History[edit]Reed Lake is a reed-co

History[edit]

Reed Lake is a reed-covered marsh with a clear turquoise brook zigzaging through it
Jiuzhaigou (literally "Nine Village Valley") takes its name from the nine Tibetan villages along its length.

The remote region was inhabited by various Tibetan and Qiang peoples for centuries. Until 1975 this inaccessible area was little known.[2] Extensive logging took place until 1979, when the Chinese government banned such activity and made the area a national park in 1982. An Administration Bureau was established and the site officially opened to tourism in 1984; layout of facilities and regulations were completed in 1987.

The site was inscribed by UNESCO as a World Heritage Site in 1992 and a World Biosphere Reserve in 1997. The tourism area is classified as a AAAAA scenic area by the China National Tourism Administration.[3]

Since opening, tourist activity has increased every year: from 5,000 in 1984 to 170,000 in 1991, 160,000 in 1995, to 200,000 in 1997, including about 3,000 foreigners. Visitors numbered 1,190,000 in 2002.[4] As of 2004, the site averages 7,000 visits per day, with a quota of 12,000 being reportedly enforced during high season.[2] The Town of Zhangzha at the exit of the valley and the nearby Songpan County feature an ever-increasing number of hotels, including several luxury five-stars, such as Sheraton.

Developments related to mass tourism in the region have caused concerns about the impact on the environment around the park.[5]

Results (Thai) 1:

[แก้ไข] ประวัติศาสตร์ทะเลสาบลิ้นเป็นมาร์ชที่ปกคลุมลิ้นกับ zigzaging สีฟ้าครามใสลำธารผ่านมันจิ่วไจ้โกว (อักษร "เก้าหมู่บ้านวัล") นำชื่อมาจากหมู่บ้านทิเบตเก้าตามความยาวภูมิภาคระยะไกลอาศัยอยู่ โดยคนทิเบตและเกวียงต่าง ๆ มานานหลายศตวรรษ จนถึงปี 1975 นี่ถึงมีน้อยทราบ [2] บันทึกอย่างละเอียดเอาสถานที่จนถึงปีค.ศ. 1979 เมื่อรัฐบาลจีนห้ามกิจกรรมดังกล่าว และทำพื้นที่อุทยานแห่งชาติในปี 1982 สำนักบริหารการก่อตั้ง และเว็บไซต์อย่างเป็นทางเปิดให้ท่องเที่ยวในปี 1984 เค้าโครงของสิ่งอำนวยความสะดวกและข้อบังคับได้เสร็จสมบูรณ์ในปี 1987เว็บไซต์ถูกจารึก โดยยูเนสโกเป็นไซต์มรดกโลกในปี 1992 และตัวสำรองชีวบริเวณโลกในปี 1997 พื้นที่ท่องเที่ยวถูกจัดประเภทเป็นคแอ AAAAA โดยจีนแห่งชาติท่องเที่ยว [3]ตั้งแต่เปิด กิจกรรมท่องเที่ยวได้เพิ่มขึ้นทุกปี: จาก 160,000 ใน 1995, 200000 ในปี 1997 รวมทั้งชาวต่างชาติประมาณ 3000, 5000 ใน 1984 กับ 170,000 ในปีพ.ศ. 2534 ผู้เยี่ยมชม 1,190,000 ที่มีตัวเลขในปี 2545 [4] ณ 2004 เว็บไซต์หาค่าเฉลี่ย 7000 เข้าชมต่อวัน โควต้าของ 12000 ใช้การรายงานช่วง high season [2] เมืองของ Zhangzha ที่ทางออกของหุบเขาและเขตใกล้เคียง Songpan คุณลักษณะหมายเลขมีมากของโรงแรม รวมหลายหรูห้าดาว เช่นเชอราตันพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวโดยรวมในภูมิภาคทำให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ อุทยานการ [5]

Results (Thai) 2:

ประวัติความเป็นมา [แก้ไข] กกทะเลสาบบึงกกปกคลุมไปด้วยสีฟ้าครามใสลำธาร zigzaging ผ่านมันจิ่วไจ้โก (ตัวอักษร "เก้าหมู่บ้านวัลเลย์") ใช้ชื่อจากเก้าหมู่บ้านทิเบตไปตามความยาวของมัน. พื้นที่ห่างไกลเป็นที่อยู่อาศัยของชาวทิเบตที่หลากหลายและ คนเกวียงมานานหลายศตวรรษ จนกระทั่งไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่ 1975 นี้เป็นที่รู้จักกันเล็ก ๆ น้อย ๆ . [2] การเข้าสู่ระบบที่เกิดขึ้นอย่างกว้างขวางจนถึงปี 1979 เมื่อรัฐบาลจีนห้ามกิจกรรมดังกล่าวและทำให้พื้นที่เป็นอุทยานแห่งชาติในปี 1982 สำนักบริหารงานเป็นที่ยอมรับและเว็บไซต์ที่เปิดอย่างเป็นทางการเพื่อการท่องเที่ยวในปี 1984 ; รูปแบบของสิ่งอำนวยความสะดวกและกฎระเบียบเสร็จสมบูรณ์ในปี 1987 เว็บไซต์ที่ถูกจารึกไว้โดยยูเนสโกเป็นมรดกโลกในปี 1992 และเขตสงวนชีวมณฑลของโลกในปี 1997 พื้นที่การท่องเที่ยวจัดเป็น AAAAA พื้นที่ที่สวยงามโดยจีนแห่งชาติการท่องเที่ยว. [3 ] ตั้งแต่เปิดกิจกรรมท่องเที่ยวได้เพิ่มขึ้นทุกปีจาก 5,000 ในปี 1984 170,000 ในปี 1991, 160,000 ในปี 1995 ถึง 200,000 ในปี 1997 รวมทั้งชาวต่างชาติประมาณ 3,000 คนที่เข้ามามีจำนวน 1,190,000 ในปี 2002 [4] ในฐานะของปี 2004 ค่าเฉลี่ยการเข้าชมเว็บไซต์ 7,000 ต่อวันมีโควต้า 12,000 ถูกบังคับมีรายงานว่าในช่วงฤดูสูง. [2] เมือง Zhangzha ที่ประตูทางออกของหุบเขาและบริเวณใกล้เคียง Songpan เคาน์ตี้มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นของโรงแรมรวมทั้งอีกหลายหรูระดับห้าดาวเช่น Sheraton. การพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวมวลในภูมิภาคนี้ได้ก่อให้เกิดความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบที่มีต่อสิ่งแวดล้อมรอบสวน. [5]

Results (Thai) 3:

ประวัติ [ แก้ไข ]

รีดรีดครอบคลุมทะเลสาบเป็นบึงกับใสสีฟ้าครามห้วย zigzaging ผ่าน
จิ่วไจ้โกว ( ตัวอักษร " หมู่บ้านเก้าหุบเขา " ) ที่ใช้ชื่อจาก 9 หมู่บ้านธิเบตตลอดความยาวของมัน

พื้นที่ห่างไกลได้อาศัยอยู่โดยทิเบตต่างๆและเฉียงประชาชนมานานหลายศตวรรษ จนกว่า 1975 พื้นที่ไม่สามารถเข้าถึงได้นี้รู้จักกันเล็ก ๆน้อย ๆ [ 2 ] กว้างขวางการเกิดขึ้นจนกว่า 1979 ,เมื่อรัฐบาลจีนห้ามกิจกรรมดังกล่าว และทำให้พื้นที่เป็นอุทยานแห่งชาติในปี 1982 การบริหารสำนักก่อตั้งขึ้นและเว็บไซต์เปิดอย่างเป็นทางการเพื่อการท่องเที่ยวใน 1984 ; รูปแบบของเครื่องและกฎระเบียบที่เสร็จสมบูรณ์ในปี 1987

เว็บไซต์ ได้จดทะเบียนโดยยูเนสโกเป็นมรดกโลกใน พ.ศ. 2535 และ World Biosphere Reserve ใน พ.ศ. 2540พื้นที่การท่องเที่ยวจัดเป็น AAAAA ทัศนียภาพบริเวณโดย China National Tourism Administration [ 3 ]

ตั้งแต่เปิดร้าน กิจกรรมท่องเที่ยวเพิ่มขึ้นทุกปี จาก 5000 ปี 1984 ถึง 170 , 000 ในปี 1991 , 1995 , 200000 ในปี 1997 รวมประมาณ 3 , 000 ชาวต่างชาติ ผู้เข้าชม 1190000 เลข 2002 [ 4 ] เป็น 2004 เว็บไซต์เฉลี่ย 7 , 000 ครั้งต่อวัน กับโควต้า 12000 การรายงานบังคับใช้ในช่วงฤดูสูง [ 2 ] เมือง zhangzha ตรงทางออกของหุบเขา และใกล้เคียง มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นของเมืองซงพานโรงแรมรวมถึงหลายหรูหรา 5 ดาว เช่น โรงแรมเชอราตัน

การพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวในภูมิภาคนี้ได้เกิดความกังวลเกี่ยวกับผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ [ 5 ] ปาร์ค