DiscussionOur participants shared m

Discussion
Our participants shared many barriers that prevented them from
participating in policy development and implementation, but
also mentioned facilitators that promoted involvement. Nurses
are the primary link between the various governance systems and
the clinical setting and a vital link to ensure effective HIV and
AIDS care (Milstead 2004). A strategy that nurses utilize to facilitate
involvement in HIV and AIDS policy formulation includes
the policy feedback loop. The policy feedback loop gives nurses
‘hands on’ experience on how to communicate policy problems
or gaps to managers and how to lobby policymakers to ensure
that this feedback is used to adapt policies and contribute to
balancing the top-down policy approach (Heywood 2002;
Shamian et al. 2006). Literature support partnership approaches
to assist and support bottom-up approaches to policy development.
It allows access to information and resources and translates
research rapidly into policy and practice (Pawinski & Lalloo
2006).
Participants in our study described various barriers to nurse
participation in policy development including individual and
organizational capacities. The dual pandemic of HIV and tuberculosis
(TB) coincides with a health workforce shortage necessitate
the urgent need for nurses to be involved in HIV policy
development and specific policies to protect healthcare workers
(WHO-ILO-UNAIDS 2010).
There are different approaches that can be used to formulate
HIV and AIDS policies: the top-down, bottom-up or the
in-between approach (WHO 2006). In all our participating
countries the top-down approach was used with regard to policy
formulation and implementation. Generally, participants did not
participate in policy development. They were mainly involved
in the implementation of policies. Local needs were often overlooked
(Ngulube 2005). HIV policies were developed at the
national level of government and implementation was often very
methodical allowing limited feedback from the frontline nurses
who were expected to implement the practices associated with
the policy. It is well known that within a top-down approach it is
common for policies to be implemented and evaluated by government
according to specific objectives as set out during the
formulation of the policy (Cloete et al. 2000). Nurses experienced
the top-down approach as negative because they were
absent from the policy table and merely seen as policy implementers.
Involvement of nurses at all levels of policy formulation
can be of value to ensure the sustainability of HIV and AIDS
workplace policy (Zellnick & O’Donnell 2005). Our participants
believed that they were primarily implementing policies that
were developed at the national level. This phenomenon has been
described previously by several authors (Marchal et al. 2005;
UNAIDS 2003; WHO 2006). Nurses’ involvement in the HIV
policy process has largely been relegated to that of implementation
despite being the largest group of frontline workers with
a 24/7 presence in the global healthcare delivery system. A ‘topdown’
approach to nurses’ involvement in HIV policy is largely a
function of limited opportunities for access and contributions
to the health policy process. Greater involvement of nurses is
required to influence policy decisions for better and improved
care to persons with HIV and AIDS. Nurses are at the forefront of
dealing with the HIV epidemic and HIV has had a dramatic
impact on the nursing profession.

Results (Thai) 1:

สนทนาอุปสรรคมากมายที่ทำให้พวกเขาจากที่ใช้ร่วมกันของผู้เข้าร่วมเข้าร่วมในการพัฒนานโยบายและการดำเนินการ แต่นอกจากนี้ยัง กล่าวถึงเบา ๆ ที่ส่งเสริมการมีส่วนร่วม พยาบาลมีหลักการเชื่อมโยงระหว่างระบบการกำกับดูแลกิจการต่าง ๆ และการตั้งค่าทางการแพทย์และการเชื่อมโยงที่สำคัญเพื่อให้เอชไอวีที่มีประสิทธิภาพ และช่วยดูแล (Milstead 2004) กลยุทธ์ที่พยาบาลใช้เพื่ออำนวยความสะดวกรวมถึงการมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายและเอดส์วนรอบข้อเสนอแนะนโยบาย วนข้อเสนอแนะนโยบายให้พยาบาล'มือบน' ประสบการณ์ในการสื่อสารปัญหานโยบายช่องว่างการจัดการและวิธีการล็อบบี้ผู้กำหนดนโยบายเพื่อให้แน่ใจว่า ความคิดเห็นนี้ใช้ในการปรับนโยบาย และนำไปสู่สมดุลวิธีบนลงนโยบาย (Heywood 2002Shamian et al. 2006) แนวทางความร่วมมือสนับสนุนวรรณกรรมการช่วยเหลือ และสนับสนุนวิธีล่างสายการพัฒนานโยบายอนุญาตให้เข้าถึงข้อมูลและแหล่งข้อมูล และแปลในนโยบายและการปฏิบัติ (Pawinski และ Lalloo อย่างรวดเร็ว2006)ผู้เข้าร่วมในการศึกษาของเราอธิบายอุปสรรคต่าง ๆ เพื่อให้พยาบาลเข้าร่วมในนโยบายรวมทั้งการพัฒนาบุคคล และกำลังการผลิตขององค์กร สองระบาดของเอชไอวีและวัณโรค(TB) เกิดขึ้นพร้อมกับการขาดแคลนบุคลากรสุขภาพช่างจำเป็นเร่งด่วนสำหรับพยาบาลมีส่วนร่วมในนโยบายเอชไอวีการพัฒนาและนโยบายโดยเฉพาะปกป้องดูแลสุขภาพคนงาน(ประเด็นเรื่อง ILO WHO 2010)มีวิธีอื่นที่ใช้ในการกำหนดนโยบายและเอดส์: การบนลงล่าง ล่างสายหรือระหว่างวิธี (WHO 2006) ทั้งหมดของเราร่วมประเทศที่ใช้วิธีการบนลงเกี่ยวกับนโยบายกำหนดและดำเนินการ โดยทั่วไป ผู้เข้าร่วมได้ไม่เข้าร่วมในการพัฒนานโยบาย มีส่วนร่วมส่วนใหญ่ในการดำเนินการของนโยบาย ความต้องการท้องถิ่นที่มักจะมองข้าม(Ngulube 2005) นโยบายเอชไอวีได้รับการพัฒนาในการระดับชาติของรัฐบาลและการใช้งานมักจะถูกตามระบบช่วยติชมจำกัดพยาบาลพนักงานที่คาดว่าจะใช้แนวทางปฏิบัติเกี่ยวข้องกับนโยบายการ เป็นที่ทราบกันดีว่า ภายในวิธีการด้านบนลง มาโดยทั่วไปนโยบายการดำเนินการ และประเมิน โดยรัฐบาลตามวัตถุประสงค์ตามที่กำหนดไว้ในระหว่างการการกำหนดนโยบาย (Cloete et al. 2000) พยาบาลที่มีประสบการณ์วิธีบนลงเป็นค่าลบเนื่องจากพวกเขาขาดงานจากตารางนโยบาย และเห็นเพียงเป็นนโยบายสำหรับตัวใช้งานมีส่วนร่วมของพยาบาลทุกระดับของการกำหนดนโยบายมีค่าให้ความยั่งยืนของเอชไอวีและโรคเอดส์นโยบายในการทำงาน (Zellnick & O'Donnell 2005) ผู้เข้าร่วมเชื่อว่า พวกเขาได้ใช้หลักนโยบายที่ได้ถูกพัฒนาขึ้นในระดับชาติ ปรากฏการณ์นี้ได้อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ โดยผู้เขียนหลาย (รับ et al. 2005ประเด็นเรื่อง 2003 WHO 2006) พยาบาลมีส่วนร่วมในการเอชไอวีกระบวนการนโยบายมีการไสให้ที่ใช้งานส่วนใหญ่แม้จะเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของพนักงานด้วยสถานะการออนไลน์ตลอด 24 ชั่วโมง 7 ในระบบส่งสุขภาพโลก 'แค่'แนวทางการพยาบาลมีส่วนร่วมในนโยบายเอชไอวีเป็นส่วนใหญ่มีฟังก์ชันของโอกาสในการเข้าถึงและการมีส่วนร่วมจำกัดกระบวนการนโยบายสุขภาพ มีส่วนร่วมมากขึ้นของพยาบาลคือต้องมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจนโยบายดีขึ้น และดีขึ้นดูแลบุคคลที่มีเอชไอวีและโรคเอดส์ อยู่ในการจัดการกับการระบาดของเอชไอวีและโรคเอดส์ได้เป็นอย่างมากผลกระทบต่อวิชาชีพพยาบาล

Results (Thai) 2:

อภิปรายเข้าร่วมของเราร่วมกันอุปสรรคหลายอย่างที่ป้องกันไม่ให้มีส่วนร่วมในการพัฒนานโยบายและการดำเนินการแต่ยังอำนวยความสะดวกที่กล่าวถึงการส่งเสริมการมีส่วนร่วมที่ พยาบาลที่มีการเชื่อมโยงหลักระหว่างระบบการกำกับดูแลต่างๆและการตั้งค่าทางคลินิกและการเชื่อมโยงที่สำคัญเพื่อให้แน่ใจว่ามีประสิทธิภาพเอชไอวีและการดูแลผู้ป่วยเอดส์(Milstead 2004) กลยุทธ์ที่พยาบาลใช้เพื่ออำนวยความสะดวกการมีส่วนร่วมในเอชไอวีและโรคเอดส์การกำหนดนโยบายรวมถึงห่วงความคิดเห็นนโยบาย ห่วงข้อเสนอแนะนโยบายให้พยาบาล'มือที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับวิธีการสื่อสารปัญหานโยบายหรือช่องว่างให้กับผู้จัดการและวิธีการล็อบบี้ผู้กำหนดนโยบายเพื่อให้แน่ใจว่าข้อเสนอแนะนี้จะใช้ในการปรับตัวเข้ากับนโยบายและนำไปสู่ความสมดุลวิธีการนโยบายการจากบนลงล่าง(เฮย์วู้ด 2002; Shamian et al. 2006) ความร่วมมือการสนับสนุนวรรณคดีวิธีการให้ความช่วยเหลือและสนับสนุนแนวทางด้านล่างขึ้นไปสู่การพัฒนานโยบาย. จะช่วยให้การเข้าถึงข้อมูลและทรัพยากรและแปลงานวิจัยอย่างรวดเร็วในนโยบายและการปฏิบัติ (Pawinski และ Lalloo 2006). ผู้เข้าร่วมในการศึกษาของเราอธิบายปัญหาและอุปสรรคต่างๆในการพยาบาลการมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายรวมทั้งการพัฒนาของแต่ละบุคคลและขีดความสามารถขององค์กร ระบาดที่สองของเอชไอวีและวัณโรค(TB) เกิดขึ้นพร้อมกับกำลังคนด้านสุขภาพขาดแคลนเลี่ยงความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับพยาบาลจะมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายเอชไอวีการพัฒนาและนโยบายที่เฉพาะเจาะจงเพื่อปกป้องบุคลากรทางการแพทย์(WHO-ILO-UNAIDS 2010). มีวิธีที่แตกต่างกันว่า สามารถนำมาใช้ในการกำหนดเอชไอวีและโรคเอดส์นโยบาย: ด้านบนลงด้านล่างขึ้นหรือวิธีการในระหว่าง (WHO 2006) ในการมีส่วนร่วมของเราทุกประเทศวิธีการจากบนลงล่างถูกนำมาใช้ในเรื่องเกี่ยวกับนโยบายการกำหนดและการดำเนินการ โดยทั่วไปแล้วผู้เข้าร่วมไม่ได้มีส่วนร่วมในการพัฒนานโยบาย พวกเขาส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในการดำเนินงานของนโยบาย ความต้องการของท้องถิ่นได้รับมักจะมองข้าม(Ngulube 2005) นโยบายเอชไอวีได้รับการพัฒนาในระดับชาติของรัฐบาลและการดำเนินการมากก็มักจะมีระเบียบที่ช่วยให้ข้อเสนอแนะที่จำกัด จากพยาบาลพนักงานที่ได้รับการคาดหวังว่าจะดำเนินการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับนโยบาย เป็นที่ทราบกันดีว่าภายในวิธีการจากบนลงล่างมันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับนโยบายที่จะดำเนินการและประเมินผลโดยรัฐบาลตามวัตถุประสงค์เฉพาะตามที่กำหนดไว้ในช่วงการกำหนดนโยบาย(Cloete et al. 2000) พยาบาลที่มีประสบการณ์ด้านบนลงวิธีเป็นเชิงลบเพราะพวกเขาหายไปจากโต๊ะนโยบายและเห็นเพียงเป็นผู้พัฒนานโยบาย. การมีส่วนร่วมของพยาบาลในทุกระดับของการกำหนดนโยบายสามารถมีค่าเพื่อให้แน่ใจว่าการพัฒนาอย่างยั่งยืนของเอชไอวีและโรคเอดส์นโยบายในสถานที่ทำงาน(Zellnick & ดอนเนลล์ 2005) เข้าร่วมของเราเชื่อว่าพวกเขากำลังดำเนินนโยบายหลักที่ได้รับการพัฒนาในระดับชาติ ปรากฏการณ์นี้ได้รับการอธิบายไว้ก่อนหน้าโดยผู้เขียนหลายคน (Marchal et al, 2005;. UNAIDS 2003; WHO 2006) การมีส่วนร่วมของพยาบาลในเอชไอวีกระบวนการกำหนดนโยบายส่วนใหญ่ได้รับการผลักไสให้ไปที่การดำเนินงานแม้จะเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของคนงานพนักงานที่มี24/7 ปรากฏตัวในระบบการจัดส่งดูแลสุขภาพทั่วโลก A 'topdown' วิธีการมีส่วนร่วมของพยาบาลในการกำหนดนโยบายเอชไอวีเป็นส่วนใหญ่การทำงานของโอกาสที่ จำกัด สำหรับการเข้าถึงและการมีส่วนร่วมในการดำเนินการนโยบายสุขภาพ การมีส่วนร่วมมากขึ้นของพยาบาลถูกต้องจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจในนโยบายที่ดีขึ้นและการปรับปรุงการดูแลผู้ที่มีเอชไอวีและโรคเอดส์ พยาบาลอยู่ในระดับแนวหน้าของการรับมือกับการแพร่ระบาดของเอชไอวีและเอชไอวีได้มีอย่างมากส่งผลกระทบต่อวิชาชีพการพยาบาล