Yun Che’s figure, as if turned into

Yun Che’s figure, as if turned into an arrow of flame, instantly dashed over an extremely long distance… Right after, his left arm reached out, and a flash of cyan light shot out like a shooting star.

“Profound Handle… Go!!”

This streak of Profound Handle was instilled with almost all of his conviction and hope. His gaze tightly fixated onto the Profound Handle’s trajectory that flew toward the falling Xiao Lingxi… At this moment, he already didn’t have the spare concentration to notice that his current Profound Handle color was actually cyan!

The Profound Handle was red colored when in a normal state, orange colored under the Evil Soul state, and yellow colored under the Burning Heart state. Following this, the Profound Handle ought to be green under Purgatory… Yet the Profound Handle Yun Che released at this moment, was shockingly cyan! The same cyan color as Yun Canghai!

The Profound Handle’s speed far surpassed Yun Che himself, and rocketed forward like a streaming light passing by in a flash… Yet in Yun Che’s eyes, the travel path was so terribly slow. The flow of time, had seemingly slowed down substantially in Yun Che’s eyes at this moment. With wide eyes, he watched Xiao Lingxi fall bit by bit, and watched the Profound Handle nearing little by little… At last, when there wasn’t even two feet between Xiao Lingxi and the ground, the Profound Handle that carried all of his hope also rushed below her at this moment.

Bang!!

The Profound Handle crashed onto the cliff side, and a wave of not too ferocious power instantly exploded. The storm it created shifted Xiao Lingxi’s falling trajectory, and flung her horizontally outwards like a falling leaf in the wind. And Yun Che also arrived in a swoop, his two arms tightly held onto Xiao Lingxi… At that instant, it was as if he had saved the entire world.

Bang!!

Another loud noise sounded as the head of Yun Che, who didn’t have time to stop violently, crashed onto the stone cliff, and he tumbled onto the ground while hugging Xiao Lingxi. In his embrace, Xiao Lingxi was tightly protected by his profound energy, and didn’t take any damage. He swiftly sat up, his arms holding Xiao Lingxi tight. In the next instant, his gaze directly met hers. The two froze at the same time, and the scene, seemed to have froze forever at that instant.

They grew up together, accompanied each other day and night, and had never separated for even a day… Yet that was three years ago. And the three years of separation, to them, was as long and unbearable as though three centuries.

Xiao Lingxi’s complexion was very pale, her breathing was also extremely weak. Even though her body didn’t fall to the ground, the impact from falling and the as gentle as possible impact from the Profound Handle’s energy, made the profound energy and aura in her body become chaotic, while also considerably injuring her innards. If not for the yearning to take a glance at Yun Che, she would’ve already fainted.

She stared at Yun Che blankly, her gaze clouded and misty as if she was in an illusory dream. Slowly, her eyes that had been previously filled with the will to die began to shine with more and more expressions… Joy, tenderness, moved, satisfaction, gratification… She felt herself being hugged tightly in his embrace. Back then, just how familiar and usual that was; but this time, was far too long ago from last time… Lying down in his arms quietly just like this, she stopped hearing all other sounds, stopped feel any pain and weakness on her body, and forgot all the danger she had just encountered… In her heart, only ease, warmth, and happiness that only he could give was left…

The corner of her lips curled up bit by bit, and her snow jadelike hand lifted little by little, gently covering Yun Che’s face. From within her lips, a voice like the gentle breeze flowed: “Little Che… You’ve finally… come back…”

This one light sentence of a few words, had actually made Yun Che distinctively feel a wave of care and longing as great as the ocean. At that instant, Yun Che almost erupted with tears on the spot. And Xiao Lingxi’s hand had also fallen at this moment, as her entire person completely went unconscious.

Three years without meeting, Xiao Lingxi had grown taller, yet her waist became even more slender and soft. Holding her in his arms, she felt as light as a bundle of silk, without any sense of weight… She had grown up, from a fifteen year old naive girl, to an eighteen year old graceful young woman. Yet, she had become so thin. In these three most valuable years of a person’s life, what she had endured was unbearable loneliness and miserableness, as well as longing and yearning that accompanied her throughout day and night.

Yun Che stood up, and silently raised his head. On the high up Mortal Parting Heavenly Pavilion, he saw two figures that were looking down from above… One, was Fen Juecheng, and the other, was Fen Juechen!

A surge of ferocious killing intent

Results (Thai) 1:

รูปยุน Che ว่ากลายเป็นลูกศรของเปลวไฟ ทันทีเส้นประเป็นระยะทางยาวมาก... หลังจาก เอื้อมแขนซ้ายของเขา และแฟลชแสงสีฟ้าภาพออกเช่นดาว"จับลึกซึ้ง ไป!!"อับนี้ลึกซึ้งจัดการแก้ไข instilled เกือบทั้งหมดของความเชื่อมั่นและความหวังของเขา สายตาของเขาแน่น fixated บนวิถีลึกซึ้งจับของที่บินไปต่อ Lingxi เสี่ยวล้ม... ขณะนี้ เขาแล้วไม่มีความเข้มข้นจะสังเกตเห็นว่า สีจับลึกซึ้งของเขาปัจจุบันเป็นจริงอะไหล่สีฟ้าจับลึกซึ้งได้เมื่ออยู่ในสถานะปกติสีแดง สีส้มสีภายใต้สถานะจิตวิญญาณชั่วร้าย และอยู่ภายใต้การเผาไหม้หัวใจสีเหลือง ต่อไปนี้ จับลึกซึ้งควรจะเป็นสีเขียวภายใต้นรก... แต่ลึกซึ้งจับ Yun Che เผยแพร่ขณะนี้ ถูกฟ้าน่างงงวย สีเดียวกับสีฟ้า Canghai ยุนความเร็วลึกซึ้งจับของไกลทะลุ Yun Che ตัวเอง และพุ่งไปข้างหน้าเช่นแสงทอดผ่านในแฟลช... แต่ ในดวงตายุน Che เส้นทางท่องเที่ยวเป็นจึงช้าชะมัด การไหลของเวลา ดูเหมือนลดลงมากในสายตาของยุน Che ขณะนี้ ตากว้าง เขาดูเซียว Lingxi ตกบิตโดยบิต และการจัดการอย่างลึกซึ้งใกล้ถึงค่อยดู... ในที่สุด เมื่อไม่แม้มีสองฟุตระหว่างเซียว Lingxi และพื้นดิน การจัดการอย่างลึกซึ้งซึ่งความหวังของเขาทั้งหมดยังวิ่งด้านล่างของเธอขณะนี้บาง!!จับลึกซึ้ง crashed ลงบนด้านหน้าผา และระเบิดคลื่นของพลังงานที่ไม่ดุร้ายเกินไปทันที พายุที่มันสร้างขึ้นเปลี่ยนวิถีล้มเซียว Lingxi และโยนเธอออกแนวออกข้างนอกเช่นใบไม้ตกลม และ Yun Che ยังมาถึงคราว สองแขนของเขาแน่นจับไว้เสี่ยว Lingxi ... ในทันทีที่ มันก็ว่า เขาบันทึกไว้ทั้งโลกบาง!!ไพเราะเสียงดังอีกเป็นหัวของ Yun Che ที่ไม่มีเวลาหยุดอย่างรุนแรง crashed ลงบนผาหิน และเขาร่วงลงสู่พื้นขณะกอดเซียว Lingxi ในอ้อมกอดของเขา เซียว Lingxi ได้รับการป้องกันอย่างแน่นหนา โดยพลังงานที่ลึกซึ้งของเขา และไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เขาอย่างรวดเร็วนั่ง แขนของเขาจับเซียว Lingxi แน่น ทันทีถัดไป สายตาของเขาโดยตรงได้พบกับเธอ แช่แข็งทั้งสองที่เหมือนกัน และเวลา ฉากที่ดูเหมือนจะ มีแช่แข็งตลอดเวลาทันทีที่พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน พร้อมกันทั้งกลางวันและกลางคืน และไม่มีการแยกออกสำหรับวัน... ได้ ว่าเป็นสามปีที่แล้ว และสามปีของการแยก พวกเขา ที่ยาวนาน และทนไม่ได้กะสามศตวรรษเสี่ยว Lingxi ผิวซีดมาก หายใจเธอก็อ่อนมาก แม้ว่าร่างกายของเธอไม่ได้ตกอยู่กับพื้นดิน ผลกระทบจากการล้มและเป็นอ่อนโยนที่สุดผลกระทบจากความลึกซึ้งจับของพลังงาน พลังงานที่ลึกซึ้งและออร่าในร่างกายของเธอกลายเป็นวุ่นวาย ในขณะที่ยังมากบาดเจ็บมิตรเครื่องในของเธอ ถ้า ไม่สำหรับโหยไปทันทีที่ Yun Che เธอจะได้แล้วยังเธอจ้องที่ Yun Che blankly เธอจ้องมองเมฆ และหมอกเป็นถ้าในฝันเป็นจริง ช้า ดวงตาของเธอที่ได้รับก่อนหน้านี้จะตาย เริ่มส่องกับนิพจน์มาก ขึ้น... ความสุข ความ อ่อนโยน ย้าย ความพึงพอใจ ความ... เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกทุกกอดแน่นในอ้อมกอดของเขา หลังจากนั้น เพียงวิธีที่คุ้นเคย และปกติที่ แต่เวลานี้ เกินนานมาจากครั้งสุดท้าย... นอนในอ้อมแขนของเขาอย่างเงียบ ๆ เพียงเช่นนี้ เธอหยุดได้ยินเสียงทั้งหมดอื่น ๆ หยุดรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ และจุดอ่อนบนร่างกายของเธอ และลืมอันตรายที่เธอได้พบ... ในหัวใจของเธอ เพียงง่าย ความอบอุ่น และความสุขที่เพียงเขาช่วยเหลือ...มุมของริมฝีปากของเธอโค้งขึ้นบิตโดยบิต และเธอหิมะ jadelike มือยกขึ้นทีละน้อย ค่อย ๆ ครอบคลุมใบหน้ายุน Che จากภายในปาก เสียงเหมือนลมไหล: "น้อย Che... คุณได้ในที่สุด...กลับมา... "ประโยคนี้แสงหนึ่งกี่คำ มีจริง Che ยุนอย่างชัดเจนรู้สึกคลื่นของการดูแลและความปรารถนาเป็นใหญ่เป็นมหาสมุทร ในทันทีที่ Yun Che เกือบระเบิด ด้วยน้ำตาได้ทันที และเซียว Lingxi มือได้ยังลดลงในขณะนี้ เป็นคนของเธอทั้งหมดไปหมดสติไม่ประชุม เซียว Lingxi เติบโตสูง แต่เอวของเธอกลายเป็นนุ่ม และเรียวมากยิ่งขึ้น เธอจับเธอในอ้อมแขนของเขา รู้สึกเบาเป็นมัดไหม โดยไม่รู้สึกใด ๆ ของน้ำหนัก... เธอเติบโตขึ้น จากผู้หญิงไร้เดียงสาอายุสิบห้าปี จะมีหญิงสาวสง่างามอายุสิบแปดปี ยัง เธอได้เป็นดังนั้นบาง ในปีคุณค่าเหล่านี้สามของชีวิตของบุคคล สิ่งที่เธอทนเป็นเหลือทนความเหงา และ miserableness เป็นความปรารถนา และโหยหาซึ่งมาพร้อมกับเธอตลอดทั้งวันและกลางคืนChe ยุยืนขึ้น และอย่ายกหัวของเขา บนสูงขึ้นมนุษย์แยกศาลาสวรรค์ เขาเห็นตัวเลขสองตัวที่กำลังลงจากด้านบน... หนึ่ง Juecheng วเฟิ่น และอื่น ๆ รับวเฟิ่น Juechenการหลั่งไหลของเจตนาฆ่าดุร้าย

Results (Thai) 2:

รูปที่ยุนเจ๊เช่นถ้ากลายเป็นลูกศรของเปลวไฟที่ประทันทีกว่าระยะทางยาวมาก ... หลังจากที่แขนซ้ายของเขาเอื้อมมือออกและแฟลชของแสงสีฟ้ายิงออกมาเหมือนดาวยิง.

"จับลึกซึ้ง ... ไป !! "

แนวของมือจับที่ลึกซึ้งนี้ได้รับการปลูกฝังให้กับเกือบทุกความเชื่อมั่นและความหวังของเขา สายตาของเขาจับจ้องแน่นบนวิถีจับลึกซึ้งของที่บินไปยังล้มเสี่ยว Lingxi ... ตอนนี้เขาอยู่แล้วไม่ได้มีความเข้มข้นของว่างให้ทราบว่าสีที่ลึกซึ้งจับเขาในปัจจุบันเป็นจริงฟ้า!

จับลึกซึ้งเป็นสีแดงเมื่ออยู่ใน สภาวะปกติ, สีส้มสีภายใต้รัฐชั่วร้ายวิญญาณและสีเหลืองสีภายใต้รัฐหัวใจไหม้ ต่อไปนี้การจับ Profound ควรจะเป็นสีเขียวภายใต้นรก ... ยังจับ Profound Yun เจ๊ปล่อยออกมาในขณะนี้เป็นสีฟ้าน่าตกใจ! สีฟ้าเช่นเดียวกับยุน Canghai!

ความเร็วลึกซึ้งจับของไกลเกินกว่า Yun เจ๊ตัวเองและพุ่งไปข้างหน้าเหมือนแสงสตรีมมิ่งผ่านในแฟลช ... แต่ในสายตาของยุนเจ๊เส้นทางการเดินทางก็ช้าชะมัด การไหลของเวลาที่มีการชะลอตัวลงอย่างมีนัยสำคัญดูเหมือนในสายตาของยุนเจ๊ในขณะนี้ ด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเขาดูเสี่ยว Lingxi ตกทีละนิดและเฝ้าจับ Profound ใกล้ทีละนิด ... ที่ผ่านมาเมื่อมีก็ไม่ได้สองเท้าระหว่างเสี่ยว Lingxi และพื้นดินที่จับลึกซึ้งที่ดำเนินการทั้งหมดตามที่เขาหวัง ก็รีบไปด้านล่างของเธอในขณะนี้.

บาง !!

จับ Profound ทับลงไปบนด้านหน้าผาและคลื่นของการใช้พลังงานไม่รุนแรงเกินไประเบิดทันที พายุมันสร้างเปลี่ยนวิถีล้มเสี่ยว Lingxi และโยนเธอออกแนวนอนเช่นใบตกอยู่ในสายลม และยุนเจ๊ยังถลาเข้ามาในสองแขนของเขายึดไว้แน่นบนเสี่ยว Lingxi ... ในทันทีว่ามันก็เหมือนกับว่าเขาได้บันทึกไว้ทั้งโลก.

บาง !!

อีกเสียงดังฟังเป็นหัวหน้าของหยุน Che ที่ didn ' t มีเวลาที่จะหยุดรุนแรงทับลงไปบนหน้าผาหินและเขาร่วงลงบนพื้นในขณะที่กอดเสี่ยว Lingxi ในอ้อมกอดของเขาเสี่ยว Lingxi ได้รับการคุ้มครองอย่างแน่นหนาด้วยพลังงานที่ลึกซึ้งของเขาและไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เขาลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว, อ้อมแขนของเขาถือเสี่ยว Lingxi แน่น ในทันทีต่อไปจ้องมองเขาได้พบกับเธอโดยตรง ทั้งสองแช่แข็งในเวลาเดียวกันและฉากที่ดูเหมือนจะมีตลอดไปแช่แข็งในทันทีว่า.

พวกเขาเติบโตขึ้นมาด้วยกันพร้อมในแต่ละวันอื่น ๆ และกลางคืนและไม่เคยแยกจากกันแม้แต่วัน ... แต่นั่นเป็นสามปีที่ผ่านมา และสามปีของการแยกกับพวกเขาเป็นเวลานานและทนไม่ได้กับว่าสามศตวรรษ.

ผิวเสี่ยว Lingxi เป็นซีดมากหายใจของเธอก็ยังอ่อนแอมาก ถึงแม้ว่าร่างกายของเธอไม่ได้ตกอยู่กับพื้นดินที่ผลกระทบจากการล้มและอ่อนโยนเป็นผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากพลังงานจับลึกซึ้งที่ทำให้พลังงานที่ลึกซึ้งและกลิ่นอายในร่างกายของเธอกลายเป็นที่วุ่นวายในขณะที่ยังมากได้รับบาดเจ็บที่อวัยวะภายในของเธอ หากไม่ได้สำหรับความปรารถนาที่จะมีเหลือบ Yun เจ๊เธอจะได้เป็นลมอยู่แล้ว.

เธอจ้องที่หยุนเจ๊ blankly, จ้องมองเธอเมฆและหมอกราวกับว่าเธออยู่ในความฝันที่เหลวไหล ช้าดวงตาของเธอที่ได้รับการเติมเต็มก่อนหน้านี้ด้วยความตั้งใจที่จะตายก็เริ่มที่จะส่องแสงที่มีการแสดงออกมากขึ้นและมากขึ้น ... จอยอ่อนโยนย้ายความพึงพอใจความพึงพอใจ ... เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกกอดแน่นในอ้อมกอดของเขา กลับมาแล้วเพียงวิธีที่คุ้นเคยและปกตินั่นคือ; แต่เวลานี้ก็ยังห่างไกลยาวเกินไปแล้วจากครั้งสุดท้าย ... นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างเงียบ ๆ เช่นเพียงแค่นี้เธอหยุดได้ยินเสียงอื่น ๆ ทั้งหมดหยุดรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ และความอ่อนแอในร่างกายของเธอและลืมอันตรายที่เธอได้พบเพียงแค่ ... ในหัวใจของเธอเพียงอย่างง่ายดายความอบอุ่นและความสุขที่เดียวที่เขาจะให้ถูกทิ้ง ...

มุมของริมฝีปากของเธอขดละนิดและมือหิมะ jadelike เธอยกนิด ๆ เบา ๆ ครอบคลุมใบหน้า Yun เจ๊ จากภายในริมฝีปากของเธอเสียงเหมือนสายลมอ่อนโยนไหล: "ลิตเติ้ลเจ๊ ... คุณได้ในที่สุด ... กลับมา ... "

ประโยคหนึ่งแสงคำไม่กี่คำก็ทำจริง Yun Che ชัดเจนรู้สึกคลื่นของการดูแลและความปรารถนาเป็นอย่างยิ่ง เป็นมหาสมุทร ในทันทีที่เจ๊ยุนเกือบจะปะทุขึ้นด้วยน้ำตาในจุดที่ และมือเสี่ยว Lingxi ยังได้ลดลงในขณะนี้เป็นคนของเธอสมบูรณ์ไปหมดสติ.

สามปีโดยไม่ต้องประชุมเสี่ยว Lingxi เติบโตสูงเลยเอวของเธอยิ่งเรียวและอ่อนนุ่ม โฮลดิ้งของเธอในอ้อมแขนของเขาที่เธอรู้สึกเป็นแสงเป็นมัดของผ้าไหมโดยไม่มีความรู้สึกของน้ำหนักใด ๆ ... เธอเติบโตขึ้นมาจากหญิงสาวไร้เดียงสาสิบห้าปีไปยังหญิงสาวสิบแปดปีเก่าที่สง่างาม แต่เธอได้กลายเป็นบางดังนั้น ในทั้งสามปีที่มีค่าที่สุดของชีวิตของคนสิ่งที่เธอต้องทนเหงาก็ทนไม่ได้และ miserableness เช่นเดียวกับความปรารถนาและโหยหาที่มาพร้อมกับเธอตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน.

Yun Che ลุกขึ้นยืนและเงียบยกศีรษะของเขา บนสูงขึ้น Mortal พรากจากกันบนสวรรค์พาวิลเลี่ยนเขาเห็นร่างสองร่างที่กำลังมองลงมาจากเบื้องบน ... หนึ่งเป็นที่ลุ่ม Juecheng และอื่น ๆ ที่เป็นที่ลุ่ม Juechen!

กระชากของเจตนาฆ่าดุร้าย

Results (Thai) 3:

รูปของยุนเช ถ้าเปลี่ยนเป็นลูกศรแห่งเปลวเพลิงทันทีก็ตกว่าระยะทาง . . . . . . . แสนนาน หลังจากที่ แขนซ้ายของเขาถึงออก และแฟลชของสีฟ้าอ่อนที่ยิงออกไปเหมือนดาวตก" จัดการ . . . . . . . ลึกซึ้งไป ! ! "นี้นะจัดการลึกซึ้งถูกปลูกฝังกับเกือบทั้งหมดของความเชื่อมั่นและความหวัง สายตาของเขาจับจ้องไปยังแน่นลึกซึ้งจัดการวิถีที่ปลิวไปตก lingxi เสี่ยว . . . . . . . ตอนนี้เขาก็ไม่มีสมาธิ อะไหล่ที่จะสังเกตเห็นว่าปัจจุบันของเขาลึกซึ้งจับสี คือสีฟ้า !มือจับที่ลึกซึ้งเป็นสีแดงเมื่ออยู่ในสถานะปกติ สีส้ม ภายใต้สภาพวิญญาณชั่วร้ายและสีเหลืองภายใต้หัวใจสำคัญของรัฐ ต่อไปนี้ , จัดการลึกซึ้งควรจะเป็นสีเขียวใต้นรก . . . . . . . แต่ลึกซึ้งจับยุนเช ออกตอนนี้ ก็เจอสีฟ้า ! สีฟ้าสีเดียวกันเป็นยุน canghai !ความเร็วที่ลึกซึ้งจัดการไกลเกินยุนเช ตัวเขาและผู้โดยสารไปข้างหน้าเช่นเดียวกับสตรีมมิ่งแสงผ่านในแฟลช . . . . . . . แต่ในสายตาของยุนเช การเดินทาง เส้นทางก็โคตรช้า การไหลของเวลาได้ดูเหมือนจะชะลอตัวลงอย่างมากในสายตาของยุนเช ในช่วงเวลานี้ ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง เขามองดูเสี่ยว lingxi ลงทีละน้อย และดูจัดการลึกซึ้งใกล้ๆ . . . . . . . สุดท้าย เมื่อไม่มีสองฟุตระหว่างเสี่ยว lingxi และดิน ลึกซึ้งจัดการที่ดำเนินการทั้งหมดของความหวังของเขายังวิ่งด้านล่างของเธอในขณะนี้ปัง ! !จับลึกซึ้งชนบนหน้าผาฝั่ง และคลื่นพลังทันที ไม่ดุร้าย มันระเบิด พายุมันสร้างขยับเสี่ยว lingxi กำลังโคจร และเหวี่ยงร่างของเธอในแนวนอนเหมือนใบร่วงในลม และยุนเชก็มาถึง ในถลาลง แขนทั้งสองของเขาไว้แน่นกอดเสี่ยว lingxi . . . ตอนนั้น มันเหมือนกับว่าเขาได้ช่วยโลกไว้ได้ทั้งหมดปัง ! !อีกเสียงดังเป็นเสียงหัวของยุนเช ที่ไม่ได้มีเวลาที่จะหยุดแรงชน บนหน้าผาหิน เขาล้มลงบนพื้นในขณะที่กอดเสี่ยว lingxi . ในอ้อมกอดของเขา เสี่ยว lingxi ถูกแน่นป้องกันโดยพลังงานที่ลึกซึ้งของเขา และไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เขารีบลุกขึ้นนั่ง แขนจับเสี่ยว lingxi คับ ในสายตาของเค้าโดยตรงได้ทันที หน้าของเธอ สองแข็งในเวลาเดียวกัน และฉากที่ดูเหมือนจะชะงักไปในทันทีเขาโตมาด้วยกัน เป็นเพื่อนกัน ทั้งวัน ทั้งคืน และไม่เคยแยกจากกันแม้แต่วันเดียว . . . . . . . แต่เมื่อสามปีที่แล้ว และสามปีของการแยกพวกเขาเป็นนานและทนเหมือนสามศตวรรษเสี่ยว lingxi ของผิวก็ซีดมาก ลมหายใจของเธอก็ยิ่งอ่อนแอ แม้ว่าร่างกายของเธอยังไม่ตกพื้น กระแทกจากการล้ม และอ่อนโยนที่สุด ผลกระทบจากที่ลึกซึ้ง จัดการพลังงาน ทำให้พลังงานที่ลึกซึ้งและออร่าในร่างกายของเธอกลายเป็นวุ่นวาย ในขณะที่ยัง มากได้รับบาดเจ็บอวัยวะภายในของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะความปรารถนาที่จะใช้เวลาอย่างรวดเร็วที่ยุนเช เธอคงได้เป็นลมเธอจ้องยุนเช อย่างไร้จุดหมาย เธอจ้องมองเมฆหมอก และราวกับว่าเธออยู่ในความฝันที่ลวงตา อย่างช้าๆ ดวงตาของเธอที่ได้รับก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยจะตายก็เริ่มส่องแสงมากขึ้น การแสดงออก . . . . . . . ความสุข , อ่อนโยน , ย้าย , ความพึงพอใจ , ความพึงพอใจ . . . . . . . เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกกอดแน่นอยู่ในอ้อมกอดของเขา หลังจากนั้น เพียงวิธีการที่คุ้นเคย และปกติ แต่คราวนี้มันนมนานมาแล้ว จากคราวที่แล้ว . . . . . . . นอนในอ้อมแขนเงียบๆ แบบนี้ เธอหยุดฟังเสียงอื่น ๆทั้งหมด , หยุดรู้สึกเจ็บปวดและจุดอ่อนในร่างกายของเธอ และลืมทุกอันตราย เธอเพิ่งเจอ . . . . . . . ในหัวใจ เธอสบายใจ มีแต่ความอบอุ่น และความสุขที่เขาจะให้ทิ้ง . . . . . . .มุมของริมฝีปากโค้งขึ้นทีละนิด และนางหิมะ jadelike มือยกนิด ๆค่อย ๆครอบคลุมใบหน้าของยุนเช จากภายในปากของเธอ เสียงเหมือนสายลมอ่อนโยนไหล : น้อย " เจ๊ . . . . . . . ในที่สุดนายก็ . . . . . . . กลับมา . . . . . . . "อันนี้แสงประโยคไม่กี่คำ ก็ทำให้ยุนเช ความรู้สึกคลื่นของการดูแลและความปรารถนายิ่งใหญ่เหมือนมหาสมุทร ตอนนั้น ยุนเช เกือบจะปะทุขึ้นพร้อมกับน้ำตาบนจุด และมือเสี่ยว lingxi ก็ยังลดลงในช่วงเวลานี้ คนทั้งหมดเลยก็ไม่ได้สติสามปีโดยไม่พบเสี่ยว lingxi ได้สูงขึ้น แต่เอวของเธอกลายเป็นมากขึ้นเรียวและนุ่ม กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เธอรู้สึกว่าแสงเป็นมัดไหม ไม่มีความรู้สึกใด ๆของน้ำหนัก . . . . . . . เธอจะเติบโตขึ้น จากเด็กสาวไร้เดียงสา อายุ 15 ปี , 18 ปี สง่างาม สาวน้อย แต่เธอได้กลายเป็นบางมาก ในปีนี้ที่มีคุณค่ามากที่สุดในชีวิตของบุคคล สิ่งที่เธอต้องอดทนถูกความเหงาเหลือทนและทุกข์ยาก รวมทั้งความคิดถึงและโหยหาที่มาพร้อมกับเธอตลอดทั้งวันและคืนยุนเชก็ลุกขึ้นยืน และหัวของเขาขึ้นมาอย่างเงียบๆ บนที่สูงขึ้นมนุษย์แยกศาลาทิพย์ เขาเห็นร่างสองร่างที่กำลังลงจากข้างบน . . . . . . . หนึ่ง คือเฟิน juecheng และอื่น ๆ ที่เป็นเหล็ก