It is generally a limitation of mos

It is generally a limitation of most cooling systems that the cooling fluid not be allowed to boil, as the need to handle gas in the flow greatly complicates design. For a water cooled system, this means that the maximum amount of heat transfer is limited by the specific heat capacity of water and the difference in temperature between ambient and 100°C. This provides more effective cooling in the winter, or at higher altitudes where the temperatures are low.

Another effect that is especially important in aircraft cooling is that the specific heat capacity changes with pressure, and this pressure changes more rapidly with altitude than the drop in temperature. Thus, generally, liquid cooling systems lose capacity as the aircraft climbs. This was a major limit on performance during the 1930s when the introduction of turbosuperchargers first allowed convenient travel at altitudes above 15,000 ft, and cooling design became a major area of research.

The most obvious, and common, solution to this problem was to run the entire cooling system under pressurization. This maintained the specific heat capacity at a constant value, while the outside air temperature continued to drop. Such systems thus improved cooling capability as they climbed. For most uses, this solved the problem of cooling high-performance piston engines, and almost all liquid-cooled aircraft engines of the World War II period used this solution.

However, pressurized systems were also more complex, and far more susceptible to damage - as the cooling fluid was under pressure, even minor damage in the cooling system like a single rifle-calibre bullet hole, would cause the liquid to rapidly spray out of the hole. Failures of the cooling systems were, by far, the leading cause of engine failures.

Results (Thai) 1:

โดยทั่วไปเป็นข้อจำกัดของระบบระบายความร้อนสุดที่ของเหลวระบายความร้อนไม่สามารถต้ม เท่าที่จำเป็นในการจัดการในการไหลมาก complicates ออก สำหรับระบบระบายความร้อนด้วยน้ำ ซึ่งหมายความ ว่า ยอดเงินสูงสุดของการถ่ายโอนความร้อนถูกจำกัด โดยเฉพาะความร้อนจำเพาะของน้ำและความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างสภาวะ และ 100 องศาเซลเซียส เพิ่มประสิทธิภาพทำความเย็น ในฤดูหนาว หรือความสูงต่ำอุณหภูมิทางผลกระทบอื่นที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในการทำความเย็นเครื่องบินคือ ความจุความร้อนเฉพาะที่เปลี่ยนแปลงกับความดัน และความดันนี้เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วมากขึ้น ด้วยความสูงกว่าอุณหภูมิลดลง ดังนั้น ทั่วไป ระบบทำความเย็นเหลวสูญเสียกำลังการผลิตเป็นเครื่องบิน climbs นี่คือข้อจำกัดหลักประสิทธิภาพในระหว่างช่วงทศวรรษ 1930 เมื่อแนะนำ turbosuperchargers อนุญาตให้เดินทางสะดวกก่อนที่ระดับความสูง 15000 ฟุตเหนือ และออกแบบการระบายความร้อนกลายเป็น พื้นที่สำคัญของการวิจัยสุดชัดเจน และทั่ว ไป วิธีแก้ปัญหานี้คือการ ใช้ระบบระบายความร้อนทั้งหมดภายใต้ pressurization นี้รักษากำลังการผลิตความร้อนเฉพาะที่เป็นค่าคง ในขณะที่อุณหภูมิอากาศภายนอกอย่างต่อเนื่องจะลดลง ระบบปรับปรุงความสามารถในการระบายความร้อนจึงเป็นพวกเขาปีน สำหรับการใช้มากที่สุด นี้แก้ไขปัญหาการระบายความร้อนเครื่องยนต์ลูกสูบประสิทธิภาพสูง และโซลูชั่นนี้ใช้เครื่องยนต์ระบายความร้อนด้วยของเหลวเครื่องบินเกือบทั้งหมดของสงครามโลกครั้งที่สองอย่างไรก็ตาม ทางหนีระบบก็ยังซับซ้อน และไวต่อความเสียหาย - เป็นของเหลวระบายความร้อนภายใต้ความดัน แม้จำนวนความเสียหายในระบบระบายความร้อนเช่นรูกระสุนปืน calibre เดียว จะทำให้ของเหลวฉีดอย่างรวดเร็วจากหลุม ความล้มเหลวของระบบทำความเย็นได้ โดยไกล สาเหตุของความล้มเหลวของเครื่องยนต์

Results (Thai) 2:

มันเป็นเรื่องปกติมากที่สุดข้อ จำกัด ของระบบระบายความร้อนที่น้ำระบายความร้อนไม่ได้รับอนุญาตให้เดือดเป็นความต้องการที่จะจัดการกับก๊าซในการไหลอย่างมากซับซ้อนการออกแบบ สำหรับระบบระบายความร้อนด้วยน้ำซึ่งหมายความว่าจำนวนเงินสูงสุดของการถ่ายเทความร้อนจะถูก จำกัด โดยความจุความร้อนที่เฉพาะเจาะจงของน้ำและความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างรอบและ 100 ° C นี้จะช่วยให้การระบายความร้อนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในช่วงฤดูหนาวหรือในระดับสูงที่มีอุณหภูมิต่ำ. ผลกระทบที่มีความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการระบายความร้อนของเครื่องบินก็คือว่าการเปลี่ยนแปลงความจุความร้อนที่เฉพาะเจาะจงที่มีความดันและความดันนี้มีการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยความสูงกว่าการลดลงของ อุณหภูมิ ดังนั้นโดยทั่วไประบบทำความเย็นเหลวสูญเสียความสามารถในขณะที่ปีนขึ้นเครื่องบิน นี่เป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญในการปฏิบัติงานในช่วงทศวรรษที่ 1930 เมื่อแนะนำของ turbosuperchargers ได้รับอนุญาตเป็นครั้งแรกการเดินทางสะดวกที่ระดับความสูง 15,000 ฟุตเหนือและการออกแบบการระบายความร้อนได้กลายเป็นพื้นที่สำคัญของการวิจัย. ที่เห็นได้ชัดมากที่สุดและร่วมกันแก้ปัญหานี้ก็คือการทำงาน ระบบระบายความร้อนทั้งหมดภายใต้ความดัน นี้ยังคงความจุความร้อนที่เฉพาะเจาะจงที่ค่าคงที่ในขณะที่อุณหภูมิของอากาศภายนอกยังคงลดลง ระบบดังกล่าวจึงปรับปรุงความสามารถในการระบายความร้อนที่พวกเขาปีนขึ้นไป สำหรับความหมายส่วนใหญ่นี้ได้รับการแก้ไขปัญหาของการระบายความร้อนที่มีประสิทธิภาพสูงเครื่องยนต์ลูกสูบและเกือบทั้งหมดอากาศยานเครื่องยนต์ระบายความร้อนด้วยของเหลวของยุคสงครามโลกครั้งที่สองที่ใช้ในการแก้ปัญหานี้. แต่ระบบแรงดันก็มีความซับซ้อนมากขึ้นและไกลมากขึ้นความเสี่ยงที่จะเกิดความเสียหาย - เป็นของเหลวระบายความร้อนภายใต้ความกดดันแม้ความเสียหายเล็กน้อยในระบบระบายความร้อนเช่นรูกระสุนไรเฟิลลำกล้องเดียวจะทำให้เกิดของเหลวสเปรย์ได้อย่างรวดเร็วออกจากหลุม ความล้มเหลวของระบบทำความเย็นได้ไกลโดยสาเหตุของความล้มเหลวของเครื่องยนต์

Results (Thai) 3:

มันเป็นโดยทั่วไปมีข้อจำกัดมากที่สุดระบบหล่อเย็นที่ของเหลวระบายความร้อนไม่ได้รับอนุญาตให้เดือดเป็นต้องจัดการกับก๊าซในกระแส complicates การออกแบบ สำหรับระบบน้ำระบายความร้อน ซึ่งหมายความ ว่า จำนวนเงินสูงสุดของการถ่ายโอนความร้อนจะถูก จำกัด โดยเฉพาะความจุความร้อนของน้ำ และความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างอากาศและ 100 องศา Cนี้มีความร้อนที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในฤดูหนาวหรือที่ระดับความสูงที่สูงขึ้นที่อุณหภูมิต่ำ

อีกผลกระทบที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเย็นอากาศยานที่เฉพาะเจาะจงกับการเปลี่ยนแปลงความจุความร้อน ความดันและความดันการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในระดับความสูงกว่าการลดลงของอุณหภูมิ ดังนั้นโดยทั่วไปของเหลวเย็นระบบสูญเสียความจุเมื่อปีนขึ้นเครื่องบินนี้เป็นหลักในการปฏิบัติในช่วงทศวรรษที่ 1930 จำกัดเมื่อเบื้องต้นของ turbosuperchargers ก่อนอนุญาตให้เดินทางสะดวก ที่ระดับความสูงเหนือ 15 , 000 ฟุต และการออกแบบเย็นกลายเป็นพื้นที่สำคัญของการวิจัย

ที่ชัดเจนมากที่สุดและร่วมกันแก้ไขปัญหานี้คือการใช้ระบบทำความเย็นทั้งหมดภายใต้ความดัน . นี้การรักษาที่เฉพาะเจาะจงที่ค่าความจุความร้อนคงที่ในขณะที่อุณหภูมิอากาศภายนอกยังคงลดลง ระบบดังกล่าวจึงปรับปรุงความสามารถทำความเย็นเช่นที่พวกเขาปีนขึ้นไป สำหรับการใช้งานมากที่สุด ปัญหานี้แก้ได้ระบายความร้อนเครื่องยนต์ลูกสูบที่มีประสิทธิภาพสูงและเกือบทั้งหมดของเหลวเย็นเครื่องยนต์อากาศยานของสงครามโลกครั้งที่สองที่ใช้วิธีนี้

แต่ระบบแรงดันก็ยิ่งซับซ้อนและไกลยิ่งเสี่ยงต่อการถูกทำลาย - ของเหลวระบายความร้อนอยู่ภายใต้ความกดดัน แม้เสียหายเล็กน้อย ในระบบหล่อเย็น เช่น เดียว ปืนเบอร์กระสุน ทำให้ของเหลวสเปรย์อย่างรวดเร็วออกจากหลุม ความล้มเหลวของระบบการระบายความร้อนเป็น โดยไกล สาเหตุของความล้มเหลวของเครื่องยนต์