20.4 Recent Developments and Open Challenges
In the previous sections we have covered the basics of trust modeling, trust metrics, and trust-enhanced recommender systems. In this section, we want to give the reader a foretaste of new directions in the research area of trust-based recommendation systems. This is certainly not meant to be a complete overview, but rather a selection of recent developments in the field. In particular, we will briefly discuss the following issues: alleviating the trust-based cold start problem, visualization of trust-enhanced recommender systems, theoretical foundations for trust-based research, and involving distrust in the recommendation process.
Massa and Avesani have shown that the user cold start problem in classical recommender systems can be alleviated by including a trust network among its users.
They demonstrated that, for new users, it is more beneficial to issue a few trust statements (compared to rating some items) in order to get good recommendations from the system [35]. However, Victor et al. have shown that cold start users in the classical sense (who rated only a few items) are very often cold start users in the trust sense as well [61]. Hence, new users must be encouraged to connect to other users to expand the trust network as soon as possible, but choosing whom to connect to is often a difficult task. Given the impact this choice has on the delivered recommendations, it is critical to guide newcomers through this early stage connection process. In [61] this problem is tackled by identifying three types of key figures in the recommender system’s network, viz. frequent raters, mavens and connectors.
The authors show that, for a cold start user, connecting to one of the identified key figures is much more advantageous than including a randomly chosen user, with respect to coverage as well as accuracy of the generated recommendations. Remark that these connection guidance issues link up with the broader problem of trust bootstrapping, i.e., the problem of how to establish initial trust relations in the network. O’Donovan, too, addresses this problem, but in a very different way: he introduces PeerChooser, a new procedure to visualize a trust-based collaborative filtering recommender system [45]. More specifically, PeerChooser visualizes both information coming from the traditional similarity measure PCC, and information coming from the underlying trust-space generated fom the rating data (remember O’Donovan’s profile- and item-level trust [46]). One of the main features of the system is its possiblity to extract trust information on the fly, directly from the user at recommendation time. This is done by moving specific icons (representing users in the system) on an interactive interface. In this way, the user can indicate his mood and preferences, thereby actively providing real-time trust information. There are also other ways to establish trust relations when the information is not explicitly given by the users. Several sources of social data can be consulted, such as online friend and business networks (think e.g. of Facebook or LinkedIn), e-mail communication, reputation systems, etc. In the recommender system literature, they are often lumped together and collectively referred to as trust, although they map onto different concepts: behavioral theory clearly draws a distinction between homophily or cognitive similarity (similarity between people/tastes/etc.), social capital (reputation, opinion leadership), tie strength (in terms of relationship duration and interaction frequency), and trust (see e.g. [40, 41]). Potentially all these social data sources could be incorporated into a (trust-enhanced) recommender system, but so far not much research has been conducted to find out which ones will be most useful [4], and whether these sources would provide similar results as the classical trust-based recommendation approaches discussed in this chapter. In [5], Arazy et al. embark upon this problem and argue that the design of social recommenders should be grounded in theory, rather than making ad hoc design choices as is often the case in current algorithms.
Another recent research direction of a completely different nature is the investigation of the potential of distrust in trust-based recommender systems. Whereas in the trust modeling domain only a few attempts have been made to incorporate distrust, in the recommender domain this is even less so. This is due to several reasons, the most important ones being that very few data sets containing distrust information are available, and that there is no general consensus yet about how to propagate it and to use it for recommendation purposes. A first experimental evaluation of the effects of involving distrust in the recommendation process is reported in [64]. In this paper, three distrust strategies are investigated, viz. distrust as an indicator to reverse deviations, distrust as a filter for neighbour selection, and distrust as a debugger of a web of trust. The first two strategies are based on the rationale that trust can be used to select similar users (neighbours) in collaborative filtering systems, while the latter strategy has been suggested by various researchers in the field, see e.g. [20, 68]. The results indicate that the first technique is not the line to take. Distrust as a filter and/or debugger looks more promising, but it is clear that much work remains to be done in this nascent research area before one can come to a more precise conclusion.
20.5 Conclusions
In this chapter we have given an introduction to the research area of trust modeling, and illustrated how trust networks can improve the performance of classical recommender systems. We discussed several state-of-the-art implementations of these socalled trust-enhanced recommender strategies, and provided an experimental evaluation of their performance on two data sets from Epinions.com. This comparison in terms of coverage and accuracy did not yield any clear winner, but did show that each of the algorithms has its own merits.
Recommender applications that maintain a social trust network among their users can benefit from trust propagation strategies that have proven to yield a surplus value, whereas in cases where it is not immediately possible to collect explicit trust statements, methods that are able to automatically compute trust values seem the most ideal solution. Of course, these strategies could not have been devised without the appropriate data sets and/or applications to experiment with.
In fact, one of the main difficulties in the trust-enhanced recommender research domain is the lack of publicly available and suitable test data. Hence, it is our hope that in the near future more such data and applications become within reach of every researcher in need of it, and we strongly believe that this will attract and inspire even more people, thereby stimulating the research in this thriving area of trust-based recommendation.
Results (
Thai) 1:
[Copy]Copied!
ยัง 20.4 พัฒนาล่าสุดและเปิดความท้าทายในส่วนก่อนหน้า เรามีครอบคลุมพื้นฐานของโมเดลความน่าเชื่อถือ การวัดความน่าเชื่อถือ และระบบเพิ่มความน่าเชื่อถือผู้แนะนำ ในส่วนนี้ เราต้องการให้อ่าน foretaste ทิศทางใหม่ในการวิจัยระบบความน่าเชื่อถือตามคำแนะนำ นี้แน่นอนไม่ใช่เป็น ภาพรวมที่สมบูรณ์ แต่แทนที่จะเลือกพัฒนาล่าสุดในฟิลด์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราจะหารือประเด็นต่อไปนี้สั้น ๆ: บรรเทาปัญหาเริ่มเย็นตามความน่าเชื่อถือ ภาพแสดงระบบผู้แนะนำเพิ่มความน่าเชื่อถือ รากฐานทฤษฎีสำหรับการวิจัยตามความน่าเชื่อถือ และระแวงในการแนะนำที่เกี่ยวข้องกับการมัสสาและ Avesani ได้แสดงให้เห็นว่า สามารถ alleviated ปัญหาเริ่มเย็นผู้ใช้ในระบบผู้แนะนำคลาสสิกโดยเครือข่ายความน่าเชื่อถือในหมู่ผู้ใช้พวกเขาแสดงว่า สำหรับผู้ใช้ใหม่ มันเป็นประโยชน์มากกว่าการออกคำสั่งแทนกี่ (เปรียบเทียบกับการจัดอันดับบางรายการ) เพื่อรับคำแนะนำที่ดีจากระบบ [35] อย่างไรก็ตาม วิคเตอร์ et al. ได้แสดงผู้ใช้ที่เริ่มเย็นในความคลาสสิกที่จัดเฉพาะบางรายการ) ใช้บ่อยผู้เริ่มเย็นแทนความรู้สึกเช่น [61] ดังนั้น ผู้ใช้ใหม่ต้องได้รับการสนับสนุนการเชื่อมต่อการขยายเครือข่ายความน่าเชื่อถือโดยเร็วที่สุด แต่มักเลือกที่จะเชื่อมต่อเป็นงานยาก ได้รับผลกระทบนี้มีคำแนะนำจัดส่ง เป็นสำคัญคู่มือ newcomers ผ่านกระบวนการเชื่อมต่อขั้นต้นนี้ [61] สำหรับปัญหานี้ ด้วยการระบุคีย์ตัวเลขของผู้แนะนำระบบเครือข่าย raters บ่อยได้แก่ mavens และเชื่อมต่อสามชนิดThe authors show that, for a cold start user, connecting to one of the identified key figures is much more advantageous than including a randomly chosen user, with respect to coverage as well as accuracy of the generated recommendations. Remark that these connection guidance issues link up with the broader problem of trust bootstrapping, i.e., the problem of how to establish initial trust relations in the network. O’Donovan, too, addresses this problem, but in a very different way: he introduces PeerChooser, a new procedure to visualize a trust-based collaborative filtering recommender system [45]. More specifically, PeerChooser visualizes both information coming from the traditional similarity measure PCC, and information coming from the underlying trust-space generated fom the rating data (remember O’Donovan’s profile- and item-level trust [46]). One of the main features of the system is its possiblity to extract trust information on the fly, directly from the user at recommendation time. This is done by moving specific icons (representing users in the system) on an interactive interface. In this way, the user can indicate his mood and preferences, thereby actively providing real-time trust information. There are also other ways to establish trust relations when the information is not explicitly given by the users. Several sources of social data can be consulted, such as online friend and business networks (think e.g. of Facebook or LinkedIn), e-mail communication, reputation systems, etc. In the recommender system literature, they are often lumped together and collectively referred to as trust, although they map onto different concepts: behavioral theory clearly draws a distinction between homophily or cognitive similarity (similarity between people/tastes/etc.), social capital (reputation, opinion leadership), tie strength (in terms of relationship duration and interaction frequency), and trust (see e.g. [40, 41]). Potentially all these social data sources could be incorporated into a (trust-enhanced) recommender system, but so far not much research has been conducted to find out which ones will be most useful [4], and whether these sources would provide similar results as the classical trust-based recommendation approaches discussed in this chapter. In [5], Arazy et al. embark upon this problem and argue that the design of social recommenders should be grounded in theory, rather than making ad hoc design choices as is often the case in current algorithms.อีกทิศทางงานวิจัยล่าสุดของธรรมชาติแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงคือ ตรวจสอบศักยภาพของระแวงในระบบผู้แนะนำตามความเชื่อถือ ในขณะที่ในความน่าเชื่อถือโดเมนแบบจำลอง เพียงไม่กี่ครั้งได้ทำการรวมระแวง ในโดเมนของผู้แนะนำ อยู่ดังนั้นแม้แต่น้อย นี่คือเนื่อง จากหลาย สาเหตุ สำคัญที่มีการชุดข้อมูลที่น้อยมากที่ประกอบด้วยข้อมูลระแวงมี และมีมติทั่วไปไม่ ได้ เกี่ยวกับการสืบพันธุ์มัน และใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการแนะนำ มีรายงานการประเมินการทดลองแรกของผลของการเกี่ยวข้องกับระแวงในการแนะนำใน [64] ในเอกสารนี้ ระแวงสามกลยุทธ์จะสอบสวน viz.ระแวงเป็นตัวบ่งชี้เพื่อกลับเบี่ยงเบน ระแวงเป็นตัวเลือก neighbour และระแวงเป็นเว็บตัวแทนของดีบักเกอร์ กลยุทธ์สองขึ้นอยู่กับเหตุผลที่เชื่อถือสามารถใช้ในการเลือกผู้ใช้ที่คล้ายกัน (เพื่อน) ในระบบกรองทำงานร่วมกัน ในขณะที่มีการแนะนำกลยุทธ์หลัง โดยนักวิจัยต่าง ๆ ในฟิลด์ ดูเช่น [20, 68] ผลลัพธ์บ่งชี้เทคนิคแรกคือ บรรทัดจะไม่ว่า ระแวงเป็นลักษณะการกรองหรือการดีบักเกอร์ที่สัญญาเพิ่มเติม แต่มันเป็นที่ชัดเจนว่า ยังคงทำงานมากจะทำในพื้นที่วิจัยก่อนี้ก่อนหนึ่งมาสรุปชัดเจนยิ่งขึ้น20.5 บทสรุปในบทนี้ เราได้แนะนำพื้นที่วิจัยความน่าเชื่อถือในการสร้างโมเดลที่กำหนด และแสดงเครือข่ายที่น่าเชื่อถือสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของระบบผู้แนะนำคลาสสิก เรากล่าวถึงปฏิบัติการต่าง ๆ ทันสมัยของกลยุทธ์เหล่านี้เพิ่มความน่าเชื่อถือผู้แนะนำ socalled และให้ประเมินการปฏิบัติการทดลองกับชุดข้อมูลสองชุด Epinions.com การเปรียบเทียบความครอบคลุมและความถูกต้องได้ผลตอบแทนใด ๆ ผู้ชนะชัดเจน แต่ไม่ได้แสดงว่า แต่ละอัลกอริทึมมีคุณธรรมของตัวเองโปรแกรมประยุกต์ผู้แนะนำที่รักษาความน่าเชื่อถือทางสังคมเครือข่ายระหว่างผู้ใช้ของพวกเขาสามารถได้รับประโยชน์จากกลยุทธ์การเผยแพร่ความน่าเชื่อถือที่พิสูจน์ว่าผลผลิตมูลค่าส่วนเกิน ในขณะที่ในกรณีที่เป็นทันทีเพื่อรวบรวมรายงานความน่าเชื่อถือชัดเจน วิธีที่ต้องคำนวณค่าความน่าเชื่อถือโดยอัตโนมัติดูเหมือน เหมาะที่สุด แน่นอน กลยุทธ์เหล่านี้อาจไม่ได้ถูกคิดค้น โดยไม่มีค่าที่เหมาะสมและ/หรือโปรแกรมทดลองใช้ในความเป็นจริง หนึ่งในปัญหาหลักในโดเมนการวิจัยปรับปรุงความน่าเชื่อถือผู้แนะนำคือการขาดข้อมูลการทดสอบทั่วไป และเหมาะสม ดังนั้น ก็เราหวังว่าในอนาคตอันใกล้เช่นข้อมูลและโปรแกรมประยุกต์เป็น within reach of นักวิจัยทุกความต้องการได้ และเราเชื่อมั่นอย่างนี้จะดึงดูด และสร้างแรงบันดาลใจคนยิ่ง จึงกระตุ้นการวิจัยในพื้นที่นี้เจริญรุ่งเรืองตามความน่าเชื่อถือแนะนำ
Being translated, please wait..