A contract's terms are what was pro

A contract's terms are what was promised. Only statements that amount to a “term” create contractual obligations. “Puff” (sales talk) If no reasonable person hearing this statement would take it seriously, it is a puff, and no action in contract is available if the statement proves to be wrong. This is common in television commercials. “Representation” A statement of fact which does not amount to a term of the contract. The maker of the statement does not guarantee its truth. This gives rise to no contractual obligation but may amount to a tort, for example misrepresentation. “Term” Similar to a representation, but the truth of the statement is guaranteed by the person who made the statement therefore giving rise to a contractual obligation. There are 3 types of term:  “Condition”: a term which is fundamental/goes to the very root of a contract. Breach of these terms in most cases repudiates the contract, giving the option to the innocent party to end the contract and also claim damages.  “Warranty”: a term not so important as a condition, so the contract will continue after breach but innocent party can claim damages.  “Innominate term”: o Breach of this term may or may not allow the innocent party to end the contract for breach. o Depends on whether the effects of the breach are serious enough to go to the root of the contract, in which case it is a condition, thus allowing termination of the contract (Hong Kong Fir Shipping v Kawasaki Kisen Kaisha [1962], confirmed in Koompahtoo Local Aboriginal Land Council v Sanpine Pty Ltd [2007]). o Effects of the breach are usually serious when the legal benefit of the contract has been removed from the innocent party. o Whether deemed a condition or warranty, in either case damages can definitely be claimed. * These notes are only a general overview of the topic and, as such, are not comprehensive. They are not intended to and should not be used as the only source of study. * 2 o It is an objective matter of fact whether a term goes to the root of a contract, e.g.:  An singer’s obligation to perform the opening night of a musical show is normally a condition.  A singer’s obligation to go to rehearsals at 9am is normally a warranty. Law or the contract itself may also declare a term or nature of term to be a condition or warranty. The basic rule of determining the nature of a statement and whether it is a term, a misrepresentation or a puff is that it is a term if it looked like it was "intended" to be from the viewpoint of a reasonable person. There are various factors that a court may take into account in determining whether it is a term, a misrepresentation or a puff. These include:  Timing: If the contract was concluded soon after the statement was made, this is a strong indication that the statement induced the person to enter into the contract.  Content of statement.  Knowledge and expertise of parties – would a reasonable person with the respective knowledge and expertise think it to be a term?  Writing: Where the contract is consolidated into writing, previous spoken terms, omitted from the consolidation, will probably be relegated to representations. However, if spoken term very important it could be a term.

Results (Greek) 1:

Τους όρους μιας σύμβασης είναι ό, τι είχε υποσχεθεί.
Μόνο δηλώσεις που ανέρχονται σε ένα «όρος» να δημιουργήσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις.

«Puff» (ομιλία των πωλήσεων) Αν κανένας λογικός άνθρωπος δεν άκουσε αυτή τη δήλωση, θα το λάβουμε σοβαρά υπόψη, είναι μια ρουφηξιά, και καμία ενέργεια στην σύμβαση είναι διαθέσιμη αν η δήλωση αποδειχθεί λάθος. Αυτό είναι κοινή σε τηλεοπτικές διαφημίσεις.

«Εκπροσώπηση» Μια δήλωση του γεγονότος που δεν ισοδυναμεί με τη διάρκεια της σύμβασης. Ο κατασκευαστής της δήλωσης δεν εγγυάται την αλήθεια της. Αυτό δημιουργεί καμία συμβατική υποχρέωση, αλλά μπορεί να ανέλθει σε αδικοπραξία, για παράδειγμα διαστρέβλωση.

«Όρος» Παρόμοια με μια παράσταση, αλλά η αλήθεια της δήλωσης είναι εγγυημένη από το πρόσωπο που έκανε την δήλωση ως εκ τούτου, δημιουργώντας μια συμβατική υποχρέωση.

Υπάρχουν 3 τύποι του όρου:

 «Κατάσταση»: ένας όρος που είναι θεμελιώδης / πηγαίνει στην ίδια τη ρίζα της σύμβασης. Παραβίαση των όρων αυτών στις περισσότερες περιπτώσεις αποκηρύσσει τη σύμβαση, δίνοντας τη δυνατότητα στο αναίτιο μέρος να τερματίσει τη σύμβαση και να απαιτήσει αποζημίωση.

 «Εγγύηση»: ένας όρος που δεν είναι τόσο σημαντικό, ως προϋπόθεση, ώστε η σύμβαση θα συνεχιστεί μετά την παράβαση, αλλά αθώα μέρος μπορεί να ζητήσει αποζημίωση.

 «ανώνυμες όρος»: o Παραβίαση του όρου αυτού μπορεί ή δεν μπορεί να επιτρέψει το αναίτιο μέρος να τερματίσει τη σύμβαση για την παραβίαση. o εξαρτάται από το αν οι συνέπειες της παραβίασης είναι αρκετά σοβαρή για να πάει στη ρίζα της σύμβασης, στην περίπτωση αυτή είναι μια κατάσταση, επιτρέποντας έτσι την καταγγελία της σύμβασης (Χονγκ Κονγκ Fir Shipping κατά Kawasaki Kisen Kaisha [1962], επιβεβαίωσε το Koompahtoo Τοπική Αβορίγινες Land Συμβούλιο κατά Sanpine Pty Ltd [2007]). o Επιπτώσεις της παραβίασης είναι συνήθως σοβαρές όταν το έννομο αγαθό της σύμβασης έχει αφαιρεθεί από το αθώο μέρος. o Είτε θεωρείται μια κατάσταση ή εγγύηση, σε κάθε περίπτωση μπορεί σίγουρα να ζητηθεί αποζημίωση.

* Οι σημειώσεις αυτές είναι μόνο μια γενική επισκόπηση του θέματος και, ως εκ τούτου, δεν είναι πλήρεις. Δεν έχουν σκοπό και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως η μόνη πηγή μελέτης. *

2

o Είναι μια αντικειμενική πραγματικότητα αν ένας όρος που πηγαίνει στη ρίζα της σύμβασης, όπως:  υποχρέωση ενός τραγουδιστή να εκτελέσει το βράδυ των εγκαινίων μιας μουσικής παράστασης είναι συνήθως μια κατάσταση.  υποχρέωση ενός τραγουδιστή να πάει σε πρόβες στις 9 το πρωί είναι συνήθως μια εγγύηση.

Νόμος ή η ίδια η σύμβαση μπορεί επίσης να δηλώσει έναν όρο ή τη φύση του χρόνου να είναι μια κατάσταση ή εγγύηση.

Ο βασικός κανόνας της τον καθορισμό της φύσης της δήλωσης και αν είναι ένας όρος, μια διαστρέβλωση ή φούσκα είναι ότι είναι ένας όρος, αν φαινόταν σαν να είχε «στόχο» να είναι από την άποψη ενός λογικού ανθρώπου.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που το δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη για να καθοριστεί αν αυτό είναι ένας όρος, μια παρερμηνεία ή μια ρουφηξιά. Αυτά περιλαμβάνουν:

 Χρονοδιάγραμμα: Εάν η σύμβαση έχει συναφθεί αμέσως μετά έγινε η δήλωση, αυτό είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι η δήλωση που προκαλείται από το άτομο να συνάψει τη σύμβαση.  Το περιεχόμενο της δήλωσης.  Η γνώση και η εμπειρία των κομμάτων - θα ένα λογικό άτομο με την αντίστοιχη γνώση και την εμπειρία πιστεύω ότι για να είναι ένας όρος;  Συγγραφή: Σε περίπτωση που η σύμβαση ενοποιείται στο γράψιμο, τις προηγούμενες προφορικές όρους, παραλείπεται από την ενοποίηση, κατά πάσα πιθανότητα θα υποβιβαστεί σε παραστάσεις. Ωστόσο, αν προφορικό όρος είναι πολύ σημαντικό ότι θα μπορούσε να είναι ένας όρος.

Results (Greek) 2:

Οι όροι της σύμβασης είναι αυτό που υποσχεθήκαμε.
Μόνο οι δηλώσεις που ισοδυναμεί με "όρο" δημιουργούν συμβατικές ενοχές.

"Ρουφηξιά" (συζήτηση για τις πωλήσεις) Εάν κανένα λογικό πρόσωπο που ακούει αυτή τη δήλωση δεν θα το πάρει σοβαρά, είναι μια ρουφηξιά, και δεν υπάρχει καμία ενέργεια στη σύμβαση είναι διαθέσιμη αν η δήλωση αποδειχθεί ότι είναι λανθασμένη. Αυτό είναι συνηθισμένο στις τηλεοπτικές διαφημίσεις.

"Εκπροσώπηση" μια δήλωση πραγματικών περιστατικών η οποία δεν ισοδυναμεί με ρήτρα της σύμβασης. Ο δημιουργός της δήλωσης δεν εγγυάται την αλήθεια του. Αυτό δεν δημιουργεί καμία συμβατική υποχρέωση, αλλά μπορεί να ισοδυναμεί με αδικοπραξία, για παράδειγμα παραπλανητική.

"Όρος" παρόμοιος με μια εκπροσώπηση, αλλά η αλήθεια της δήλωσης είναι εγγυημένη από το πρόσωπο που προέβη στη δήλωση, επομένως, δημιουργώντας μια συμβατική υποχρέωση.

Υπάρχουν 3 τύποι όρων:

 «προϋπόθεση»: ένας όρος που είναι θεμελιώδης/πηγαίνει στην ίδια την ρίζα μιας σύμβασης. Η παραβίαση αυτών των όρων στις περισσότερες περιπτώσεις απορρίπτει τη σύμβαση, δίνοντας τη δυνατότητα στο αθώο μέρος να τερματίσει τη σύμβαση και να διεκδικήσει επίσης αποζημίωση.

 «εγγύηση»: ένας όρος που δεν είναι τόσο σημαντικός ως όρος, οπότε η σύμβαση θα συνεχιστεί μετά την παραβίαση, αλλά το αθώο κόμμα μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση.

 «όρος ορισμού»: o η παράβαση του όρου αυτού μπορεί ή δεν μπορεί να επιτρέψει στο αθώο μέρος να τερματίσει τη σύμβαση για παραβίαση. o εξαρτάται από το αν τα αποτελέσματα της παραβίασης είναι αρκετά σοβαρά για να πάνε στη ρίζα της σύμβασης, οπότε είναι μια προϋπόθεση, επιτρέποντας έτσι την καταγγελία της σύμβασης (το Χονγκ Κονγκ Ελάτ. α. Kawasaki Kisen Kaisha [1962], επιβεβαιωμένο στο Koompahtoo τοπικό χωριό των αυτοχθόνων γαιών κατά Σανπάιν Τίσα Λτδ [2007]). o οι επιπτώσεις της παραβίασης είναι συνήθως σοβαρές όταν το ευεργέτημα του ευεργετήματος της σύμβασης έχει αφαιρεθεί από το αθώο μέρος. o είτε θεωρείται όρος ή εγγύηση, σε κάθε περίπτωση μπορεί να διεκδικείται αποζημίωση.

* Αυτές οι σημειώσεις είναι μόνο μια γενική επισκόπηση του θέματος και, ως εκ τούτου, δεν είναι πλήρεις. Δεν προορίζονται και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως η μόνη πηγή μελέτης. *

2

o είναι αντικειμενικό ζήτημα αν ένας όρος πηγαίνει στη ρίζα μιας σύμβασης, π.χ.:  η υποχρέωση ενός τραγουδιστή να εκτελέσει την πρεμιέρα ενός μουσικού σόου είναι συνήθως μια κατάσταση.  η υποχρέωση του τραγουδιστή να πάει στις πρόβες στις 9 π.μ. είναι συνήθως μια εγγύηση.

Ο νόμος ή η ίδια η σύμβαση μπορεί επίσης να κηρύξει έναν όρο ή τη φύση του όρου ως όρο ή εγγύηση.

Ο βασικός κανόνας του καθορισμού της φύσης μιας δήλωσης και του κατά πόσον είναι ένας όρος, μια παραπλανητική ή μια ρουφηξιά είναι ότι είναι ένας όρος, αν φαινόταν ότι ήταν το "προοριζόμενο " να είναι από την άποψη ενός λογικού προσώπου.

Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που ένα δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του για να προσδιορίσει αν πρόκειται για όρο, για παραπλανητική παρουσίαση ή για ρουφηξιά. Αυτά περιλαμβάνουν:

 Συγχρονισμός: Εάν η σύμβαση συνήφθη αμέσως μετά την κατάθεση της δήλωσης, αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η δήλωση ώθησε το πρόσωπο να συνάψει τη σύμβαση.  περιεχόμενο της δήλωσης.  γνώση και εμπειρογνωμοσύνη των μερών – θα μπορούσε ένα λογικό πρόσωπο με τις αντίστοιχες γνώσεις και εμπειρογνωμοσύνη να το θεωρούν όρο;  Γραφή: όταν η σύμβαση ενοποιείται γραπτώς, οι προηγούμενοι ομιλούμενες όροι, παραλείπονται από την ενοποίηση, πιθανότατα θα υποβιβάστηκαν σε αντιπροσωπείες. Ωστόσο, αν ο ομιλούμενη όρος είναι πολύ σημαντικός θα μπορούσε να είναι ένας όρος.

Results (Greek) 3:

Οι όροι του συμβολαίου είναι αυτοί που υποσχέθηκαν.
Μόνο δηλώσεις που ισοδυναμούν με “8220)”, όρος 8221· δημιουργούν συμβατικές υποχρεώσεις.
«Puff 8221» («συζήτηση για τις πωλήσεις»), εάν κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα το έπαιρνε στα σοβαρά, είναι μια τζούρα και δεν υπάρχει καμία ενέργεια στη σύμβαση, εάν η δήλωση αποδειχθεί ότι είναι εσφαλμένη.Αυτό είναι συνηθισμένο στις τηλεοπτικές διαφημίσεις.
«Engio»: παρουσίαση 8221, δήλωση πραγματικών περιστατικών που δεν ισοδυναμεί με διάρκεια της σύμβασης.Ο δημιουργός της δήλωσης δεν εγγυάται την αλήθεια της.Αυτό δεν συνεπάγεται συμβατική υποχρέωση, αλλά μπορεί να ισοδυναμεί με δικαιοπραξία, για παράδειγμα με εσφαλμένη παρουσίαση.
στ) ο όρος 8220· ο όρος 8221· παρόμοια με την εκπροσώπηση, αλλά η αλήθεια της δήλωσης εξασφαλίζεται από το πρόσωπο που προέβη στη δήλωση, η οποία συνεπάγεται συνεπώς συμβατική υποχρέωση.
Υπάρχουν τρεις τύποι όρου:
αναγγέλλοντας την αρχή του κανόνα 82201: ο όρος που είναι θεμελιώδης/πηγαίνει στην ίδια τη βάση μιας σύμβασης.Η παραβίαση των όρων αυτών στις περισσότερες περιπτώσεις απορρίπτει τη σύμβαση, δίνοντας τη δυνατότητα στον αθώο να διακόψει τη σύμβαση και να ζητήσει αποζημίωση.
στ) 66623· {8220)· ένταλμα 8220)· ένας όρος που δεν είναι τόσο σημαντικός όσο ένας όρος, οπότε η σύμβαση θα συνεχιστεί μετά την παραβίαση, αλλά ο αθώος μπορεί να ζητήσει αποζημίωση.
«8220.»: Ο όρος «Innominate» 8221;: o Breach του όρου αυτού μπορεί ή όχι να επιτρέψει στον αθώο να τερματίσει τη σύμβαση για παράβαση.ο εξαρτάται από το αν οι επιπτώσεις της παραβίασης είναι αρκετά σοβαρές ώστε να φτάσουν στη ρίζα της σύμβασης, στην οποία περίπτωση αυτή αποτελεί προϋπόθεση, επιτρέποντας έτσι τη λήξη της σύμβασης (Hong Kong Fir Shipping κατά Kawasaki Kisen Kaisha [1962], επιβεβαιωμένη στο Koompatoo Local Aboriginal Land Council κατά Sanpine Pty Ltd [2007].η επίπτωση της παράβασης είναι συνήθως σοβαρή όταν το νομικό όφελος της σύμβασης έχει αφαιρεθεί από τον αθώο.Το αν θεωρείται προϋπόθεση ή εγγύηση, και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να ζητηθεί αποζημίωση.
*Οι σημειώσεις αυτές αποτελούν μόνο μια γενική επισκόπηση του θέματος και, ως εκ τούτου, δεν είναι περιεκτικές.Δεν προορίζονται και δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως η μόνη πηγή μελέτης.*
2
o Είναι αντικειμενικό το κατά πόσον ένας όρος καταλήγει στη ρίζα μιας σύμβασης, π.χ.:"614855· η υποχρέωση της τραγουδίστριας να εκτελεί την εναρκτήρια βραδιά μιας μουσικής εκπομπής αποτελεί συνήθως προϋπόθεση.Η υποχρέωση της τραγουδίστριας 8217η να πηγαίνει στις πρόβες στις 9πμ είναι συνήθως εγγύηση.
Ο ίδιος ο νόμος ή η σύμβαση μπορούν επίσης να δηλώσουν ότι η διάρκεια ή η φύση της προθεσμίας είναι προϋπόθεση ή εγγύηση.
Ο βασικός κανόνας για τον προσδιορισμό της φύσης μιας δήλωσης και του κατά πόσον πρόκειται για όρο, ψευδή παρουσίαση ή ρουφηξιά είναι ότι είναι ένας όρος αν φαινόταν ότι ήταν "προορισμένος" να είναι από την άποψη ενός λογικού προσώπου.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που ένα δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του για να καθορίσει αν πρόκειται για όρο, ψευδή παρουσίαση ή ρουφηξιά.Αυτές περιλαμβάνουν:
6692· Χρονοδιάγραμμα: Εάν η σύμβαση συνήφθη αμέσως μετά τη δήλωση, αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι η δήλωση ώθησε το πρόσωπο να υπογράψει τη σύμβαση.6692Περιεχόμενο της δήλωσης.6692· γνώση και εμπειρογνωμοσύνη των μερών ■ 8211· θα μπορούσε ένα λογικό άτομο με τις αντίστοιχες γνώσεις και εμπειρογνωμοσύνη να το θεωρήσει όρο;6692Εγγραφή: Όταν η σύμβαση ενοποιείται γραπτώς, οι προηγούμενοι προφορικοί όροι, οι οποίοι παραλείπονται από την ενοποίηση, πιθανότατα θα υποβιβαστούν σε αντιπροσωπείες.Ωστόσο, αν ο προφορικός όρος είναι πολύ σημαντικός, θα μπορούσε να είναι ένας όρος.