Most postcard prosecutions were car

Most postcard prosecutions were carried out under the Obscene Publications Act, 1857 (20 and 21 Victoria, Cap.83). Upon receiving a complaint about the sale of obscene postcards, the police would obtain a search warrant from a local magistrate, raid the shop or warehouse concerned, and seize offending stock. This was presented to the magistrates, who summoned the owners and issued a destruction order if they were persuaded that the postcards were indeed obscene.

Results (Thai) 1:

การฟ้องร้องมากที่สุดโปสการ์ดได้ดำเนินการภายใต้การกระทำลามกอนาจารสิ่งพิมพ์, 1857 (20 และ 21 victoria, cap.83) เมื่อได้รับการร้องเรียนเกี่ยวกับการขายโปสการ์ดลามกอนาจารตำรวจจะได้รับหมายค้นจากผู้พิพากษา, บุกร้านค้าหรือคลังสินค้ากังวลและยึดหุ้นที่กระทำผิดกฎหมาย นี้ถูกนำเสนอต่อผู้พิพากษา,ที่เรียกตัวเจ้าของและผู้ออกคำสั่งทำลายถ้าพวกเขาถูกชักชวนว่าโปสการ์ดจริง ๆ ลามกอนาจาร

Results (Thai) 2:

โปสการ์ดส่วนใหญ่คดีที่ดำเนินตามพระราชบัญญัติสิ่งพิมพ์ลามก ค.ศ. 1857 (20 และ 21 วิคตอเรีย Cap.83) เมื่อได้รับเรื่องร้องเรียนเกี่ยวกับการขายโปสการ์ดลามก ตำรวจจะขอหมายค้นจากแมยิสเตร็ดที่ท้องถิ่น โจมตีร้านค้าหรือคลังสินค้าที่เกี่ยวข้อง และยึดค่าหุ้น นี้นำเสนอไป magistrates ใครเรียกเจ้าของ และออกใบสั่งทำลายถ้าพวกเขาถูกเกลี้ยกล่อมที่โปสการ์ดที่ลามกแน่นอน

Results (Thai) 3:

ดำเนินคดีกับผู้กระทำผิดไปรษณียบัตรส่วนใหญ่ก็เป็นไปตามพระราชบัญญัติสิ่งพิมพ์ลามกอนาจารที่ค.ศ. 1857 ( 20 และ 21 วิกตอเรีย cap. 83 ) เมื่อได้รับการร้องเรียนเกี่ยวกับการขายของโปสการ์ดลามกอนาจารตำรวจที่จะได้รับใบสำคัญแสดงสิทธิการค้นหาจากผู้พิพากษาในท้องถิ่นที่ RAID คลังสินค้าหรือร้านที่เกี่ยวข้องและยึดสินค้ารุก โรงแรมแห่งนี้เป็นผู้พิพากษาได้ที่เรียกเจ้าของและการออกใบสั่งซื้อการทำลายที่ถูกชักชวนให้ว่าโปสการ์ดที่เป็นลามกจริงๆ.