4.1.1 Rules and regulationIndigenou

4.1.1 Rules and regulationIndigenous forest management systems are based onthe local villagers’ definitions of the resources. Thecustomary rights of the users were recognised and identified in indigenous systems, and later they were legalisedwith indigenous codes.4 Indeed, through the study ofindigenous forest systems, it has been revealed that sometraditional local communities have long practised sustainable management without external influences byregulating access to and use of their forest, and by planting trees in their own ways to regenerate forests. Thereare many places in Nepal where forest cover has improved and farm land has been gradually returned to forest through practising well-organised management systems with communal regulations and rules (Carter andGilmour 1989). This can be possible in communitieswhere the function of the traditional voluntary organisations is well supported by the co-operation of individualvillagers although there are no written laws, rules, orregulations.

Results (Thai) 1:

4.1.1 กฎระเบียบและการควบคุม
ระบบการจัดการป่าไม้พื้นเมืองจะขึ้นอยู่กับ
คำจำกัดความของชาวบ้านในท้องถิ่นของทรัพยากร
สิทธิจารีตประเพณีของผู้ใช้ที่ได้รับการยอมรับและมีการระบุในระบบพื้นเมืองและหลังจากนั้นพวกเขาก็ถูก legalized
กับ codes.4 พื้นเมือง
แท้จริงผ่านการศึกษาของ
ระบบป่าพื้นเมืองจะได้รับการเปิดเผยว่าบาง
ชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมได้ฝึกนานจัดการอย่างยั่งยืนโดยไม่ต้องภายนอก อิทธิพลโดย
การควบคุมการเข้าถึงและการใช้ประโยชน์จากป่าไม้ของพวกเขาและโดยการปลูกต้นไม้ในรูปแบบของตัวเองไปยังป่างอกใหม่ ที่นั่น
หลายสถานที่ในประเทศเนปาลที่ป่าปกคลุมมีการปรับปรุงและที่ดินฟาร์มได้รับการค่อยๆกลับไปยังป่าผ่านการฝึกระบบการจัดการที่ดีการจัดระเบียบกับกฎระเบียบของชุมชนและกฎระเบียบ (คาร์เตอร์และ
มัวร์ 1989) นี้สามารถเป็นไปได้ในชุมชน
ที่ทำงานขององค์กรอาสาสมัครแบบดั้งเดิมได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากผู้ร่วมดำเนินงานของแต่ละบุคคล
ชาวบ้านแม้จะไม่มีการเขียนกฎหมายกฎหรือ
ข้อบังคับ

Results (Thai) 2:

กฎระเบียบและข้อบังคับของ4.1.1
ระบบการจัดการป่าไม้พื้นเมืองจะขึ้นอยู่กับ
คำนิยามของชาวบ้านในท้องถิ่นของทรัพยากร การ
และระบุไว้ในระบบพื้นเมืองและต่อมาพวกเขาถูกตามกฎหมาย
กับรหัสพื้นเมือง4
แท้จริงผ่านการศึกษาของ
ระบบป่าไม้พื้นเมืองก็ได้เปิดเผยว่า
ชุมชนท้องถิ่นแบบดั้งเดิมมีการบริหารจัดการอย่างยั่งยืนโดยไม่มีอิทธิพลจากภายนอก
การควบคุมการเข้าถึงและการใช้ป่าของพวกเขาและโดยการปลูกต้นไม้ในรูปแบบของตัวเองเพื่อสร้างป่าไม้ มี
มีหลายสถานที่ในประเทศเนปาลที่ปกป่าได้ดีขึ้นและที่ดินฟาร์มได้รับการค่อยๆกลับไปป่าผ่านการฝึกระบบการจัดการที่ดีกับกฎระเบียบและกฎของชุมชน (คาร์เตอร์และ
Gilmour ๑๙๘๙). ซึ่งอาจเป็นไปได้ในชุมชน
ซึ่งการทำงานขององค์กรสมัครใจแบบดั้งเดิมได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากการดำเนินงานร่วมของแต่ละบุคคล
แม้ว่าจะไม่มีกฎหมายกฎระเบียบหรือ
กฎ ระเบียบ

Results (Thai) 3:

กฎระเบียบและข้อบังคับ
มูลนิธิระบบการจัดการป่าพื้นเมืองคือ
คำนิยามของชาวบ้านท้องถิ่นเกี่ยวกับทรัพยากร นี่
สิทธิของผู้ใช้ที่ได้รับการยอมรับและยืนยันในระบบพื้นเมืองและต่อมาถูกต้องตามกฎหมาย
มีรหัสพื้นเมือง
ในความเป็นจริงผ่านการศึกษา
มีรายงานว่าระบบป่าท้องถิ่น
ชุมชนท้องถิ่นแบบดั้งเดิมได้รับการฝึกการจัดการที่ยั่งยืนโดยไม่มีอิทธิพลต่อภายนอก
การจัดการการเข้าถึงและการใช้ป่าและปลูกต้นไม้ในทางของตัวเองเพื่อฟื้นฟูป่า ตรงนั้น
มีป่าครอบคลุมในหลายส่วนของเนปาลได้รับการปรับปรุงและฟาร์มค่อยๆฟื้นฟูป่าผ่านการจัดระเบียบและกฎระเบียบของรัฐ
Gilmore 1989 มันเป็นไปได้ในชุมชน
การทำงานขององค์กรอาสาสมัครแบบดั้งเดิมได้รับการสนับสนุนที่ดีจากความร่วมมือส่วนบุคคล
แม้ว่าจะไม่มีกฎหมายระเบียบหรือ
กฎและข้อบังคับ