Improvements in diabetes knowledge,

Improvements in diabetes knowledge, psychosocial functioning, and metabolic control were assessed following a six-week diabetes education program for older male patients (aged 65 to 82 years) and their spouses. Before and after the program, scored questionnaires were administered to patients and their wives regarding knowledge, quality of life, stress, family involvement in diabetes care, and patient involvement in social activities. The patients were again assessed six months later. Results were compared to those of younger adult male patients (aged 28 to 64 years). The older patients significantly increased their knowledge of diabetes (P less than .05), and to an extent equal to that of younger individuals. Reduction in stress correlated with their increase in knowledge (r = 0.9; P less than .05) and their improved diet-related quality of life (r = 0.7; P less than .02). A decrease in stress was still evident six months after the program P less than .01). Perceived quality of life for areas requiring greater life-style modification (diet and exercise) increased (P less than .01), and was maintained at six months. In contrast, younger patients reported decreases in perceived quality of life (P less than .05). Older patients with participating spouses, compared to those without, showed greater improvement in knowledge (P less than .02), increase in family involvement (P less than .05), less stress (P less than .02), and improvement in metabolic control of diabetes (P less than .001). The program increased spouses' knowledge and perceived involvement in the care of their diabetic partners (P less than .01). This study suggests that diabetes education is an effective intervention for elderly patients and their spouses.(ABSTRACT TRUNCATED AT 250 WORDS)

Results (Thai) 1:

การปรับปรุงในความรู้โรคเบาหวานการทำงานด้านจิตสังคมและการควบคุมการเผาผลาญอาหารมีการประเมินต่อไปนี้โปรแกรมการศึกษาโรคเบาหวานหกสัปดาห์สำหรับผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่าเพศชาย (อายุ 65-82 ปี) และคู่สมรสของพวกเขา ก่อนและหลังการใช้โปรแกรมแบบสอบถามคะแนนเป็นยาให้แก่ผู้ป่วยและภรรยาของเขาเกี่ยวกับความรู้ที่มีคุณภาพของชีวิตความเครียดมีส่วนร่วมของครอบครัวในการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานและการมีส่วนร่วมของผู้ป่วยในกิจกรรมทางสังคม ผู้ป่วยที่มีการประเมินอีกครั้งหกเดือนต่อมา ผลลัพธ์ที่ได้เมื่อเทียบกับผู้ป่วยเพศชายที่มีอายุน้อยกว่าผู้ใหญ่ (อายุ 28-64 ปี) ผู้ป่วยสูงอายุที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญความรู้เกี่ยวกับโรคเบาหวาน (P น้อยกว่า 0.05) ของพวกเขาและในระดับเท่ากับว่าบุคคลที่มีอายุน้อยกว่า การลดความเครียดมีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของพวกเขาในความรู้ (r = 09; พีน้อยกว่า 0.05) และคุณภาพอาหารที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงชีวิตของพวกเขา (r = 0.7, p น้อยกว่า 0.02) การลดลงของความเครียดก็ยังเห็นได้ชัดหกเดือนหลังจากที่พีโปรแกรมน้อยกว่า .01) การรับรู้คุณภาพชีวิตสำหรับพื้นที่ที่ต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตมากขึ้น (อาหารและการออกกำลังกาย) เพิ่มขึ้น (P น้อยกว่า 0.01) และได้รับการเก็บรักษาไว้ที่หกเดือน ในทางตรงกันข้ามผู้ป่วยที่มีอายุน้อยกว่ารายงานการลดลงของการรับรู้คุณภาพชีวิต (P น้อยกว่า 0.05) ผู้ป่วยสูงอายุที่มีคู่สมรสที่เข้าร่วมโครงการเมื่อเทียบกับคนที่ไม่แสดงให้เห็นการปรับปรุงมากขึ้นในความรู้ (P น้อยกว่า 0.02) การเพิ่มขึ้นในการมีส่วนร่วมของครอบครัว (P น้อยกว่า 0.05), ความเครียดน้อยลง (P น้อยกว่า 0.02) และการปรับปรุงในการเผาผลาญ การควบคุมโรคเบาหวาน (P น้อยกว่า 0.001)โปรแกรมที่เพิ่มขึ้นความรู้คู่สมรสและการรับรู้การมีส่วนร่วมในการดูแลของพันธมิตรของพวกเขาเป็นโรคเบาหวาน (p น้อยกว่า 0.01) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการศึกษาโรคเบาหวานคือการแทรกแซงที่มีประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยสูงอายุและคู่สมรสของพวกเขา. (นามธรรมตัดทอนคำที่ 250)

Results (Thai) 2:

ปรับปรุงความรู้โรคเบาหวาน ทำงาน psychosocial และเผาผลาญควบคุมถูกประเมินตามโปรแกรมการศึกษา 6 สัปดาห์โรคเบาหวานสำหรับผู้ป่วยชายสูงอายุ (อายุ 65-82 ปี) และคู่สมรส ก่อน และ หลังโปรแกรม แบบสอบถาม scored ได้ดูแลผู้ป่วยและภรรยาของพวกเขาเกี่ยวกับความรู้ คุณภาพชีวิต ความเครียด ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลโรคเบาหวาน และผู้ป่วยมีส่วนร่วมในกิจกรรมเพื่อสังคม ผู้ป่วยอีกถูกประเมินในภายหลัง 6 เดือน ผลลัพธ์ที่ได้เมื่อเทียบกับผู้ป่วยชายวัยผู้ใหญ่ (อายุ 28-64 ปี) ผู้ป่วยเก่าความรู้โรคเบาหวานที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P น้อยกว่า.05), และขนาดเท่ากับคนอายุน้อยกว่า ลดความเครียด correlated กับการเพิ่มความรู้ (r = 09 P น้อยกว่า.05) และการปรับปรุงที่เกี่ยวข้องกับอาหารคุณภาพชีวิต (r = 0.7 P น้อยกว่า.02). ความเครียดลดลงได้ 6 เดือนยังเห็นได้ชัดหลังจากโปรแกรม P น้อยกว่า.01). การรับรู้คุณภาพชีวิตสำหรับพื้นที่ที่ต้องการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตมากกว่า (อาหารและออกกำลังกาย) เพิ่มขึ้น (P น้อยกว่า.01), และถูกเก็บรักษาที่ 6 เดือนที่ ในทางตรงกันข้าม ผู้ป่วยอายุน้อยกว่ารายงานในการรับรู้คุณภาพชีวิตที่ลดลง (P น้อยกว่า.05). ผู้ป่วยเก่าที่ มีคู่สมรสเข้าร่วม เปรียบเทียบ โดย พบมากขึ้นพัฒนาความรู้เพิ่มขึ้น (P น้อยกว่า.02), ครอบครัวมีส่วนร่วม (P น้อยกว่า.05), น้อยเครียด (P น้อยกว่า.02), และปรับปรุงในการควบคุมการเผาผลาญของโรคเบาหวาน (P น้อยกว่า.001). โปรแกรมเพิ่มความรู้ของคู่สมรส และถือว่ามีส่วนร่วมในการดูแลของพันธมิตรที่เป็นโรคเบาหวาน (P น้อยกว่า.01). การศึกษานี้แนะนำว่า ศึกษาโรคเบาหวานแทรกแซงมีประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยสูงอายุและคู่สมรส(ตัดที่ 250 คำบทคัดย่อ)

Results (Thai) 3:

การปรับปรุงในความรู้โรคเบาหวานทำงาน psychosocial และการควบคุมอาการโรคทางเมตาบอลิซึมมีการประเมินผลต่อไปนี้โปรแกรมการศึกษาเป็นโรคเบาหวานหกสัปดาห์ที่สำหรับผู้ป่วยชายรุ่นเก่า(มีอายุ 65 ถึง 82 ปี)และคู่สมรสของตน. ก่อนและหลังโปรแกรมที่ทำประตูได้จากแบบสอบถามเพื่อผู้ป่วยและ ภรรยา ของเขาเกี่ยวกับความรู้ด้าน คุณภาพ ของชีวิตการมีส่วนร่วมของครอบครัวความตึงเครียดในการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานและการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมผู้ป่วย. ผู้ป่วยที่มีการประเมินผลอีกครั้งหกเดือนใน ภายหลัง ผลการศึกษานี้ได้เมื่อเทียบกับผู้ป่วยชายผู้ใหญ่อายุน้อย(อายุ 28 ถึง 64 ปี)ที่ ผู้ป่วยเก่าที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความรู้ในการเป็นโรคเบาหวาน( P น้อยกว่า. 05 )และในกรณีที่เท่ากับผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่อายุน้อย ในการลดความเครียดด้วยการเพิ่มความสัมพันธ์ของพวกเขาในความรู้( r = 09 P น้อยกว่า. 05 )และมี คุณภาพ อาหาร - ที่เกี่ยวข้องได้รับการปรับปรุงเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขา( r = 0.7 P น้อยกว่า. 02 ) ลดลงอยู่ในความตึงเครียดเห็นได้ชัดยังคงหกเดือนหลังจาก P โปรแกรมที่น้อยกว่า. 01 ) คุณภาพ การรับรู้ของชีวิตสำหรับพื้นที่ที่จำเป็นต้องแก้ไขสไตล์การใช้ชีวิตมากขึ้น(การรับประทานอาหารควบคุมและการออกกำลังกาย)เพิ่มมากขึ้น( P น้อยกว่า. 01 )และเป็นการดูแลรักษาเป็นอย่างดีที่หกเดือน ในความเปรียบต่างรายงานผู้ป่วยอายุน้อยจะลดลงใน คุณภาพ การรับรู้ของชีวิต( P น้อยกว่า. 05 ) ผู้ป่วยเก่าพร้อมด้วยคู่สมรสเข้าร่วมเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีให้เห็นมากขึ้นในการพัฒนาความรู้( P น้อยกว่า. 02 )เพิ่มขึ้นในครอบครัวการมีส่วนร่วม( P น้อยกว่า. 05 )กับความตึงเครียดที่น้อยลง( P น้อยกว่า. 02 )และการปรับปรุงในการควบคุมอาการโรคทางเมตาบอลิซึมของโรคเบาหวาน( P น้อยกว่า. 001 )โปรแกรมที่เพิ่มขึ้นความรู้ของคู่สมรสและการรับรู้การมีส่วนร่วมในการดูแลของคู่ค้าด้วยโรคเบาหวานของพวกเขา( P น้อยกว่า. 01 ) การศึกษาวิจัยนี้ชี้ให้เห็นว่าการศึกษาเป็นเบาหวานมีการแทรกแซงอย่างมี ประสิทธิภาพ สำหรับผู้ป่วยสูงอายุและคู่สมรส.(ถูกตัดให้สั้นลงเป็นนามธรรมที่ 250 คำ)