When she reached the corner she tur

When she reached the corner she turned her head to glance at the motor car, and then passed it, continuing on across the street. Sheltered behind a convenient standing cab, the young man followed her movements closely with his eyes. Passing down the sidewalk of the street opposite the park, she entered the restaurant with the blazing sign. The place was one of those frankly glaring establishments, all white paint and glass, where one may dine cheaply and conspicuously. The girl penetrated the restaurant to some retreat at its rear, whence she quickly emerged without her hat and veil.

The cashier's desk was well to the front. A red-haired girl an the stool climbed down, glancing pointedly at the clock as she did so. The girl in gray mounted in her place.

The young man thrust his hands into his pockets and walked slowly back along the sidewalk. At the corner his foot struck a small, paper-covered volume lying there, sending it sliding to the edge of the turf. By its picturesque cover he recognized it as the book the girl had been reading. He picked it up carelessly, and saw that its title was "New Arabian Nights," the author being of the name of Stevenson. He dropped it again upon the grass, and lounged, irresolute, for a minute. Then he stepped into the automobile, reclined upon the cushions, and said two words to the chauffeur:

Results (Thai) 1:

เมื่อเธอมาถึงมุม เธอเปิดศีรษะของเธอมองที่รถมอเตอร์ แล้ว ผ่านไป ต่อเนื่องข้ามถนน สถานที่อยู่เบื้องหลังแท็กซี่ยืนสะดวก ชายหนุ่มตามความเคลื่อนไหวของเธออย่างใกล้ชิด ด้วยตาของเขา เธอช่วยลงสารพัดของถนนตรงข้ามสวน ป้อนอาหาร ด้วยเครื่องหมายเห็นได้ชัด สถานหนึ่งที่ตรงไปตรงมาแกลริงสถานประกอบการ แก้ว และสีขาวทั้งหมดที่หนึ่งอาจรับประทานอาหารย่าน และ conspicuously สาวทะลวงอาหารเพื่อพักผ่อนบางที่ด้านหลังของ ไหนเธออย่างรวดเร็วเกิดไม่ มีหมวกและชุดของเธอโต๊ะทำงานของพนักงานได้ดีที่ด้านหน้า เด็กหญิง red-haired เป็นเก้าอี้ที่ปีนลง ทิวทัศน์ pointedly ที่นาฬิกาเธอไม่ให้ สาวในสีเทาติดตั้งในสถานที่ของเธอชายหนุ่มกระตุกมือของเขาลงในกระเป๋าของเขา และเดินช้า ๆ กลับไปสารพัด ที่ เท้าของเขาหลงเสียงเล็ก กระดาษปกคลุมอยู่มี ส่งเลื่อนไปขอบของสนามหญ้า โดยครอบคลุมความงดงาม คงรู้จักมันเป็นหนังสือที่เธอได้อ่าน เขารับมันลวก ๆ และเห็นว่า ชื่อเรื่องคือ "ใหม่อาหรับราตรี ผู้เขียนเป็นชื่อของสตีเวนสัน เขาหลุดอีกเมื่อให้หญ้า และ lounged, irresolute นาที เขาก้าวเข้าสู่รถยนต์ ตั้งตามหมอนอิง แล้วว่า คำสองคำคนขับรถ:

Results (Thai) 2:

เมื่อเธอมาถึงมุมเธอหันหัวของเธอเหลือบรถยนต์และผ่านไปแล้วมันอย่างต่อเนื่องบนฝั่งตรงข้ามถนน ที่กำบังหลังรถแท็กซี่ยืนสะดวกชายหนุ่มตามการเคลื่อนไหวของเธออย่างใกล้ชิดกับดวงตาของเขา ผ่านลงทางเท้าของถนนตรงข้ามสวนสาธารณะที่เธอเดินเข้าไปในร้านที่มีสัญลักษณ์ที่เห็นได้ชัด สถานที่ที่เป็นหนึ่งในผู้ประกอบการที่เห็นได้ชัดตรงไปตรงมาทุกสีสีขาวและแก้วที่หนึ่งอาจจะรับประทานอาหารอย่างถูกและผงาด สาวทะลุร้านอาหารถอยบางที่อยู่ด้านหลังของมันมาจากไหนเธอโผล่ออกมาได้อย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องสวมหมวกและผ้าคลุมหน้าของเธอ. โต๊ะแคชเชียร์ได้ดีไปด้านหน้า สาวผมแดงอุจจาระปีนขึ้นลง glancing เขม็งที่นาฬิกาขณะที่เธอทำเช่นนั้น หญิงสาวในชุดสีเทาติดตั้งในสถานที่ที่เธอ. ชายหนุ่มผลักมือของเขาลงในกระเป๋าของเขาและเดินช้า ๆ กลับพร้อมทางเท้า ที่มุมเท้าของเขาหลงปริมาณขนาดเล็กที่ปกคลุมด้วยกระดาษนอนอยู่ตรงนั้นส่งมันเลื่อนไปที่ขอบของสนามหญ้า จากปกที่งดงามของเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นหนังสือที่หญิงสาวได้รับการอ่าน เขาหยิบมันขึ้นมาลวกและเห็นว่าชื่อของมันคือ "อาหรับราตรีใหม่" ผู้เขียนเป็นชื่อของสตีเวนสัน เขาปรับตัวลดลงอีกครั้งบนหญ้าและห้องนั่งเล่น, ลังเล, นาที จากนั้นเขาก็ก้าวเข้าไปในรถยนต์ reclined เมื่อหมอนอิงและพูดคำสองคำที่จะขับรถ:

Results (Thai) 3:

เมื่อเธอเดินมาถึงมุมหันมาชำเลืองมองรถมอเตอร์ แล้วสอบผ่าน ต่อไปข้ามถนน ซุ้มหลังรถยืนได้สะดวก ชายหนุ่มตามการเคลื่อนไหวของเธออย่างใกล้ชิดกับดวงตาของเขา ผ่านลงฟุตบาทของถนน ตรงข้ามสวนสาธารณะ เธอเดินเข้าไปในร้านกับอันเซ็นที่เป็นหนึ่งในผู้ตรงไปตรงมาแจ๋ ชมเชย สีขาว สี และกระจก ซึ่งหนึ่งอาจทานอาหาร cheaply และผงาด . สาวเจาะร้านอาหารบางกรูดที่ด้านหลัง ซึ่งเธอรีบโผล่ออกมาโดยไม่มีหมวกและผ้าคลุมหน้า .

โต๊ะแคชเชียร์ก็มาด้านหน้า เป็นสาวที่มีขนสีแดงเป็นแป้นปีนลงผาดอย่างชัดเจนที่นาฬิกาเมื่อเธอทำเช่นนั้นผู้หญิงสีเทาติดแทน

ชายหนุ่มกระตุกมือลงไปในกระเป๋าของเขาและเดินช้าๆ ไปตามทางเท้า ที่มุมเท้าของเขาหลงเล็ก กระดาษปิดเล่มอยู่ ส่งมันเลื่อนไปที่ขอบของสนามหญ้า . โดยงดงามครอบคลุมเขาจำมันเป็นหนังสือที่เด็กได้อ่าน เขาหยิบมันขึ้นมาอย่างไร้กังวลและเห็นว่า ชื่อของมันคือ " อาหรับราตรีใหม่ " ผู้เขียนเป็นชื่อของสตีเวนสัน เขาทำมันอีกครั้งบนหญ้า และนอกจากนี้ลงแขก , แป๊ปนึง แล้วเขาก็ก้าวเข้าไปในรถยนต์ , reclined บนเบาะ และพูด 2 คำคนขับรถ :