ABSTRACT: Economic damage from natu

ABSTRACT: Economic damage from natural hazards can sometimes be prevented and always mitigated. However, private individuals tend to underinvest in such measures due to problems of collective action, information asymmetry and myopic behavior. Governments, which can in principle correct these market failures, themselves face incentives to un-derinvest in costly disaster prevention policies and damage mitigation regulations. Yet, disaster damage varies greatly across countries. We argue that rational actors will invest more in trying to prevent and mitigate damage the larger a country’s propensity to experience frequent and strong natural hazards. Accordingly, economic loss from an actually occurring disaster will be smaller the larger a country’s disaster propensity – holding everything else equal, such as hazard magnitude, the country’s total wealth and per capita income. At the same time, damage is not entirely preventable and smaller losses tend to be random. Disaster propensity will therefore have a larger marginal effect on larger predicted damages than on smaller ones. We employ quan-tile regression analysis in a global sample to test these predictions, focusing on the three disaster types causing the vast majority of damage worldwide: earthquakes, floods and tropical cyclones.

Results (Thai) 1:

บทคัดย่อ: ความเสียหายทางเศรษฐกิจจากภัยธรรมชาติบางครั้งสามารถป้องกัน และบรรเทาเสมอ อย่างไรก็ตาม ส่วนบุคคลมักจะ underinvest ในมาตรการดังกล่าวเนื่องจากปัญหาของการดำเนินการรวม ข้อมูล asymmetry และพฤติกรรม myopic รัฐบาล ซึ่งสามารถในหลักแก้ไขเหล่านี้ล้มเหลว ตลาด ตัวเองหน้าสหประชาชาติ-derinvest ในนโยบายป้องกันความเสียหายเสียค่าใช้จ่ายและความเสียหายลดระเบียบแรงจูงใจ ยัง ภัยพิบัติความเสียหายอย่างมากในประเทศแตกต่างกันไป เราโต้แย้งว่า นักแสดงเชือดจะลงทุนมากในการป้องกัน และบรรเทาความเสียหายใหญ่กว่าสิ่งประเทศต้องประสบภัยธรรมชาติบ่อยครั้ง และแข็งแรง ดังนั้น สูญเสียทางเศรษฐกิจจากภัยพิบัติเกิดขึ้นจริงจะมีขนาดเล็กใหญ่มากสิ่งภัยพิบัติประเทศ – เก็บทุกอย่างอื่นเท่ากัน เช่นอันตรายขนาด ประเทศผลรวมของรายได้ต่อหัวและอีกมากมายให้ ในเวลาเดียวกัน ความเสียหายไม่ preventable ทั้งหมด และขาดทุนขนาดเล็กมักจะ เป็นแบบสุ่ม ภัยพิบัติสิ่งดังนั้นจะมีความเสียหายคาดการณ์ขนาดใหญ่กว่าผลกำไรใหญ่กว่าบนคนเล็ก เราจ้างควนเรียงวิเคราะห์การถดถอยในตัวอย่างทั่วโลกในการทดสอบเหล่านี้คาดคะเน เน้นชนิดสามภัยที่ก่อให้เกิดความเสียหายทั่วโลกส่วนใหญ่: แผ่นดินไหว น้ำท่วม และไซโคลนเขตร้อน

Results (Thai) 3:

บทคัดย่อ : ความเสียหายทางเศรษฐกิจจากภัยธรรมชาติที่บางครั้งสามารถป้องกันและบรรเทา . อย่างไรก็ตาม เอกชนมีแนวโน้มที่จะ underinvest ในมาตรการดังกล่าว เนื่องจากปัญหาของการกระทำความไม่สมมาตร , ข้อมูลและพฤติกรรมอยู่เสมอ . รัฐบาล ซึ่งในหลักการแก้ไขความล้มเหลวของตลาดเหล่านี้ตัวเองหน้าบริเวณอุน derinvest นโยบายในการป้องกันภัยพิบัติที่ราคาแพงและกฎระเบียบการบรรเทาความเสียหาย แต่ความเสียหายจากภัยพิบัติจะแตกต่างกันอย่างมากในประเทศ เรายืนยันว่านักแสดงที่มีเหตุผลจะลงทุนมากขึ้นในการพยายามที่จะป้องกันและลดความเสียหายความโน้มเอียงของประเทศขนาดใหญ่จะพบบ่อย และภัยธรรมชาติ ที่แข็งแกร่ง ตามความสูญเสียทางเศรษฐกิจจากภัยพิบัติที่เกิดขึ้นจริงจะมีขนาดเล็กใหญ่ของประเทศ ภัยพิบัติความโน้มเอียง–ถือทุกอย่างเท่ากัน เช่น ความอันตรายของประเทศ ทั้งความมั่งคั่ง และรายได้ต่อหัว ใน เวลาเดียวกัน ความเสียหายไม่ได้ทั้งหมดและการสูญเสียขนาดเล็กมักจะเป็นแบบสุ่มความโน้มเอียงภัยพิบัติจึงมีขนาดใหญ่ต้นทุนต่อคาดการณ์ความเสียหายขนาดใหญ่กว่าขนาดเล็กลง เราจ้างเฉวียนกระเบื้องถดถอยในตัวอย่างทั่วโลกเพื่อทดสอบการคาดการณ์เหล่านี้ เน้นสามภัยพิบัติประเภทเป็นสาเหตุส่วนใหญ่ของความเสียหายทั่วโลก : แผ่นดินไหว น้ำท่วม และพายุไซโคลนเขตร้อน .