Though there were many opinions and

Though there were many opinions and points of view regarding the necessity of a constitution to replace the Articles of Confederation, all that diversity of opinion basically broke down into two factions: the Federalists who supported the ratification of the Constitution and the establishment of a strong central government, and the Antifederalists who feared implementation of the document and perceived it as a threat to state and individual rights won from Britain and established by the Articles of Confederation.

The four-month meeting that produced the Constitution had been held in great secrecy. The document was presented only after the delegates had agreed to its content, form, and wording. But the ratification of the Constitution would not be easy, even with the approval of the beloved George Washington. Ratification would not be debated behind closed doors, but in a public forum in villages and towns all over the country.

Even though there were numerous points of disagreement between the Federalists and Antifederalists, the main items were the Antifederalist’s fear of shifting power from the state governments to a federal government - what we today call “states rights” issues--and also the lack of a bill of rights within the Constitution to protect an individual’s basic freedoms.

With regard to the states rights issue, it was not only the anticipated loss of state sovereignty, but also the perceived transfer of power from the citizens to a government elite that was worrisome. The Antifederalists found the states rights issue chillingly similar to the relationship with Britain before the United States had broken away. The Anti Federalists hat the Constitution did not provide the security to keep a group or an individual from seizing power, and, once in power, stripping away hard-won (Links to an external site.) liberties.

George Mason of Virginia.
Added to this was the specter of Congress in charge of army, navy and militia forces--in effect, Anti Federalists believed, leaving the states defenseless. Also within the state’s sovereignty was the issue of ceding to the central government the power to tax. Staunch Antifederalist George Mason of Virginia saw this, despite statements of shared authority between state and central government and balance of power within the federal government as giving the ultimate authority to the central government, and undermining the states’ sovereignty. By the same token, the states, when they had the power to tax and the responsibility to support the Congress, had failed to provide the revenue necessary to run the country.

Perhaps the most unifying concern held by such notable Antifederalists as Patrick Henry, George Clinton and Samuel Adams was the lack of a specific bill of rights to protect individuals from the abuses of government. The Antifederalists’ desire to have a written guarantee of an individual’s rights had its historical precedent in such documents as the Magna Carta, the English Bill of Rights, and numerous colonial documents. The basic distrust of a strong central government fueled the Antifederalists fight to oppose or at least modify the Constitution.

To get their concerns to the people, the Antifederalists, under many pen names such as Sentinel and Cato, began printing their objections to the Constitution in newspapers, pamphlets, and broadsides. Working on citizens’ fears that freedoms and rights would be lost if the states were to ratify the Constitution, they gained support in many areas.

Alexander Hamilton, James Madison, John Jay - Authors of "The Federalist Papers"
The Federalists, represented notably by Alexander Hamilton, John Jay, and James Madison, responded in kind by writing a series of 85 articles first under the signature "A Citizen of New York" and later under the pen name of Publius. These became known as The Federalist Papers.

Between October 1787 and April 1788, these articles discussed numerous areas that would be improved under a strong central government. The Federalists gained support by pointing out to merchants the benefits and stability to trade and commerce that would be provided by uniform trade laws and regulations. Publius also addressed the weakness of the Articles of Confederation and the citizenry’s fears of anarchy by pointing to Shays’ Rebellion and explaining how a strong central government would prevent such outbreaks and improve security for the country.

The spirited Antifederalist-Federalist debate, weighing how the requirements of an independent and strong United States government could be balanced with the requirements of independent and free Americans, took place not just at the highest levels but also between citizens in taverns and on nearly every occasion people met. Perhaps never before or since have the citizens of a nation been so intimately involved in considering what kind of government they wished to live under. They wondered whether the Constitution was the tool to do the job. By what processes and what practices did the people wish to rule themselves?

As the argument continued, the Federalists moved quickly to bring the ratification of the Constitution to a vote in the states where they knew they held majority sway. On December, 7, 1787, in a unanimous vote, Delaware became the first state to ratify the Constitution. It was followed less than a week later by Pennsylvania. By the second week in January 1788, New Jersey, Georgia and Connecticut had also met and approved the Constitution. Massachusetts was the next assembly to meet and despite long and vigorous debate, and the fact there was a strong Antifederalist contingent in the state, Massachusetts too ratified the Constitution.

The signing of the U.S. Constitution
With Massachusetts’ ratification in early February 1788, implementation of the Constitution required the ratification of only three more states. Approval of just nine of the thirteen states was needed since the ratification process was being held under the old Articles of Confederation and did not require a unanimous vote of the states for passage. However, ratification was never a foregone conclusion. The debate between the good points of the Constitution (and many of the Antifederalists conceded that there were many valuable aspects of the Constitution) and what some saw as weak or missing aspects of the document continued between the Federalists and Antifederalists.

By late May 1788, Maryland and South Carolina had carried out votes and approved ratification. On June 21, 1788, New Hampshire also approved, and provided the decisive vote to ratify the Constitution. By the end of July, Virginia, and, by a very narrow margin, New York ratified the Constitution as well. Though the Constitution had already been implemented, the final ratification vote was narrowly passed in Rhode Island on May 29, 1790.

Though the Constitution was the law of the land, it had not been passed without compromise. Many of the states were uneasy about the lack of a bill of rights, and had formally asked for and received the promise of the addition of such a bill after the Constitution was ratified. The Federalist agreement to amend (Links to an external site.) the Constitution with the addition of specifically stated rights was the leverage that allowed them to win successful ratification votes in Massachusetts and several other states with strong Antifederalist beliefs. The critique and scrutiny of the Constitution brought by the Antifederalists slowed the ratification process and brought an extensive examination of that document that ultimately improved it.

Results (Thai) 1:

แม้มีหลายความคิดเห็นและจุดของมุมมองเกี่ยวกับความจำเป็นของรัฐธรรมนูญเป็นการแทนบทความของสมาพันธ์ ความหลากหลายที่เห็นโดยทั่วไปสัญญาออกเป็นสองฝ่าย: Federalists ที่สนับสนุนการให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญและการจัดตั้งของรัฐบาลกลางแข็งแกร่ง และ Antifederalists ที่กลัวของเอกสาร และถือว่าเป็นภัยคุกคามต่อรัฐ และแต่ละสิทธิ์ได้รับรางวัลจากสหราชอาณาจักร และก่อตั้งขึ้น โดยบทความของสมาพันธ์การประชุม 4 เดือนที่ผลิตรัฐธรรมนูญได้ถูกจัดขึ้นในความลับดี เอกสารที่แสดงหลังจากมีตกลงมอบเนื้อหาของ แบบฟอร์ม และข้อความ แต่ให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญจะไม่ใช่เรื่องง่าย แม้จะ มีการอนุมัติของจอร์จวอชิงตันที่รัก จะไม่ยังคงให้สัตยาบัน หลังปิดประตู แต่ ในเวทีสาธารณะในหมู่บ้านและเมืองทั่วประเทศแม้ว่ามีหลายจุดแย้งระหว่าง Federalists และ Antifederalists สินค้าหลักถูกความกลัวของ Antifederalist ขยับพลังงานจากรัฐบาลรัฐรัฐบาลกลาง - ที่วันนี้เรียก "ระบุสิทธิ" ปัญหา — และขาดสิทธิการเรียกเก็บเงินภายในรัฐธรรมนูญเพื่อปกป้องเสรีภาพขั้นพื้นฐานของบุคคลเกี่ยวกับปัญหาสิทธิอเมริกา ถูกไม่เพียงสูญเสียอำนาจอธิปไตยของรัฐคาดว่า แต่ยังรับรู้ถ่ายโอนอำนาจจากประชาชนกับชนชั้นสูงของรัฐบาลที่ถูกทางการค้า Antifederalists ที่พบในอเมริกาปัญหาสิทธิ chillingly คล้ายกับความสัมพันธ์กับราชอาณาจักรก่อนสหรัฐอเมริกาได้เสียไป หมวก Federalists ป้องกันรัฐธรรมนูญไม่มีความปลอดภัยเพื่อป้องกันบุคคลหรือกลุ่มปฏิบัติการยึดสถานอำนาจ และ เมื่ออำนาจ ปอกเก็บยากวอน (เชื่อมโยงไปยังภายนอกไซต์) เสรีภาพMason จอร์จของเวอร์จิเนียนอกจากนี้ยังได้ specter รัฐสภารับผิดชอบกองกำลังกองทัพบก กองทัพเรือ และอาสา - ผล Federalists ต้านเชื่อ ออกจากอเมริกาพึ่ง นอกจากนี้ ภายในอำนาจอธิปไตยของรัฐถูกออก ceding พลังงานภาษีรัฐบาลกลาง Mason จอร์จ Antifederalist staunch ของเวอร์จิเนียเห็นนี้ แม้ มีงบของหน่วยงานที่ใช้ร่วมกันระหว่างรัฐ และรัฐบาลกลาง และสมดุลของพลังงานภายในรัฐบาลที่มีอำนาจสูงสุดให้แก่รัฐบาลกลาง และบั่นทอนอำนาจอธิปไตยของรัฐ โดย token เดียวกัน อเมริกา เมื่อพวกเขามีอำนาจและความรับผิดชอบภาษีเพื่อสนับสนุนสภา มีล้มเหลวเพื่อให้รายได้จำเป็นในการทำงานประเทศบางทีกังวลรวมกันมากที่สุดที่จัด โดย Antifederalists ดังกล่าวโดด Patrick Henry จอร์จคลินตัน และ Samuel Adams คือการ ขาดจากสิทธิของรายการที่เฉพาะเพื่อปกป้องบุคคลจากการละเมิดสิทธิมนุษยชนของรัฐบาล ความปรารถนาของ Antifederalists มีการรับประกันเป็นลายลักษณ์อักษรของสิทธิของบุคคลได้ถึงประวัติศาสตร์ของในเอกสารเช่น Magna Carta สิทธิของตั๋วอังกฤษ และเอกสารมากมายโคโลเนียล ระแวงพื้นฐานของรัฐบาลกลางเข้มแข็งเป็นเชื้อเพลิงต่อสู้ Antifederalists การต่อต้านแก้ไขรัฐธรรมนูญน้อยสู่ผู้คน Antifederalists ภายใต้ชื่อปากกาหลายยามและ Cato เริ่มพิมพ์การคัดค้านรัฐธรรมนูญหนังสือพิมพ์ เอกสารแผ่นพับขอ และ broadsides พวกเขาทำงานบนความกลัวของประชาชนที่ว่า สิทธิและเสรีภาพจะสูญหายถ้ารัฐ อนุมัติรัฐธรรมนูญ ได้รับสนับสนุนในหลายพื้นที่อเล็กซานเดอร์แฮมิลตัน James เมดิสัน จอห์น เจย์ - ผู้เขียน "เอกสาร Federalist"Federalists แสดงยวด โดยอเล็กซานเดอร์แฮมิลตัน จอห์นเจย์ James เมดิสัน ตอบสนองความเมตตา โดยการเขียนชุดบทความ 85 ครั้งแรกภาย ใต้ลายเซ็น " A พลเมืองนิวยอร์ก" และต่อมาภาย ใต้นามปากกาของ Publius เหล่านี้กลายเป็นว่า The Federalist เอกสารบทความนี้กล่าวถึงพื้นที่จำนวนมากที่จะพัฒนาขึ้นภายใต้รัฐบาลกลางแข็งแกร่งระหว่าง 1787 ตุลาคมและ 1788 เมษายน Federalists ที่ได้รับการสนับสนุน โดยชี้ออกไปร้านค้าสวัสดิการและความมั่นคงการค้าและการพาณิชย์ที่จะให้เป็นรูปแบบการค้าและข้อกฎหมาย Publius ยังระบุจุดอ่อนของบทความของสมาพันธ์และกลัวการมาของอนาธิปไตย โดยชี้ไปที่ Shays' กบฏ และอธิบายถึงวิธีป้องกันการแพร่ระบาดดังกล่าว และปรับปรุงความปลอดภัยสำหรับประเทศรัฐบาลกลางแข็งแกร่งอภิปราย Antifederalist Federalist เซนเตอร์ ชั่งสามารถสมดุลความต้องการของรัฐบาลสหรัฐอเมริกาเป็นอิสระ และแข็งแรง มีความต้องการของชาวอเมริกันที่อิสระ และฟรี วิธีทำที่ระดับสูงสุดไม่เพียง แต่ยัง ระหว่างพลเมือง ใน taverns และใน เกือบทุกคนโอกาสพบ อาจจะไม่เคยมาก่อน หรือตั้งแต่ประชาชนของชาติได้ดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับการพิจารณาชนิดของรัฐบาลที่พวกเขาปรารถนาจะอยู่ภายใต้การ พวกเขาสงสัยว่า ว่า รัฐธรรมนูญเป็นเครื่องมือในการทำงาน โดยที่กระบวนการและสิ่งปฏิบัติ ได้ประชาชนต้องปกครองตัวเองเป็นอาร์กิวเมนต์ต่อ Federalists ที่ย้ายไปอย่างรวดเร็วเพื่อให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญการออกเสียงในอเมริกาที่พวกเขารู้เดิมกทางส่วนใหญ่ บนธันวาคม 7, 1787 ในคะแนนเป็นเอกฉันท์ เดลาแวร์เป็น รัฐแรกให้รัฐธรรมนูญ มันถูกตามน้อยกว่าสัปดาห์ภายหลังรัฐเพนซิลวาเนีย โดยในสัปดาห์ที่สองในเดือน 1788 มกราคม นิวเจอร์ซีย์ จอร์เจีย และคอนเนตทิคัตมียังพบ และอนุมัติรัฐธรรมนูญ รัฐแมสซาชูเซตส์ได้ชุมนุมต่อไปเพื่อตอบสนอง และแม้ มีอภิปรายยาว และคึกคัก และความจริงมีกอง Antifederalist แข็งแกร่งในรัฐ รัฐแมสซาชูเซตส์รัฐธรรมนูญที่สำคัญเกินไปการรับรองรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกามีการให้สัตยาบันของรัฐแมสซาชูเซตส์ในช่วง 1788 กุมภาพันธ์ ดำเนินการตามรัฐธรรมนูญต้องให้สัตยาบันของอเมริกามากขึ้นสามเท่า อนุมัติเพียงเก้าสิบสามลักษณะสถานะถูกต้องเนื่องจากกระบวนการให้สัตยาบันการจัดขึ้นภายใต้บทความเก่าของสมาพันธ์ และไม่ต้องลงคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ของอเมริกาสำหรับเส้นทาง อย่างไรก็ตาม ให้สัตยาบันได้เคยสรุป foregone การอภิปรายระหว่างจุดดีของรัฐธรรมนูญ (และหลาย Antifederalists ที่ conceded ที่ มีหลายด้านที่มีคุณค่าของรัฐธรรมนูญ) และสิ่งที่เห็นเป็นด้านอ่อนแอ หรือขาดเอกสารบางอย่างต่อเนื่องระหว่าง Federalists และ Antifederalistsโดยปลาย 1788 พฤษภาคม แมริแลนด์และเซาท์แคโรไลนาทำโหวด และอนุมัติให้สัตยาบัน บน 21 มิถุนายน 1788 นิวแฮมป์เชียร์ยังอนุมัติ และให้คะแนนเด็ดขาดให้รัฐธรรมนูญ โดยสิ้นเดือนกรกฎาคม เวอร์จิเนีย และ ระยะขอบที่แคบมาก นิวยอร์กสำคัญเช่นรัฐธรรมนูญ แม้ว่ารัฐธรรมนูญที่มีการใช้ คะแนนสุดท้ายให้สัตยาบันท่ามกลางส่งในโรดไอแลนด์บน 29 พฤษภาคม ดำรงแม้ว่ารัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายของแผ่นดิน จะได้ไม่ถูกผ่านโดยไม่ประนีประนอม หลายของอเมริกาก็ไม่สบายใจเกี่ยวกับการขาดสิทธิของการเรียกเก็บเงิน และมีอย่างเป็นกิจจะลักษณะขอ และรับสัญญาแห่งตั๋วดังกล่าวหลังจากรัฐธรรมนูญเป็นสำคัญ ข้อตกลง Federalist แก้ไข (เชื่อมโยงไปยังภายนอกไซต์) รัฐธรรมนูญแห่งสิทธิที่ระบุไว้โดยเฉพาะมีประสิทธิภาพการดำเนินงานที่ได้รับอนุญาตให้ชนะโหวดให้สัตยาบันที่ประสบความสำเร็จในรัฐแมสซาชูเซตส์และหลายรัฐอื่น ๆ ด้วยความเชื่อที่ Antifederalist แข็งแกร่ง วิจารณ์และ scrutiny ของรัฐธรรมนูญที่นำ โดย Antifederalists การชะลอตัวการให้สัตยาบัน และการตรวจสอบอย่างละเอียดของเอกสารที่สุด ขึ้นมา

Results (Thai) 2:

แม้ว่าจะมีความคิดเห็นจำนวนมากและจุดของมุมมองเกี่ยวกับความจำเป็นของการมีรัฐธรรมนูญที่จะเปลี่ยนข้อบังคับของสมาพันธ์, ทุกความหลากหลายของความคิดโดยทั่วไปยากจนลงเป็นสองกลุ่ม: Federalists ที่สนับสนุนการให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญและสถานประกอบการของกลางที่แข็งแกร่ง รัฐบาลและ Antifederalists ที่กลัวการดำเนินงานของเอกสารและการรับรู้ว่ามันเป็นภัยคุกคามต่อสิทธิของรัฐและบุคคลที่ได้รับรางวัลจากสหราชอาณาจักรและจัดตั้งขึ้นตามข้อบังคับของสมาพันธ์. การประชุมสี่เดือนที่ผลิตรัฐธรรมนูญที่ได้รับการจัดขึ้นในความลับที่ยิ่งใหญ่ เอกสารที่ถูกนำเสนอเฉพาะหลังจากที่ได้รับมอบหมายได้ตกลงที่จะเนื้อหารูปแบบและการใช้ถ้อยคำ แต่การให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญจะไม่ง่ายแม้จะมีความเห็นชอบของที่รักของจอร์จวอชิงตัน การให้สัตยาบันจะไม่ได้รับการถกเถียงกันอยู่เบื้องหลังปิดประตู แต่ในฟอรั่มของประชาชนในหมู่บ้านและเมืองทั่วประเทศ. แม้ว่าจะมีหลายจุดของความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกลางและ Antifederalists, รายการหลักคือกลัว Antifederalist ของพลังงานขยับจากรัฐ รัฐบาลรัฐบาล - วันนี้สิ่งที่เราเรียกว่า "สิทธิของรัฐ" ปัญหา -. และยังขาดการเรียกเก็บเงินของสิทธิในรัฐธรรมนูญเพื่อปกป้องเสรีภาพขั้นพื้นฐานของแต่ละบุคคลในเรื่องเกี่ยวกับปัญหาสิทธิของรัฐก็ไม่ได้เป็นเพียงการคาดการณ์ การสูญเสียอำนาจอธิปไตยของรัฐ แต่ยังรับรู้การถ่ายโอนอำนาจจากประชาชนในการที่ยอดเยี่ยมของรัฐบาลที่เป็นที่น่าเป็นห่วง Antifederalists พบปัญหาสิทธิของรัฐ chillingly คล้ายกับความสัมพันธ์กับอังกฤษก่อนที่สหรัฐอเมริกาได้หักออกไป หมวกป้องกัน Federalists รัฐธรรมนูญไม่ได้ให้การรักษาความปลอดภัยเพื่อให้กลุ่มหรือบุคคลจากการยึดอำนาจและเมื่ออยู่ในอำนาจลอกออกไปยากวอน (ลิงค์ไปยังเว็บไซต์ภายนอก.) เสรีภาพ. จอร์จเมสันเวอร์จิเนีย. ที่เพิ่มเข้ามา นี่เป็นสถานที่น่ากลัวของการมีเพศสัมพันธ์ในความดูแลของกองทัพเรือและกองกำลังอาสาสมัคร - ผลต่อต้าน Federalists เชื่อออกจากรัฐที่พึ่ง นอกจากนี้ภายในอำนาจอธิปไตยของรัฐเป็นเรื่องของการที่จะยกให้รัฐบาลกลางมีอำนาจในการเก็บภาษี อย่างแข็งขัน Antifederalist George Mason เวอร์จิเนียเห็นนี้แม้จะมีงบของผู้มีอำนาจร่วมกันระหว่างรัฐและรัฐบาลกลางและความสมดุลของอำนาจในรัฐบาลกับการให้อำนาจสูงสุดของรัฐบาลกลางและการลอบทำลายอำนาจอธิปไตยของรัฐ ในทำนองเดียวกันรัฐเมื่อพวกเขามีอำนาจที่จะเก็บภาษีและความรับผิดชอบในการสนับสนุนการมีเพศสัมพันธ์ที่ล้มเหลวที่จะให้รายได้ที่จำเป็นในการบริหารประเทศ. บางทีความกังวลรวมกันมากที่สุดที่จัดขึ้นโดยที่มีชื่อเสียงเช่น Antifederalists ขณะที่แพทริคเฮนรีจอร์จ คลินตันและซามูเอลอดัมส์คือการขาดการเรียกเก็บเงินที่เฉพาะเจาะจงของสิทธิในการปกป้องประชาชนจากการละเมิดของรัฐบาล ความปรารถนา Antifederalists 'ที่จะมีการรับประกันเป็นลายลักษณ์อักษรจากสิทธิของแต่ละบุคคลมีแบบอย่างทางประวัติศาสตร์ในเอกสารดังกล่าวเป็นรัฐธรรมนูญอังกฤษบิลสิทธิและเอกสารจำนวนมากในยุคอาณานิคม พื้นฐานของความไม่ไว้วางใจรัฐบาลกลางที่แข็งแกร่งผลักดัน Antifederalists ต่อสู้เพื่อต่อต้านหรืออย่างน้อยการแก้ไขรัฐธรรมนูญ. ที่จะได้รับความกังวลของพวกเขาเพื่อคน Antifederalists ภายใต้ชื่อปากกาหลายอย่างเช่น Sentinel และกาโต้เริ่มพิมพ์คัดค้านของพวกเขาไปในรัฐธรรมนูญ หนังสือพิมพ์แผ่นพับและ broadsides การทำงานเกี่ยวกับความกลัวของประชาชนที่เสรีภาพและสิทธิจะหายไปถ้ารัฐจะให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนในหลายพื้นที่. อเล็กซานเดแฮมิลตัน, เจมส์เมดิสัน, จอห์นเจย์ - ผู้เขียนของ "โชคดีหนังสือพิมพ์" Federalists ตัวแทนสะดุดตาด้วย อเล็กซานเดแฮมิลตันจอห์นเจย์และเจมส์เมดิสันตอบในทำนองโดยการเขียนชุดของ 85 บทความแรกภายใต้ลายเซ็น "พลเมืองของ New York" และต่อมาภายใต้ชื่อปากกาของเบลียส เหล่านี้กลายเป็นที่รู้จักโชคดีหนังสือพิมพ์. ระหว่างตุลาคม 1787 และเดือนเมษายน 1788 บทความเหล่านี้กล่าวถึงหลายพื้นที่ที่จะได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นภายใต้รัฐบาลกลางที่แข็งแกร่ง Federalists ได้รับการสนับสนุนโดยชี้ให้เห็นให้กับพ่อค้าผลประโยชน์และความมั่นคงกับการค้าและการพาณิชย์ที่จะให้บริการโดยกฎหมายการค้าและกฎระเบียบเครื่องแบบ เบลียสนอกจากนี้ยังมีการแก้ไขจุดอ่อนของข้อบังคับของสมาพันธ์และความกลัวประชาชนของอนาธิปไตยโดยชี้ไปที่ Shays 'กบฏและอธิบายวิธีการที่รัฐบาลกลางที่แข็งแกร่งจะช่วยป้องกันการระบาดของโรคดังกล่าวและการปรับปรุงการรักษาความปลอดภัยของประเทศ. ชีวิตชีวาอภิปราย Antifederalist-โชคชั่งน้ำหนักว่า ความต้องการของอิสระและแข็งแรงรัฐบาลสหรัฐอเมริกาจะต้องมีความสมดุลกับความต้องการของชาวอเมริกันที่เป็นอิสระและเสรีที่เกิดขึ้นไม่ได้เป็นเพียงที่ระดับสูงสุด แต่ยังระหว่างประชาชนในร้านเหล้าและโอกาสในเกือบทุกคนได้พบกับ บางทีอาจจะไม่เคยมาก่อนหรือหลังจากมีพลเมืองของประเทศที่ได้รับการมีส่วนร่วมอย่างใกล้ชิดเพื่อให้ในการพิจารณาสิ่งที่ชนิดของรัฐบาลที่พวกเขาอยากจะมีชีวิตอยู่ภายใต้ พวกเขาสงสัยว่ารัฐธรรมนูญเป็นเครื่องมือในการดำเนินงาน โดยสิ่งที่กระบวนการและการปฏิบัติในสิ่งที่คนไม่ต้องการที่จะปกครองตัวเองในฐานะที่เป็นข้อโต้แย้งต่อ Federalists ย้ายได้อย่างรวดเร็วเพื่อนำการให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญออกเสียงลงคะแนนในรัฐที่พวกเขารู้ว่าพวกเขาจัดขึ้นส่วนใหญ่แกว่งไปแกว่งมา ธันวาคม 7, 1787 ในคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์เดลาแวร์กลายเป็นรัฐแรกที่จะให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญ ตามมาน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ต่อมาโดยเพนซิล โดยสัปดาห์ที่สองในเดือนมกราคม 1788 New Jersey, จอร์เจียและคอนเนตทิคัได้พบและยังได้รับการอนุมัติรัฐธรรมนูญ แมสซาชูเซตคือการชุมนุมต่อไปเพื่อตอบสนองและแม้จะมีการอภิปรายยาวและแข็งแรงและความเป็นจริงมี Antifederalist ผูกพันที่แข็งแกร่งในรัฐแมสซาชูเซตที่ยอมรับเกินไปรัฐธรรมนูญ. ลงนามในรัฐธรรมนูญสหรัฐด้วยการให้สัตยาบันแมสซาชูเซตในช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์ 1788 ของการดำเนินงาน รัฐธรรมนูญที่จำเป็นในการให้สัตยาบันในสามของรัฐมากขึ้น การอนุมัติเพียงเก้าสิบสามรัฐที่ถูกต้องตั้งแต่กระบวนการให้สัตยาบันถูกจัดขึ้นภายใต้บทความเก่าจากสมาพันธ์และไม่จำเป็นต้องมีคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ของรัฐสำหรับเนื้อเรื่อง แต่ก็ไม่เคยให้สัตยาบันข้อสรุปมาก่อน อภิปรายระหว่างจุดดีของรัฐธรรมนูญ (และหลาย Antifederalists ยอมรับว่ามีหลายแง่มุมที่มีคุณค่าของรัฐธรรมนูญ) และสิ่งที่บางคนเห็นว่าอ่อนแอหรือขาดหายไปด้านเอกสารอย่างต่อเนื่องระหว่าง Federalists และ Antifederalists. โดยช่วงปลายเดือนพฤษภาคม 1788 แมรี่แลนด์และเซาท์แคโรไลนาได้ดำเนินการลงมติและอนุมัติการให้สัตยาบัน เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 1788, New Hampshire ยังได้รับการอนุมัติและให้ลงคะแนนเสียงชี้ขาดที่จะให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญ โดยสิ้นเดือนกรกฎาคมเวอร์จิเนียและตามขอบแคบมากนิวยอร์กให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญเช่นกัน แม้ว่ารัฐธรรมนูญได้รับการดำเนินการให้สัตยาบันการลงคะแนนสุดท้ายก็ผ่านไปได้อย่างหวุดหวิดใน Rhode Island วันที่ 29 พฤษภาคม 1790 แม้ว่ารัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายของแผ่นดินก็ไม่ได้รับการผ่านไปโดยไม่มีการประนีประนอม หลายรัฐก็ไม่สบายใจเกี่ยวกับการขาดการเรียกเก็บเงินของสิทธิและได้ขออย่างเป็นทางการและได้รับสัญญาของการเพิ่มขึ้นของการเรียกเก็บเงินดังกล่าวหลังจากที่รัฐธรรมนูญเป็นที่ยอมรับ ข้อตกลงที่จะแก้ไขโชค (ลิงค์ไปยังเว็บไซต์ภายนอก.) รัฐธรรมนูญด้วยนอกเหนือจากสิทธิที่ระบุไว้โดยเฉพาะการใช้ประโยชน์เป็นที่อนุญาตให้พวกเขาที่จะชนะคะแนนโหวตให้สัตยาบันประสบความสำเร็จในแมสซาชูเซตและรัฐอื่น ๆ อีกหลาย Antifederalist กับความเชื่อที่แข็งแกร่ง วิจารณ์และการตรวจสอบข้อเท็จจริงของรัฐธรรมนูญมาโดย Antifederalists ชะลอกระบวนการให้สัตยาบันและนำมาตรวจสอบที่กว้างขวางของเอกสารที่ดีขึ้นในท้ายที่สุดว่า

Results (Thai) 3:

แม้ว่ามีหลายความคิดเห็นและมุมมองเกี่ยวกับความจำเป็นของรัฐธรรมนูญเพื่อแทนบทความของสมาพันธ์ ที่ความหลากหลายของความคิดเห็นโดยทั่วไป แตกออกเป็นสองกลุ่ม : ทนายที่สนับสนุนการให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญและจัดตั้งแข็งแรงรัฐบาลกลาง ,และ antifederalists ที่กลัวการใช้เอกสารและการรับรู้มันเป็นภัยคุกคามต่อสถานะและสิทธิบุคคล วอน จากอังกฤษ และ ก่อตั้งขึ้นโดยบทความของสมาพันธ์

4 เดือนพบว่าผลิตรัฐธรรมนูญได้รับการจัดขึ้นในความลับที่ยิ่งใหญ่ เอกสารนำเสนอ หลังจากคนได้ตกลงที่จะ เนื้อหา รูปแบบ และถ้อยคําแต่การให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญคงไม่ง่ายนัก แม้จะมีการอนุมัติของที่รักของจอร์จวอชิงตัน การให้สัตยาบันจะไม่ถกเถียง หลังประตูที่ปิดอยู่ แต่ในเวทีสาธารณะในหมู่บ้านและเมืองทั่วประเทศ

แม้มีหลายจุดของความขัดแย้งกันระหว่าง และ antifederalists ทนาย ,รายการหลักของ antifederalist กลัวเปลี่ยนอำนาจจากรัฐบาล เพื่อรัฐบาลสหรัฐแล้ววันนี้เราเรียก " สิทธิมนุษยชน " ปัญหา . . . และยังขาดของบิลสิทธิในรัฐธรรมนูญเพื่อปกป้องเสรีภาพขั้นพื้นฐานของแต่ละคน

ในประเด็นสิทธิของรัฐ มันไม่เพียง คาดว่าการสูญเสียเอกราชของรัฐแต่การถ่ายโอนอำนาจจากประชาชนถึงรัฐบาล ชนชั้นนำที่น่าเป็นห่วง การ antifederalists พบปัญหาสิทธิมนุษยชนรัฐอย่างเยือกเย็นคล้ายกับความสัมพันธ์กับอังกฤษก่อนสหรัฐอเมริกาได้แตกออกไป ต่อต้านทนายหมวกรัฐธรรมนูญไม่ได้ให้การรักษาความปลอดภัยเพื่อให้กลุ่มหรือบุคคลจากการยึดอำนาจ และเมื่ออำนาจลอกออกไปยากวอน ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก ) เสรีภาพ .

จอร์จ เมสัน เวอร์จิเนีย
เพิ่มนี้ เป็นวิญญาณของรัฐสภาในค่าใช้จ่ายของ กองทัพบก กองทัพเรือ และทหารกองกำลังป้องกัน -- ผล ทนายเชื่อออกจากรัฐไม่มีที่พึ่ง นอกจากนี้ ภายในของรัฐอธิปไตยเป็นปัญหาของรัฐบาลกลางจะยกให้พลังงานภาษีอย่างแข็งขัน antifederalist จอร์จเมสันเวอร์จิเนียเห็นนี้ แม้จะมีข้อความที่แบ่งปันอำนาจระหว่างรัฐและรัฐบาลกลางและความสมดุลของอำนาจในรัฐบาล เช่น การให้อำนาจสูงสุดของรัฐบาลกลาง และยิ่งประเทศอธิปไตย โดย token เดียวกัน รัฐ เมื่อได้อำนาจภาษีและความรับผิดชอบสนับสนุนรัฐสภาได้ล้มเหลวที่จะให้รายได้ที่จำเป็นเพื่อบริหารประเทศ .

อาจจะมากที่สุดที่จัดขึ้นโดยรวมเกี่ยวกับ antifederalists เด่น เช่น แพทริก เฮนรี จอร์จคลินตันและซามูเอลแอดัมส์คือการขาดของบิลเฉพาะสิทธิเพื่อปกป้องบุคคลจากการละเมิดสิทธิมนุษยชนของรัฐบาลการ antifederalists ' ต้องเขียนรับรองสิทธิของบุคคลได้อ้างในเอกสารทางประวัติศาสตร์ เช่น ฮวาง จินยี บิลสิทธิในอังกฤษและเอกสารอาณานิคมมากมาย การไม่ไว้ใจพื้นฐานแข็งแรงรัฐบาลเชื้อเพลิง antifederalists ต่อสู้เพื่อคัดค้านการแก้ไขรัฐธรรมนูญ หรืออย่างน้อยที่สุด

ได้รับความกังวลของประชาชนการ antifederalists ภายใต้ชื่อปากกามากมายเช่น Sentinel กาโต้และเริ่มพิมพ์คำคัดค้านของรัฐธรรมนูญใน หนังสือพิมพ์ แผ่นพับ broadsides . ทำงานกับประชาชนกลัวว่าสิทธิและเสรีภาพจะหายไปถ้ารัฐต้องให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนในหลายพื้นที่

อเล็กซานเดอร์ แฮมิลตัน เจมส์ เมดิสัน , จอห์นเจย์ - ผู้เขียน " เอกสารโชคดี "
ส่วนทนาย แสดง โดยเฉพาะ โดย อเล็กซานเดอร์ แฮมิลตัน จอห์น เจ และ เจมส์ เมดิสัน ตอบสนองในชนิดโดยการเขียนชุด 85 บทความแรกภายใต้ลายเซ็น " พลเมืองของนิวยอร์ก " และต่อมาภายใต้นามปากกาของปูบลิอัส . นี้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะเอกสารโชคดี

ระหว่างเดือนตุลาคมและเมษายน 1788 1787 ,บทความนี้กล่าวถึงหลายพื้นที่ที่ต้องได้รับการปรับปรุงภายใต้แรงกลางของรัฐบาล ทนายที่ได้รับการสนับสนุน โดยชี้ว่า พ่อค้าผลประโยชน์และความมั่นคงให้กับการค้าและการพาณิชย์ที่ได้รับจากกฎหมายการค้าเครื่องแบบและระเบียบการปูบลิอัสยังได้กล่าวถึงความอ่อนแอของบทความของสมาพันธ์และความกลัวของประชาชนของรัฐบาล โดยชี้ไปที่เชส์ ' กบฏและอธิบายวิธีแข็งแรงรัฐบาลจะป้องกันดังกล่าวระบาด และเพิ่มความปลอดภัยให้กับประเทศ โดย antifederalist นะ

โชคดีของการอภิปรายชั่งแล้วความต้องการเป็นอิสระและเข้มแข็ง รัฐบาลสหรัฐฯ จะได้สมดุลกับความต้องการของอิสระและฟรีอเมริกัน ที่เกิดขึ้นไม่เพียง แต่ในระดับที่สูงที่สุด แต่ระหว่างประชาชนในร้านเหล้าและในเกือบทุกโอกาสคนเจอบางทีไม่เคยมาก่อน หรือเพราะมีพลเมืองของประเทศให้แนบแน่น มีส่วนร่วมในการพิจารณาสิ่งที่ชนิดของรัฐบาลที่พวกเขาปรารถนาที่จะอยู่ภายใต้ พวกเขาสงสัยว่า รัฐธรรมนูญเป็นเครื่องมือในการทำงาน โดยมีกระบวนการและสิ่งที่ปฏิบัติ แล้วประชาชนต้องการปกครองตัวเอง

เป็นอาร์กิวเมนต์ต่อไปโดยทนายย้ายอย่างรวดเร็วเพื่อนำการให้สัตยาบันของรัฐธรรมนูญมาโหวตในสหรัฐอเมริกาที่พวกเขารู้ว่าพวกเขาจัดขึ้นแกว่งซะส่วนใหญ่ เกี่ยวกับธันวาคม 7 , 1787 , ในการลงคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์ , เดลาแวร์กลายเป็นรัฐแรกที่จะให้สัตยาบันในรัฐธรรมนูญ มันเป็นตามน้อยกว่าสัปดาห์ต่อมาจากเพนซิลเวเนีย โดยสัปดาห์ที่สองในเดือนมกราคม 1788 , New Jersey ,จอร์เจียและ Connecticut ได้พบและได้รับการอนุมัติรัฐธรรมนูญ แมสซาชูเซตเป็นชุมนุมต่อไปเพื่อตอบสนอง และแม้จะมีการอภิปรายยาวและแข็งแรง และที่สำคัญมีการ antifederalist แข็งแรงในรัฐแมสซาชูเซตด้วยให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญ

ลงนามในสหรัฐอเมริการัฐธรรมนูญ
กับ Massachusetts ' การให้สัตยาบันใน 1788 ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ,การใช้รัฐธรรมนูญบังคับใช้การให้สัตยาบันของเพียงสามรัฐ อนุมัติแค่เก้าของสิบสามสหรัฐอเมริกาต้องการตั้งแต่กระบวนการให้สัตยาบันได้ถูกจัดขึ้นภายใต้บทความเก่าของสมาพันธ์และไม่ต้องเป็นเอกฉันท์โหวตของอเมริกาผ่าน อย่างไรก็ตาม การให้สัตยาบัน ไม่เคยเป็นข้อสรุปมาก่อน .การอภิปรายระหว่างจุดดีของรัฐธรรมนูญ ( และหลายของ antifederalists ยอมรับว่ามีหลายแง่มุมที่มีคุณค่าของรัฐธรรมนูญ ) และสิ่งที่บางเห็นอ่อนแอหรือขาดหายไปในลักษณะของเอกสารและต่อเนื่องระหว่างทนาย antifederalists

โดยสายอาจ 1788 , Maryland และ South Carolina ได้ทำการโหวตและอนุมัติการให้สัตยาบัน เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน 1788 ,มลรัฐนิวแฮมป์เชียร์ยังได้รับการอนุมัติ และมีการลงคะแนนเสียงชี้ขาดให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญ โดยสิ้นเดือนกรกฎาคม , เวอร์จิเนีย และ โดยขอบแคบมาก นิวยอร์กให้สัตยาบันรัฐธรรมนูญเช่นกัน แม้ว่ารัฐธรรมนูญได้รับการโหวตการให้สัตยาบันครั้งสุดท้ายคือเฉียดผ่านในโรดไอแลนด์บน 29 พฤษภาคม 1790 .

แม้ว่ารัฐธรรมนูญคือกฎหมายของแผ่นดินมันไม่ได้ถูกส่งโดยไม่มีการประนีประนอม หลายรัฐไม่สบายใจเกี่ยวกับการขาดของบิลสิทธิและอย่างเป็นทางการขอและได้รับสัญญาเพิ่ม เช่น บิล หลังจากที่รัฐธรรมนูญได้รับรอง . โชคดีที่ข้อตกลงเพื่อแก้ไข ( เชื่อมโยงไปยังเว็บไซต์ภายนอก) รัฐธรรมนูญด้วยนอกเหนือจากที่ระบุไว้ โดยเฉพาะสิทธิคือประโยชน์ที่อนุญาตให้พวกเขาที่จะชนะการโหวตและประสบความสำเร็จในรัฐและรัฐอื่น ๆหลาย ๆ antifederalist กับความเชื่อที่แข็งแกร่งการวิพากษ์และตรวจสอบรัฐธรรมนูญนำโดย antifederalists ชะลอกระบวนการให้สัตยาบันและนำการตรวจสอบอย่างละเอียดของเอกสาร ซึ่งในที่สุดแล้วปรับปรุงมัน