Although the contribution of agricu

Although the contribution of agricultural sector to the national economy is decreasing with the figure of only 11.3% in 1994, agriculture is still important in Thailand, with about 60% of the population is involved in agriculture in 1994. The per-capita income of farmer in the agricultural area is comparatively low. The major agricultural produces come from crops including rice, rubber, maize, cassava, sugar cane, soybean, mungbean and oil palm (Table 2).
As for land use, the land occupied by agriculture in 1993 amounted to 23.6 million hectares or 46% of the whole country. Within this agricultural land, about 11.8 million hectares or 50% were used for rice production, 5.7% million hectares or 24% for field crops, 3.1 million hectares or 13.1% for fruit trees and 0.13 million hectares or 0.5% for vegetable and flower production, 0.8 million hectares were used for livestock and the rest was devoted to housing area, idle land and other crops which amounted to 2.0 million hectares.

The trend of agricultural production in Thailand lies with the increase in horticultural production which can be exported. In the NESDP number 8 it is expected the change from grain production to crops of high export potential or high value crops. Also the new picture of agricultural sector in Thailand will have more production in the agro-industrial produces. The driving factors in changing the agricultural production system to the new structure of producing high value crops are due to the competition in value and quality of the produces in the international market. The increase in production cost especially in the labour cost makes farmers to look for new crops of high value than confining to their traditional crops.

In future, one will find the agricultural production in Thailand changes from the traditional production to use new technology for production of high value crops. The trend for consistent increase in production may be seen in rice and crops, using raw materials such as oil crop, cassava products, maize, sugarcane in agro-industrial manufacture. Those that may rapidly be increased in both production and export are fruits and vegetables, shrimp and sea food product, frozen chicken and other meat products.

Results (Thai) 1:

แม้ว่าสัดส่วนของเศรษฐกิจภาคเกษตรจะลดลง ด้วยตัวเลขเพียง 11.3% ในปี 1994 เกษตรจะยังคงความสำคัญในประเทศไทย มีประมาณ 60% ของประชากรที่ได้เกี่ยวข้องกับการเกษตรในปี 1994 รายได้เกษตรกรในพื้นที่เกษตรต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงได้ต่ำดีอย่างหนึ่ง วิชาเกษตรผลิตมาจากพืชเช่นข้าว ยาง ข้าวโพด มันสำปะหลัง อ้อย ถั่วเหลือง ถั่วเขียว และปาล์มน้ำมัน (ตารางที่ 2) .
ส่วนการใช้ที่ดิน ที่ดินที่ครอบครอง โดยเกษตรในปี 1993 มี 23.6 ล้านไร่หรือ 46% ของทั้งประเทศ ภายในแผ่นดินนี้เกษตร 50% หรือประมาณ 11.8 ล้านไร่ถูกใช้สำหรับการผลิตข้าว 5.7% ล้านเฮคเตอร์ หรือ 24% สำหรับพืชไร่ 3.1 ล้านไร่ หรือ 13.1% สำหรับต้นไม้ และ 013 ล้านเฮกเตอร์หรือ 0.5% สำหรับการผลิตผักและดอกไม้ 0.8 ล้านไร่ใช้สำหรับปศุสัตว์ และส่วนเหลือถูกทุ่มเทกับพื้นที่อยู่อาศัย และพืชอื่น ๆ ซึ่งมีการ 2.0 ล้านเฮกเตอร์ ที่ดินว่าง

แนวโน้มของการผลิตทางการเกษตรในประเทศไทยอยู่กับการเพิ่มขึ้นในการผลิตเพียงระบุวันที่สามารถส่งออก หมายเลข NESDP 8 จึงคาดว่าเปลี่ยนแปลงจากการผลิตเมล็ดพืชของพืชที่มีศักยภาพ หรือสูงค่าสูงส่ง ยัง ภาพใหม่ของภาคเกษตรในประเทศไทยจะมีการผลิตมากขึ้นในผลิตผลเกษตรอุตสาหกรรม ปัจจัยผลักดันในการเปลี่ยนแปลงระบบการผลิตเกษตรในโครงสร้างใหม่ของการผลิตพืชมูลค่าสูงเนื่องจากการแข่งขันในค่าและคุณภาพของผลผลิตในตลาดต่างประเทศได้ การเพิ่มขึ้นของต้นทุนการผลิตในต้นทุนแรงงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้เกษตรกรหาพืชใหม่ของสูงค่ากว่า confining กับของดั้งเดิมพืช

ในอนาคต หนึ่งจะพบการผลิตทางการเกษตรในประเทศไทยเปลี่ยนแปลงจากการผลิตแบบดั้งเดิมจะใช้เทคโนโลยีใหม่สำหรับการผลิตของพืชสูงค่า อาจเห็นแนวโน้มสำหรับเพิ่มความสอดคล้องในการผลิตข้าว และพืชไร่ การใช้วัตถุดิบเช่นน้ำมันพืช ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลัง ข้าวโพด อ้อยในการผลิตอุตสาหกรรมเกษตร มีผู้ที่อาจจะเพิ่มอย่างรวดเร็วในการผลิตและส่งออก ผลไม้ และผัก กุ้ง และซีผลิตภัณฑ์อาหาร ไก่แช่แข็งและผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์อื่น ๆ

Results (Thai) 3:

แม้ว่าผลงานของภาคเกษตรเพื่อเศรษฐกิจของประเทศลดลง ด้วยตัวเลขเพียง 11.3% ในปี 1994 , เกษตรกรรมยังคงเป็นสำคัญในประเทศไทยมีประมาณ 60% ของประชากรที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรใน 1994 รายได้เฉลี่ยต่อหัวของเกษตรกร ในพื้นที่การเกษตรจะต่ำเมื่อเทียบกับ สาขาเกษตร ผลิตมาจากพืช ได้แก่ ข้าว ข้าวโพด ยางมันสำปะหลัง อ้อย ถั่วเหลือง ถั่วเขียว และน้ำมันปาล์ม ( ตารางที่ 2 ) .
สำหรับการใช้ที่ดิน , ที่ดินที่ถูกครอบครองโดยเกษตรใน 1993 ร้อยละ 23.6 ล้านเฮกตาร์ หรือ 46 % ของทั้งประเทศ ภายในที่ดินการเกษตรประมาณ 11.8 ล้านไร่ หรือร้อยละ 50 ถูกใช้สำหรับการผลิตข้าวไร่ 5 ล้านล้านบาท หรือ 24% สำหรับพืชไร่ , 3.1 ล้านไร่ หรือร้อยละ 13.1 และต้นไม้ผลไม้ 013 ล้านไร่ หรือร้อยละ 0.5 สำหรับผักและดอกไม้ที่ผลิต , 0.8 ล้านไร่ ใช้สำหรับปศุสัตว์และส่วนที่เหลือก็อุทิศให้กับพื้นที่ที่อยู่อาศัย ที่ดินว่างและอื่น ๆ พืชซึ่งมีจำนวน 2.0 ล้านไร่

แนวโน้มของการผลิตทางการเกษตรในประเทศไทยอยู่ด้วยการเพิ่มการผลิตพืชที่สามารถส่งออกได้ใน nesdp หมายเลข 8 เป็นที่คาดหวังการเปลี่ยนแปลงจากการผลิตข้าวเพื่อการส่งออกพืชที่มีศักยภาพสูงหรือสูงมูลค่าพืชผล นอกจากนี้ ภาพใหม่ของภาคเกษตรของไทยจะมีการผลิตมากขึ้นในสินค้าเกษตร อุตสาหกรรมผลิตขับรถปัจจัยในการเปลี่ยนแปลงระบบการผลิตทางการเกษตรกับโครงสร้างใหม่ของการผลิตพืชมูลค่าสูง เนื่องจากการแข่งขันในคุณค่าและคุณภาพของผลิตผลในตลาดระหว่างประเทศ เพิ่มขึ้นของต้นทุนการผลิต โดยเฉพาะต้นทุนแรงงาน ทำให้ชาวนาต้องมองหาพืชใหม่ที่มีคุณค่ามากกว่ากักขัง เพื่อปลูกพืชแบบดั้งเดิมของพวกเขา .

ในอนาคตหนึ่งจะพบการผลิตทางการเกษตรในการเปลี่ยนแปลงประเทศไทย จากการผลิตแบบดั้งเดิมที่ใช้เทคโนโลยีใหม่ในการผลิตพืชมูลค่าสูง แนวโน้มที่สอดคล้องกันมากขึ้นในการผลิตอาจจะเห็นในข้าวและพืชไร่ การใช้วัตถุดิบ เช่น น้ำมันพืช ผลิตภัณฑ์ ข้าวโพด มันสำปะหลัง อ้อย ในสินค้าเกษตร อุตสาหกรรมผลิตบรรดาผู้ที่อาจจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทั้งในการผลิต และการส่งออกผักและผลไม้ และผลิตภัณฑ์อาหารกุ้งทะเล ไก่และผลิตภัณฑ์เนื้อแช่แข็ง