However, many microorganisms have d

However, many microorganisms have developed mechanisms to
repair the UV-induced DNA damage. One of the repair mechanisms
is photoreactivation. Photoreactivation is a light-dependent process
which involves photolyase to reverse UV-induced DNA damage
(Harm, 1980). Therefore, photoreactivation increases the possibility
that microorganisms might regain viability after UV light treatment
and thus raise food safety concerns. Photoreactivation of fecal coliforms
and E. coli has been reported (Hallmich & Gehr, 2010;
Sommer, Lhotsky, Haider, & Cabaj, 2000; Tosa & Hirata, 1999;
Zimmer & Slawson, 2002). Hu, Geng, Wang, and Hu (2012) found
that Salmonella Typhimurium, Shigella dysenteriae, and E. coli are
able to photoreactivate after UV treatment. Meanwhile, Kuo, Rucke,
and Carey (1997) did not notice photoreactivation of S. Typhimurium
on shell eggs


///There are some uncertainties concerning the effectiveness of UV
light on reducing Salmonella contamination on mature green tomatoes
and whether photoreactivation of UV-injured Salmonella on
tomatoes occurs. If UV light is applied to tomatoes in a processing
line, it is likely that not all spots on the tomatoes will be directly
exposed to the UV light as tomatoes will be rolling on the conveyer
belt. Thus, effectiveness of UV-C light in reducing Salmonella
contamination on different locations on tomato surfaces needs to
be determined. In addition, efficacy of UV light in reducing Salmonella
contamination on food contact surfaces commonly
encountered in tomato handling facilities is also of interest. Thus,
the objectives of this study were: (1) to determine the effectiveness
of UV-C light in reducing Salmonella populations on tomatoes; (2)
to evaluate the effectiveness of the treatment to reduce Salmonella
contamination regardless of its location on the tomato surface; (3)
to determine whether photoreactivation by the visible light or the
dark repair mechanisms can result in the recovery of damaged
Salmonella cells post-UV treatment; and (4) to study the effectiveness
of UV light to decrease Salmonella contamination on food
contact surfaces that could be used in tomato handling facilities

Bacterial cultures and growth media
Rifampicin resistant Salmonella enterica serovars Michigan
(cantaloupe isolate), Montevideo (human isolate from a tomato
outbreak), Newport (environmental isolate from a Virginia tomato
outbreak), Poona (human isolate from a cantaloupe outbreak), and
Saintpaul (orange juice isolate) were obtained from the Citrus
Research and Education Center, University of Florida, Lake Alfred, FL
and were adapted to 100 mg/ml of rifampicin. All strains were
preserved on Microbank beads (Microbank; Pro-Lab Diagnostics,
Austin, TX) at
80 C. Prior to use, each strain was activated by
three successive transfers into 9 ml tryptic soy broth (Becton,
Dickinson and Company, Sparks, MD) containing 100 mg/ml of
rifampicin (Cat. # BP2679-5; Fisher Scientific, Pittsburgh, PA) for
24 h at 35 C. Rifampicin stock solution was prepared by dissolving
1 g of rifampicin in 20 ml of methanol (Cat. # A412SK-4; Fisher
Scientific, Pittsburgh, PA) and filtered through 0.22 mm Millipore
Express® PLUS Membrane (Cat. # SCGP00525; Millipore Corporation,
Billerica, MA).

Results (Thai) 1:

อย่างไรก็ตาม จุลินทรีย์จำนวนมากได้มีพัฒนากลไกในการซ่อมแซมความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดจากรังสียูวี กลไกการซ่อมแซมอย่างใดอย่างหนึ่งเป็น photoreactivation Photoreactivation เป็นกระบวนการขึ้นอยู่กับแสงที่เกี่ยวข้องกับ photolyase เพื่อกลับความเสียหายของดีเอ็นเอที่เกิดจากรังสียูวี(อันตราย 1980) ดังนั้น photoreactivation เพิ่มความเป็นไปได้จุลินทรีย์อาจฟื้นชีวิตหลังการรักษาแสง UVจึง กังวลอาหารปลอดภัย Photoreactivation ของอุจจาระ coliformsและ E. coli ได้รับรายงาน (Hallmich & Gehr, 2010อันดับ Lhotsky ผู้ใช้ และ Cabaj, 2000 Tosa & ฮิราตะ 1999Zimmer & Slawson, 2002) Hu เกิง วัง และฮู (2012) พบSalmonella Typhimurium, Shigella dysenteriae และ E. coliสามารถที่จะ photoreactivate หลัง UV ในขณะเดียวกัน Kuo, Ruckeและ Carey (1997) ไม่ได้สังเกตเห็น photoreactivation ของปา Typhimuriumบนเปลือกไข่มีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ UVแสงกับการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศสีเขียวแก่ ๆและไม่ว่าจะ photoreactivation ของ UV ที่บาดเจ็บอยู่มะเขือเทศเกิดขึ้น ถ้าใช้แสงยูวีกับมะเขือเทศในการประมวลผลบรรทัด มีแนวโน้มว่า ไม่ทุกจุดในมะเขือเทศจะได้โดยตรงสัมผัสกับแสงยูวีเป็นมะเขือเทศจะกลิ้งบนสายพานลำเลียงเข็มขัด ดังนั้น ประสิทธิภาพของแสง UV-C ในการลดเชื้อ Salmonellaปนเปื้อนบนตำแหน่งบนพื้นผิวมะเขือเทศต้องตัวมีการกำหนด นอกจากนี้ ประสิทธิภาพในการลดเชื้อ Salmonella แสงยูวีปนเปื้อนบนพื้นผิวสัมผัสอาหารโดยทั่วไปพบในมะเขือเทศ การจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกก็น่าสนใจ ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มี: (1) การตรวจสอบประสิทธิภาพแสง UV-C ในการลดประชากรของเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศ (2)การประเมินประสิทธิผลของการรักษาเพื่อลดเชื้อ Salmonellaปนเปื้อนโดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งบนผิวมะเขือเทศ (3)การตรวจสอบว่า photoreactivation โดยแสงมองเห็นหรือเข้มซ่อมกลไกสามารถส่งผลให้การกู้คืนความเสียหายเชื้อ salmonella เซลล์รักษา UV โพสต์ และ (4) เพื่อศึกษาประสิทธิผลแสงยูวีเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในอาหารติดต่อพื้นผิวที่สามารถใช้ในมะเขือเทศการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกแบคทีเรียวัฒนธรรมและสื่อที่เติบโตทน rifampicin Salmonella enterica serovars มิชิแกน(isolate แคนตาลูป), มอนเตวิเดโอ (มนุษย์ isolate จากมะเขือเทศระบาด), นิวพอร์ท (isolate สิ่งแวดล้อมจากมะเขือเทศเวอร์จิเนียระบาด), พูน่า (มนุษย์ isolate จากการระบาดของแคนตาลูป), และSaintpaul (น้ำส้ม isolate) ได้รับจากการชิมวิจัยและ ศูนย์การศึกษามหาวิทยาลัยฟลอริดา อัลเฟรดทะเลสาบ FLและถูกปรับถึง 100 mg/ml ของ rifampicin มีทุกสายพันธุ์เก็บรักษาไว้บนลูกปัด Microbank (Microbank ห้องปฏิบัติการระดับมืออาชีพการวินิจฉัยAustin, TX) ที่ 80 C. ก่อนการใช้ เรียกใช้แต่ละสายพันธุ์โดยโอนย้ายต่อเนื่องสามลงในน้ำซุปถั่วเหลือง tryptic 9 มล. (Bectonดิกคินสันและบริษัท ประกายไฟ MD) ที่ประกอบด้วย 100 มิลลิกรัม/มิลลิลิตรrifampicin (Cat. # BP2679-5 ฟิชเชอร์ทางวิทยาศาสตร์ พิตส์เบิร์ก PA) สำหรับ24 ชั่วโมงที่ 35 เซลเซียส Rifampicin โซลูชันหุ้นถูกเตรียมยุบ1 กรัมของ rifampicin ใน 20 ml ของเมทานอล (Cat. # A412SK 4 ฟิชเชอร์วิทยาศาสตร์ พิตส์เบิร์ก PA) และกรองผ่าน 0.22 มม.มิลลิพอร์Express® พลัสเมมเบรน (Cat. # SCGP00525 มิลลิพอร์ คอร์ปอเรชั่นBillerica, MA)

Results (Thai) 2:

อย่างไรก็ตามจุลินทรีย์จำนวนมากได้มีการพัฒนากลไกในการ
ซ่อมแซมส่วนที่เสียหายของดีเอ็นเอ UV-induced หนึ่งในกลไกการซ่อมแซม
เป็น photoreactivation Photoreactivation เป็นกระบวนการที่เบาขึ้นอยู่กับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการที่จะย้อนกลับ photolyase เสียหายของดีเอ็นเอ UV-induced
(Harm, 1980) ดังนั้น photoreactivation เพิ่มความเป็นไปได้
ที่เชื้อจุลินทรีย์อาจฟื้นมีชีวิตหลังการรักษาแสงยูวี
และทำให้เพิ่มความกังวลความปลอดภัยของอาหาร Photoreactivation โคลิฟอร์ม
และ E. coli ได้รับรายงาน (Hallmich & Gehr 2010;
ซอมเมอร์ Lhotsky, ไฮเดอร์ & Cabaj 2000; & Tosa Hirata 1999;
Zimmer & Slawson, 2002) อู่เกิงวังและ Hu (2012) พบ
ว่าเชื้อ Salmonella Typhimurium, Shigella dysenteriae และ E. coli มีความ
สามารถที่จะ photoreactivate หลังการรักษารังสียูวี ในขณะเดียวกันคุโอ Rucke,
และแครี่ (1997) ไม่ได้สังเกตเห็น photoreactivation ของ S. Typhimurium
บนเปลือกไข่


/// มีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับประสิทธิผลของรังสียูวีที่มี
แสงในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศสีเขียวผู้ใหญ่
และไม่ว่า photoreactivation ของรังสียูวีได้รับบาดเจ็บ Salmonella ใน
มะเขือเทศเกิดขึ้น ถ้าแสงยูวีถูกนำไปใช้ในการประมวลผลมะเขือเทศ
เส้นก็มีโอกาสที่ไม่ได้ทุกจุดในมะเขือเทศจะได้รับโดยตรง
สัมผัสกับแสงยูวีมะเขือเทศจะกลิ้งอยู่บนสายพานลำเลียง
สายพาน ดังนั้นประสิทธิภาพของแสงยูวี-C ในการลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนในสถานที่ต่าง ๆ บนพื้นผิวมะเขือเทศต้องการที่จะ
ได้รับการพิจารณา นอกจากนี้ประสิทธิภาพของแสงยูวีในการลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนบนพื้นผิวที่สัมผัสกับอาหารทั่วไป
ที่พบในสิ่งอำนวยความสะดวกในการจัดการมะเขือเทศนอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสนใจ ดังนั้น
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีดังนี้ (1) เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพ
ของแสง UV-C ในการลดประชากรเชื้อ Salmonella ในมะเขือเทศ (2)
การประเมินประสิทธิภาพของการรักษาเพื่อลดเชื้อ Salmonella
การปนเปื้อนโดยไม่คำนึงถึงทำเลที่ตั้งอยู่บนพื้นผิวมะเขือเทศ; (3)
เพื่อตรวจสอบว่า photoreactivation โดยแสงที่มองเห็นหรือ
กลไกการซ่อมแซมมืดจะส่งผลให้การฟื้นตัวของความเสียหาย
เซลล์เชื้อ Salmonella รักษาโพสต์ยูวี; และ (4) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพ
ของแสงยูวีเพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ในอาหาร
พื้นผิวที่สัมผัสที่สามารถนำมาใช้ในการอำนวยความสะดวกในการจัดการมะเขือเทศ

วัฒนธรรมแบคทีเรียและสื่อการเจริญเติบโต
Rifampicin serovars ทน Salmonella enterica มิชิแกน
(แคนตาลูปแยก), มอนเตวิเด (มนุษย์แยกจากมะเขือเทศ
การระบาดของโรค), นิวพอร์ต (แยกสิ่งแวดล้อมจากมะเขือเทศเวอร์จิเนีย
ระบาด), นา (แยกมนุษย์จากการระบาดของแคนตาลูป) และ
Saintpaul (แยกน้ำผลไม้สีส้ม) ที่ได้รับจากส้ม
วิจัยและศูนย์การศึกษามหาวิทยาลัยฟลอริด้า, ทะเลสาบอัลเฟรดฟลอริด้า
และ ถูกปรับให้เข้ากับ 100 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร rifampicin ทุกสายพันธุ์ได้รับการ
เก็บรักษาไว้ในลูกปัด Microbank (Microbank; Pro-Lab วินิจฉัย
ออสติน, เท็กซัส)? ที่ 80 C ก่อนที่จะใช้แต่ละสายพันธุ์ที่ได้รับการเปิดใช้งานโดย
สามโอนต่อเนื่องเป็น 9 มล. tryptic ถั่วเหลืองน้ำซุป (Becton,
ดิกคินสันและ บริษัท ปาร์กส์, MD) ที่มี 100 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร
rifampicin (Cat # BP2679-5. Fisher Scientific, Pittsburgh, PA ) สำหรับ
24 ชั่วโมงที่ 35 องศาเซลเซียส วิธีการแก้ปัญหาหุ้น rifampicin ถูกจัดทำขึ้นโดยการละลาย
1 กรัม rifampicin ใน 20 มล. ของเมทานอล (Cat # A412SK-4. ฟิชเชอร์
ทางวิทยาศาสตร์, Pittsburgh, PA) และกรองผ่าน 0.22 มมร์ค
เอ็กซ์เพรส PLUS เมมเบรน (Cat # SCGP00525. อร์คคอร์ปอเรชั่น
บิลเลริกา, MA)