As mentioned in the introduction, a

As mentioned in the introduction, about 20% of the general population has poor sleep (i.e., insomnia symptoms at any given time) and about another 10% has chronic insomnia. Natural history studies have shown that chronic insomnia is a highly persistent condition, whereas the course of poor sleep is more variable and has a higher remission rate.17,19,20,84,85 This suggests that insomnia is a disorder while poor sleep is a symptom of underlying mental and physical health problems.19,20,85 Furthermore, objective short sleep duration has been shown to be a risk factor for poor sleep evolving into the more severe form of chronic insomnia20 as well as of chronic insomnia becoming persistent.85 These latter findings suggest that objective short sleep duration may be a biologic marker of genetic predisposition to chronic insomnia20 and of the severity and chronicity of the disorder

Results (Thai) 1:

ตามที่กล่าวในบทนำ ประมาณ 20% ของประชากรทั่วไปมีการนอนหลับไม่ดี (เช่น นอนไม่หลับอาการที่เวลาที่กำหนด) และเกี่ยวกับอีก 10% ได้นอนไม่หลับเรื้อรัง การศึกษาธรรมชาติวิทยาได้แสดงให้เห็นว่า นอนไม่หลับเรื้อรังเป็นเงื่อนไขแบบสูง ใน ขณะที่หลักสูตรของการนอนหลับไม่ดีเป็นตัวแปรเพิ่มเติมได้สูงปลด rate.17,19,20,84,85 นี้แนะนำว่า นอนไม่หลับเป็นโรคในขณะที่นอนหลับไม่ดีเป็นอาการของต้นจิต และสุขภาพกาย problems.19,20,85 Furthermore ได้รับการแสดงนอนวัตถุประสงค์ระยะสั้นระยะเวลาเป็น ปัจจัยเสี่ยงสำหรับนอนจนพัฒนาเป็นรูปแบบของ insomnia20 ที่เรื้อรังเช่น ณเรื้อรังรุนแรงมากขึ้น นอนไม่หลับกลายเป็น persistent.85 ที่ค้นพบเหล่านี้หลังแนะนำระยะเวลาที่นอนหลับโดยย่อวัตถุประสงค์อาจเป็นเครื่องหมายอุบัติ predisposition พันธุกรรมเพื่อ insomnia20 ที่เรื้อรัง และรุนแรงและ chronicity ของโรคที่

Results (Thai) 2:

ดังที่ได้กล่าวในเบื้องต้นประมาณ 20% ของประชากรทั่วไปมีการนอนหลับที่ไม่ดี (เช่นอาการนอนไม่หลับในเวลาใดก็ตาม) และประมาณอีก 10% มีอาการนอนไม่หลับเรื้อรัง การศึกษาประวัติศาสตร์ธรรมชาติแสดงให้เห็นว่าการนอนไม่หลับเรื้อรังเป็นภาวะถาวรสูงในขณะที่หลักสูตรของการนอนหลับยากจนเป็นตัวแปรมากขึ้นและมีการให้อภัยสูง rate.17,19,20,84,85 นี้แสดงให้เห็นว่าการนอนไม่หลับเป็นโรคในขณะที่การนอนหลับที่ไม่ดีคือ อาการของสุขภาพจิตและกายพื้นฐาน problems.19,20,85 นอกจากนี้ระยะเวลาการนอนหลับสั้นวัตถุประสงค์ได้รับการแสดงที่จะเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการนอนหลับยากจนการพัฒนาในรูปแบบที่รุนแรงมากขึ้นของ insomnia20 เรื้อรังเช่นเดียวกับการนอนไม่หลับเรื้อรังกลายเป็นถาวร การค้นพบเหล่านี้ 85 หลังแสดงให้เห็นว่าวัตถุประสงค์ระยะเวลาการนอนหลับสั้น ๆ อาจจะเป็นเครื่องหมายทางชีววิทยาของความบกพร่องทางพันธุกรรมที่จะ insomnia20 เรื้อรังและความรุนแรงและ chronicity ของโรค

Results (Thai) 3:

ดังกล่าวในเบื้องต้น ประมาณ 20% ของประชากรทั่วไปมีการนอนหลับที่ไม่ดี ( เช่น อาการนอนไม่หลับในเวลาใดก็ตาม ) และอีกประมาณ 10% มีการนอนไม่หลับเรื้อรัง การศึกษาประวัติศาสตร์ธรรมชาติได้แสดงให้เห็นว่านอนไม่หลับเรื้อรังเป็นภาวะสูงแบบถาวร ส่วนหลักสูตรของการนอนหลับที่ไม่ดีคือ ตัวแปร มากขึ้น และมีอัตราการปลด 17,19,20,84 ที่สูง ,นี่แสดงให้เห็นว่านอนไม่หลับคือโรคในขณะที่นอนไม่ดี เป็นอาการของปัญหาพื้นฐานสุขภาพจิตและทางกายภาพ 19,20,85 นอกจากนี้วัตถุประสงค์สั้นนอนระยะเวลาได้รับการแสดงที่จะเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับจนนอนพัฒนาเป็นรูปแบบรุนแรงมากขึ้นของ insomnia20 เรื้อรังตลอดจนนอนไม่หลับเรื้อรังเป็นแบบถาวร85 เหล่านี้หลังแสดงให้เห็นว่าเป้าหมายระยะเวลาสั้นนอนอาจเป็นเครื่องหมายทางชีวภาพของพันธุ predisposition insomnia20 เรื้อรังของความรุนแรงและความเรื้อรังของโรคของความผิดปกติ