I think it's just the opposite. Eng

I think it's just the opposite. English is very analytic and that makes it a nightmare with so many preposition, prepositional verbs and phrasal verbs. For example in English one verb can have thousands of different meanings depending on the preposition you add. It's really scary. For example I don't understand very well why in English they say "the house is burning down" and the difference with just "the house is burning" . English seems to rely heavily on prepositions to express many concepts instead of using verbs and nouns alone

Results (Thai) 1:

ผมคิดว่า มันเป็นเพียงตรงข้าม ภาษาอังกฤษเป็นคู่มาก และที่ทำให้ฝันร้ายกับวิเศษณ์ คำกริยา prepositional และ phrasal verbs มาก ตัวอย่าง ในภาษาอังกฤษคำหนึ่งได้พันความหมายแตกต่างกันขึ้นอยู่กับวิเศษณ์ที่คุณเพิ่ม ก็น่ากลัวจริง ๆ ตัวอย่าง ฉันไม่เข้าใจดีทำไมในภาษาอังกฤษ ว่า "บ้านคือเขียนลง" และความแตกต่างเพียงแค่ "บ้านจะเขียน" ภาษาอังกฤษน่าจะ ใช้บุรพบทแสดงแนวคิดมากแทนที่จะใช้คำกริยาและคำนามที่อยู่คนเดียวอย่างมาก

Results (Thai) 2:

ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงตรงข้าม ภาษาอังกฤษคือการวิเคราะห์มากและที่ทำให้มันเป็นฝันร้ายที่มีจำนวนมากดังนั้นคำบุพบทคำกริยาบุพบทและคำกริยาวลี ยกตัวอย่างเช่นในภาษาอังกฤษคำกริยาหนึ่งสามารถมีหลายพันของความหมายที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับคำบุพบทคุณเพิ่ม มันน่ากลัวจริงๆ ยกตัวอย่างเช่นผมไม่เข้าใจว่าทำไมเป็นอย่างดีในภาษาอังกฤษพวกเขากล่าวว่า "บ้านคือการเผาไหม้ลง" และความแตกต่างที่มีเพียงแค่ "บ้านคือการเผาไหม้" ภาษาอังกฤษน่าจะต้องพึ่งพาคำบุพบทในการแสดงแนวความคิดหลาย ๆ แทนการใช้คำกริยาและคำนามเพียงอย่างเดียว

Results (Thai) 3:

ฉันคิดว่ามันเป็นเพียงตรงข้าม ภาษาอังกฤษเป็นสิ่งที่ผิดและทำให้มันเป็นฝันร้ายมาก กริยาและบุพบทบุพบทวลีกริยาวลี ตัวอย่างเช่นในภาษาอังกฤษคำกริยาสามารถมีหลายความหมายแตกต่างกันขึ้นอยู่กับคำบุพบทที่คุณเพิ่ม มันน่ากลัวจริงๆตัวอย่างเช่นฉันไม่เข้าใจทำไมภาษาอังกฤษมันพูดว่า " บ้านถูกเผา " และความแตกต่างกับแค่ " บ้านไหม้ " ภาษาอังกฤษดูเหมือนจะอาศัยคำบุพบทแสดงหลายแนวคิดแทนที่จะใช้คำกริยาและคำนามอย่างเดียว