A hearing aid or deaf aid is an ele

A hearing aid or deaf aid is an electroacoustic device which is designed to amplify sound for the wearer, usually with the aim of making speech more intelligible, and to correct impaired hearing as measured by audiometry. In the United States, Hearing aids are considered medical devices and are regulated by the Food and Drug Administration (FDA). Ordinary small audio amplifiers or other plain sound reinforcing systems cannot be sold as "hearing aids".

Earlier devices, known as ear trumpets or ear horns,[1][2] were passive funnel-like amplification cones designed to gather sound energy and direct it into the ear canal. Similar devices include the bone anchored hearing aid, and cochlear implant.

Results (Thai) 1:

เครื่องช่วยฟังหรือเครื่องช่วยหูหนวกเป็นอุปกรณ์ electroacoustic ซึ่งถูกออกแบบมาขยายเสียงสำหรับผู้สวมใส่ มักจะมีจุดประสงค์เพื่อทำให้พูดมาก intelligible และการแก้ไขความบกพร่องทางด้านฟังวัดจาก audiometry ในสหรัฐอเมริกา เครื่องช่วยฟังถือเป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์ และถูกควบคุม โดยองค์การอาหารและยา (FDA) ธรรมดาขนาดเล็กเสียงเครื่องขยายเสียงหรือเสียงอื่น ๆ ล้วนเสริมระบบไม่สามารถขายเป็น "ฟัง"อุปกรณ์ก่อนหน้านี้ เรียกว่า trumpets หูหรือหูแตร, [1] [2] มีกรวยแฝงเหมือนกรวยขยายที่ออกแบบมาเพื่อรวบรวมพลังงานเสียง และโดยตรงลงในคลองหู อุปกรณ์ที่คล้ายกันประกอบด้วยกระดูกที่ยึดหู cochlear เทียม

Results (Thai) 3:

เครื่องช่วยฟัง หรือช่วยเหลือคนหูหนวกเป็นเครื่องเสียงอุปกรณ์ที่ถูกออกแบบมาเพื่อขยายเสียงสำหรับผู้สวมใส่มักจะมีจุดมุ่งหมายของการพูดเข้าใจมากขึ้น และเพื่อแก้ไขความบกพร่องการได้ยินเป็นวัดโดยตรวจการได้ยิน . ในสหรัฐอเมริกา , เครื่องช่วยฟังถือเป็นอุปกรณ์ทางการแพทย์และถูกควบคุมโดยองค์การอาหารและยา ( FDA )เสียงสูงหรือเสียงธรรมดาสามัญเล็กเสริมอื่น ๆระบบไม่สามารถขายเป็น " เครื่องช่วยฟัง " .

อุปกรณ์ก่อนหน้านี้ เรียกว่าแตร หู หรือหูเขา [ 1 ] [ 2 ] เป็นกรวย ( กรวยเรื่อย ๆเหมือนที่ออกแบบมาเพื่อรวบรวมพลังงานเสียงและตรงเข้าไปในคลองหู อุปกรณ์ที่คล้ายกันรวมถึงกระดูกยึดและเครื่องช่วยฟัง ประสาทหูเทียม .