Slowly sinking to the bottom of the

Slowly sinking to the bottom of the lake, Jun Mo Xie opened his eyes to a world of azure colored water. After reorienting himself, he proceeded to slowly walk toward the pleasure boat. It was not long before the water had turned pitch dark, indicating that he had already arrived underneath the boat. Jun Mo Xie silently floated up before reaching out with one hand to tightly hold on to the hull. The reed held in his other hand was placed in his mouth and, with a sharp exhalation, the long piece of reed quietly extended out of the water by the side of the boat. A breath of fresh air filled Jun Mo Xie’s nearly asphyxiated lungs and a burst of relaxation involuntarily rush through his body.

A single careless mistake in this series of maneuvers and all his efforts would have gone down the drain. His targets would certainly become alert to his presence and possibly even try to kill him, leading to a fatal disaster!

Jun Mo Xie took no further actions and only waited motionlessly without showing any signs of impatience. His previous anxiety and misgivings have all but disappeared. He no longer worried in his heart whether the assassins will board the boat. Since he had already selected his targets, there is no room for regret!

Intuition! He firmly believes that the assassins will come on this boat!

Therefore, he was endlessly patient. As long as he can breathe, he will wait. It was just like in his previous life when he had to rely on his intuition to pursue murderers or hide from his enemies. At this moment, he is the King of Assassins! Jun Xie!

After some time passed, there finally came the sound of a young lady’s delicate laugh and the echoes of boorish men talking and laughing. As people embarked, the boat swayed, and the thudding of footsteps could be heard coming from above Jun Mo Xie.

One, two…six individuals!

Jun Mo Xie counted in silence. It seemed that three more people had joined the party of assassins that have arrived earlier.

Once the party had boarded the boat, their distinctive cold aura suddenly caused a reaction in Jun Mo Xie’s mind. In this ice-cold water, the cold killing intent made Jun Mo Xie feel a sense of familiarity.

This is my world!

The extravagant life of a noble—the glory, splendor, and wealth—admittedly was very comfortable, but Jun Mo Xie was the King of Assassins. He yearned to be unfettered like the king of wolves, arrogantly howling among a vast expanse of rolling grassland. Even if danger lurks around every corner, he still chose to be a king looking down on the world!

Suffering leads to growth; the lonely enjoys the loneliness. A solitary shadow charging into the unknown, brandishing his sword in defiance of the heavens. Ten steps to kill a person, a thousand miles without leaving a trace!

This is Jun Mo Xie’s grandest dream.

Unfortunately, it is uncertain whether Jun Mo Xie will have such an opportunity in his current body.

No one spoke after entering the boat’s cabin. Only the sounds of teacups softly touching followed by the “sipping and slurping” of tea and the occasional gentle laughter of a young lady could be heard.

Results (Thai) 1:

ค่อย ๆ จมที่ด้านล่างของทะเลสาบ Jun Mo อิงเปิดตาดูโลกของน้ำสี หลังจาก reorienting ตัวเอง เขาจะเดินช้า ๆ ไปเรือ ไม่นานก่อนที่น้ำมีมืดสนาม ระบุว่า เขาแล้วมาถึงใต้เรือ Jun Mo อิงอยู่เบื้องหลังลอยขึ้นก่อนถึงออกมือถือบนตัวถังแน่น กกที่จัดขึ้นในมือของเขาถูกวางไว้ ในปากของเขา และ กับการหายใจ ออกคมชัด ความกกเงียบ ๆ ขยายออกจากน้ำโดยด้านข้างของเรือยาว ลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์เต็มปอดเกือบ asphyxiated Jun Mo เจีย และระเบิดพักผ่อนสถานวิ่งผ่านร่างกายของเขาความผิดพลาดประมาทเดียวในความควบคุมและความพยายามของเขาชุดนี้จะได้ไปลงท่อระบายน้ำ แน่นอนอาจจะเป็นเป้าหมายของเขาแจ้งให้ทราบของเขา และอาจแม้พยายามจะฆ่าเขา นำไปสู่ภัยพิบัติร้ายแรงJun Mo เจียเอาไม่มีการกระทำเพิ่มเติม และเฉพาะ รอ motionlessly ไม่แสดงสัญญาณใด ๆ ขาดความอดทน ก่อนหน้านี้ความวิตกกังวลและที่น่าเคลือบแคลงของเขาทั้งหมดแต่หายไป เขาไม่กังวลในใจของเขาว่ามือสังหารจะขึ้นเรือ เพราะเขาได้เลือกเป้าหมายของเขา มีไม่เสียใจปรีชา เขาเชื่อว่า มือสังหารจะมาบนเรือนี้มั่นดังนั้น เขาเป็นทิวผู้ป่วย ตราบใดที่เขาสามารถหายใจ เขาจะรอ มันก็เหมือนในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาเมื่อเขาต้องพึ่งสัญชาตญาณของเขาไล่ murderers หรือซ่อนจากศัตรูของเขา ขณะนี้ เขาเป็นพระกาฬ Jun อิงหลังจากเวลาผ่านไป มีสุดมาพร้อมเสียงหัวเราะละเอียดอ่อนของหญิงสาวและเสียงสะท้อนของคน boorish พูดคุย และหัวเราะ คน จับ เรือเปี่ยมไป และโครมเท้าอาจจะได้ยินมาจากด้านบนอิง Mo Junหนึ่ง สอง...บุคคลที่หกJun Mo อิงนับในความเงียบ ดูเหมือนว่า สามคนร่วมพรรคของมือสังหารที่มีมาก่อนหน้านี้เมื่อบุคคลที่ได้ขึ้นเรือ ออร่าเย็นความโดดเด่นเกิดจากปฏิกิริยา Jun Mo อิงทราบทันที ในน้ำนี้เย็น เย็นฆ่าเจตนาทำ Jun Mo อิงรู้สึกคุ้นเคยนี่คือโลกของฉันชีวิตที่ฟุ่มเฟือยของโนเบิล — รุ่งโรจน์ งดงาม และความมั่งคั่งซึ่งเป็นที่ยอมรับมาก แต่ Jun Mo อิง พระกาฬ เขา yearned เป็นห้องเช่นกษัตริย์ของหมาป่า arrogantly ยิ่งใหญ่ในหมู่กว้างกลิ้งทุ่งหญ้า แม้อันตราย lurks ทั่วทุกมุม เขายังคงเลือกให้ เป็นกษัตริย์ที่มองลงมาบนโลกความทุกข์นำไปสู่การเจริญเติบโต การโดดเดี่ยวเมืองที่ความเหงา เงาโดดเดี่ยวชาร์จเข้าที่ไม่รู้จัก brandishing ดาบยังฟ้าสวรรค์ ขั้นตอนที่ 10 การฆ่าคน พันไมล์โดยไม่ทิ้งร่องรอยนี่คือความฝันยิ่งใหญ่ Jun Mo เจียอับ มันเป็นที่แน่ใจว่าอิงเดือนมิ.ย.จะมีโอกาสดังกล่าวในร่างกายของเขาปัจจุบันไม่มีใครพูดหลังจากที่เข้าห้องโดยสารเรือ เสียงชงสัมผัสเบา ๆ เท่านั้นตาม ด้วย "จิบและซด" น้ำชา และอาจจะได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ เป็นครั้งคราวของหญิงสาว

Results (Thai) 2:

ช้าจมไปที่ด้านล่างของทะเลสาบจุนโม Xie เปิดตาของเขาเข้าสู่โลกของน้ำสีฟ้า หลังจากปรับตำแหน่งตัวเองเขาดำเนินการต่อไปอย่างช้า ๆ เดินไปทางเรือมีความสุข มันก็ไม่นานก่อนที่น้ำจะได้หันเข้มสนามแสดงให้เห็นว่าเขาได้มาถึงแล้วอยู่ใต้เรือ มิถุนายนโม Xie เงียบ ๆ ลอยขึ้นก่อนที่จะเอื้อมมือออกด้วยมือข้างหนึ่งที่จะถือไว้แน่นบนเรือ กกถืออยู่ในมืออื่น ๆ ของเขาถูกวางไว้ในปากของเขาและด้วยการหายใจออกคมชิ้นยาวของกกขยายอย่างเงียบ ๆ ออกจากน้ำโดยด้านข้างของเรือ ลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์เต็มไปมิถุนายนโม Xie เกือบสลบปอดและการระเบิดของการพักผ่อนโดยไม่ได้ตั้งใจวิ่งผ่านร่างกายของเขา. ความผิดพลาดประมาทเดียวในชุดของการซ้อมรบนี้และความพยายามของเขาจะได้ไปลงท่อระบายน้ำ เป้าหมายของเขาอย่างแน่นอนจะกลายเป็นแจ้งเตือนไปยังปรากฏตัวของเขาและอาจได้พยายามที่จะฆ่าเขานำไปสู่การเกิดภัยพิบัติร้ายแรง! มิถุนายนโม Xie ไม่ได้มีการดำเนินการต่อไปและรอเพียงแอ้งแม้งโดยไม่แสดงอาการของการขาดความอดทนใด ๆ ความวิตกกังวลก่อนหน้านี้ของเขาและความวิตกได้หายไปทั้งหมด แต่ เขาไม่กังวลในหัวใจของเขาไม่ว่าจะเป็นมือสังหารจะขึ้นเรือ นับตั้งแต่ที่เขาได้เลือกแล้วเป้าหมายของเขามีห้องพักสำหรับเสียใจ! ไม่มีปรีชา! เขาเชื่อว่ามือสังหารจะมาอยู่บนเรือลำนี้! ดังนั้นเขาเป็นผู้ป่วยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่เขาสามารถหายใจเขาจะรอ มันเป็นเช่นเดียวกับในชีวิตก่อนหน้าของเขาเมื่อเขาต้องพึ่งพาสัญชาตญาณของเขาที่จะไล่ตามฆาตกรหรือซ่อนตัวจากศัตรูของเขา ตอนนี้เขาเป็นกษัตริย์ของ Assassins! มิถุนายน Xie! หลังจากเวลาผ่านไปมีในที่สุดก็มาเสียงหัวเราะที่ละเอียดอ่อนเป็นหญิงสาวและเสียงสะท้อนของคนกักขฬะที่พูดคุยและหัวเราะ ในฐานะที่เป็นคนลงมือเรือแกว่งและการทุบหรือตีหรือต่อยที่ ทำให้เกิดเสียงดัง ของเสียงฝีเท้าอาจจะได้ยินมาจากข้างต้นมิถุนายนโม Xie. หนึ่งสอง ... หกคน! มิถุนายนโม Xie นับอยู่ในความเงียบ มันดูเหมือนว่าอีกสามคนที่ได้เข้าร่วมงานปาร์ตี้ของพวกมือสังหารที่ได้เดินทางมาถึงก่อนหน้านี้. เมื่อบุคคลที่ได้ขึ้นเรือกลิ่นอายเย็นของพวกเขาที่โดดเด่นอย่างกระทันหันก่อให้เกิดปฏิกิริยาในใจมิถุนายนโม Xie ของ ในน้ำเย็นนี้เจตนาฆ่าเย็นทำมิถุนายนโม Xie รู้สึกคุ้นเคย. นี่คือโลกของฉัน! ชีวิตฟุ่มเฟือยของเกียรติสิริงดงามและความมั่งคั่งที่ยอมรับเป็นความสะดวกสบายมาก แต่มิถุนายนโม Xie เป็นพระมหากษัตริย์ของ Assassins เขาปรารถนาที่จะเป็นอิสระเช่นกษัตริย์ของหมาป่าหอนเต๊ะหมู่กว้างใหญ่ของทุ่งหญ้ากลิ้ง แม้ว่าอันตรายสิงสถิตอยู่ทั่วทุกซอกมุมเขาก็ยังคงเลือกที่จะได้เป็นกษัตริย์มองลงมาบนโลก! ทุกข์จะนำไปสู่การเจริญเติบโต เหงาสนุกกับความเหงา เงาโดดเดี่ยวชาร์จในที่ไม่รู้จักกวัดแกว่งดาบของเขาในการต่อต้านของฟ้าสวรรค์ สิบขั้นตอนในการฆ่าคนเป็นพันไมล์โดยไม่ทิ้งร่องรอย! นี่คือความฝันที่ยิ่งใหญ่มิถุนายนโม Xie ของ. แต่มันก็ไม่แน่ใจว่ามิถุนายนโม Xie จะมีโอกาสดังกล่าวในร่างกายในปัจจุบันของเขา. ไม่มีใครพูดหลังจากที่เข้ามาในห้องโดยสารของเรือ . เพียงเสียงของถ้วยชาเบา ๆ สัมผัสตามด้วย "จิบและ slurping" ของชาและเสียงหัวเราะที่อ่อนโยนเป็นครั้งคราวของหญิงสาวที่อาจจะได้ยิน

Results (Thai) 3:

ค่อยๆจมลงสู่ก้นทะเลสาบ จุนโมเซี่ยเปิดตาของเขาไปยังโลกของสีฟ้าสีน้ำ หลังจาก reorienting เอง เขาก็ค่อยๆเดินเข้าหาเรือความสุข มันไม่นานก่อนที่น้ำได้กลายเป็นมืด ระบุว่า เขาได้เดินทางมาถึงใต้เรือ จุนโม เซี่ย ๆลอยขึ้นมา ก่อนเอื้อมมือออกไปด้วยมือข้างหนึ่งให้แน่น ยึดเรือ ลิ้นที่จัดขึ้นในมืออื่น ๆของเขาอยู่ในปากของเขาและมีการหายใจออก ชาร์ป ชิ้นยาวของลิ้นค่อยๆขยายจากน้ำข้างๆเรือ สูดอากาศบริสุทธิ์เต็มปอดของจุนโมเซี่ยเกือบรัดคอและระเบิดของการพักผ่อนรัวเร่งผ่านร่างของเขาพลาดประมาทเดียวในชุดนี้ของการประลองยุทธ์และความพยายามทั้งหมดของเขาจะได้ไปลงท่อระบายน้ำ เป้าหมายของเขาจะเป็นแจ้งเตือนไปยังการแสดงตนของเขา และอาจจะยังพยายามที่จะฆ่าเขา ทำให้เกิดภัยพิบัติร้ายแรง !จุนโมเซี่ยเอาไม่มีการกระทำเพิ่มเติม และเพียงรอแอ้งแม้งโดยไม่แสดงสัญญาณใด ๆของความไม่อดทน . ความกังวลก่อนหน้านี้ของเขาและข้อสงสัยได้ทั้งหมด แต่หายไปแล้ว เขาไม่กังวลในใจว่านักฆ่าจะกระดานเรือ ตั้งแต่ที่เขาได้เลือกเหยื่อที่ไม่มีห้องให้เสียใจสัญชาตญาณ ! เขาเชื่อว่าที่คนร้ายจะมาอยู่บนเรือลำนี้ได้ดังนั้นเขาจึงอดทนอยู่ชั่วนาตาปี ตราบเท่าที่เขาสามารถหายใจ เขาจะรอ มันเหมือนในชีวิตก่อนหน้าของเขา เมื่อเขาต้องพึ่งพาสัญชาตญาณของเขาที่จะไล่ตามฆาตกร หรือซ่อนตัวจากศัตรูของเขา ตอนนี้ เขาเป็นกษัตริย์ของพวกนักฆ่า จุนเซี่ย !หลังจากเวลาผ่านไป ก็มาถึง เสียงหัวเราะของหญิงสาว ละเอียดอ่อน และเสียงสะท้อนของคนหยาบคายพูดและหัวเราะ ในฐานะที่เป็นคนยก , เรือเอียง และเสียงกุบกับของฝีเท้าอาจจะได้ยินมาจากข้างบน จุนโมเซี่ย .หนึ่ง , สอง . . . . . . หกบุคคล !จุนโมเซี่ยนับในความเงียบ รู้สึกว่า 3 คนได้เข้าร่วมงานปาร์ตี้ของนักฆ่าที่มีมาก่อนหน้านี้เมื่องานเลี้ยงมี boarded เรือ ออร่าโดดเด่นเย็นพวกเขาก็ก่อให้เกิดปฏิกิริยาในจุนโมเซี่ย จิตใจ ในนี้เย็นน้ำหนาวเจตนาฆ่าได้ จุนโมเซี่ยรู้สึกความรู้สึกของความคุ้นเคยนี่คือโลกของผมชีวิตที่ฟุ่มเฟือยของโนเบิล เกียรติศิริ ร่ำรวยกันได้สบายมาก แต่จุนโมเซี่ยเป็นราชานักฆ่า เขาต้องการเป็นอิสระ เช่น ราชาหมาป่า เต๊ะหอนท่ามกลางทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ที่กลิ้ง แม้ว่าอันตราย lurks ทั่วทุกมุม เขาก็ยังเลือกที่จะเป็นกษัตริย์ที่มองลงมาบนโลก !ทุกข์ไปสู่การเจริญเติบโต โดดเดี่ยวกับความเหงา โดดเดี่ยว เงาชาร์จในที่ไม่รู้จัก กวัดแกว่งดาบของเขาต่อต้านสวรรค์ สิบขั้นตอนที่จะฆ่าคนเป็นพันๆไมล์อย่างไร้ร่องรอย !อันนี้ของจุนโมเซี่ยยิ่งใหญ่ในความฝันแต่ก็ไม่แน่ใจว่า จุน โมเซียจะมีโอกาสเช่นนี้ในร่างกายของเขาในตอนนี้ไม่มีใครพูดหลังจากเข้าเป็นเรือโดยสาร เพียงเสียงถ้วยชาเบาๆสัมผัสตามด้วย " จิบและ slurping " ของชาและเสียงหัวเราะเบาๆ เป็นครั้งคราวของหญิงสาวอาจจะได้ยิน