A SCIENTIST: "I AM THE ENEMY"By Ron

A SCIENTIST: "I AM THE ENEMY"
By Ron Kline, MD
I am the enemy! One of those vilified, inhumane physician scientists
involved in animal research. How strange, for I have never thought of
myself as an evil person. I became a pediatrician because of my love for
children and my desire to keep them healthy. During medical I school and
residency, however, I saw many children die of leukemia, prematurity and
traumatic injury—circumstances against which medicine has made
tremendous progress, but still has far to go. More important; I also saw
children, alive and healthy, thanks to advances in medical science such as
infant respirators, potent antibiotics, new surgical techniques and the
entire field of organ transplantation. My desire to tip the scales in favor of
the healthy, happy children drew me to medical research.
My accusers claim that I inflict torture on animals for the sole purpose of
career advancement. My experiments supposedly have no relevance to
medicine and are easily replaced by computer simulation. Meanwhile, an
apathetic public barely watches, convinced that the issue has no
significance, and publicity-conscious politicians increasingly give way to
the demands of the activists.
We in medical research have also been unconscionably apathetic. We have
allowed the most extreme animal-rights protesters to seize the initiative
and frame the issue as one of "animal fraud." We have been complacent
in our belief that a knowledgeable public would sense the importance of
animal research to the public health. Perhaps we have been mistaken in
not responding to the emotional tone of the argument created by those
sad posters of animals by waving equally sad posters of children dying of
leukemia or cystic fibrosis.
Much is made of the pain inflicted on these animals in the name of
medical science. The animal-rights activists contend that this is evidence
of our malevolent and sadistic nature. A more reasonable argument,
however, can be advanced in our defense. Life is often cruel, both to
animals and human beings. Teenagers get thrown from the back of a
pickup truck and suffer severe head injuries. Toddlers, barely able to walk,
find themselves at the bottom of a swimming pool while a parent checks
the mail. Physicians hoping to alleviate the pain and suffering these
tragedies cause have but three choices: create an animal model of the
injury or disease and use that modeI to understand the process and test
new therapies; experiment on human beings—some experiments will
succeed, most will fail—or finally, leave medical knowledge static, hoping
that accidental discoveries will lead us to the advances.
Some animal-rights activists would suggest a fourth choice, claiming that
computer models can simulate animal experiments, thus making the
actual experiments unnecessary. Computers can simulate, reasonably
well, the effects of well-understood principles on complex systems, as in
the application of the laws of physics to airplane and automobile design.
However, when the principles themselves are in question, as is the case
with the complex biological systems under study, computer modeling
alone is of little value.
One of the terrifying effects of the effort to restrict the use of animals in
medical research is that the impact will not be felt for years and decades:
drugs that might have been discovered will not be; surgical techniques
that might have been developed will not be, and fundamental biological
processes that might have been understood will remain mysteries. There
is the danger that politically expedient solutions will be found to placate a
vocal minority, while the consequences of those decisions will not be
apparent until long after the decisions are made and the decision making
forgotten.
Fortunately, most of us enjoy good health, and the trauma of watching
one's child die has become a rare experience. Yet our good fortune should
not make us unappreciative of the health we enjoy or the advances that
make it possible. Vaccines, antibiotics, insulin and drugs to treat heart
disease, hypertension and stroke are all based on animal research. Most
complex surgical procedures, such as coronary-artery bypass and organ
transplantation, are initially developed in animals. Presently undergoing
animal studies are techniques to insert genes in humans in order to
replace the defective ones found to be the cause of so much disease.
These studies will effectively end if animal research is severely restricted.
In America today, death has become an event isolated from our daily
existence—out of the sight and thoughts of most of us. As a doctor who
has watched many children die, and their parents grieve, I am particularly
angered by people capable of so much compassion for a dog or a cat, but
with seemingly so little for a dying human being. These people seem so
insulated from the reality of human life and death and what it means.
Make no mistake, however: I am not advocating the needlessly cruel
treatment of animals. To the extent that the animal-rights movement has
made us more aware of the needs of these animals, and made us search
harder for suitable alternatives, they have made a significant contribution.
But if the more radical members of this movement are successful in
limiting further research, their efforts will bring about a tragedy that will
cost many lives. The real question is whether an apathetic majority can be
aroused to protect its future against a vocal, but misdirected, minority.

Results (Thai) 1:

นักวิทยาศาสตร์: "ฉันศัตรู"โดยรอนไคลน์ MDฉันศัตรู นักวิทยาศาสตร์การแพทย์ vilified, inhumane เหล่านั้นอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวข้องในงานวิจัยสัตว์ วิธีแปลก สำหรับฉันไม่เคยคิดของตัวเองเป็นบุคคลชั่วร้าย เป็นกุมารที่ เพราะความรักของฉันเด็กและความปรารถนาของฉันเพื่อให้พวกเขามีสุขภาพดี ระหว่างแพทย์ ฉันโรงเรียน และซี่ อย่างไรก็ตาม ฉันเห็นเด็กจำนวนมากที่ตายของมะเร็งเม็ดเลือดขาว prematurity และไหล่ — สถานการณ์ที่เงินทำยาความคืบหน้าอย่างมาก แต่ยังมีมากไป สำคัญ ผมยังเห็นเด็ก ชีวิต และ สุขภาพ ขอขอบคุณในความก้าวหน้าในวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์เช่นrespirators ทารก ยาปฏิชีวนะที่มีศักยภาพ เทคนิคการผ่าตัดใหม่และฟิลด์ทั้งหมดของการปลูกถ่ายอวัยวะ ฉันต้องการคำแนะนำระดับเห็นด้วยเด็กมีสุขภาพดี ความสุขวาดฉันการวิจัยทางการแพทย์ฉันกล่าวหาอ้างว่า ฉันจกับทรมานสัตว์สำหรับวัตถุประสงค์ก้าว ฉันทดลองคาดคะเนได้ไม่เกี่ยวข้องกับยาและจะแทนที่ ด้วยการจำลองคอมพิวเตอร์ง่าย ๆ ในขณะเดียวกัน การประชาชนเกิดแทบนาฬิกา มั่นใจว่า ปัญหาไม่มีความสำคัญ และนักการเมืองตระหนักดีประชาสัมพันธ์มากขึ้นให้ไปความต้องการของนักเคลื่อนไหวที่ในงานวิจัยทางการแพทย์ยังได้เกิด unconscionably เรามีอนุญาตให้ประท้วงแย่งริสิทธิสัตว์ที่มากที่สุดและกรอบปัญหาเป็นหนึ่งใน "สัตว์ฉ้อโกง" เราได้นอนในความเชื่อของเราที่ประชาชนมีความรู้จะรู้สึกถึงความสำคัญของการสาธารณสุขวิจัยสัตว์ บางทีเราได้รับดาวตามปกติในไม่ตอบสนองต่อโทนอารมณ์ของอาร์กิวเมนต์ที่สร้าง โดยผู้โปสเตอร์เศร้าของสัตว์โดยโบกโปสเตอร์เศร้าเท่าของเด็กที่ตายของมะเร็งเม็ดเลือดขาวหรือโบรซิสมากจะเจ็บปวดที่เกิดกับสัตว์เหล่านี้ใน name ของวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ นักเคลื่อนไหวสิทธิสัตว์ขอยืนยันเป็นหลักฐานธรรมชาติของเราซึ่งคิดร้าย และชนะ อาร์กิวเมนต์ที่เหมาะสมมากขึ้นอย่างไรก็ตาม สามารถได้ขั้นสูงในการป้องกันของเรา ชีวิตมักจะเป็นโหดร้าย ทั้งการสัตว์และมนุษย์ วัยรุ่นรับโยนจากด้านหลังของแบบรถกระบะและบาดเจ็บที่หัวรุนแรง เด็กวัยหัดเดิน เดิน แทบไม่สามารถค้นหาตัวเองที่ด้านล่างของสระว่ายน้ำในขณะที่หลักการตรวจสอบจดหมาย แพทย์หวังที่จะบรรเทาความเจ็บปวด และทุกข์ทรมานเหล่านี้สาเหตุ tragedies ได้แต่ตัวเลือกที่ 3: สร้างแบบจำลองสัตว์ของบาดเจ็บหรือโรคใช้ modeI ที่เข้าใจกระบวนการ และทดสอบบำบัดใหม่ ทดลองในมนุษย์โดยจะทดลองบางอย่างประสบความสำเร็จ ส่วนใหญ่จะล้มเหลว — หรือในที่สุด ให้ความรู้ทางการแพทย์คง หวังที่ค้นพบโดยบังเอิญจะนำเราไปสู่ความก้าวหน้านักเคลื่อนไหวสิทธิสัตว์บางแนะนำเป็นทางเลือกที่ 4 ว่า ที่รุ่นที่สามารถจำลองสัตว์ทดลอง จึง ทำให้การการทดลองจริงไม่จำเป็น คอมพิวเตอร์สามารถจำลอง สมเหตุสมผลดี ผลกระทบของหลักแห่งเข้าใจระบบซับซ้อน ในใช้กฎหมายของฟิสิกส์การออกแบบรถยนต์และเครื่องบินอย่างไรก็ตาม เมื่อหลักเองสงสัย เป็นกรณีด้วยระบบชีวภาพซับซ้อนภายใต้การศึกษา การสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์คนเดียวมีค่าน้อยน่ากลัวผลของความพยายามในการจำกัดการใช้สัตว์อย่างใดอย่างหนึ่งวิจัยทางการแพทย์คือ ว่า ผลกระทบจะไม่จะรู้สึกปีและทศวรรษที่ผ่านมา:ยาที่อาจมีการค้นพบจะได้ เทคนิคการผ่าตัดที่อาจได้รับการพัฒนาจะไม่ และพื้นฐานทางชีวภาพกระบวนการที่อาจมีการเข้าใจยังคง ลึกลับ มีเป็นอันตรายที่โซลูชั่นทางการเมืองสมควรจะพบ placate ตัวชนกลุ่มน้อย vocal ในขณะที่ผลการตัดสินใจที่จะไม่ชัดจนยาวหลังจากการตัดสินใจและการตัดสินใจลืมโชคดี ส่วนมากของเราเพลิดเพลินไปกับสุขภาพที่ดี การบาดเจ็บของดูของเด็กตายได้กลายเป็น ประสบการณ์ที่หายาก ยัง โชคดีที่เราควรไม่ทำให้เรา unappreciative เราเพลิดเพลินกับสุขภาพหรือความก้าวหน้าที่สามารถทำ ค่าวัคซีน ยาปฏิชีวนะ อินซูลิน และยารักษาหัวใจโรค ความดันโลหิตสูง และโรคหลอดเลือดสมองทั้งหมดขึ้นอยู่กับการวิจัยสัตว์ มากที่สุดซับซ้อนตอนผ่าตัด บายพาสหลอดเลือดหัวใจและอวัยวะปลูก เริ่มต้นพัฒนาในสัตว์ ปัจจุบันอยู่ในระหว่างเทคนิคการแทรกยีนในมนุษย์เพื่อจะศึกษาสัตว์แทนคนมีข้อบกพร่องที่พบเป็น สาเหตุของโรคมากการศึกษานี้จะสิ้นสุดได้อย่างมีประสิทธิภาพถ้าวิจัยสัตว์ก็ตามในอเมริกา วันนี้ ตายเป็น เหตุการณ์ที่แยกต่างหากจากการบริการของเรามีแบบสายตาและความคิดของเรา เป็นแพทย์ที่มีการเฝ้าดูเด็กจำนวนมาก ตาย และพ่อแม่น้ำตาตกใน ฉันอย่างยิ่งangered คนสามารถแรงกว่ามากสำหรับสุนัขหรือแมว แต่ดูเหมือนว่าจะมากน้อย ด้วยสำหรับมนุษย์ตาย ดูเหมือนคนเหล่านี้นั้นฉนวนจากความเป็นจริงของชีวิต และความตาย และความหมายทำผิดไม่ อย่างไรก็ตาม: ฉันไม่เป็น advocating โหดร้ายโดยไม่จำเป็นรักษาสัตว์ ในกรณีที่มีการเคลื่อนไหวสิทธิสัตว์ทำให้เราตระหนักถึงความต้องการของสัตว์เหล่านี้ และทำให้เราค้นหาหนักสำหรับทางเลือกที่เหมาะสม พวกเขาได้ทำส่วนสำคัญแต่ ถ้าสมาชิกรุนแรงขึ้นของการเคลื่อนไหวนี้จะประสบความสำเร็จในจำกัดการวิจัยเพิ่มเติม ความเพียรพยายามที่จะนำโศกนาฏกรรมที่จะต้นทุนชีวิตมาก คำถามจริงคือ ว่าส่วนใหญ่การเกิดได้aroused ป้องกันของอนาคตกับชนกลุ่มน้อย vocal แต่ จริง

Results (Thai) 3:

นักวิทยาศาสตร์ : " ฉันคือศัตรู "
โดย รอน ไคลน์ , MD
ฉันศัตรู ! หนึ่งในนั้นเสียชื่อเสียง นักวิทยาศาสตร์แพทย์ไร้มนุษยธรรม
ที่เกี่ยวข้องในการวิจัยสัตว์ แปลกจัง ผมเคยคิด
เองเป็นคนไม่ดี ผมเป็นกุมารแพทย์ เพราะความรักของฉัน
เด็กและความปรารถนาของฉันเพื่อให้พวกเขามีสุขภาพดี ในทางการแพทย์ และโรงเรียน
ทำเนียบ อย่างไรก็ตาม ผมเห็นเด็กหลายคนตายของมะเร็งเม็ดเลือดขาว prematurity and
traumatic injury—circumstances against which medicine has made
tremendous progress, but still has far to go. More important; I also saw
children, alive and healthy, thanks to advances in medical science such as
infant respirators, potent antibiotics, new surgical techniques and the
entire field of organ transplantation. My desire to tip the scales in favor of
the healthy, happy children drew me to medical research.
My accusers claim that I inflict torture on animals for the sole purpose of
career advancement. My experiments supposedly have no relevance to
medicine and are easily replaced by computer simulation. Meanwhile, an
apathetic public barely watches, convinced that the issue has no
significance, and publicity-conscious politicians increasingly give way to
the demands of the activists.
We in medical research have also been unconscionably apathetic. We have
allowed the most extreme animal-rights protesters to seize the initiative
and frame the issue as one of "animal fraud." We have been complacent
in our belief that a knowledgeable public would sense the importance of
animal research to the public health. Perhaps we have been mistaken in
not responding to the emotional tone of the argument created by those
sad posters of animals by waving equally sad posters of children dying of
leukemia or cystic fibrosis.
Much is made of the pain inflicted on these animals in the name of
medical science. The animal-rights activists contend that this is evidence
of our malevolent and sadistic nature. A more reasonable argument,
however, can be advanced in our defense. Life is often cruel, both to
animals and human beings. Teenagers get thrown from the back of a
pickup truck and suffer severe head injuries. Toddlers, barely able to walk,
find themselves at the bottom of a swimming pool while a parent checks
the mail. Physicians hoping to alleviate the pain and suffering these
tragedies cause have but three choices: create an animal model of the
injury or disease and use that modeI to understand the process and test
new therapies; experiment on human beings—some experiments will
succeed, most will fail—or finally, leave medical knowledge static, hoping
that accidental discoveries will lead us to the advances.
Some animal-rights activists would suggest a fourth choice, claiming that
แบบจำลองคอมพิวเตอร์สามารถจำลองการทดลองสัตว์จึงทำให้
การทดลองที่แท้จริงโดยไม่จำเป็น คอมพิวเตอร์สามารถจำลอง สมเหตุสมผล
ดี ผลก็เข้าใจหลักการเกี่ยวกับระบบที่ซับซ้อน เช่น
ใช้กฎหมายของฟิสิกส์ในเครื่องบินและรถยนต์ออกแบบ .
แต่เมื่อหลักการตัวเองในคำถามเป็นกรณีที่