Discourse Skills or Academic Langua

Discourse Skills or Academic Language
Discourse requires that children go beyond the word or sentence to produce
several utterances, or to engage in several conversational turns, to build a linguistic
structure such as a fictional or factual narrative or account, an argument or an
explanation (Hickman, 2003). In addition to having the vocabulary and sentence
structure to carry the topic, children must develop specific discourse skills such
as understanding how to regulate the flow of information across utterances and
how sentences relate to each other and extend meaning while maintaining a
coherent and cohesive structure (Hickman, 2003). The language of discourse is
a literate language requiring different forms of expression to those of everyday
conversation. Snow (2014) identifies specific features as including: displaying
subject knowledge using subject specific vocabulary and the ability to talk
about complex ideas, hypotheses and abstractions. The language forms required
include sophisticated vocabulary and grammatical elements such as the use of the
embedded clause and passive voice.

Results (Thai) 1:

ทักษะวาทกรรมหรือภาษาทางวิชาการต้องใช้วาทกรรมว่า เด็กไปไกลกว่าคำหรือประโยคในการผลิตหลาย utterances หรือ การมีส่วนร่วมในหลายสนทนารอบ เพื่อสร้างเป็นภาษาโครงสร้างเช่นเล่าเรื่องจริง หรือละครหรือบัญชี อาร์กิวเมนต์ หรืออันคำอธิบาย (ฮิ 2003) นอกจากมีคำศัพท์และประโยคโครงสร้างการดำเนินหัวข้อ เด็กต้องพัฒนาวาทกรรมเฉพาะทักษะดังกล่าวความเข้าใจกับวิธีการควบคุมการไหลของข้อมูลระหว่าง utterances และวิธีการที่ประโยคเกี่ยวข้องกัน และขยายความหมายในขณะที่รักษาความยึดเกาะ และเชื่อมโยงกันโครง (ฮิ 2003) ภาษาของวาทกรรมเป็นรู้ภาษาต้องมีรูปแบบแตกต่างกันของนิพจน์ของทุกวันการสนทนา หิมะ (2014) ระบุคุณลักษณะเฉพาะเป็น: แสดงใช้คำศัพท์เฉพาะเรื่องและความสามารถในการพูดคุยรู้เรื่องเกี่ยวกับความคิดที่ซับซ้อน สมมติฐาน และ abstractions แบบฟอร์มภาษาที่จำเป็นรวมคำศัพท์ที่มีความซับซ้อนและองค์ประกอบทางไวยากรณ์เช่นการใช้การอนุประโยคที่ฝังตัวและวาจก

Results (Thai) 2:

ทักษะวาทกรรมหรือวิชาการภาษา
วาทกรรมที่ต้องการให้เด็กไปไกลกว่าคำหรือประโยคในการผลิต
หลายคำพูดหรือการมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนการสนทนาหลายที่จะสร้างภาษา
โครงสร้างเช่นการเล่าเรื่องที่ตัวละครหรือข้อเท็จจริงหรือบัญชี, การโต้แย้งหรือ
คำอธิบาย (ฮิค , 2003) นอกจากนี้จะมีคำศัพท์และประโยค
โครงสร้างที่จะดำเนินการในหัวข้อที่เด็กจะต้องพัฒนาทักษะวาทกรรมที่เฉพาะเจาะจงเช่น
เป็นความเข้าใจวิธีการควบคุมการไหลของข้อมูลทั่วทั้งคำพูดและ
วิธีประโยคที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆ และขยายความหมายในขณะที่รักษา
โครงสร้างที่สอดคล้องและเหนียว ( ฮิค 2003) ภาษาของวาทกรรมเป็น
ภาษาที่อ่านออกเขียนได้กำหนดรูปแบบที่แตกต่างกันในการแสดงออกกับบรรดาของชีวิตประจำวันของ
การสนทนา หิมะ (2014) ระบุคุณลักษณะเฉพาะรวมทั้ง: การแสดง
ความรู้เรื่องการใช้คำศัพท์เรื่องที่เฉพาะเจาะจงและความสามารถในการพูดคุย
เกี่ยวกับความคิดที่ซับซ้อนสมมติฐานและนามธรรม รูปแบบภาษาที่จำเป็น
รวมถึงคำศัพท์ที่มีความซับซ้อนและองค์ประกอบทางไวยากรณ์เช่นการใช้ของ
ข้อฝังตัวและเสียงเรื่อย ๆ

Results (Thai) 3:

วาทกรรม หรือภาษาวิชาการ ทักษะวาทกรรมต้องการให้เด็กไปเกินคำหรือประโยคเพื่อผลิตหลายคำพูด หรือมีส่วนร่วมในการสนทนาหลายรอบเพื่อสร้างภาษาโครงสร้าง เช่น ตัวละคร หรือการเล่าเรื่องจริงบัญชีหรือการโต้แย้ง หรือคำอธิบาย ( ฮิกเมิน , 2003 ) นอกจากนี้มีคำศัพท์และประโยคโครงสร้างการถือเรื่อง เด็ก ต้องพัฒนาทักษะเฉพาะ เช่น วาทกรรมเข้าใจวิธีการควบคุมการไหลของข้อมูลผ่านคำพูดและแล้วประโยคที่เกี่ยวข้องกับแต่ละอื่น ๆในขณะที่การรักษาและขยาย ความหมายโครงสร้างที่สอดคล้องกันและเหนียว ( ฮิกเมิน , 2003 ) ภาษาของวาทกรรม คือมีความรู้ภาษาที่ต้องการรูปแบบที่แตกต่างกันของการแสดงออกเหล่านั้นทุกวันการสนทนา หิมะ ( 2014 ) ระบุคุณสมบัติเฉพาะอย่าง ได้แก่ การแสดงความรู้เรื่องการใช้เรื่องเฉพาะคำศัพท์และความสามารถในการ พูดเกี่ยวกับความคิดที่ซับซ้อน สมมุติฐาน และนามธรรม . ภาษารูปแบบที่ต้องการรวมคำศัพท์และไวยากรณ์ที่ซับซ้อน เช่น การใช้องค์ประกอบของและฝังตัวอยู่ในประโยค passive voice .