The aim of the study was to investi

The aim of the study was to investigate the effects of bamboo vinegar as an antibiotic alternative
in the diet of weaned piglets on their growth performance and fecal bacterial communities. The
compound composition of bamboo vinegar was analyzed by gas chromatography–mass spectrometry
(GC–MS). One hundred and twenty weaned piglets (Duroc×Landrace×Yorkshire),
with an average weight of 8.4 kg, were randomly assigned to five treatments, with three pens
per treatment. The diets included bamboo vinegar at levels of 0, 0.2, 0.4 or 0.8%, or antibiotics,
and designated as control, BV2, BV4, BV8 and antibiotic, respectively. Feed intake and weight
gain of pigs were recorded at the start and at the end of the feeding trial. At the end of the experiment,
fecal samples of four pigs from each treatment were taken to analyze the fecal bacterial
communities analyzed by using 16S rDNA-based techniques. Amplicons of the V6–V8 variable regions
of bacterial 16S rDNAwere analyzed by denaturing gradient gel electrophoresis. Thirty four
peaks (compounds)were identified or characterized in acetic ether extract frombamboo vinegar.
Themain group frombamboo vinegarwas phenolic compounds, ketone and furfural. Dailyweight
gain of the pigs in BV4 and antibiotic was significantly higher than pigs in the control group. No
significant difference was observed in daily weight gain among pigs fed diet containing bamboo
vinegar and antibiotics. There was no significant difference in feed intake and feed to gain ratio
among different treatment. The serum glutathione peroxidase activity of pigs in BV2 or BV4
was significantly higher than that of pigs in antibiotics treatment (Pb0.05). The pigs in BV2 had
significantly higher serum glutamic–oxaloacetic transaminase activity than those in control
(Pb0.05). No significant differences were found in serumsuperoxide dismutase, hydrogen peroxide,
hydrogen peroxidase, oxidation resistance, malondialdehyde and glutamicpyruvic transaminase
activitiesamong different treatments (P>0.05). The richness and Shannon index of diversity
were significantly lower for the pigs on the diet containing antibiotics than that of control or diets
containing 0.2 or 0.4% bamboo vinegar, and tended to decrease with the increase of bamboo vinegar
inclusion in the diets. The results demonstrate that bamboo vinegar in feed exerts an impact
on the fecal bacterial community of piglets. The reasonable inclusion of bamboo vinegar, like antibiotics
in piglet diet benefited for a better performance of piglets in this experiment. The result
suggested that bamboo vinegar could be used as a potential additive in animal production as antibiotic
alternative.

Results (Thai) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการ ศึกษาผลของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่เป็นทางเลือกด้วยยาปฏิชีวนะในอาหารของหย่าทรูดเจริญเติบโตและชุมชนอุจจาระแบคทีเรีย การ โดย spectrometry chromatography ก๊าซ – มวลสารองค์ประกอบของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่(GC – MS) หนึ่งร้อย และยี่สิบหย่าทรูด (Duroc ××พันธุ์พื้นเมือง Yorkshire),มีการเฉลี่ยน้ำหนัก 8.4 กก. สุ่มโดยมอบหมายให้ห้ารักษา พร้อมปากกาสามต่อการรักษา อาหารรวมน้ำส้มไม้ไผ่ที่ระดับ 0, 0.2, 0.4 0.8% หรือยา ปฏิชีวนะและกำหนดให้เป็นตัวควบคุม BV2, BV4, BV8 และยา ปฏิชีวนะ ตามลำดับ กินอาหารและน้ำหนักมีบันทึกกำไรจากสุกร ที่เริ่มต้น และ เวลาสิ้นสุดของการทดลองให้อาหาร เมื่อสิ้นสุดการทดลองตัวอย่างอุจจาระของสุกรที่สี่จากการรักษาแต่ละที่ถ่ายเพื่อวิเคราะห์แบคทีเรียในอุจจาระชุมชนวิเคราะห์ โดยใช้เทคนิค 16S rDNA คะแนน Amplicons ภูมิภาคแปร V6 – V8ของแบคทีเรีย 16S rDNAwere วิเคราะห์ โดย denaturing ไล่เจอิ สามสิบสี่ยอด (สาร) ได้ระบุ หรือลักษณะในน้ำส้มสายชู frombamboo สารสกัดอีเทอร์อะซิติกThemain กลุ่ม frombamboo vinegarwas ม่อฮ่อม คีโตนและ furfural Dailyweightกำไรของสุกรใน BV4 และยาปฏิชีวนะถูกสูงกว่าสุกรในกลุ่มควบคุม ไม่ใช่พบว่า ความแตกต่างในทุกวันน้ำหนักขึ้นในสุกรที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ประกอบด้วยไม้ไผ่น้ำส้มสายชูและยาปฏิชีวนะ ก็ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญในการกินและอาหารจะได้รับอัตราในการรักษาแตกต่างกัน กิจกรรมฮอสกลูตาไธโอนเซรั่มของสุกรใน BV2 หรือ BV4ได้สูงกว่าของสุกรในการรักษายาปฏิชีวนะ (Pb0.05) มีหมูใน BV2อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าซีรั่มกลูตา – oxaloacetic transaminase กิจกรรมมากกว่าผู้ควบคุม(Pb0.05) พบความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญใน serumsuperoxide dismutase ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์transaminase malondialdehyde และ glutamicpyruvic ต้านทาน ฮอสไฮโดรเจนactivitiesamong รักษาแตกต่างกัน (P > 0.05) ความเข้มข้นและแชนนอนดัชนีความหลากหลายของมีนัยสำคัญต่ำสำหรับสุกรในอาหารที่ประกอบด้วยยาปฏิชีวนะที่ควบคุมหรืออาหารประกอบด้วยน้ำส้มสายชูไผ่ 0.2 หรือ 0.4% และแนวโน้มที่จะ ลดลงตามการเพิ่มขึ้นของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่รวมในอาหาร ผลลัพธ์แสดงให้เห็นถึงว่า ไผ่น้ำส้มสายชูในฟีดออกแรงผลกระทบชุมชนแบคทีเรียอุจจาระของทรูด สมเหตุสมผลรวมของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ เช่นยาปฏิชีวนะในอาหารลูกสุกรที่ได้รับประโยชน์ประสิทธิภาพของทรูดในการทดลองนี้ ผลแนะนำว่า น้ำส้มไม้ไผ่สามารถนำมาใช้เป็นสารเติมแต่งในการผลิตสัตว์เป็นยาปฏิชีวนะศักยภาพทางเลือก

Results (Thai) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาคือการศึกษาผลกระทบของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่เป็นทางเลือกยาปฏิชีวนะ
ในอาหารของลูกสุกรหย่านมต่อการเจริญเติบโตของพวกเขาและชุมชนแบคทีเรียในอุจจาระ
องค์ประกอบสารประกอบของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ถูกวิเคราะห์โดย Gas Chromatography-มวลสาร
(GC-MS) หนึ่งร้อยยี่สิบลูกสุกรหย่านม (Duroc ××แลนด์เรซยอร์ค)
ที่มีน้ำหนักเฉลี่ย 8.4 กิโลกรัมถูกสุ่มให้รักษาห้าสามปากกา
ต่อการรักษา อาหารรวมน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ในระดับ 0, 0.2, 0.4 หรือ 0.8% หรือยาปฏิชีวนะ
และมอบหมายให้เป็นผู้ควบคุม BV2, BV4, BV8 และยาปฏิชีวนะตามลำดับ ปริมาณอาหารที่กินและน้ำหนัก
กำไรของสุกรที่ถูกบันทึกไว้ในช่วงเริ่มต้นและในตอนท้ายของการทดลองให้อาหาร ในตอนท้ายของการทดลอง
อุจจาระสี่สุกรจากการรักษาแต่ละครั้งถูกนำไปวิเคราะห์แบคทีเรียในอุจจาระ
ชุมชนการวิเคราะห์โดยใช้เทคนิค 16S rDNA ตาม Amplicons ของ V6-V8 ภูมิภาคตัวแปร
ของแบคทีเรีย 16S rDNAwere วิเคราะห์โดย denaturing ลาด gel electrophoresis สามสิบสี่
ยอด (สารประกอบ) มีการระบุหรือลักษณะในอะซิติกน้ำส้มสายชูอีเทอร์สารสกัด frombamboo.
กลุ่ม frombamboo themain vinegarwas สารประกอบฟีนอลคีโตนและเฟอร์ฟูรัล Dailyweight
กำไรของสุกรใน BV4 และยาปฏิชีวนะสูงกว่าสุกรในกลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ ไม่มี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบว่าในน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นทุกวันในหมู่สุกรได้รับอาหารที่มีไม้ไผ่
น้ำส้มสายชูและยาปฏิชีวนะ ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการกินอาหารและอาหารที่จะได้รับเท่ากับ
ท่ามกลางการรักษาที่แตกต่างกัน ซีรั่มกลูตาไธโอน peroxidase กิจกรรมของสุกรใน BV2 หรือ BV4
สูงกว่าของสุกรในการรักษายาปฏิชีวนะอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) สุกรใน BV2 มี
ซีรั่มกิจกรรมที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกลูตามิก-oxaloacetic transaminase กว่าผู้ที่อยู่ในการควบคุม
(Pb0.05) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบใน dismutase serumsuperoxide, ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์
ไฮโดรเจนเปอร์ออกซิเดต้านทานการเกิดออกซิเดชัน Malondialdehyde และ transaminase glutamicpyruvic
activitiesamong การรักษาที่แตกต่างกัน (p> 0.05) ดัชนีความร่ำรวยและความหลากหลายของแชนนอน
อย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าสำหรับสุกรในอาหารที่มียาปฏิชีวนะกว่าที่ของการควบคุมหรืออาหาร
ที่มีส่วนผสมของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ 0.2 หรือ 0.4% และมีแนวโน้มลดลงกับการเพิ่มขึ้นของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่
รวมอยู่ในอาหาร ผลการแสดงให้เห็นว่าน้ำส้มสายชูไม้ไผ่ในฟีดออกแรงผลกระทบ
ต่อชุมชนแบคทีเรียในอุจจาระของลูกสุกร รวมที่เหมาะสมของน้ำส้มสายชูไม้ไผ่เช่นยาปฏิชีวนะ
ในอาหารลูกสุกรได้รับประโยชน์สำหรับผลการดำเนินงานที่ดีขึ้นของลูกสุกรในการทดลองนี้ ผลที่ได้
ชี้ให้เห็นว่าน้ำส้มสายชูไม้ไผ่สามารถนำมาใช้เป็นสารเติมแต่งที่มีศักยภาพในการผลิตสัตว์ยาปฏิชีวนะ
ทางเลือก