CHRISTINE LADD-FRANKLINBorn on Dece

CHRISTINE LADD-FRANKLIN
Born on December 1, Christine Ladd (1847–1930)
graduated from the then new Vassar College in
1869. She pursued her interest in mathematics at
the also new Johns Hopkins University and, although
she completed all the requirements for
a doctorate in 1882, the degree was not granted
because she was a woman. She was, however, given
an honorary degree by Vassar in 1887. When the
social climate became less discriminating against
women, she was granted her doctorate from Johns
Hopkins in 1926, 44 years after she had completed
her graduate work (she was nearly 80 years old at
the time).
In 1882 Vassar married Fabian Franklin, a
mathematics professor at Johns Hopkins. During
her husband’s sabbatical leave in Germany,
Christine Ladd-Franklin was able to pursue an
interest in psychology she had developed earlier
(she had published a paper on vision in 1887).
Although, at the time, women were generally excluded
from German universities, she managed to
be accepted for a year (1891–1892) in Georg E.
Müller’s laboratory at Göttingen, where Hering’s
theory of color vision was supported. After her
year under Müller’s influence, she studied with
Helmholtz at the University of Berlin, where she
learned about his trichromatic theory of color
vision.
Before leaving Europe, Ladd-Franklin was
ready to announce her own theory of color vision,
which she believed improved upon those of
Helmholtz and Hering. She presented her theory
at the International Congress of Experimental
Psychology in London in 1892. Upon returning
to the United States, Ladd-Franklin lectured on
logic and psychology at Johns Hopkins until she
and her husband moved to New York, where she
lectured and promoted her theory of color vision at
Columbia University from 1910 until her death in
1930.
Ladd-Franklin’s theory of color vision was
based on evolutionary theory. She noted that
some animals are color blind and assumed that achromatic
vision appeared first in evolution and color
vision came later. She assumed further that the human
eye carries vestiges of its earlier evolutionary
development. She observed that the most highly
evolved part of the eye is the fovea, where, at least
in daylight, visual acuity and color sensitivity are
greatest. Moving from the fovea to the periphery
of the retina, acuity is reduced and the ability to
distinguish colors is lost. However, in the periphery
Ewald Hering
Reprinted by permission of Open Court Publishing Company, a division of
Carcus Publishing Company, from Philosophical Portrait Series, © 1898 by
Open Court Publishing Company.
EARLY DEVELOPMENTS IN PHYSIOLOGY AND THE RISE OF EXPERIMENTAL PSYCHOLOGY 243
of the retina, night vision and movement perception
are better than in the fovea. Ladd-Franklin
assumed that peripheral vision (provided by the
rods of the retina) was more primitive than foveal
vision (provided by the cones of the retina) because
night vision and movement detection are crucial for
survival. But if color vision evolved later than achromatic
vision, was it not possible that color vision
itself evolved in progressive stages?
After carefully studying the established color
zones on the retina and the facts of color blindness,
Ladd-Franklin concluded that color vision evolved
in three stages. Achromatic vision came first, then
blue-yellow sensitivity, and finally red-green sensitivity.
The assumption that the last to evolve would
be the most fragile explains the prevalence of redgreen
color blindness. Blue-yellow color blindness
is less frequent because it evolved earlier and is less
likely to be defective. Achromatic vision is the oldest
and therefore the most difficult to disrupt.
Ladd-Franklin, of course, was aware of
Helmholtz’s and Hering’s theories, and, although
she preferred Hering’s theory, her theory was not
offered in opposition to either. Rather, she attempted
to explain in evolutionary terms the origins
of the anatomy of the eye and its visual
abilities.
After initial popularity, Ladd-Franklin’s theory
fell into neglect, perhaps because she did not have
adequate research facilities available to her. Some
believe, however, that her analysis of color vision
still has validity (see, for example, Hurvich, 1971).
For interesting biographical sketches of LaddFranklin,
see Furumoto (1992) and Scarborough
and Furumoto (1987).

Results (Thai) 2:

CHRISTINE LADD แฟรงคลิน
เกิดเมื่อวันที่ 1 ธันวาคมคริสตินแลดด์ (1847-1930)
จบการศึกษาจากวิทยาลัยวาสซาร์ใหม่แล้วใน
1869 เธอไล่ตามความสนใจของเธอในคณิตศาสตร์ที่
ยังใหม่ Johns Hopkins University และแม้ว่า
เธอเสร็จทุกความต้องการสำหรับ
ปริญญาเอกในปี ค.ศ. 1882 การศึกษาระดับปริญญาที่ไม่ได้รับ
เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เธอได้รับ แต่ได้รับ
ปริญญากิตติมศักดิ์จากวาสซาร์ในปี 1887 เมื่อ
สภาพภูมิอากาศทางสังคมกลายเป็นน้อยกีดกัน
ผู้หญิงเธอได้รับปริญญาเอกของเธอจากจอห์นส์
ฮอปกินส์ในปี 1926, 44 ปีหลังจากที่เธอเพิ่งเสร็จสิ้น
การศึกษาการทำงานของเธอ (เธอเป็นเวลาเกือบ 80 ปี เก่าที่
เวลานั้น).
ปี ค.ศ. 1882 วาสซาร์แต่งงานกับเคลแฟรงคลินเป็น
ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ที่ Johns Hopkins ในระหว่าง
การลาวันอาทิตย์ที่สามีของเธอในเยอรมนี,
คริสตินแลดด์แฟรงคลินก็สามารถที่จะไล่ตาม
ความสนใจในด้านจิตวิทยาที่เธอได้รับการพัฒนาก่อนหน้านี้
(เธอได้ตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับวิสัยทัศน์ในปี 1887 ก).
แม้ว่าในขณะที่ผู้หญิงได้รับการยกเว้นโดยทั่วไป
จากมหาวิทยาลัยเยอรมัน เธอจะ
ได้รับการยอมรับสำหรับปี (1891-1892) ในเฟรดอี
ห้องปฏิบัติการของMüllerที่Göttingenที่ Hering ของ
ทฤษฎีของการมองเห็นสีได้รับการสนับสนุน หลังจากที่เธอ
ปีภายใต้อิทธิพลของMüllerเธอเรียนกับ
Helmholtz ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลินซึ่งเธอ
ได้เรียนรู้เกี่ยวกับทฤษฎี Trichromatic ของเขาสี
วิสัยทัศน์.
ก่อนออกจากยุโรปแลดด์แฟรงคลินก็
พร้อมที่จะประกาศทฤษฎีของเธอเองในการมองเห็นสี
ที่เธอเชื่อว่าดีขึ้น เมื่อบรรดา
Helmholtz และ Hering เธอนำเสนอทฤษฎีของเธอ
ในระหว่างการประชุมของการทดลอง
ทางจิตวิทยาในลอนดอนในปี 1892 เมื่อกลับ
ไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาแลดด์แฟรงคลิน lectured ใน
ตรรกะและจิตวิทยาที่ Johns Hopkins จนกระทั่งเธอ
และสามีของเธอจะย้ายไปนิวยอร์กที่เธอ
สอนและการเลื่อนตำแหน่งของเธอ ทฤษฎีของการมองเห็นสีที่
มหาวิทยาลัยโคลัมเบียจาก 1910 จนกระทั่งเสียชีวิตใน
ปี 1930
ทฤษฎีแลดด์แฟรงคลินของการมองเห็นสีได้รับการ
บนพื้นฐานของทฤษฎีวิวัฒนาการ เธอสังเกตเห็นว่า
สัตว์บางชนิดมีสีตาบอดและสันนิษฐานว่าไม่มีสี
วิสัยทัศน์ปรากฏตัวครั้งแรกในการวิวัฒนาการและสี
วิสัยทัศน์มาทีหลัง เธอสันนิษฐานต่อไปว่ามนุษย์
ตาอุ้มร่องรอยของวิวัฒนาการของมันก่อนหน้านี้
การพัฒนา เธอสังเกตเห็นว่าสูงที่สุด
เป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาตาเป็น fovea ที่อย่างน้อย
ในตอนกลางวันสายตาและความไวสีที่
ยิ่งใหญ่ที่สุด ย้ายจาก fovea เพื่อขอบ
ของเรตินาความรุนแรงจะลดลงและความสามารถในการ
แยกแยะความแตกต่างสีจะหายไป อย่างไรก็ตามในรอบ
วาลด์ Hering
พิมพ์โดยได้รับอนุญาตจาก บริษัท สำนักพิมพ์ศาลเปิดส่วนหนึ่งของ
บริษัท สำนักพิมพ์ดําจากปรัชญาภาพซีรีส์© 1898 โดย
บริษัท สำนักพิมพ์เปิดศาล.
การพัฒนาในช่วงต้นและสรีรวิทยาการเพิ่มขึ้นของจิตวิทยาการทดลอง 243
ของจอประสาทตา คืนวิสัยทัศน์และการรับรู้การเคลื่อนไหว
ที่ดีกว่าใน fovea แลดด์แฟรงคลิน
สันนิษฐานว่าวิสัยทัศน์ต่อพ่วง (ให้บริการโดย
แท่งของเรตินา) เป็นดั้งเดิมมากกว่า foveal
วิสัยทัศน์ (โดยกรวยของจอประสาทตา) เพราะ
คืนวิสัยทัศน์และการตรวจสอบการเคลื่อนไหวมีความสำคัญสำหรับ
การอยู่รอด แต่ถ้ามองเห็นสีวิวัฒนาการช้ากว่า achromatic
วิสัยทัศน์ไม่ได้มันเป็นไปได้ว่าการมองเห็นสี
ของตัวเองการพัฒนาในขั้นตอนที่ก้าวหน้า?
หลังจากการศึกษาอย่างรอบคอบสีจัดตั้ง
โซนบนจอและข้อเท็จจริงของการตาบอดสี
แลดด์แฟรงคลินได้ข้อสรุปว่าการมองเห็นสีการพัฒนา
ในสาม ขั้นตอน วิสัยทัศน์ achromatic มาก่อนแล้ว
ไวสีฟ้าสีเหลืองและความไวในที่สุดสีแดงสีเขียว.
สมมติฐานที่สุดท้ายที่จะพัฒนาขึ้นจะ
เป็นคนที่เปราะบางที่สุดอธิบายความชุกของ redgreen
ตาบอดสี ตาบอดสีสีฟ้าสีเหลือง
เป็นบ่อยน้อยเพราะมันวิวัฒนาการมาก่อนหน้านี้และน้อย
มีแนวโน้มที่จะมีข้อบกพร่อง วิสัยทัศน์ achromatic ที่เก่าแก่ที่สุด
และดังนั้นจึงยากที่สุดที่จะทำลาย.
แลดด์แฟรงคลินของหลักสูตรได้ตระหนักถึง
Helmholtz และทฤษฎี Hering และแม้ว่า
เธอแนะนำทฤษฎี Hering ของทฤษฎีของเธอไม่ได้ถูก
นำเสนอในการต่อต้านการอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่เธอพยายาม
ที่จะอธิบายในแง่วิวัฒนาการต้นกำเนิด
ลักษณะทางกายวิภาคของตาและภาพของ
ความสามารถ.
หลังจากที่เริ่มต้นความนิยมทฤษฎีแลดด์-แฟรงคลิน
ก้มลงละเลยบางทีอาจเป็นเพราะเธอไม่ได้มี
สิ่งอำนวยความสะดวกการวิจัยอย่างเพียงพอกับเธอ บางคน
เชื่อว่า แต่ว่าการวิเคราะห์ของเธอในการมองเห็นสี
ยังคงมีความถูกต้อง (ดูตัวอย่างเช่น Hurvich, 1971).
สำหรับชีวประวัติที่น่าสนใจของ LaddFranklin,
ดู Furumoto (1992) และสการ์
และ Furumoto (1987)

Results (Thai) 3:

ladd-franklin คริสตินเกิดเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม คริสทีน แลดด์ ( 2390 – 1930 )จบการศึกษาจากวิทยาลัยวาสซาร์นั้นใหม่1869 . เธอไล่ตามความสนใจในคณิตศาสตร์ยังใหม่มหาวิทยาลัย Johns Hopkins และ ถึงแม้ว่านางสมบูรณ์ทุกความต้องการสำหรับปริญญาเอกใน 1882 , ระดับไม่อนุญาตเพราะหล่อนเป็นผู้หญิง เธอได้ แต่ ให้เป็นปริญญากิตติมศักดิ์โดยกวีใน 1887 . เมื่อบรรยากาศทางสังคมน้อยลงต่อต้านผู้หญิง , เธอได้รับปริญญาเอกของเธอจากแบบฮอปกินส์ใน 1926 44 ปี หลังจากเธอได้เสร็จสิ้นเธอเรียนจบทำงาน เธออายุเกือบ 80 ปี ณเวลา )ใน 1882 แวสเซอร์แต่งงาน ฟาเบียน แฟรงคลิน ,ศาสตราจารย์คณิตศาสตร์ที่จอห์นฮอบกินส์ ระหว่างสามีของเธอช่วงวันหยุดพักผ่อนในเยอรมนีคริสติน แลดแฟรงคลินสามารถติดตามความสนใจในด้านจิตวิทยา เธอได้พัฒนาก่อนหน้านี้( เธอมีเผยแพร่กระดาษในวิสัยทัศน์ในปี 1887 )แม้ว่าในเวลาที่ผู้หญิงมักแยกออกจากมหาวิทยาลัยเยอรมัน เธอจัดการได้รับการยอมรับสำหรับปี ( 1891 – 1892 ) จอร์จอี.M ü ller เป็นห้องปฏิบัติการใน G ö ttingen ที่เฮอริ่งคือทฤษฎีของการมองเห็นสีได้รับการสนับสนุน . หลังจากที่เธอปีภายใต้ M ü ller เป็นอิทธิพล เธอศึกษากับเฮล์มโฮลทซ์ที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน เธออยู่ไหนเรียนรู้เกี่ยวกับทฤษฎีสี trichromatic ของเขาวิสัยทัศน์ก่อนออกจากยุโรป แลด แฟรงคลิน คือประกาศ พร้อมทฤษฎีของตนเอง ภาพสีปรับปรุงเมื่อผู้ซึ่งเธอเชื่อว่าเฮล์มโฮลทซ์ และ เฮอริ่ง . เธอเสนอทฤษฎีของเธอที่รัฐสภาของนักเรียนนานาชาติจิตวิทยาในลอนดอนในปี 1892 . เมื่อกลับมาไปสหรัฐอเมริกา แลดติในแฟรงคลินตรรกะและจิตวิทยาที่ Johns Hopkins จนกว่าเธอและสามีของเธอย้ายไปอยู่นิวยอร์ก ที่เธอสอนและสนับสนุนทฤษฎีของการมองเห็นสี ที่เธอมหาวิทยาลัยโคลัมเบียจาก 1910 จนกระทั่งเธอเสียชีวิตใน1930 .เป็นทฤษฎีของการมองเห็นสีเป็นแลดแฟรงคลินตามทฤษฏีวิวัฒนาการ เธอระบุว่าสัตว์บางตัวมีคนตาบอดสีไม่มีสี และสันนิษฐานว่านิมิตปรากฏครั้งแรกในวิวัฒนาการ และสีวิสัยทัศน์ที่มาทีหลัง เธอสันนิษฐานต่อไปว่ามนุษย์ดวงตามีร่องรอยของวิวัฒนาการของก่อนหน้านี้การพัฒนา เธอสังเกตว่าสูงที่สุดพัฒนาส่วนของตา คือ เฉพาะ ที่ อย่างน้อยตอนกลางวันได้ ทิฐิและความไวสีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ย้ายจากเฉพาะในเขตปริมณฑลของเรตินา และความสามารถในการมองเห็นลดลงแยกแยะสีได้หมด อย่างไรก็ตาม ในเขตปริมณฑลยูเอิลด์เฮอริ่งพิมพ์โดยได้รับอนุญาตจากสำนักพิมพ์เปิดสนาม ส่วนของสำนักพิมพ์ carcus จากซีรี่ส์แนวปรัชญา , © 1898 โดยสำนักพิมพ์เปิดศาลก่อนการพัฒนาและสรีรวิทยาของจิตวิทยาการทดลอง 243ของเรตินา และการเคลื่อนไหว การรับรู้วิสัยทัศน์กลางคืนดีกว่าในเฉพาะ . แลด แฟรงคลินสันนิษฐานว่า วิสัยทัศน์ต่อพ่วง ( โดยแท่งของเรตินา ) คือแบบดั้งเดิมมากกว่า fovealวิสัยทัศน์ ( โดยกรวยของเรตินา ) เพราะคืนวิสัยทัศน์และการตรวจจับการเคลื่อนไหวเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการอยู่รอด แต่ถ้ามองเห็นสี มีวิวัฒนาการกว่าโครมาติกวิสัยทัศน์ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมองเห็นสีตัวเองพัฒนาในขั้นก้าวหน้าหลังจากระมัดระวังการศึกษาสร้างสีโซนบนจอตาและข้อเท็จจริงของการตาบอดสีสรุปได้ว่า วิสัยทัศน์การพัฒนาสีแลดแฟรงคลินใน 3 ขั้นตอน วิสัยทัศน์ที่ไม่มีสี มา ก่อน แล้วความไว เหลือง ฟ้า แดง เขียว และในที่สุดความไวสมมติว่าสุดท้ายจะคายเป็นส่วนที่บอบบางที่สุด อธิบายถึงความชุกของ RedGreenตาบอดสี ตาบอดสีน้ำเงินเหลืองเป็นบ่อยกว่า เพราะวิวัฒนาการมาก่อนหน้านี้ และน้อยน่าจะเสีย วิสัยทัศน์ที่ไม่มีสีคือเก่าแก่ที่สุดและดังนั้นจึงยากที่จะทำให้ยุ่งเหยิงแลด แฟรงคลิน ได้ตระหนักถึงเฮล์มโฮลทซ์และเฮอริ่งของทฤษฎี และถึงแม้ว่าเธอต้องการเฮอริ่งทฤษฎี ทฤษฎีของเธอไม่ได้เสนอในการต่อต้านเหมือนกัน แต่เธอพยายามอธิบายในแง่วิวัฒนาการกำเนิดในกายวิภาคศาสตร์ของตาและภาพความสามารถหลังจากความนิยมเริ่มต้นทฤษฎีของแลดแฟรงคลินก้มลงละเลย เพราะบางทีเธอไม่ได้มีเพียงพอ การวิจัยเครื่องใช้ได้กับเธอ บางเชื่อ อย่างไรก็ตาม เธอวิเคราะห์ภาพสียังคงมีความถูกต้อง ( เห็น ตัวอย่างเช่น hurvich 1971 )ที่น่าสนใจเกี่ยวกับชีวประวัติของ laddfranklin sketches ,ดู furumoto ( 1992 ) และสการ์และ furumoto ( 1987 )