The magnitude of these coefficients

The magnitude of these coefficients can be interpreted as indicating the relative importance of each training variable in discriminating between the levels of quality management. Although all nine skills-training variables are statistically significant (p < .001), training in quality awareness emerged as the best differentiator, followed in descending order by training in process analysis and simplification, selfmanagement, cross-training for multiple job skills and team-building skills.

Results (Thai) 1:

ขนาดของสัมประสิทธิ์เหล่านี้สามารถตีความเป็นการแสดงให้เห็นความสำคัญของแต่ละตัวแปรการฝึกอบรมในการเหยียดพวกผิวระหว่างระดับของการจัดการคุณภาพ แม้ว่าตัวแปรการฝึกทักษะทั้งหมดเก้ามีนัยสำคัญทางสถิติ (p < .001), การฝึกอบรมในการรับรู้คุณภาพกลายเป็นการฉายาสุด เรียงลำดับตามการฝึกอบรมในกระบวนการวิเคราะห์ และเข้าใจง่าย selfmanagement การฝึกอบรมข้ามทักษะงานและทักษะการสร้างทีม

Results (Thai) 2:

ขนาดของค่าสัมประสิทธิ์เหล่านี้สามารถถูกตีความว่าเป็นการแสดงให้เห็นความสำคัญของตัวแปรการฝึกอบรมในแต่ละแบ่งแยกระหว่างระดับของการจัดการคุณภาพ แม้ว่าทั้งเก้าตัวแปรทักษะการฝึกอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.001) การฝึกอบรมที่มีคุณภาพในการรับรู้กลายเป็นความแตกต่างที่ดีที่สุดตามมาในลำดับถัดลงโดยการฝึกอบรมในการวิเคราะห์กระบวนการและเข้าใจง่าย selfmanagement ข้ามการฝึกอบรมทักษะในการทำงานหลาย ๆ และทีมงาน ทักษะ -building

Results (Thai) 3:

ขนาดของสัมประสิทธิ์เหล่านี้สามารถถูกตีความว่าเป็นญาติระบุความสำคัญของแต่ละตัวแปรจำแนกระหว่างการฝึกอบรมในระดับของการจัดการคุณภาพ แม้ว่าทั้งหมดเก้าทักษะการฝึกอบรม ตัวแปรที่มีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < . 001 ) , การรับรู้คุณภาพกลายเป็นความต้องการที่ดีที่สุด ตามลดหลั่น โดยการฝึกอบรมในการวิเคราะห์กระบวนการและการ selfmanagement , ฝึกอบรมข้าม , ทักษะงานหลายและทักษะในการสร้างทีมงาน