The Policy recognizes that local pe

The Policy recognizes that local people suffer the most
from disasters. They are the front-line responders,
which may include “fright and flight” human survival
measures such as evacuating to higher ground and
harvesting survival foods, building traditional shelters,
and using traditional medicines. Communities
undertake precautionary measures and assist others
before outside help comes. The increasing frequency
of disasters and the resulting impacts on lives and
livelihoods has led community members to develop
several coping mechanisms and strategies based
on their existing capacities. However, because of
limited resources, knowledge, skills and technical
support, communities are often outside of any rapid
assistance network. The more able communities are
to manage emergencies, the less external assistance
will be needed. At present, many emergencies turn
into disasters because local communities do not have
the capacity or resources to respond adequately. For
example, requests for assistance are often made to
the national government in Dili following vehicle
accidents when a person is trapped in a vehicle and
when there is a small landslide.

Results (Thai) 2:

นโยบายรับรู้ว่าคนในท้องถิ่นประสบมากที่สุดจากภัยพิบัติ พวกเขาเป็นที่ตอบสนองแถวหน้าซึ่งอาจรวมถึง "ความน่ากลัวและการบิน" อยู่รอดของมนุษย์มาตรการเช่นการอพยพไปยังพื้นดินที่สูงขึ้นและอาหารที่มีชีวิตอยู่รอดเก็บเกี่ยวอาคารที่พักอาศัยแบบดั้งเดิมและการใช้ยาแผนโบราณ ชุมชนดำเนินมาตรการและให้ความช่วยเหลือคนอื่น ๆ ก่อนที่จะมาช่วยเหลือในด้านนอก ความถี่ที่เพิ่มขึ้นของภัยพิบัติและผลกระทบที่เกิดขึ้นในชีวิตและการดำรงชีวิตได้นำสมาชิกในชุมชนในการพัฒนากลไกการเผชิญปัญหาหลายและกลยุทธ์ที่ใช้ในขีดความสามารถที่มีอยู่ แต่เนื่องจากทรัพยากร จำกัด ความรู้ทักษะและเทคนิคการสนับสนุนชุมชนมักจะอยู่นอกอย่างรวดเร็วใดๆเครือข่ายความช่วยเหลือ ชุมชนสามารถมากขึ้นในการจัดการเหตุฉุกเฉินที่ความช่วยเหลือจากภายนอกน้อยจะต้อง ในปัจจุบันกรณีฉุกเฉินจำนวนมากหันเข้าสู่ภัยพิบัติเพราะชุมชนท้องถิ่นไม่ได้มีความสามารถหรือทรัพยากรเพียงพอที่จะตอบสนอง สำหรับตัวอย่างเช่นการร้องขอความช่วยเหลือมักจะทำเพื่อรัฐบาลแห่งชาติในลีต่อไปนี้รถเกิดอุบัติเหตุเมื่อคนที่ถูกขังอยู่ในรถและเมื่อมีการถล่มขนาดเล็ก

Results (Thai) 3:

นโยบายยอมรับว่า ประชาชนที่อดทนที่สุด
จากภัยพิบัติ พวกเขาเป็นแนวหน้าบริการ
, ซึ่งอาจรวมถึง " ตกใจและการบิน " วัดความอยู่รอด
มนุษย์ เช่น อพยพขึ้นที่สูงและ
เก็บเกี่ยวการอยู่รอดอาหาร , อาคารที่พักอาศัยแบบดั้งเดิมและการใช้ยาแผนโบราณ
. ชุมชน
รับหน้าเสื่อมาตรการและช่วยเหลือผู้อื่น
ก่อนข้างนอกมาช่วยเพิ่มความถี่ของภัยพิบัติและผล

ต่อชีวิตและความเป็นอยู่ ทำให้สมาชิกในชุมชนเพื่อพัฒนา
หลายกลไกการเผชิญปัญหาและกลยุทธ์ตาม
ในความสามารถของพวกเขาที่มีอยู่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก
ทรัพยากร ความรู้ จำกัด ของทักษะและการสนับสนุนทางเทคนิค
, ชุมชนมักจะนอกเครือข่ายความช่วยเหลือใด ๆอย่างรวดเร็ว

ชุมชนสามารถเพิ่มเติม
การจัดการภาวะฉุกเฉินความช่วยเหลือจากภายนอกน้อย
จะเป็นที่ต้องการ ปัจจุบันหลายภาวะฉุกเฉินเปิด
เป็นภัย เพราะชุมชนท้องถิ่นไม่ได้มีความสามารถหรือทรัพยากร
ตอบสนองอย่างเพียงพอ สำหรับ
ตัวอย่าง ร้องขอความช่วยเหลือมักจะเกิดขึ้น

รัฐบาลแห่งชาติในทิศทางต่อไปนี้อุบัติเหตุรถ
เมื่อคน ติดอยู่ในรถและ
เมื่อมีดินถล่ม ขนาดเล็ก