To illustrate this cycle, consider

To illustrate this cycle, consider a local group of patient advocates, public health, home care, and internal medicine clinicians, which identified that many people in their region who were admitted to a local hospital with falls and fractures were not subsequently assessed for osteoporosis or falls risk. Evidence from systematic reviews suggests that osteoporosis the rap (such as bisphosphonates) can decrease risk of fractures. Evidence around fall prevention is more controversial, but the group was interested in tackling this problem. They completed a local audit and found that less than 40% of patients aged 65 and older who were admitted to hospital with fractures were subsequently assessed for osteoporosis. Considering how to adapt the evidence to their context, the group created tools for patients to implement the evidence (recommending weight-bearing exercise, use of calcium and vitamin D) because many did not have a primary care physician or may not discuss this issue with their physician. Barriers to implementation included the lack of an integrated health record to identify patients at risk and the vast geographic distance across the region. The group developed a multicomponent, nurse-led strategy that incorporated patient education, self-management, medication review, and home assessment for falls risk. Because the group did not know if their knowledge translation strategy was effective, they implemented a randomized trial of the intervention.
The outcomes of interest included appropriate use of osteoporosis medications and falls at 6 and 12 months, quality of life, patient satisfaction, and fractures. Another outcome was the strength of collaborations this group developed, and this group grew to include representatives
from the provincial government, pharmaceutical companies, and insurance companies. This example highlights the collaborations necessary for the practice of knowledge translation
and the need to address questions that the stakeholders are interested in tackling.

Results (Thai) 2:

เพื่อแสดงให้เห็นวงจรนี้พิจารณากลุ่มท้องถิ่นของที่ปรึกษาผู้ป่วยสาธารณสุขการดูแลบ้านและแพทย์อายุรกรรมซึ่งระบุว่าหลายคนในภูมิภาคของพวกเขาที่ได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลในท้องถิ่นที่มีน้ำตกและกระดูกหักที่ไม่ได้รับการประเมินในภายหลังสำหรับโรคกระดูกพรุนหรือ น้ำตกที่มีความเสี่ยง หลักฐานจากการแสดงความคิดเห็นเป็นระบบแสดงให้เห็นว่าโรคกระดูกพรุนเคาะ (เช่น bisphosphonates) สามารถลดความเสี่ยงของการเกิดกระดูกหัก หลักฐานรอบการป้องกันการล่มสลายเป็นที่ถกเถียงกันมากขึ้น แต่กลุ่มที่มีความสนใจในการแก้ปัญหาปัญหานี้ พวกเขาเสร็จสิ้นการตรวจสอบในท้องถิ่นและพบว่าน้อยกว่า 40% ของผู้ป่วยที่มีอายุตั้งแต่ 65 ปีและผู้สูงอายุที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลที่มีการเกิดกระดูกหักได้รับการประเมินในภายหลังสำหรับโรคกระดูกพรุน พิจารณาวิธีการปรับหลักฐานกับบริบทของพวกเขากลุ่มที่สร้างเครื่องมือสำหรับผู้ป่วยที่จะใช้หลักฐาน (แนะนำการออกกำลังกายที่แบกน้ำหนักการใช้งานของแคลเซียมและวิตามินดี) เพราะหลายไม่ได้มีแพทย์ดูแลหลักหรืออาจจะไม่หารือเกี่ยวกับปัญหานี้ด้วย แพทย์ของพวกเขา ปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินการรวมถึงการขาดการบันทึกสุขภาพแบบบูรณาการที่จะระบุผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงและระยะทางภูมิศาสตร์ที่ใหญ่ทั่วทั้งภูมิภาค กลุ่มพัฒนาหลายองคกลยุทธ์พยาบาลนำที่จัดตั้งขึ้นการศึกษาผู้ป่วย, การจัดการตนเองทบทวนการใช้ยาและการประเมินความเสี่ยงสำหรับบ้านน้ำตก เพราะกลุ่มที่ไม่ทราบว่ากลยุทธ์การแปลความรู้ของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพที่พวกเขาดำเนินการทดลองแบบสุ่มของการแทรกแซง.
ผลที่น่าสนใจรวมถึงการใช้ที่เหมาะสมของยาโรคกระดูกพรุนและตกอยู่ที่ 6 และ 12 เดือน, คุณภาพชีวิต, ความพึงพอใจของผู้ป่วยและกระดูกหัก . ผลอีกประการหนึ่งคือความแข็งแกร่งของความร่วมมือกลุ่มนี้ได้รับการพัฒนาและกลุ่มนี้ขึ้นไปรวมถึงผู้แทน
จากรัฐบาล, บริษัท ยาและ บริษัท ประกันภัย ตัวอย่างนี้จะเน้นความร่วมมือที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติของการแปลความรู้
และความจำเป็นที่จะตอบคำถามที่ว่าผู้มีส่วนได้เสียมีความสนใจในการแก้ปัญหา

Results (Thai) 3:

ถึงรอบนี้ พิจารณากลุ่มสนับสนุนท้องถิ่นของผู้ป่วย , สุขภาพ , การดูแลบ้านและแพทย์อายุรกรรม ที่ระบุว่า หลายคนในพื้นที่ ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลท้องถิ่นกับล้มและกระดูกหักได้ในภายหลังสำหรับโรคกระดูกพรุนหรือตกประเมินความเสี่ยงหลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบแสดงให้เห็นว่าโรคกระดูกพรุนแร็พ ( เช่น bisphosphonates ) สามารถลดความเสี่ยงของกระดูกหัก . หลักฐานรอบๆการป้องกันการหกล้มจะขัดแย้งมากขึ้น แต่กลุ่มที่สนใจในการแก้ปัญหาปัญหานี้