however เนื่อจากว่า งานศิลปะในสมัยน

however เนื่อจากว่า งานศิลปะในสมัยนั้น ถูกติดตั้ง ไว้ใน galleries and museum จึงทำให้ สานถที่ทั้งสอง เป็นตัวที่กำหนดกฎ สำหรับศิลปิน และผู้ชม [1]

In its origins in the minimalist sculpture of the 1960s, however, and while linked to an exposure of the object’s situation, site- specificity presents a challenge to notions of ‘original’ or ‘fixed’ location, problematising the relationship between work and site.

In reproducing in object-form the aesthetic of the supposedly empty ‘White Cube’ gallery-spaces (O’Docherty 1986)

they occupied, the early unitary forms of Robert Morris and minimalist objects of artists such as Frank Stella and Donald Judd seemed intent on throwing the viewer’s attention toward these simple, three- dimensional objects back upon itself.

In his influential account of contemporary art’s critique of the museum, On the Museum’s Ruins (Crimp 1993), the critic Douglas Crimp recounts this ‘attack on the prestige of both artist and artwork’ in favour of the spectator’s ‘self- conscious perception of the minimal object’ (Crimp 1993: 16–17).

Arguing that it was this very ‘condition of reception’ which ‘came to be known as site specificity’, he concludes that minimalism’s radicalism ‘lay not only in the displacement of the artist-subject by the spectator-subject but in securing that displacement through the wedding of the artwork to a particular environment’ (Crimp 1993: 16–17).

Results (Thai) 1:

อย่างไรก็ตามเนื่อจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในหอศิลป์และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [1]ในต้นกำเนิดในประติมากรรมมินิมัลลิสต์ ของ 1960 อย่างไรก็ตาม และใน ขณะที่เชื่อมโยงกับการเปิดรับแสงของสถานการณ์ของวัตถุ specificity ไซต์นำเสนอท้าทายความเข้าใจของ 'ต้นฉบับ' หรือ 'ถาวร' สถาน ความสัมพันธ์ระหว่างงานและเว็บไซต์ problematising ในการทำในรูปแบบวัตถุสุนทรียะของการคาดคะเน 'ขาว Cube' เก็บพื้นที่ว่าง (O'Docherty 1986)พวกเขาครอบ ครอง แบบ unitary ต้นของโรเบิร์ตมอร์ริสและวัตถุมินิมัลลิสต์ศิลปินเช่น Frank Stella และโดนัลด์จัดด์ดูเหมือน เจตนาในความสนใจของตัวแสดงเหล่านี้ง่ายต่อการขว้างปา สาม - มิติวัตถุย้อนกลับไปเอง ในบัญชีของเขามีอิทธิพลของศิลปะวิจารณ์พิพิธภัณฑ์ ซากปรักหักพังบนพิพิธภัณฑ์ของ (ใจคับ 1993), วิจารณ์ใจคับดักลาส recounts 'โจมตีบนศักดิ์ศรีของศิลปินและงานศิลปะ' ลงยังที่ 'ตนเองสติรับรู้วัตถุน้อย' (1993 ใจคับ: 16 – 17)โต้เถียงว่า ก็มาก 'เงื่อนไขนี้รับ' ซึ่ง 'มาเรียกไซต์ specificity' เขาสรุปโดยที่ radicalism 'วาง ในปริมาณกระบอกสูบเรื่องศิลปินตามเรื่องการแข่งขันไม่เพียง แต่ในปริมาณกระบอกสูบที่ผ่านการแต่งงานของงานศิลปะสิ่งแวดล้อมเฉพาะ' (1993 ใจคับ: 16 – 17)

Results (Thai) 2:

แต่เนื่อจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในแกลเลอรี่และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [1] ในต้นกำเนิดในประติมากรรมเรียบง่ายของปี 1960 อย่างไรก็ตาม และในขณะที่การเชื่อมโยงกับการเปิดรับสถานการณ์ของวัตถุจำเพาะ Site- นำเสนอความท้าทายในการคิดของ 'ต้นฉบับ' หรือ 'คงที่' สถานที่ problematising ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานและเว็บไซต์. ในการทำซ้ำในวัตถุรูปแบบความงามของว่างที่คาดคะเน 'Cube สีขาว' แกลเลอรี่ช่องว่าง (O'Docherty 1986) พวกเขาครอบครองรูปแบบรวมเริ่มต้นของโรเบิร์ตมอร์ริสและวัตถุเรียบง่ายของศิลปินเช่นแฟรงก์เตลล่าและโดนัลด์จัดด์ดูเหมือนเจตนาในการขว้างปาสนใจของผู้ชมที่มีต่อง่ายๆเหล่านี้วัตถุสามมิติ กลับเมื่อตัวเอง. ในบัญชีที่มีอิทธิพลของเขาในการวิจารณ์ศิลปะร่วมสมัยของพิพิธภัณฑ์บนซากปรักหักพังพิพิธภัณฑ์ (Crimp 1993) นักวิจารณ์ Crimp ดักลาสเนื้อหานี้ 'โจมตีในศักดิ์ศรีของทั้งศิลปินและงานศิลปะ' ในความโปรดปรานของผู้ชมของ 'ตัวเอง การรับรู้สติของวัตถุน้อย '(Crimp 1993: 16-17). เถียงว่ามันเป็นอย่างนี้ 'เงื่อนไขของการรับ' ซึ่ง 'มาเป็นที่รู้จักในฐานะเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง' เขาสรุปว่าความรุนแรงของศิลปะ 'วางไม่เพียง แต่ในการกำจัด ของศิลปินเรื่องโดยผู้ชม-แต่เรื่องการรักษาความปลอดภัยในการกำจัดที่ผ่านงานแต่งงานของงานศิลปะไปยังสภาพแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง '(Crimp 1993: 16-17)

Results (Thai) 3:

อย่างไรก็ตามเนื่อจากว่างานศิลปะในสมัยนั้นถูกติดตั้งไว้ในแกลลอรี่และพิพิธภัณฑ์จึงทำให้สานถที่ทั้งสองเป็นตัวที่กำหนดกฎสำหรับศิลปินและผู้ชม [ 1 ]

ในต้นกำเนิดของมันในประติมากรรมที่เรียบง่ายของปี 1960 , อย่างไรก็ตาม , และในขณะที่เชื่อมโยงกับการสัมผัสของสถานการณ์ของวัตถุเว็บไซต์เฉพาะเจาะจง นำเสนอความท้าทายความคิดของ ' ต้นฉบับ ' หรือ ' ถาวร ' สถานที่ problematising ความสัมพันธ์ระหว่างงานและเว็บไซต์

ในการทำซ้ำในรูปแบบวัตถุสุนทรียะแห่งคาดคะเนเปล่า ' คิวบ์ ' Gallery เป็นสีขาว ( โอ โดเชอตี้ครับ 1986 )

เค้าไม่ว่างรูปแบบแรก unitary ของโรเบิร์ตมอร์ริสและเรียบง่ายวัตถุของศิลปินเช่น Frank Stella และ Donald Judd ดูเหมือนตั้งใจโยนความสนใจของผู้ชมที่มีต่อเหล่านี้ง่าย 3 มิติวัตถุกลับเมื่อตัวเอง

ในบัญชีผู้มีอิทธิพลของศิลปะร่วมสมัยของบทวิจารณ์ของพิพิธภัณฑ์กับซากปรักหักพังของพิพิธภัณฑ์ ( จีบ 1993 )นักวิจารณ์ดักลาส คริมา ' โจมตีในศักดิ์ศรีของทั้งศิลปินและงานศิลปะ ' ชม ' ในความโปรดปรานของตนเองมีสติรับรู้วัตถุน้อยที่สุด ( จีบ 1993 : 16 – 17 )

เถียงว่ามันนี้มาก ' ' ซึ่ง ' รับสภาพมาเป็นที่รู้จักกันเป็นเว็บไซต์ที่เฉพาะเจาะจง 'เขาสรุปว่า minimalism เป็นหัวรุนแรง ' วางไม่เพียง แต่ในการเคลื่อนที่ของศิลปินวิชาโดยชมเรื่อง แต่ในการรักษาความปลอดภัยที่เคลื่อนผ่านงานแต่งงานงานศิลปะเพื่อสภาพแวดล้อมเฉพาะ ( จีบ 1993 : 16 – 17 )