A comparative study of biogas produ

A comparative study of biogas production of different proportions of poultry wastes and cow dung was conducted
under the same operating conditions. The study was based on Completely Randomsied Design replicated three times. Three
different mix ratios of poultry wastes and cow dung were tested (namely 3:1, 1:1 and 1:3) and all of them were diluted with the
same amount of water. Each treatment was replicated three times. Biogas production was measured for a period of seven
days and volume of gas produced was determined by water displacement method at room temperature of 25 – 30oC. Biogas
production started on the second day, and reached apex on the sixth day for Digester A (cow dung:poultry wastes r = 1:3).
Production reached its peak on the seventh day for Digester B (cow dung:poultry wastes r = 2:2). For Digester C (cow
dung:poultry wastes r = 3:1), biogas production started on the second day and attained maximum on fifth day. The average
gas production for Digesters A, B and C were 3.84, 3.55, and 3.19 mL respectively. The study shows that the largest volume
of biogas production was obtained using the 3:1 mix ratio of poultry wastes to cow dung. Poultry wastes therefore are
effective for production of biogas than cow dung. Statistical analysis reveals that wastes fed into the digester and days of
experiment were significant at 99% confidence level. The volumes of wastes generated by the digesters were statistically
different from each other. Digester A produced the highest mean biogas of 4.48 mL/day and this value was significantly
higher than ones produced by Digesters B and C (4.26 and 3.72 mL/day respectively). Finaly, for a developing country like
Nigeria, where wastes are not productively used, wastes generated from animal wastes can be effectively managed through
conversion into biogas. Wastes are therefore turned to wealth, which increases the income of the society.

Results (Thai) 1:

ขยะการศึกษาเปรียบเทียบการผลิตก๊าซชีวภาพของสัดส่วนต่าง ๆ ของสัตว์ปีก และมูลวัวถูกดำเนิน
ภายใต้เดียวกันปฏิบัติเงื่อนไข การศึกษาเป็นไปตามอย่างสมบูรณ์ Randomsied ออกซ้ำสามครั้ง 3
อัตราส่วนผสมแตกต่างกันของเสียของสัตว์ปีกและมูลวัวถูกทดสอบ (คือ 3:1, 1:1 และ 1:3) และทั้งหมดถูกทำให้เจือจางด้วยการ
น้ำจำนวนเดียวกัน ทรีตเมนท์จำลองแบบแล้วสามครั้ง ผลิตก๊าซชีวภาพได้วัดระยะเจ็ด
กำหนด โดยวิธีการแทนที่น้ำที่อุณหภูมิห้อง 25 – 30oC วันและปริมาตรของก๊าซที่ผลิต ก๊าซชีวภาพ
ผลิตเริ่มต้นในวันที่สอง และครบครอบวันหกสำหรับ Digester A (วัวดัง: สัตว์ปีกเสีย r = 1:3)
ผลิตถึงจุดสูงสุดของในวันเจ็ดสำหรับ Digester B (วัวดัง: สัตว์ปีกเสีย r = 2:2) สำหรับ Digester C (วัว
มูล: ปศุสัตว์เปลือง r = 3:1), ผลิตก๊าซชีวภาพเริ่มต้นในวันที่สอง และได้สูงสุดห้าวัน ค่าเฉลี่ย
ผลิตก๊าซ Digesters A, B และ C มี 3.84, 3.55, 3.19 mL ตามลำดับ การศึกษาแสดงให้เห็นว่าระดับเสียงที่ใหญ่ที่สุด
ของก๊าซชีวภาพ ผลิตไม่ได้ใช้อัตราส่วน 3:1 ผสมของเสียปศุสัตว์วัวมูล จึงมีสัตว์ปีกเสีย
การผลิตก๊าซชีวภาพกว่ามูลวัว วิเคราะห์ทางสถิติพบว่า กากอาหาร digester และวัน
ทดลองได้อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ปริมาณของขยะที่สร้างขึ้น โดย digesters ที่ถูกทางสถิติ
แตกต่างกัน Digester A ผลิตก๊าซชีวภาพเฉลี่ยสูงสุด 4.48 mL/วัน และมีค่านี้มาก
สูงกว่าคนผลิต โดย Digesters B และ C (4.26 และ 3.72 mL/วัน ตามลำดับ) สุดท้าย ในประเทศกำลังพัฒนาเช่น
ไนจีเรีย เสียบันเทิงทั้งไม่ใช้ สร้างจากขยะสัตว์เสียสามารถมีประสิทธิภาพจัดการผ่าน
แปลงเป็นก๊าซชีวภาพได้ เสียอยู่จึงเปิดให้เลือกมากมาย ซึ่งเพิ่มรายได้ของสังคม

Results (Thai) 2:

การศึกษาเปรียบเทียบการผลิตก๊าซชีวภาพของสัดส่วนที่แตกต่างกันของเสียสัตว์ปีกและมูลวัวได้ดำเนินการ
ภายใต้สภาพการใช้งานเดียวกัน การศึกษาได้ขึ้นอยู่กับการออกแบบโดยสิ้นเชิง Randomsied ซ้ำสามครั้ง สาม
อัตราส่วนการผสมที่แตกต่างกันของเสียสัตว์ปีกและมูลวัวได้มีการทดสอบ (คือ 3: 1, 1: 1 และ 1: 3) และทั้งหมดของพวกเขาได้รับการเจือจางด้วย
ปริมาณที่เท่ากันของน้ำ การรักษาแต่ละคนถูกจำลองแบบสามครั้ง ผลิตก๊าซชีวภาพได้รับการวัดระยะเวลาเจ็ด
วันและปริมาณของก๊าซที่ผลิตถูกกำหนดโดยวิธีการกำจัดน้ำที่อุณหภูมิห้อง 25 - อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียส ก๊าซชีวภาพ
เริ่มการผลิตในวันที่สองและไปถึงยอดในวันที่หกสำหรับบ่อหมัก (มูลวัว: สัตว์ปีกเสีย r = 1: 3)
การผลิตถึงจุดสูงสุดในวันที่เจ็ดสำหรับบ่อหมัก B (มูลวัว: สัตว์ปีกเสีย r = 2: 2) สำหรับบ่อหมัก C (วัว
มูลสัตว์: สัตว์ปีกเสีย r = 3: 1) การผลิตก๊าซชีวภาพที่เริ่มในวันที่สองและได้รับสูงสุดในวันที่ห้า ค่าเฉลี่ยของ
การผลิตก๊าซสำหรับ Digesters, B และ C เป็น 3.84, 3.55, และ 3.19 มิลลิลิตรตามลำดับ การศึกษาแสดงให้เห็นว่าปริมาณที่ใหญ่ที่สุด
ของการผลิตก๊าซชีวภาพที่ได้รับโดยใช้อัตราส่วน 3: 1 ผสมของเสียจากสัตว์ปีกไปยังมูลวัว เสียสัตว์ปีกดังนั้นจึงมี
ประสิทธิภาพในการผลิตก๊าซชีวภาพจากมูลวัว การวิเคราะห์ทางสถิติแสดงให้เห็นว่าเสียป้อนเข้าบ่อหมักและวันของ
การทดลองอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ปริมาณของเสียที่เกิดจากการหมักมีสถิติที่
แตกต่างจากคนอื่น ๆ บ่อหมักก๊าซชีวภาพที่ผลิตเฉลี่ยสูงสุดของ 4.48 mL / วันและค่านี้อย่างมีนัยสำคัญ
สูงกว่าคนที่ผลิตโดย Digesters B และ C (4.26 และ 3.72 มิลลิลิตร / วันตามลำดับ) นั่นแหละสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนาเช่น
ไนจีเรียที่เสียไม่ได้ใช้ประสิทธิภาพของเสียที่เกิดจากของเสียสัตว์สามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพผ่าน
การแปลงเป็นก๊าซชีวภาพ ของเสียจึงหันไปความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้นของรายได้ของสังคม

Results (Thai) 3:

การศึกษาเปรียบเทียบการผลิตก๊าซชีวภาพของสัดส่วนที่แตกต่างกันของเสียจากสัตว์ปีกและมูลโคดำเนินการ
ภายใต้เงื่อนไขเดียวกัน วัตถุประสงค์หลักในการออกแบบทั้งหมด randomsied ซ้ำ 3 ครั้ง 3
แตกต่างกันผสมอัตราส่วนของเสียจากสัตว์ปีกและมูลโคมาทดสอบ ( คือ 3 : 1 , 1 : 1 และ 1 : 3 ) และทั้งหมดของพวกเขาถูกเจือจางด้วย
ปริมาณที่เท่ากันของน้ำการรักษาแต่ละครั้งเป็นจำนวน 3 ครั้ง การผลิตก๊าซชีวภาพได้เป็นเวลาเจ็ดวัน และปริมาตรของก๊าซที่ผลิต
ถูกกำหนดโดยการแทนที่น้ําวิธีที่อุณหภูมิห้อง 25 – 30oC . เริ่มการผลิตก๊าซชีวภาพ
ในวันที่สอง และถึงจุดสูงสุดในวันที่หก สําหรับหมัก ( ขี้วัว สัตว์ปีกของเสีย R =
1 : 3 )การผลิตถึงจุดสูงสุดในวันที่เจ็ด โดย B ( ขี้วัว สัตว์ปีกของเสีย R = 2 : 2 ) สำหรับ โดย C ( วัว
ดัง : สัตว์ปีกของเสีย r = 3 : 1 ) , การผลิตก๊าซชีวภาพที่เริ่มในวันที่สองและอันดับสูงสุดใน 5 วัน การผลิตก๊าซเฉลี่ย
สำหรับมูล A , B และ C เท่ากับ 3.84 , 3.55 และ 3.19 กรัม ตามลำดับ จากการศึกษาพบว่าปริมาณ
ที่ใหญ่ที่สุดการผลิตก๊าซชีวภาพได้โดยใช้อัตราส่วน 3 : 1 ผสมของเสียจากสัตว์ปีกกับขี้วัว ของเสียจากสัตว์ปีกจึง
ที่มีประสิทธิภาพสำหรับการผลิตก๊าซชีวภาพกว่าขี้วัว สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่าของเสียที่ป้อนเข้าไปโดยและวัน
การทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 99% ปริมาณของของเสียที่เกิดขึ้นจากเครื่องยนต์อย่างมีนัยสำคัญ
แตกต่างจากแต่ละอื่น ๆจากกระบวนการผลิตก๊าซชีวภาพสูงสุดเฉลี่ย 4.48 กรัม / วันและค่านี้อย่างมีนัยสำคัญ
สูงกว่าที่ผลิตโดยมูล B และ C ( 4.26 และ 3.72 กรัม / วัน ตามลำดับ ) สุดท้าย สำหรับการพัฒนาประเทศ
ไนจีเรียที่ของเสียจะไม่งอกงาม ใช้ ของเสียที่เกิดจากของเสียจากสัตว์สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพจัดการผ่าน
แปลงเป็นก๊าซชีวภาพ ของเสียจึงกลายเป็นความมั่งคั่งซึ่งช่วยเพิ่มรายได้ของสังคม