อของคุณจะพูดอะไรตอนนี้ ภาย
ความคิดเห็นของพ่อก็เหมือนกันแต่ยิ่งมั่นคง แต่ความเห็นของเขาไม่สำคัญกับฉันอีกต่อไปเธอกล่าวว่า
คุณแข็งแกร่งขึ้นแล้วคุณนายเพ็นนิแมนกล่าว แล้วเงินของพ่อเธอล่ะ ภาย
ฉันไม่สนใจเงินของพ่อฉัน มอร์ริสคิดว่ามันไม่สำคัญ
บางทีเขาอาจจะคิดว่ามันสำคัญนิดหน่อยป้า ravinia กล่าวในภายหลัง
ฉันมีเงินที่แม่ให้มา มอร์ริสได้งานแล้ว เขาและฉันมีทุกอย่าง ฉันจะไม่ขออะไรจากพ่อของฉัน ฉันอยู่ที่บ้านฉันอยากแต่งงาน
มอร์ริสมาถึงวอชิงตันสแควร์ในวันถัดไป
ผมดีใจที่ได้เจอคุณอีกครั้งเขากล่าวด้วยรอยยิ้ม
พวกเขาคุยกันสักพักเหมือนคนรัก แคทเธอรีนถามอย่างรอบคอบเกี่ยวกับการทำงานของเขาเขาถามความเห็นของยุโรปและพ่อของเธอเขามักจะลุกขึ้นและเดินไปรอบๆห้องแล้วกลับมายิ้มอีกครั้ง
มอริสยิ้มตลอดเวลา ฉันต้องพยายามที่จะย้ายเขาเขากล่าวว่า ฉันเป็นคนหยิ่ง ฉันต้องการให้เขารู้ว่าเขาผิด
มอร์ริสเราต้องการอะไร ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเขาไม่ได้ชอบฉันมากนัก เป็นเพราะแม่ของฉัน เธอสวยแต่ฉันไม่สวย เขามักจะคิดถึงเธอ ป้าเพ็นนิแมนบอกฉัน
มอร์ริสโกรธมาก สิ่งที่เป็นครอบครัวที่ยาก ภาย
คุณต้องดีกับผมมอร์ริส คุณต้องชอบฉันตลอดไป
มอร์ริสกล่าวว่าฉันจะไม่มันไม่ยากที่จะพูด
หมอพูดกับคุณนาย Ahmond ฉันรู้ว่าเขามาที่บ้านฉัน ฉันสามารถเห็นเขานั่งอยู่บนเก้าอี้โดยไฟ
แผนของเขาคือการเอาทุกอย่างไปคุณนายอัลมอนด์กล่าว เขาอาศัยอยู่ในลาเวียเป็นเวลาหนึ่งปี