Plant essential oils have been wide

Plant essential oils have been widely tested against both Gram-positive and -negative bacteria. For example, Farag et al. (1989) examined the antimicrobial activity of the oils of sage, thyme and rosemary leaves, caraway fruits, clove flower buds, and cumin fruits against three Gram-negative bacteria (P. fluorescens, E. coli, and Serratia marcescens) and four Gram-positive bacteria (S. aureus, Micrococcus spp., Sarcina spp., and B. subtilis). They found that the essential oils from sage, cumin, rosemary and their principal components had no or very little effect against Gram-negative bacteria, but oil of caraway was moderately effective against this group. Oils from clove and thyme were highly active at a concentration of 0.75–1.5 mg ml−1 against S. aureus and Micrococcus spp., while only small inhibition zones were reported for Gram-negative bacteria. In general, Gram-negative bacteria were more resistant to essential oils than Gram-positive bacteria, with the oils being effective even at low concentration (0.25–12 mg ml−1) against the Gram-positive organisms. In similar work it was also found that mint essential oil was more effective against Gram-positive bacteria than against Gram-negative bacteria (Sivropoulou et al., 1995; Iscan et al., 2002). Delaquis et al. (2002) also reported that Gram-positive bacteria were more sensitive to the essential oils of dill, cilantro, coriander and eucalyptus than Gram-negative bacteria.

Results (Thai) 1:

น้ำมันพืชที่ได้รับการทดสอบอย่างกว้างขวางกับแบคทีเรียทั้งแบคทีเรียแกรมบวก และ - ลบ เช่น Farag et al. (1989) การตรวจสอบกิจกรรมการต้านจุลชีพของน้ำมันหอมระเหยของปราชญ์ โหระพาและโรสแมรี่ ใบ caraway ผลไม้อาหารดอกกานพลู และยี่หร่าผลไม้เชื้อแบคทีเรียแกรมลบสาม (P. fluorescens, E. coli และ Serratia marcescens) และแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมบวกสี่ (S. หมอเทศข้างลาย Micrococcus ออกซิเจน ออกซิเจน Sarcina และ B. subtilis) พวกเขาพบว่า ในน้ำมันหอมระเหยจากปราชญ์ ยี่หร่า โรสแมรี่ และส่วนประกอบหลักมีผลไม่มี หรือน้อยมากกับแบคทีเรียแกรมลบ แต่น้ำมันของ caraway ผลปานกลางกับกลุ่มนี้ น้ำมันกานพลูและโหระพาใช้งานสูงที่ความเข้มข้น 0.75 – 1.5 มิลลิกรัม ml−1 S. หมอเทศข้างลายและออกซิเจน Micrococcus ในขณะที่โซนยับยั้งขนาดเล็กเท่ารายงานสำหรับแบคทีเรียแกรมลบ ทั่วไป แบคทีเรียแกรมลบได้ทนต่อการระเหยมากกว่าแบคทีเรีย น้ำมันที่มีประสิทธิภาพแม้ในความเข้มข้นที่ต่ำ (0.25 – 12 mg ml−1) กับสิ่งมีชีวิตแบคทีเรียแกรมบวก ในงาน ยังพบว่ามิ้นท์น้ำมันได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นกับแบคทีเรียมากกว่ากับแบคทีเรียแกรมลบ (Sivropoulou et al. 1995 Iscan et al. 2002) Delaquis et al. (2002) รายงานว่า แบคทีเรียมีความไวในการระเหยของผักชี ผักชี ผักชี และยูคาลิปตัสมากกว่าแบคทีเรียแกรมลบ

Results (Thai) 2:

น้ำมันหอมระเหยจากพืชได้รับการทดสอบอย่างกว้างขวางทั้งเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกและเชิงลบ ยกตัวอย่างเช่น Farag et al, (1989) การตรวจสอบฤทธิ์ต้านจุลชีพของน้ำมันของสะระแหน่, โหระพาและใบโรสแมรี่, ผลไม้ยี่หร่า, ตากานพลูดอกไม้และผลไม้ยี่หร่ากับสามแบคทีเรียแกรมลบ ( P. fluorescens, E. coli และ Serratia marcescens) และสี่แกรม แบคทีเรียบวก (เชื้อ S. aureus, Micrococcus spp. แพคเกจ spp. และบี subtilis) พวกเขาพบว่าน้ำมันหอมระเหยจากสะระแหน่, ยี่หร่า, โรสแมรี่และส่วนประกอบหลักของพวกเขาหรือไม่ผลกระทบน้อยมากกับแบคทีเรียแกรมลบ แต่น้ำมันยี่หร่ามีประสิทธิภาพในระดับปานกลางกับกลุ่มนี้ น้ำมันจากกานพลูและโหระพามีการใช้งานสูงที่ความเข้มข้น 0.75-1.5 มิลลิกรัม ML-1 กับ S. aureus และ Micrococcus spp. ในขณะที่โซนยับยั้งเล็ก ๆ เท่านั้นที่ได้รับรายงานสำหรับแบคทีเรียแกรมลบ โดยทั่วไปแบคทีเรียแกรมลบมีมากขึ้นทนต่อน้ำมันหอมระเหยกว่าแบคทีเรียแกรมบวกกับน้ำมันที่มีประสิทธิภาพแม้ในความเข้มข้นต่ำ (0.25-12 มิลลิกรัม ML-1) กับชีวิตแกรมบวก ในการทำงานที่คล้ายกันมันก็ยังพบว่ามิ้นท์เป็นน้ำมันหอมระเหยที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกับแบคทีเรียแกรมบวกกว่ากับแกรมลบแบคทีเรีย (Sivropoulou, et al, 1995;.. Iscan, et al, 2002) Delaquis et al, (2002) นอกจากนี้ยังมีรายงานว่าแบคทีเรียแกรมบวกมีความไวต่อน้ำมันหอมระเหยของผักชีฝรั่งผักชีผักชีและต้นยูคากว่าแบคทีเรียแกรมลบ