non-renewable fossil fuels, which a

non-renewable fossil fuels, which are a finite source associated
with pollution and global warming. To circumvent these issues,
biofuels are increasingly viewed as a viable solution (1). Since
commercial productions of bioethanol involve edible farm products
of corn and sugarcane, these operations have caused a new
problem of competing with availability of food supplies (2).
Therefore, the demand for ethanol productions from non-edible
biomass such as food waste or renewable biomass such as grasses
and woods has increased.
The bioconversion of lignocellulose into ethanol involves
numerous processes such as pretreatment for softening the hard
structure of lignocellulose, enzymatic digestion of pretreated
lignocellulose, and ethanol fermentation from sugars derived from
lignocelluloses (3e5). Since these complicated processes increase
the production cost of bioethanol, more cost-effective technologies
are sought. Potential strategies include the use of wild yeast capable
of fermenting ethanol from hexoses (glucose, mannose, and/or
galactose) and pentoses (xylose and/or arabinose) (6), tolerant
yeast capable of fermenting ethanol under severe conditions with
no microbial contamination, thermo-tolerant yeast capable of fermenting
ethanol at relatively high temperatures (around 40
C) (7),
simultaneous saccharification and fermentation (SSF) (8), and
economically viable or reusable medium.
Acid-tolerant yeasts have been isolated from acidic rivers of hot
spring areas in Kusatsu and Manza (9e11). One of these strains,
Issatchenkia orientalis MF-121, has the unique ability of fermenting
ethanol from glucose in acidesalt media of pH 2e3 containing
1e5% sodium sulfate. However, the yeast grew very slowly in
media containing xylose as the sole source of carbon and did not
ferment ethanol from xylose (11). The thermo-tolerance of the
MF-121 strain enabled it to ferment ethanol at around 40
C (12,13).
However, a yeast strain capable of producing ethanol from more
complex polysaccharides (such as from lignocellulose containing
mainly glucose and xylose) would represent an improvement in
terms of the production cost. In this study, we report the isolation
of an acid- and salt-tolerant yeast capable of fermenting ethanol
from glucose and xylose at relatively high temperatures under
contamination-free conditions. We then compared its ability to
assimilate and carry out ethanol fermentation with other yeast
strains.

Results (Thai) 1:

ไม่ใช่ทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิล ซึ่งเป็นแหล่งมีจำกัดที่เกี่ยวข้องมลพิษและภาวะโลกร้อน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้เชื้อเพลิงชีวภาพมากขึ้นดูเป็นการแก้ปัญหาได้ (1) ตั้งแต่การผลิตเชิงพาณิชย์ของ bioethanol เกี่ยวข้องกับการกินพืชไร่ข้าวโพดและอ้อย การดำเนินการเหล่านี้ได้เกิดใหม่ปัญหาของการแข่งขันกับความพร้อมของวัสดุอาหาร (2)ดังนั้น ความต้องการสำหรับการผลิตเอทานอลจากไม่กินชีวมวลเช่นอาหารขยะ หรือทดแทนชีวมวลเช่นหญ้าและป่าได้เพิ่มขึ้นเกี่ยวข้องกับ bioconversion ของ lignocellulose เป็นเอทานอลกระบวนการมากมายเช่น pretreatment สำหรับชะลอไว้โครงสร้างของ lignocellulose เอนไซม์ในระบบย่อยอาหารของ pretreatedlignocellulose และการหมักเอทานอลจากน้ำตาลที่ได้มาจากlignocelluloses (3e5) เนื่องจากกระบวนการซับซ้อนเหล่านี้เพิ่มขึ้นต้นทุนการผลิตของ bioethanol เทคโนโลยีมีประสิทธิภาพมากขึ้นจะขอ กลยุทธ์อาจรวมการใช้ยีสต์ป่าสามารถของเอทานอลจาก hexoses fermenting (กลูโคส mannose และ/หรือกาแล็กโทส) และ pentoses (xylose / arabinose) (6), ป้องกันความผิดพลาดสามารถ fermenting เอทานอลภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงกับยีสต์ไม่ปนเปื้อนจุลินทรีย์ ยีสต์ fermenting สามารถทนกับเทอร์โมเอทานอลที่อุณหภูมิค่อนข้างสูง (ประมาณ 40 C) (7),พร้อม saccharification และหมัก (SSF) (8), และปากกัดตีนถีบทำงานได้ หรือสามารถสื่อYeasts ทนกับกรดได้แยกจากแม่น้ำกรดของร้อนฤดูใบไม้ผลิในคุซัทสึและมันซา (9e11) สายพันธุ์เหล่านี้ อย่างใดอย่างหนึ่งIssatchenkia orientalis MF-121 มีความสามารถเฉพาะของ fermentingเอทานอลจากน้ำตาลกลูโคสในการสื่อ acidesalt ของ pH 2e3 ที่ประกอบด้วย1e5% โซเดียมซัลเฟต อย่างไรก็ตาม ยีสต์เติบโตช้ามากสื่อประกอบด้วย xylose เป็นแหล่งคาร์บอนแต่เพียงผู้เดียว และไม่หมักเอทานอลจาก xylose (11) เทอร์โมค่าเผื่อของต้องใช้ MF-121 ใช้การหมักเอทานอลที่ประมาณ 40 C (12,13)อย่างไรก็ตาม เป็นยีสต์สายพันธุ์สามารถผลิตเอทานอลจากเพิ่มเติมซับซ้อน (เช่นจาก lignocellulose ประกอบด้วย polysaccharidesส่วนใหญ่เป็นน้ำตาลกลูโคสและ xylose) จะแสดงถึงการปรับปรุงในเงื่อนไขของต้นทุนการผลิต ในการศึกษานี้ เราได้รายงานการแยกของตัวกรด และเกลือป้องกันยีสต์สามารถ fermenting เอทานอลจากกลูโคสและ xylose ที่อุณหภูมิค่อนข้างสูงภายใต้สภาวะที่ปราศจากการปนเปื้อน เราแล้วเปรียบเทียบความสามารถในการสะท้อน และดำเนินการหมักเอทานอลกับยีสต์อื่น ๆสายพันธุ์

Results (Thai) 2:

เชื้อเพลิงฟอสซิลไม่หมุนเวียนซึ่งเป็นแหล่งที่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับมลพิษและภาวะโลกร้อน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้เชื้อเพลิงชีวภาพจะดูมากขึ้นเป็นโซลูชั่นที่ทำงานได้ (1) เนื่องจากการผลิตในเชิงพาณิชย์ของเอทานอลที่เกี่ยวข้องกับสินค้าเกษตรกินข้าวโพดและอ้อยดำเนินงานเหล่านี้ได้ก่อให้เกิดใหม่ปัญหาของการแข่งขันกับความพร้อมของเสบียงอาหาร(2). ดังนั้นความต้องการในการผลิตเอทานอลจากการไม่กินชีวมวลเช่นเศษอาหารหรือพลังงานทดแทนชีวมวลเช่นหญ้าและป่าได้เพิ่มขึ้น. ทางชีวภาพของเอทานอลลิกโนเซลลูโลสเข้าไปเกี่ยวข้องกับกระบวนการมากมายเช่นการปรับสภาพสำหรับอ่อนยากโครงสร้างของลิกโนเซลลูโลสย่อยอาหารเอนไซม์ปรับสภาพลิกโนเซลลูโลสและการหมักเอทานอลจากน้ำตาลที่ได้มาจากlignocelluloses (3e5) ตั้งแต่กระบวนการที่ซับซ้อนเหล่านี้จะเพิ่มค่าใช้จ่ายในการผลิตของเอทานอลให้มากขึ้นเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพจะขอ กลยุทธ์ที่อาจเกิดขึ้นรวมถึงการใช้ยีสต์ป่าที่มีความสามารถของเอทานอลหมักจาก hexoses (กลูโคสแมนโนสและ / หรือกาแลคโต) และนํ้าตาลแพนโต (ไซโลสและ / หรือ arabinose) (6), ใจกว้างยีสต์ความสามารถในการเอทานอลการหมักภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงไม่มีการปนเปื้อนของเชื้อจุลินทรีย์ยีสต์ร้อนใจกว้างความสามารถในการหมักเอทานอลที่อุณหภูมิค่อนข้างสูง (ประมาณ 40 องศาเซลเซียส) (7), saccharification พร้อมกันและการหมัก (SSF) (8) และขนาดกลางที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจหรือนำมาใช้ใหม่. ยีสต์กรดใจกว้างได้รับการแยกออกจากความเป็นกรด แม่น้ำร้อนพื้นที่ในฤดูใบไม้ผลิและManza คูซัทสึ (9e11) หนึ่งในสายพันธุ์เหล่านี้Issatchenkia orientalis MF-121, มีความสามารถพิเศษในการหมักเอทานอลจากน้ำตาลกลูโคสในสื่อของค่าpH 2e3 acidesalt มีโซเดียมซัลเฟต1e5% อย่างไรก็ตามยีสต์เติบโตช้ามากในสื่อที่มีไซโลสเป็นแหล่งคาร์บอนและไม่ได้หมักเอทานอลจากไซโลส(11) เทอร์โมอดทนของสายพันธุ์ MF-121 เปิดใช้งานในการหมักเอทานอลอยู่ที่ประมาณ 40 องศาเซลเซียส (12,13). แต่สายพันธุ์ยีสต์สามารถในการผลิตเอทานอลจากpolysaccharides ซับซ้อน (เช่นจากลิกโนเซลลูโลสที่มีส่วนใหญ่กลูโคสและไซโลส) จะเป็นตัวแทนของการปรับปรุงในแง่ของต้นทุนการผลิต ในการศึกษานี้เรารายงานการแยกของยีสต์กรดและเกลือที่ทนต่อความสามารถในการหมักเอทานอลจากกลูโคสและไซโลสที่อุณหภูมิค่อนข้างสูงภายใต้เงื่อนไขการปนเปื้อนฟรี จากนั้นเราเมื่อเทียบกับความสามารถในการดูดซึมและดำเนินการหมักเอทานอลอื่น ๆ ยีสต์สายพันธุ์

Results (Thai) 3:

ไม่ทดแทนเชื้อเพลิงฟอสซิล ซึ่งเป็นวิธีที่มาเกี่ยวข้อง
กับมลพิษและภาวะโลกร้อน เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเหล่านี้มีมากขึ้น
เชื้อเพลิงชีวภาพดูเป็นโซลูชั่นที่ทำงานได้ ( 1 ) พาณิชย์การผลิตเอทานอลที่เกี่ยวข้องตั้งแต่

กินพืชไร่ ข้าวโพดและอ้อย การดำเนินการเหล่านี้ได้ก่อให้เกิดปัญหาใหม่
แข่งขันกับความพร้อมของวัสดุอาหาร ( 2 ) .
ดังนั้นความต้องการใช้เอทานอลที่ผลิตจากชีวมวลที่ไม่ใช่อาหาร เช่น เศษอาหาร หรือ
พลังงานทดแทนชีวมวล เช่น หญ้า

และป่าได้เพิ่มขึ้น การของลิกโนเซลลูโลสเป็นเอทานอล เกี่ยวข้องกับกระบวนการมากมายเช่นการบำบัด
เพื่ออาศัยโครงสร้างของเอนไซม์ย่อยลิกโนเซลลูโลสอย่างหนัก

ของลิกโนเซลลูโลส , ผ่าน , และการหมักเอทานอลจากน้ำตาลที่ได้จาก
ลิกโนเซลลูโลส ( 3e5 ) ตั้งแต่กระบวนการที่ซับซ้อนเหล่านี้ต้นทุนการผลิตเอทานอลเพิ่ม

, เทคโนโลยีมีประสิทธิภาพมากขึ้นเป็นขอ กลยุทธ์ที่อาจเกิดขึ้นรวมถึงการใช้ยีสต์ป่าของการหมักเอทานอลจาก hexoses ความสามารถ
( กลูโคส แมนโนส และ / หรือ
galactose ) และเพนโทส ( B และ / หรือน้ำตาล ) ( 6 ) , ยีสต์ที่สามารถหมักเอธานอลใจกว้าง

ภายใต้เงื่อนไขที่รุนแรงด้วยไม่มีการปนเปื้อนเชื้อจุลินทรีย์ , เทอร์โมใจกว้างยีสต์สามารถหมัก
เอทานอลที่อุณหภูมิค่อนข้างสูง ( ประมาณ 40
C ) ( 7 ) ,
เส้นพร้อมกันและหมัก ( SSF ) ( 8 ) และศักยภาพทางเศรษฐกิจ หรือใช้สื่อ
.
( , ยีสต์ได้แยกจากแม่น้ำที่เป็นกรดของฤดูใบไม้ผลิร้อน
พื้นที่ในคุซัทสึ และ แมนซ่า ( 9e11 ) หนึ่งในสายพันธุ์เหล่านี้
issatchenkia mf-121 orientalis ,ที่มีความสามารถที่เป็นเอกลักษณ์ของการหมักเอธานอลจากกลูโคสใน acidesalt
สื่อของ 2e3 ที่มี
1e5 % โซเดียมซัลเฟต อย่างไรก็ตาม ยีสต์เติบโตช้ามากใน
สื่อที่มีไซโลสเป็นแหล่งที่มา แต่เพียงผู้เดียวของคาร์บอนและไม่หมักเอทานอลจากไซโลส
( 11 ) ความอดทน เทอร์โมของ
mf-121 ความเครียดเปิดใช้งานมันในการหมักเอทานอลในรอบ 40
C ( 12 , 13 ‘ ) .
อย่างไรก็ตามเชื้อยีสต์ที่มีความสามารถในการผลิตเอทานอลจาก
ซับซ้อน polysaccharides ( เช่นจากลิกโนเซลลูโลสประกอบด้วยกลูโคสและไซโลสส่วนใหญ่

) จะแสดงการปรับปรุงในแง่ของต้นทุนการผลิต ในการศึกษาครั้งนี้ได้รายงานการแยก
ของกรดและเกลือใจกว้างยีสต์สามารถหมักเอธานอลจากกลูโคสและไซโลส

อุณหภูมิที่ค่อนข้างสูง ภายใต้เงื่อนไขการฟรี เราเปรียบเทียบความสามารถใน
assimilate และเนินการหมักเอทานอลโดยยีสต์
สายพันธุ์อื่น ๆ