For use as particulate structuring

For use as particulate structuring agents in food colloids, it would seem that there is considerable potential for the exploitation of electrostatic protein–polysaccharide complexation in the formulation of stable biopolymer-based nanoparticles by simple mixing, e.g., whey protein + gum arabic (Weinbreck, de Vries, Schrooyen, & de Kruif, 2003) or sodium caseinate + gum arabic (Ye, Flanagan, & Singh, 2006). Also novel protein–polysaccharide aggregates may be formed using static high-pressure technology to dissociate and reassemble of native casein micelle particles in the presence of interacting hydrocolloids such as low-methoxyl pectin or ι-carrageenan (Abbasi and Dickinson, 2002 and Abbasi and Dickinson, 2004).

In model emulsion studies, there have been numerous cases reported in the recent literature in which the rheological and stability properties can be attributable to the presence of associative interfacial interactions between protein and polysaccharide ingredients. Some recent examples include systems containing whey protein + carboxymethylcellulose (Girard, Turgeon, & Paquin, 2002), sodium caseinate + low-methyoxl pectin (Matia-Merino & Dickinson, 2004), sodium caseinate + high-methoxyl pectin (Bonnet, Corredig, & Alexander, 2005), β-lactoglobulin + high-methoxyl pectin (Guzey, Kim, & McClements, 2004), canola protein + κ-carrageenan (Uruakpa & Arntfield, 2005), whey protein + xanthan gum (Benichou, Aserin, Lutz, & Garti, 2007), and sodium caseinate + gellan gum (Sosa-Herrera, Berli, & Martinez-Padilla, 2008).

Together with other factors like pH and ionic strength, the mesoscopic structure of the composite interfacial layer containing both protein and polysaccharide has been recognized to be dependent on the procedure used to make the emulsion (Dickinson, 2008b). Two alternative procedures are differentiated in Fig. 7. Method (a) is to prepare a mixed solution of the biopolymers, and then use the resulting protein–polysaccharide complex as the emulsifying agent during homogenization. Method (b) is to make the emulsion initially with protein as emulsifying agent, mix the washed emulsion with polysaccharide solution, and then allow the polysaccharide to adsorb onto the protein monolayer as a complexing secondary layer. For convenience of identification, we may designate these two kinds of systems as (a) ‘mixed emulsions’ and (b) ‘bilayer emulsions’ (Jourdain et al., 2008a and Jourdain et al., 2008b). Looking ahead to the future, there is good potential for use of such mixed interfacial layers in emulsions containing hydrocolloids in the development of delivery vehicles for nutrient encapsulation, and also in the protection of adsorbed proteins and emulsified lipids against enzymatic breakdown during digestion

Results (Thai) 1:

สำหรับใช้เป็นฝุ่นจัดโครงสร้างบริษัทตัวแทนในคอลลอยด์อาหาร มันจะดูเหมือนว่า มีศักยภาพมากสำหรับเอารัดเอาเปรียบของ complexation โปรตีน – polysaccharide ที่สถิตในแบ่งเก็บกักตาม biopolymer มีเสถียรภาพ โดยง่าย ผสม เช่น เวย์โปรตีนกัมอาหรับ (Weinbreck, de Vries, Schrooyen และเดอ Kruif, 2003) หรือโซเดียม caseinate + หมากฝรั่งอาหรับ (เย ฟลานาแกน และ สิงห์ 2006) ยัง เพิ่มโปรตีน – polysaccharide นวนิยายอาจจะจัดรูปแบบโดยใช้เทคโนโลยีแรงดันสูงคง dissociate และเบ็ดของเคซีนเป็น micelle อนุภาคในต่อหน้าของโต้ตอบ hydrocolloids เช่นเพกทิน methoxyl ต่ำหรือι-carrageenan (Abbasi และ สัน 2002 และ Abbasi และ สัน 2004)ในการศึกษารูปแบบอิมัลชัน มีกรณีจำนวนมากที่รายงานในวรรณคดีล่าสุดที่คุณสมบัติ rheological และความมั่นคงสามารถรวมของการโต้ตอบ interfacial ที่สัมพันธ์กันระหว่างส่วนผสมของโปรตีนและ polysaccharide อย่างล่าสุดรวมถึงระบบที่ประกอบด้วยเวย์โปรตีน + carboxymethylcellulose (Girard, Turgeon และแพควิ น 2002), โซเดียม caseinate + เพกทินต่ำ methyoxl (Matia สแตนดาร์ดและสัน 2004), โซเดียม caseinate + เพกทิน methoxyl สูง (บาสเตียบอนเนต์ Corredig และ อเล็กซานเดอร์ 2005), β-lactoglobulin + เพกทิน methoxyl สูง (Guzey คิม & McClements, 2004), คาโนลาโปรตีน + κ-carrageenan (Uruakpa & Arntfield, 2005), เวย์โปรตีน xanthan หมากฝรั่ง (Benichou, Aserin แลนลุตซ์ & Garti, 2007), และ caseinate โซเดียม + gellan เหงือก (Herrera โซซ่า เรียน และมาติเน่-Padilla, 2008)ร่วมกับปัจจัยอื่น ๆ เช่น pH ความแข็ง ionic โครงสร้างของชั้น interfacial คอมโพสิตที่ประกอบด้วยทั้งโปรตีนและ polysaccharide mesoscopic ได้รับรู้จะขึ้นอยู่กับขั้นตอนที่ใช้ในการทำอิมัลชัน (สัน 2008b) ขั้นตอนทางเลือกที่สองจะแตกต่างกันใน Fig. 7 วิธีการ (a) ได้เตรียมแก้ไขปัญหาผสมของ biopolymers แล้ว ใช้เชิงซ้อนโปรตีน – polysaccharide ได้เป็นตัวแทน emulsifying ระหว่าง homogenization วิธี (b) จะทำให้อิมัลชันเริ่ม ด้วยโปรตีนที่เป็นตัวแทนสกัด ผสมอิมัลชันหินกับโซลูชัน polysaccharide แล้ว polysaccharide ชื้นบน monolayer โปรตีนเป็นชั้นรอง complexing ได้ เพื่อความสะดวกของการระบุ เราอาจกำหนดชนิดเหล่านี้สองระบบ ('ก) ผสม emulsions' และ 'ข bilayer emulsions' (Jourdain et al., 2008a และ Jourdain et al., 2008b) มองไปข้างหน้าสู่อนาคต มีศักยภาพดีสำหรับการใช้เลเยอร์ interfacial เช่นผสมใน emulsions hydrocolloids ในการพัฒนายานพาหนะจัดส่งสำหรับ encapsulation ธาตุอาหาร และ ในการป้องกันของโปรตีน adsorbed และโครงการ emulsified กับเอนไซม์ในระบบการแบ่งช่วงย่อยอาหารที่ประกอบด้วย

Results (Thai) 2:

เพื่อใช้เป็นตัวแทนโครงสร้างอนุภาคในคอลลอยด์อาหารก็จะดูเหมือนว่ามีศักยภาพมากสำหรับการแสวงหาผลประโยชน์ของโปรตีนไฟฟ้าสถิตFor use as particulate structuring agents in food colloids, it would seem that there is considerable potential for the exploitation of electrostatic protein- –เชิงซ้อน polysaccharide complexation in the formulation of stable biopolymer- -อนุภาคนาโนตามโดยการผสมง่ายเช่นเวย์โปรตีน นอกจากนี้ยังมีโปรตีนนวนิยายbased nanoparticles by simple mixing, e.g., whey protein + gum arabic (Weinbreck, de Vries, Schrooyen, & de Kruif, 2003) or sodium caseinate + gum arabic (Ye, Flanagan, & Singh, 2006). Also novel protein- –มวล polysaccharide aggregates may be formed using static high- -เทคโนโลยีความกดดันที่จะแยกตัวออกและประกอบของอนุภาคไมเซลล์เคซีนพื้นเมืองในที่ที่มีการโต้ตอบไฮโดรคอลลอยด์เช่นต่ำpressure technology to dissociate and reassemble of native casein micelle particles in the presence of interacting hydrocolloids such as low- -เพคตินเมท ธ methoxyl pectin or อกซิหรือι- -คาราจีแนน ในการศึกษารูปแบบอิมัลชันมีได้หลายกรณีรายงานในวรรณคดีที่ผ่านมาซึ่งในคุณสมบัติการไหลและความมั่นคงอาจจะเนื่องมาจากการปรากฏตัวของการสื่อสารเชื่อมโยงระหว่าง carrageenan (Abbasi and Dickinson, 2002 and Abbasi and Dickinson, 2004).

In model emulsion studies, there have been numerous cases reported in the recent literature in which the rheological and stability properties can be attributable to the presence of associative interfacial interactions between protein and polysaccharide ingredients. Some recent examples include systems containing whey protein + carboxymethylcellulose (Girard, Turgeon, & Paquin, 2002), sodium caseinate + low-methyoxl pectin (Matia-Merino & Dickinson, 2004), sodium caseinate + high-methoxyl pectin (Bonnet, Corredig, & Alexander, 2005), β-lactoglobulin + high-methoxyl pectin (Guzey, Kim, & McClements, 2004), canola protein + κ-carrageenan (Uruakpa & Arntfield, 2005), whey protein + xanthan gum (Benichou, Aserin, Lutz, & Garti, 2007), and sodium caseinate + gellan gum (Sosa-Herrera, Berli, & Martinez-Padilla, 2008).

Together with other factors like pH and ionic strength, the mesoscopic structure of the composite interfacial layer containing both protein and polysaccharide has been recognized to be dependent on the procedure used to make the emulsion (Dickinson, 2008b). Two alternative procedures are differentiated in Fig. 7. Method (a) is to prepare a mixed solution of the biopolymers, and then use the resulting protein–polysaccharide complex as the emulsifying agent during homogenization. Method (b) is to make the emulsion initially with protein as emulsifying agent, mix the washed emulsion with polysaccharide solution, and then allow the polysaccharide to adsorb onto the protein monolayer as a complexing secondary layer. For convenience of identification, we may designate these two kinds of systems as (a) ‘mixed emulsions’ and (b) ‘bilayer emulsions’ (Jourdain et al., 2008a and Jourdain et al., 2008b). Looking ahead to the future, there is good potential for use of such mixed interfacial layers in emulsions containing hydrocolloids in the development of delivery vehicles for nutrient encapsulation, and also in the protection of adsorbed proteins and emulsified lipids against enzymatic breakdown during digestion

Results (Thai) 3:

เพื่อใช้เป็นสารในโครงสร้างอนุภาคคอลลอยด์อาหารจะเห็นว่ามีศักยภาพมากสำหรับการใช้ประโยชน์ของโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ ไฟฟ้าสถิตในการกำหนดของการใช้อนุภาคนาโนแบบมั่นคงๆ ผสม เช่น เวย์โปรตีนกัมอารบิก ( weinbreck เดอ ฟรีส์ schrooyen , , , &เดอ คราฟ , 2003 ) หรือโซเดียมเคซีเนตหมากฝรั่งอาหรับ ( เจ้า ฟลานาแกน&ซิงห์ , 2006 ) นอกจากนี้นวนิยายโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ มวลรวมอาจจะเกิดขึ้นโดยใช้เทคโนโลยีแรงดันคงที่เพื่อแยกและ reassemble พื้นเมืองของเคซีนไมเซลล์ อนุภาคในสถานะของการโต้ตอบไฮโดรคอลลอยด์ เช่นเพคติน methoxyl ต่ำหรือι - คาราจีแนน ( Abbasi กับดิกคินสันดิกคินสัน Abbasi 2545 และ 2547 )

ในการศึกษาโดยแบบจำลองมีหลายกรณีมีรายงานในวรรณคดี ล่าสุดที่ สมบัติการไหลและความสามารถจากการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนและเชื่อมโยงระหว่างวัสดุพอลิแซคคาไรด์ . ตัวอย่างล่าสุด ได้แก่ ระบบที่มีกรณีศึกษา : เวย์โปรตีน ( ราร์ด , turgeon & แพควิน , 2002 )โซเดียมเคซีเนตต่ำ methyoxl เพคติน ( เทีย Merino & Dickinson 2004 ) , โซเดียมเคซีเนตสูง methoxyl เพคติน ( ฝากระโปรง corredig & , อเล็กซานเดอร์ , 2005 ) , บีตา - แลคโตกลอบูลินสูง methoxyl เพคติน ( guzey คิม & mcclements , 2004 ) , คาโนลาโปรตีนκ - คาราจีแนน ( uruakpa & arntfield , 2005 ) , หมากฝรั่ง xanthan โปรตีนเวย์ ( benichou aserin รุทซ์ , , , & garti , 2007 )โซเดียมเคซีเนตและ gellan กัม ( Sosa Herrera , ใน&ดิลลา , มาร์ติเนซ , 2008 ) .

พร้อมกับปัจจัยอื่น ๆเช่น pH และความแรงของไอออน โครงสร้าง mesoscopic ของคอมโพสิตระหว่างที่มีทั้งโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ ชั้นได้รับการยอมรับที่จะขึ้นอยู่กับขั้นตอนที่ใช้ทำอิมัลชัน ( Dickinson 2008b , ) สองขั้นตอนในรูปที่เป็นทางเลือก7 . วิธี ( ) เพื่อเตรียมสารละลายผสมของโปรตีน และโปรตีนและโพลีแซคคาไรด์ แล้วใช้ผลที่ซับซ้อนเป็น emulsifying ตัวแทนในระหว่างการ . วิธี ( B ) เพื่อให้สารโปรตีนที่เริ่มต้นด้วยตัวแทน emulsifying ผสมอิมัลชันพอลิแซ็กคาไรด์ล้างด้วยสารละลายแล้ว ให้สารดูดซับบนโปรตีนอย่างเป็นนักเรียนในชั้น เพื่อความสะดวกของประชาชน เราอาจเลือก เหล่านี้สองชนิดของระบบ ( ) ' ใน ' ผสมและ ( ข ) ' ' ( อิมัลชันสองชั้น jourdain et al . , 2008a และ jourdain et al . , 2008b ) มองไปข้างหน้าเพื่ออนาคตมีศักยภาพที่ดีสำหรับการใช้เช่นชั้นผิวหน้าผสมอิมัลชันที่ประกอบด้วยไฮโดรคอลลอยด์ในการพัฒนายานพาหนะสำหรับการส่งมอบอาหาร และในการดูดซับโปรตีนและเอนไซม์ในการย่อยอาหารที่มีไขมันกับการสลาย