Fat Chair (1964-1985)Artwork descri

Fat Chair (1964-1985)
Artwork description & Analysis: Fat Chair exemplifies how Beuys could turn two common materials of everyday life - here the organic components of fat and wood - into a composite, open-ended metaphor for the human body, its impermanent condition, and the tendencies for social life to conform to constructed convention. Created in 1964 and encased in a glass, temperature-controlled museum display case, Fat Chair subsequently underwent a slow, natural process of decay until 1985, by which time the fat had almost entirely decomposed and virtually evaporated. Through these basic organic compounds, viewers may well have imagined themselves occupying this chair, thus endowing Fat Chair with the status of a "proxy" for self-reflection on the transience of human life and the need to consciously and expeditiously channel one's own organic and-alas-ephemeral energies.
Wood chair, animal fat - Estate of Joseph Beuys

Results (Thai) 2:

เก้าอี้ไขมัน (1964-1985)
คำอธิบายและการวิเคราะห์งานศิลปะ: เก้าอี้ไขมันเป็นตัวอย่างวิธี Beuys สามารถเปิดสองวัสดุที่พบบ่อยในชีวิตประจำวัน - ที่นี่องค์ประกอบอินทรีย์ของไขมันและไม้ - เป็นคอมโพสิตอุปมาปลายเปิดสำหรับร่างกายมนุษย์มันอนิจจัง สภาพและแนวโน้มสำหรับชีวิตทางสังคมเพื่อให้สอดคล้องกับการประชุมสร้าง สร้างขึ้นในปี 1964 และห่อหุ้มในแก้วพิพิธภัณฑ์ควบคุมอุณหภูมิกรณีแสดง, เก้าอี้ไขมันต่อมาเปลี่ยนช้ากระบวนการทางธรรมชาติของการสลายตัวจนกว่าจะถึงปี 1985 ตามเวลาที่ไขมันได้เกือบทั้งหมดและย่อยสลายระเหยจริง ผ่านสารอินทรีย์พื้นฐานเหล่านี้ผู้ชมอาจจะคิดว่าตัวเองครอบครองเก้าอี้นี้จึง endowing เก้าอี้ไขมันที่มีสถานะของ "พร็อกซี่" สำหรับการสะท้อนตัวเองที่ไม่ยั่งยืนของชีวิตมนุษย์และจำเป็นที่จะต้องรู้ตัวและรวดเร็วช่องทางหนึ่งของตัวเองอินทรีย์และ พลังงาน -alas-ชั่วคราว.
เก้าอี้ไม้ไขมันสัตว์ - สเตทของโจเซฟ Beuys

Results (Thai) 3:

เก้าอี้ไขมัน ( 1964-1985 )
&งานศิลปะอธิบายการวิเคราะห์ : เก้าอี้ไขมันเป็นตัวอย่างวิธีการบอยส์อาจเปิดสองวัสดุที่พบบ่อยในชีวิตประจําวัน - ที่นี่อินทรีย์องค์ประกอบของไขมันและไม้ - เป็นคอมโพสิต , การเปิดสำหรับร่างกายมนุษย์ สภาวะอนิจจังของมัน และแนวโน้มสำหรับชีวิตทางสังคมเพื่อให้สอดคล้องกับการสร้างการประชุม สร้างขึ้นในปี 1964 และถูกบรรจุอยู่ในแก้วควบคุมอุณหภูมิกรณีแสดงพิพิธภัณฑ์เก้าอี้ไขมันต่อมาได้รับช้า ธรรมชาติในกระบวนการของการสลายตัวจนถึงปี 1985 โดยเวลาที่ได้เกือบทั้งหมดและไขมันย่อยสลายแทบระเหย ผ่านพื้นฐานเหล่านี้ สารอินทรีย์ ผู้ชมอาจนึกเลยว่าตัวเองครอบครองนี้เก้าอี้บริจาคเก้าอี้ไขมันจึงมีฐานะเป็น " ตัวแทน " เพื่อสะท้อนตนเองบนสภาพชั่วคราวของชีวิต มนุษย์ และต้องมีสติ และฉับไว ช่องหนึ่งของอินทรีย์และอนิจจังไม่ยั่งยืนพลังงาน
เก้าอี้ไม้ , ที่ดินของโจเซฟสัตว์ไขมัน