4.1. Visual objects: form and color

4.1. Visual objects: form and color
In the aesthetic model we have chosen, the abstract
elements of mathematics are also the formal elements of
art. In his book Point and Line to Plane, for example,
Kandinsky established such elements as points, lines, and
planes as more than tools to represent other objects.
Instead, forms became the content of his art, and that of
the modern artists who followed [7]. He, Klee [8],
Gerstner [5], and others wrote extensively about how
these simple elements can be combined and juxtaposed to
represent such abstract ideas as causality, tension, and
growth. The modern artists’ basic strategy of constructing
works from simple elements is well-suited to computerbased
art.
The choice of a model for defining and representing
form is one of the most fundamental that must be faced in
the design of a graphic instrument. Some designers have
elected to base instruments on a single family of forms,
such as kaleidoscopic imagery [4]. Others have provided
a direct mapping of certain musical parameters onto
visual ones. Sonovision, for example, related the
frequency and size of an ellipse to the music’s frequency
and loudness respectively [12]. Some systems simply
expose the forms provided by the underlying computer
graphics toolkit, such as QuickDraw or OpenGL, leaving
it to the composer to build up higher-level forms. Our
approach calls for building a vocabulary from the simple
geometric elements of abstract art. Interfaces are provided
to critical parameters, such as the number of sides for
polygons, or the eccentricity for conic sections. Functions
and envelopes can be applied to these parameters.
Mappings between these parameters and musical events
are then defined at the time of composition or
performance. Given Sonnet’s structure, other aesthetics
could replace and extend the ones we have provided.
Three foundation classes of forms that Imager provides
are regular polygons, irregular polygons, and conic
sections. Other classes, such as string art, fractals, and
ambient forms, can (and will) be added in modular
fashion. This is thought to be one of the ways in which
visual instruments can be personalized and customized.
Artists can make the foundation elements of whatever
aesthetic they wish to work with first-class elements in
the environment. Their newly created types can inherit the
color, movement, and other methods that have been
defined to apply to our basic classes of forms.
We have already described the basic color model that
Imager uses. Other issues arise in controlling color. In
particular, it is necessary to provide high-level constructs
that make it easy to use color to achieve tensions,
resolutions, harmonies, and similar affects. Color can then
be used to connect musical and visual rhythms.
Once we have a color model that corresponds well to
the way the lumianist thinks about color, we can define
interfaces to manage it. To do this effectively, we must
identify appropriate manners in which the instrument
permits the lumianist to control an item’s color (beyond
directly specifying its hue, saturation, and value).
One kind of control was suggested by the work of
color theorists. Ogden Rood, for example, suggested that
harmonious color combinations are found in pairs
separated by 90 degrees on the color wheel, as well as by
triads of colors that are 120 degrees apart [10]. Joseph
Albers noted that strong complementary colors (those
separated by 180 degrees) produce after-images and
vibrations [1]. Faber Birren observed that people find
pleasure in harmonies of color based on analogy (adjacent
hues) and on extreme contrast (complementary hues) [2].
When adjacent colors are used, the effect is to produce
color schemes that are predominantly warm or cool in
feeling. When complementary colors are used, the result
is more startling and compelling. For color to be played
improvisationally, it is useful to be able to move rapidly
and easily from dissonant to harmonious, or from warm to
cool, motifs.
Sonnet+Imager facilitates manipulating objects’ colors
in just such a manner. For example, a line’s and a ring’s
colors can be controlled by a Sonnet circuit so as to
maintain a complementary relationship. When the ring’s
hue is changed from red to yellow, the line’s hue goes
from blue to purple.
In fact, Sonnet+Imager allows for maintaining many
kinds of relationships among visual forms. The circuit
structure described above can also be applied to shape,
thickness, and texture. These interactions form a basis for
compositional structure. As a result, our architecture
supports both establishing and controlling the structure
and mood of visual compositions.

Results (Thai) 1:

4.1. ภาพวัตถุ: ฟอร์มและสีในรูปแบบความงาม เราเลือก บทคัดย่อองค์ประกอบของวิชาคณิตศาสตร์มีองค์ประกอบอย่างเป็นทางการของศิลปะ ในหนังสือจุดของเขาและการบิน ตัวอย่างKandinsky ก่อตั้งองค์ประกอบต่าง ๆ เช่นจุด เส้น และเครื่องบินเป็นเครื่องมือในการแสดงวัตถุอื่น ๆ มากกว่าแทน แบบฟอร์มกลายเป็น เนื้อหาของงานศิลปะของเขา และที่ศิลปินสมัยที่ [7] เขา Klee [8],Gerstner [5], และอื่น ๆ เขียนอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับวิธีองค์ประกอบเหล่านี้อย่างสามารถรวม และเพื่อความหรูหราอันน่าแสดงแนวคิดนามธรรมเช่นเป็น causality ตึงเครียด และเจริญเติบโต ศิลปินสมัยกลยุทธ์พื้นฐานในการสร้างจากองค์ประกอบเรื่องการทำงานเป็นอย่างดีเหมาะกับ computerbasedศิลปะหลากหลายรูปแบบสำหรับการกำหนด และแสดงแบบฟอร์มเป็นหนึ่งในพื้นฐานที่สุดที่ต้องประสบในการออกแบบเครื่องมือกราฟิก นักออกแบบบางได้เลือกเครื่องมือยึดครอบครัวเดียวของฟอร์มเช่น kaleidoscopic ภาพ [4] ผู้อื่นให้การแมปโดยตรงบางพารามิเตอร์ดนตรีไปภาพ Sonovision ตัวอย่าง ที่เกี่ยวข้องกับการความถี่และขนาดของวงมีความถี่ของเพลงและความดังตามลำดับ [12] บางระบบก็แสดงแบบโดยคอมพิวเตอร์พื้นฐานเครื่องมือกราฟิก เช่น QuickDraw หรือ OpenGL ออกจากเรื่องการประพันธ์การสร้างฟอร์มที่สูงกว่า ของเราวิธีเรียกสำหรับอาคารเป็นคำศัพท์ง่ายองค์ประกอบทางเรขาคณิตของศิลปะนามธรรม มีอินเตอร์เฟสพารามิเตอร์ที่สำคัญ เช่นจำนวนของด้านในรูปหลายเหลี่ยม หรือความเยื้องศูนย์กลางสำหรับภาคตัดกรวย ฟังก์ชันและสามารถใช้ซองจดหมายกับพารามิเตอร์เหล่านี้การแม็ประหว่างพารามิเตอร์เหล่านี้และเทศกาลดนตรีมีกำหนดแล้วในขณะองค์ประกอบ หรือประสิทธิภาพของ ณที่กำหนดโครงสร้าง ความสวยงามอื่น ๆสามารถเปลี่ยน และขยายตัวเราได้จัดเตรียมสามชั้นเรียนพื้นฐานของฟอร์มที่ช่วยให้การถ่ายภาพปกติรูปหลายเหลี่ยม รูปหลายเหลี่ยมไม่สม่ำเสมอ และ conicส่วนการ เปิดสอนอื่น ๆ สายศิลป์ fractals และแบบฟอร์มแวดล้อม สามารถ (และจะ) เพิ่มในมอดุลาร์แฟชั่น นี้เป็นความคิดที่เป็นหนึ่งในวิธีที่เครื่องมือภาพสามารถส่วนบุคคล และกำหนดเองศิลปินสามารถทำรากฐานองค์ประกอบของสิ่งความงามที่พวกเขาต้องการทำงานกับองค์ประกอบชั้นในสภาพแวดล้อม ชนิดที่สร้างขึ้นใหม่ของพวกเขาสามารถสืบทอดการสี เคลื่อนไหว และวิธีการอื่น ๆ ที่ได้รับกำหนดให้ใช้กับชั้นเรียนพื้นฐานของฟอร์มเรามีแล้วอธิบายพื้นฐานสีรุ่นที่มือถือใช้ ปัญหาอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในการควบคุมสี ในเฉพาะ จำเป็นต้องมีโครงสร้างพื้นฐานที่ทำให้ง่ายต่อการใช้สีเพื่อให้เกิดความตึงเครียดมติ ท่วงทำนอง และผลกระทบที่คล้ายกัน สามารถสีแล้วใช้การเชื่อมต่อแบบภาพ และดนตรีเมื่อเราได้รูปแบบสีที่ตรงกันกับวิธี lumianist การคิดเกี่ยวกับสี ที่เราสามารถกำหนดอินเทอร์เฟซการจัดการ การทำเช่นนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราต้องระบุมารยาทที่เหมาะสมซึ่งเครื่องมือlumianist การควบคุมสีของสินค้า (นอกเหนือจากการอนุญาตให้โดยตรงระบุเว้ ความเข้ม ความค่า)ชนิดของตัวควบคุมถูกแนะนำ โดยการทำงานของสี theorists สนใจ Ogden ตัวอย่าง แนะนำที่ชุดสีที่กลมกลืนอยู่ในคู่โดยในวงล้อสี เป็น 90 องศาวันสีที่ 120 องศาห่างกัน [10] โจเซฟสังเกต Albers ที่แข็งแรงสีมื้อ(คั่น ด้วยมุมมอง 180 องศา) ภาพหลังผลิต และสั่นสะเทือน [1] บริษัทฟาเบอร์แฟลกส์ Birren สังเกตคนพบในท่วงทำนองของสีตาม (อยู่ติดกับคำว่าโทน) และความแตกต่างมาก (เสริมโทน) [2]เมื่อมีใช้สีที่อยู่ติดกัน ผลคือการ ผลิตโครงร่างสีที่อุ่น หรือเย็นในส่วนใหญ่ความรู้สึกที่ เมื่อใช้สีมื้อ ผลเพิ่มเติมเป็นตกใจ และจับใจ สำหรับสีที่จะเล่นimprovisationally จะมีประโยชน์เพื่อให้สามารถย้ายอย่างรวดเร็วและได้ จาก dissonant เพื่อความสามัคคี หรือ จากอุ่นไปเย็น โดดเด่นณ + ถ่ายภาพช่วยจัดการวัตถุสีเพียงเช่นอย่างนั้น ตัวอย่าง ของรายการและของวงแหวนสีสามารถควบคุม ด้วยวงจรณเพื่อเป็นการรักษาความสัมพันธ์เพิ่มเติม เมื่อของแหวนเว้จะเปลี่ยนจากสีแดงสีเหลือง เว้ของบรรทัดไปสีฟ้ากับสีม่วงในความเป็นจริง ณ + ถ่ายภาพช่วยให้การรักษามากชนิดของความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาพ วงจรstructure described above can also be applied to shape,thickness, and texture. These interactions form a basis forcompositional structure. As a result, our architecturesupports both establishing and controlling the structureand mood of visual compositions.

Results (Thai) 2:

4.1 วัตถุภาพ: รูปแบบและสีในรูปแบบความงามที่เราได้เลือกนามธรรมองค์ประกอบของคณิตศาสตร์นอกจากนี้ยังมีองค์ประกอบอย่างเป็นทางการของงานศิลปะ ในหนังสือของเขาจุดและสายการเครื่องบินเช่นคันดินสกี้จัดตั้งองค์ประกอบต่างๆเช่นจุดเส้นและเครื่องบินเป็นมากกว่าเครื่องมือในการเป็นตัวแทนของวัตถุอื่นๆ . แต่รูปแบบกลายเป็นเนื้อหาของงานศิลปะของเขาและของศิลปินยุคใหม่ที่ตามมา[7] เขา Klee [8], Gerstner [5] และอื่น ๆ ที่เขียนครอบคลุมเกี่ยวกับวิธีการองค์ประกอบที่เรียบง่ายเหล่านี้สามารถนำมารวมกันและวางเพื่อเป็นตัวแทนของความคิดนามธรรมเช่นก่อให้เกิดความตึงเครียดและการเจริญเติบโต กลยุทธ์พื้นฐานศิลปินสมัยใหม่ในการสร้างผลงานจากองค์ประกอบที่เรียบง่ายเป็นอย่างดีเหมาะกับการ computerbased ศิลปะ. ทางเลือกของรูปแบบการกำหนดและการเป็นตัวแทนของรูปแบบที่เป็นหนึ่งในพื้นฐานที่สุดที่จะต้องจะต้องเผชิญในการออกแบบของเครื่องมือกราฟิก นักออกแบบบางคนได้รับเลือกให้เป็นตราสารฐานในครอบครัวเดียวของรูปแบบเช่นภาพลานตา[4] อื่น ๆ ได้ให้การทำแผนที่โดยตรงของพารามิเตอร์ดนตรีบางอย่างไปยังคนที่มองเห็น Sonovision ตัวอย่างเช่นที่เกี่ยวข้องกับความถี่และขนาดของวงรีกับความถี่ของเสียงดนตรีและเสียงดังตามลำดับ[12] บางระบบก็เผยให้เห็นรูปแบบที่มีให้โดยคอมพิวเตอร์พื้นฐานเครื่องมือกราฟิกเช่นQuickDraw หรือ OpenGL ออกไปให้นักแต่งเพลงที่จะสร้างขึ้นในรูปแบบระดับสูง ของเราวิธีการเรียกร้องให้มีการสร้างคำศัพท์จากง่ายองค์ประกอบทางเรขาคณิตของศิลปะนามธรรม การเชื่อมต่อที่มีให้พารามิเตอร์ที่สำคัญเช่นจำนวนของด้านข้างสำหรับรูปหลายเหลี่ยมหรือความผิดปกติส่วนรูปกรวย ฟังก์ชั่นและซองจดหมายสามารถนำไปใช้พารามิเตอร์เหล่านี้. แมประหว่างพารามิเตอร์เหล่านี้และงานดนตรีที่มีการกำหนดไว้แล้วในช่วงเวลาขององค์ประกอบหรือผลการดำเนินงาน ได้รับโครงสร้างโคลงความงามอื่น ๆ ที่สามารถใช้ทดแทนและขยายคนที่เราได้ให้. สามเรียนพื้นฐานของรูปแบบที่ Imager ให้เป็นรูปหลายเหลี่ยมปกติรูปหลายเหลี่ยมที่ผิดปกติและมีรูปกรวยส่วน ชั้นเรียนอื่น ๆ เช่นศิลปะสตริง fractals และรูปแบบโดยรอบสามารถ(และจะ) จะเพิ่มใน modular แฟชั่น นี่คือความคิดที่จะเป็นหนึ่งในวิธีการที่ตราสารภาพสามารถส่วนบุคคลและการปรับแต่ง. ศิลปินสามารถทำให้องค์ประกอบรากฐานของสิ่งที่งามที่พวกเขาต้องการที่จะทำงานกับองค์ประกอบชั้นในสภาพแวดล้อม ชนิดที่สร้างขึ้นใหม่ของพวกเขาสามารถสืบทอดสีการเคลื่อนไหวและวิธีการอื่น ๆ ที่ได้รับการกำหนดให้นำไปใช้กับการเรียนขั้นพื้นฐานของเราในรูปแบบ. เราได้อธิบายไว้แล้วรูปแบบสีพื้นฐานที่ใช้ Imager ปัญหาอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในการควบคุมสี ในโดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้โครงสร้างระดับสูงที่ทำให้มันง่ายต่อการใช้สีเพื่อให้บรรลุความตึงเครียดมติพุทธศาสนาและมีผลต่อการที่คล้ายกัน สีก็จะสามารถนำมาใช้ในการเชื่อมต่อจังหวะดนตรีและภาพ. เมื่อเรามีรูปแบบสีที่สอดคล้องกันที่จะวิธีการ lumianist คิดเกี่ยวกับสีเราสามารถกำหนดอินเตอร์เฟซที่จะจัดการกับมัน การทำเช่นนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพเราจะต้องระบุมารยาทที่เหมาะสมที่ใช้ในการอนุญาตให้lumianist ในการควบคุมสีของรายการ (เกินโดยตรงระบุสีของความอิ่มตัวของสีและความคุ้มค่า). หนึ่งในชนิดของการควบคุมได้รับการแนะนำโดยการทำงานของนักทฤษฎีสี อ็อกเดนไม้กางเขนตัวอย่างเช่นชี้ให้เห็นว่าการผสมสีที่กลมกลืนกันที่พบในคู่แยกจากกันโดย90 องศาในวงล้อสีเช่นเดียวกับtriads ของสีที่มี 120 องศาออกจากกัน [10] โจเซฟAlbers ตั้งข้อสังเกตว่าสีเสริมที่แข็งแกร่ง (ที่แยกจากกันโดย180 องศา) ผลิตหลังภาพและการสั่นสะเทือน[1] ร้าง Birren ตั้งข้อสังเกตว่าคนพบความสุขในพุทธศาสนาที่มีสีขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบ(ที่อยู่ติดกันเฉดสี) และคมชัดมาก (เฉดสีที่สมบูรณ์) [2]. เมื่อสีที่อยู่ติดกันมีการใช้ผลที่ได้คือการผลิตรูปแบบสีที่มีส่วนใหญ่อุ่นหรือเย็นในความรู้สึก เมื่อสีเสริมจะใช้ผลที่ได้เป็นที่น่าตกใจและน่าสนใจมากขึ้น สำหรับสีที่จะเล่นimprovisationally จะเป็นประโยชน์ที่จะสามารถย้ายได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายจากประสานกันเพื่อความสามัคคีหรือจากอบอุ่นเย็นลวดลาย. โคลง + Imager อำนวยความสะดวกในการจัดการกับวัตถุสี 'ในเวลาเพียงลักษณะ ยกตัวอย่างเช่นเส้นและแหวนของสีที่สามารถควบคุมได้โดยวงจรโคลงเพื่อที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์ เมื่อแหวนของสีที่มีการเปลี่ยนแปลงจากสีแดงเป็นสีเหลือง, สีสายไปจากสีน้ำเงินเป็นสีม่วง. ในความเป็นจริงโคลง + Imager ช่วยในการรักษาหลายชนิดของความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบภาพ วงจรโครงสร้างที่อธิบายข้างต้นนอกจากนี้ยังสามารถนำไปใช้กับรูปร่างความหนาและเนื้อ ปฏิสัมพันธ์เหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับโครงสร้าง compositional เป็นผลให้สถาปัตยกรรมของเราสนับสนุนทั้งการสร้างและการควบคุมโครงสร้างและอารมณ์ขององค์ประกอบภาพ

Results (Thai) 3:

4.1 . วัตถุภาพ : รูปแบบและสี
ในรูปแบบความงามที่เราได้เลือก องค์ประกอบนามธรรม
คณิตศาสตร์ยังมีองค์ประกอบที่เป็นทางการของ
ศิลปะ ในหนังสือของเขาและแถว เช่น
คันดินก่อตั้งองค์ประกอบต่างๆ เช่น จุด เส้น และระนาบที่เป็นมากกว่าเครื่องมือ

แทนของวัตถุอื่น ๆ รูปแบบ เป็นเนื้อหาของศิลปะของเขาและของ
ศิลปินสมัยใหม่ที่ตาม [ 7 ] เขาคลี่ [ 8 ] ,
เกอร์ ์เนอร์ [ 5 ] และคนอื่น ๆได้เขียนอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับวิธีการ
องค์ประกอบง่ายๆเหล่านี้สามารถรวมและ juxtaposed
เป็นตัวแทนความคิดที่เป็นนามธรรม เช่น ความเป็นเหตุเป็นผล ความตึงเครียดและ
การเจริญเติบโต ศิลปินทันสมัยพื้นฐานกลยุทธ์การสร้าง
ผลงานจากองค์ประกอบง่ายๆเหมาะกับ computerbased

เลือกศิลปะ รูปแบบของการกำหนดและเป็นตัวแทน
แบบฟอร์มที่พื้นฐานที่สุดที่ต้องเผชิญใน
การออกแบบเครื่องมือกราฟิก นักออกแบบบางคนมี
เลือกฐานเครื่องมือในครอบครัวเดียวของรูปแบบ เช่นภาพลานตา
[ 4 ] คนอื่นมีให้
แผนที่ตรงพารามิเตอร์ดนตรีบางลง
ภาพที่ sonovision , ตัวอย่างเช่น , ที่เกี่ยวข้อง
ความถี่และขนาดของวงรีที่ความถี่
โหลดเพลงและเสียงดังตามลำดับ [ 12 ] บางระบบเพียงแค่
เปิดเผยรูปแบบโดยพื้นฐานคอมพิวเตอร์
กราฟิกเครื่องมือ เช่น quickdraw หรือ OpenGL , ออกจาก
มันแต่งเพื่อสร้างระดับฟอร์ม วิธีการของเรา
เรียกสร้างคำศัพท์จากเรขาคณิตองค์ประกอบง่ายๆ
ศิลปะนามธรรม อินเทอร์เฟซให้
พารามิเตอร์ที่สำคัญเช่นจำนวนด้านของรูปหลายเหลี่ยมสำหรับ
,หรือความผิดปกติสำหรับภาคตัดกรวย . ฟังก์ชัน
และซองจดหมายสามารถใช้พารามิเตอร์เหล่านี้ พารามิเตอร์เหล่านี้และ

การแมประหว่างเหตุการณ์ดนตรีแล้วกำหนดเวลาขององค์ประกอบหรือ
) ให้โครงสร้างโคลง , อื่น ๆ ความสวย
สามารถแทน และขยายที่เรามีให้ .
3 มูลนิธิคลาสของรูปแบบที่ Imager มี
เป็นรูปหลายเหลี่ยมปกติรูปหลายเหลี่ยมปกติและรูปกรวย
ส่วน วิชาอื่นๆ เช่น สายศิลปะ , เอฟเอคัพและ
รูปแบบโดยสามารถ ( และจะถูกเพิ่มในแฟชั่นแบบแยกส่วน )

นี้เป็นความคิดที่จะเป็นหนึ่งในวิธีที่
ภาพเครื่องมือสามารถส่วนบุคคลและการปรับแต่ง .
ศิลปินสามารถสร้างพื้นฐานองค์ประกอบของสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะทำงานกับความงาม

องค์ประกอบชั้นหนึ่งในสภาพแวดล้อมของพวกเขาสร้างขึ้นใหม่ และสามารถสืบทอด
สี , การเคลื่อนไหวและวิธีการอื่น ๆที่ถูกกำหนดให้ใช้กับชั้นเรียนของเรา

พื้นฐานรูปแบบ เราได้อธิบายพื้นฐานสีนางแบบ
) ใช้ ปัญหาอื่น ๆที่เกิดขึ้นในการควบคุมสี ใน
เฉพาะ มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้พื้นฐานโครงสร้าง
ที่ทำให้มันง่ายต่อการใช้สีเพื่อให้เกิดความตึงเครียด
harmonies , มติ ,ที่คล้ายกันและส่งผลกระทบต่อ สีแล้ว
สามารถใช้เชื่อมต่อกับดนตรีและภาพจังหวะ .
เมื่อเราได้สีแบบที่สอดคล้องกับวิธีคิด lumianist

สี เราสามารถกำหนดอินเตอร์เฟซที่จะจัดการกับมัน ทำเช่นนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เราต้องระบุมารยาทที่เหมาะสม

ให้ lumianist เครื่องมือการควบคุมสี ของสินค้า ( นอกเหนือจากการ
โดยตรงของ hueความอิ่มตัวของสี และค่า )
ประเภทหนึ่งของการควบคุมเป็นข้อเสนอแนะโดยการทำงานของ
ทฤษฎีสี ไม้กางเขน , ออกเดน ตัวอย่างเช่น ชี้ให้เห็นว่า
ผสมสีกลมกลืน พบในคู่
แยกจากกันโดย 90 องศาล้อสีเช่นเดียวกับ
ลังสีที่ 120 องศาห่างกัน [ 10 ] โจเซฟ
Albers กล่าวว่าแรงสี (
คั่นด้วย 180 องศา ) ผลิต หลังจากที่ภาพและ