the ongoing and increasing investme

the ongoing and increasing investment of the means of production and labor per unit of ground area or, in animal husbandry, per head of livestock; application of the achievements of science and advanced practice; and improvement in methods of management and in the technology of production. In these ways the productivity of animals and land is systematically increased and a maximum of production is obtained from every hectare with minimum expenditures of labor and resources per unit of production.

K. Marx defined intensification of agriculture as “the concentration of capital upon the same plot rather than its distribution among several adjoining pieces” of land (K. Marx and F. Engels, Soch., 2nd ed., vol. 25, part 2, p. 227). Developing this thought, V. I. Lenin observed: “Indeed, the very term ‘additional (or successive) investments of labor and capital’ presupposes changes in the methods of production and reforms in technique. In order to increase the quantity of capital invested in land to any considerable degree, new machinery must be invented, and there must be new methods of land cultivation, stock breeding, transport of products, and so on and so forth” (Poln. sobr. soch., 5th ed., vol. 5, p. 101). Intensification is a progressive, constantly growing process that embraces all spheres of agricultural production.

Lenin pointed out that intensification of agriculture is “not some accidental, local, casual phenomenon, but one that is common to all civilized countries” (ibid., vol. 27, p. 168).

In capitalist countries the intensification of agriculture is a spontaneous and contradictory process. Capitalist intensification of agriculture is one of the main ways whereby capital penetrates agricultural production in order to obtain maximum profit. The process is accomplished by rapacious use of the land and the crudest exploitation of the toiling masses of the peasantry, and it leads to mass impoverishment and disaster for small and medium-size farms. In the USA, for example, the total number of farms decreased from 6,097,000 in 1949 to 2, 976,000 in 1969, a reduction of more than 50 percent. During approximately the same time the number of farms decreased 30 percent in the Federal Republic of Germany, 34 percent in Canada, 26 percent in Sweden, and 14 percent in Great Britain.

Under socialism the intensification of agriculture is based on communal socialist ownership and abets the development of production and social relationships to satisfy the rapidly growing needs of the working people. Planned intensification of agriculture has become possible in the USSR only as a result of the country’s industrialization and the socialist transformation of the countryside.

The Communist Party and the Soviet government view intensification as the general trend in improving agriculture and developing its productive forces. The Program of the CPSU points out that the main way to improve agriculture and satisfy the growing needs of the country for agricultural production is the all-around mechanization and ongoing intensification of production (see Programma KPSS 1971, p. 76). The problems of intensifying agriculture were posed with particular acuity by the March 1965, May 1966, and July 1970 plenums of the Central Committee of the CPSU and the Twenty-fourth Congress of the CPSU (1971), which established a long-term comprehensive program for developing agriculture on the basis of all-around intensification.

The intensification of agriculture is based on unbroken technical progress and is being carried out on the basis of improving agriculture’s material and technical base; increasing the production of mineral and organic fertilizers, the means of protecting plants, and chemical preparations for animal husbandry; increasing comprehensive mechanization in agriculture and animal husbandry; developing irrigation, land improvement, and liming of acid soils; introducing advanced practices; perfecting the structure of planted areas; developing intensive cultivated and technical crops; replacing low-yield plantings by high-yield special strains; introducing consistent specialization both by zones and within farms; constructing large complexes and factories for the production of meat, milk, eggs, and vegetables, with extensive use of automation and electronics, and of the achievements of biochemistry, microbiology, and so on; and improving the material incentives of personnel for obtaining a larger amount of production.

Tremendous efforts have been made to intensify agriculture in the USSR. The power capacity of agriculture at the end of 1970 had reached 224 million kilowatts (kW) (336.4 million hp), an increase of seven times over 1940. The energy available to labor, calculated per single worker, increased 22.4 times and totaled 7.44 kW (11.2 hp), as opposed to 0.368 kW (0.5 hp) on peasant farms in 1913–17. Deliveries of mineral fertilizers to agriculture are increasing at a rapid rate. In 1913 they totaled 188,000 tons (in standard units); in 1970 they totaled 45,649,000 tons. Considerable irrigation construction has been done over the years of Soviet power. In comparison with the pre-revolutionary level (1916), the total irrigated land and land with a drainage network increased more than 2.5 times. Intensification of animal husbandry is marked by an increase in the number of livestock and in the production of livestock products per unit of land surface.

The intensification of agriculture is a complicated process embracing all of the basic aspects of the economics of agriculture. It is characterized by a system of indexes: the production funds per unit of land surface, the value of farm machinery and equipment, expenditures of fertilizer per unit of land surface, and the value of gross and marketable produce per unit of land surface and per ruble of fixed and working capital. Among the main synthetisized indexes of the intensification of agriculture are the rate of increase of labor productivity, of reduction of unit cost of production, of increase of the yield of farm products and productivity of animals, of increase of gross and net income, and of increase of profitability of production. Years of experience in the USSR and developed countries abroad show that the higher the level of intensification of agriculture, other things being equal, the higher the yield of agricultural crops and the productivity of animals, gross harvests and revenues, and labor productivity and the lower the unit cost.

The gross output of agriculture in 1970 increased by 104 percent over that of 1940 for the USSR as a whole; the area under cultivation increased by 37 percent during that time.

Results (Thai) 1:

การลงทุนอย่างต่อเนื่อง และเพิ่มขึ้นของวิธีการผลิตและค่าแรงต่อหน่วยพื้นที่ดิน หรือ สัตว์ เลี้ยง ต่อหัวของปศุสัตว์ ของความสำเร็จของวิทยาศาสตร์และการฝึกขั้นสูง และปรับปรุงวิธีการจัดการ และเทคโนโลยีการผลิต วิธีเหล่านี้ ผลผลิตของสัตว์และที่ดินอย่างเป็นระบบขึ้น และสูงสุดของการผลิตได้รับจากทุก hectare ด้วยรายจ่ายขั้นต่ำของแรงงานและทรัพยากรต่อหน่วยของผลิต

คุณ Marx กำหนดแรงของเกษตรเป็น "ความเข้มข้นของทุนตามพล็อตเดียวกันมากกว่าการกระจายระหว่างหลายชิ้นติด" ที่ดิน (คุณ Marx และเอฟ Engels, Soch. อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต 2 ปี 25 ส่วนที่ 2, p. 227) สังเกต V. I. เลนินพัฒนานี้คิด : "แน่นอน ระยะมาก 'เพิ่มเติม (หรือต่อเนื่อง) ลงทุนแรงงานและทุน' presupposes เปลี่ยนแปลงวิธีการผลิตและปฏิรูปในเทคนิคการ เพื่อเพิ่มปริมาณของทุนที่ลงทุนในที่ดินใด ๆ ระดับมาก เครื่องจักรใหม่ต้องคิดค้น และต้องมีวิธีใหม่ของการเพาะปลูกที่ดิน หุ้นพันธุ์ ขนส่ง สินค้า และอื่น ๆ และอื่นๆ" (Poln. sobr. soch อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต 5 ปี 5, p. 101) ก้าวหน้า กระบวนการที่นำทรงกลมทั้งหมดของเกษตรผลิตการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องเป็นแรง

เลนินชี้ให้เห็นว่าแรงของเกษตร "ไม่ใช่อุบัติเหตุ ท้องถิ่น บรรยากาศปรากฏการณ์ แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันทั้งหมดอารยประเทศ" (ibid., ปี 27, p. 168)

ประเทศทุน แรงของเกษตรเป็นกระบวนการอยู่ และขัดแย้งกัน แรงทุนของเกษตรเป็นหนึ่งในวิธีหลักโดยทุนแทรกซึมผลิตทางการเกษตรเพื่อให้ได้กำไรสูงสุด กระบวนการได้ โดยใช้ rapacious ของแผ่นดินและใช้ประโยชน์จากมวลของกันที่ toiling crudest และจะนำไปสู่มวลชน impoverishment และภัยพิบัติสำหรับฟาร์มขนาดเล็ก และ ขนาดกลาง ในสหรัฐอเมริกา ตัวอย่าง จำนวนฟาร์มลดลงจาก 6,097,000 ใน 1949-2, 976,000 ใน 1969 ลดมากกว่าร้อยละ 50 ประมาณเวลาเดียวกัน จำนวนฟาร์มลดลง 30 เปอร์เซ็นต์ในประเทศสาธารณรัฐเยอรมนี แคนาดาร้อย ละ 34, 26 เปอร์เซ็นต์ในสวีเดน และร้อย ละ 14 ในสหราชอาณาจักร

ภายใต้สังคมนิยม แรงของเกษตรตามชุมชนเป็นเจ้าของสังคมนิยม และ abets การพัฒนาการผลิตและความสัมพันธ์ทางสังคมเพื่อตอบสนองความต้องการเติบโตอย่างรวดเร็วของคนทำงาน แรงแผนของเกษตรได้กลายเป็นที่สุดในสหภาพโซเวียตเท่านั้นเนื่องจากในประเทศทวีความรุนแรงมากและการเปลี่ยนแปลงสังคมนิยมของชนบท

พรรคคอมมิวนิสต์และรัฐบาลโซเวียตดูแรงเป็นแนวโน้มทั่วไปในการเกษตรการปรับปรุง และพัฒนากองการผลิต โปรแกรมของ CPSU ชี้ให้เห็นว่าแนวทางหลักเพื่อปรับปรุงเกษตรกรรม และตอบสนองความต้องการเติบโตของประเทศสำหรับการผลิตเกษตร mechanization ภาพรอบ ๆ และแรงอย่างต่อเนื่องของการผลิต (ดู Programma KPSS 1971 p. 76) ปัญหาของเกษตรทวีความรุนแรงได้อึ้งกับเฉพาะ acuity โดยเดือน 1965 มีนาคม 1966 พฤษภาคม และเดือน 1970 กรกฎาคม plenums ของ CPSU และยี่สิบ - สี่สภาของ CPSU (1971), ซึ่งก่อตั้งโปรแกรมครอบคลุมระยะยาวสำหรับการพัฒนาเกษตรตามแรงภาพรอบๆ

แรงของการเกษตรเป็นไปตามความก้าวหน้าทางเทคนิคที่ไม่เสียหาย และเป็นดำเนินการโดยใช้วัสดุของเกษตรและฐานทางเทคนิค เพิ่มการผลิตแร่ และปุ๋ยอินทรีย์ วิธีการป้องกันพืช และเตรียมสารเคมีสำหรับสัตว์เลี้ยง เพิ่ม mechanization ครอบคลุมในการเกษตรและสัตว์เลี้ยง พัฒนาชลประทาน พัฒนาที่ดิน และปูนของดินเนื้อปูนกรด แนะนำวิธีปฏิบัติขั้นสูง โครงสร้างของพื้นที่ปลูก perfecting พัฒนาแบบเร่งรัด และเทคนิคการปลูกพืช แทนผลตอบแทนต่ำ plantings โดยสายพันธุ์พิเศษผลตอบแทนสูง แนะนำความเชี่ยวชาญสอดคล้องกันทั้งเขต และภาย ใน ฟาร์ม ในการสร้างคอมเพล็กซ์ขนาดใหญ่และโรงงานผลิตเนื้อ นม ไข่ ผัก กับใช้อัตโนมัติและอิเล็กทรอนิกส์ และความสำเร็จของชีวเคมี จุลชีววิทยา และอื่น ๆ และ และปรับปรุงสิ่งจูงใจวัสดุของบุคลากรสำหรับการได้รับจำนวนมากของผลิต

ความพยายามอย่างมากได้ทำการเกษตรในสหภาพโซเวียตกระชับ กำลังการผลิตไฟฟ้าของเกษตรจบ 1970 ได้ถึง 224 ล้าน kilowatts (kW) (hp 336.4 ล้าน), การเพิ่มขึ้นของเวลาเจ็ดกว่า 1940 พลังงานที่ใช้แรงงาน คำนวณต่อผู้ปฏิบัติงานเดียว เพิ่มขึ้น 22.4 ครั้ง และรวมยอด 7.44 กิโลวัตต์ (11.2 hp), เมื่อเทียบกับ 0.368 kW (0.5 hp) ในฟาร์มของชาวนาในค.ศ. 1913 – 17 ส่งแร่ปุ๋ยกับการเกษตรมีเพิ่มขึ้นในอัตรารวดเร็ว ในปี 1913 เขารวม 188,000 ตัน (ในหน่วยมาตรฐาน); ในปี 1970 พวกเขารวม 45,649,000 ตัน ชลประทานจำนวนมากก่อสร้างแล้วปีอำนาจโซเวียต เมื่อเปรียบเทียบกับระดับก่อนปฏิวัติ (1916), รวมชลประทานที่ดิน และที่ดินพร้อมเครือข่ายการระบายน้ำเพิ่มขึ้นมากกว่า 25 ครั้ง แรงของสัตว์เลี้ยงไว้ โดยการเพิ่มจำนวนของปศุสัตว์ และการผลิตปศุสัตว์ผลิตภัณฑ์ต่อหน่วยพื้นผิวดิน

แรงของเกษตรเป็นกระบวนการซับซ้อนไพบูลย์ด้านพื้นฐานเศรษฐกิจของเกษตรทั้งหมด มันเป็นลักษณะระบบดัชนี: ทุนผลิตต่อหน่วยของพื้นผิวดิน ค่าเครื่องจักรฟาร์มและอุปกรณ์ ค่าใช้จ่ายของปุ๋ยต่อหน่วยพื้นผิวแผ่นดิน และค่าของผลรวม และ marketable ผลิต ต่อหน่วยของพื้นผิวดิน และ ต่อเบิลเบลารุสของถาวรและเงินทุนหมุนเวียน Synthetisized หลักดัชนีของแรงของเกษตรมีอัตราการเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพแรงงาน ลดต้นทุนต่อหน่วยของการผลิต ของการเพิ่มผลผลิตของพืชไร่และผลผลิต ของ สัตว์ เพิ่มขึ้นของรายได้รวม และสุทธิ และเพิ่มผลกำไรของการผลิต ปีของประสบการณ์ในสหภาพโซเวียตและประเทศที่พัฒนาแล้วต่างประเทศแสดงว่ายิ่งระดับของแรงของเกษตร สิ่งอื่น ๆ กำลังเท่า สูงกว่าผลผลิตของพืชทางการเกษตรและผลผลิตของสัตว์ รวม harvests และรายได้ และแรงงานผลิตและที่ต่ำกว่าต้นทุนต่อหน่วย

ผลผลิตรวมของเกษตรใน 1970 เพิ่มขึ้น 104 เปอร์เซ็นต์มากกว่าที่ ๒๔๘๓ ในสหภาพโซเวียตทั้งหมด พื้นที่การเพาะปลูกเพิ่มขึ้นร้อยละ 37 ในช่วงเวลานั้น

Results (Thai) 3:

ต่อเนื่อง และการลงทุนที่เพิ่มขึ้นของวิธีการของการผลิตและแรงงานต่อหน่วยของพื้นที่ดิน หรือ ในการเลี้ยงสัตว์ ต่อหัวของปศุสัตว์ การใช้ความสำเร็จของวิทยาศาสตร์และการปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง และการปรับปรุงในวิธีการของการจัดการและเทคโนโลยีของการผลิตในวิธีการเหล่านี้มีการผลิตสัตว์ และที่ดินเป็นระบบเพิ่มขึ้น และสูงสุดของการผลิตจะได้รับจากทุกบุญกับค่าใช้จ่ายขั้นต่ำของแรงงานและทรัพยากรต่อหน่วยการผลิต

K . มาร์กซ์กำหนดแรงของการเกษตรเป็น " ความเข้มข้นของทุนเมื่อเดียวกันมากกว่าการกระจายของพล็อตของหลายชิ้นติดกัน " แผ่นดิน K . มาร์กซ์และ Fภาษาอังกฤษ , soch . , 2 . , 25 , ฉบับที่ 2 , หน้า 227 ) การพัฒนาความคิดนี้ , v . ฉันเลนินสังเกตเห็น : " แน่นอน คำว่า " เพิ่มเติม ( หรือต่อเนื่อง ) จำนวนแรงงาน และทุน presupposes ความเปลี่ยนแปลงในวิธีการผลิตและการปฏิรูปในเทคนิค เพื่อเพิ่มปริมาณของการลงทุนในที่ดินใด ๆ มาก หรือ เครื่องจักรใหม่ต้องอุปโลกน์และต้องมีวิธีการใหม่ของการเพาะปลูก ที่ดิน หุ้น ผสมพันธุ์ , การขนส่งสินค้า , และอื่น ๆและอื่น ๆ " ( poln . sobr . soch , นิยาย , ฉบับที่ 5 , หน้า 101 ) แรงคือ ก้าวหน้าเติบโตอย่างต่อเนื่องของกระบวนการที่รวบรวมทรงกลมทั้งหมดของการผลิตทางการเกษตร

เลนิน ชี้ว่า แรงของการเกษตร " ไม่ใช่อุบัติเหตุ , ท้องถิ่น , สบาย ๆปรากฏการณ์แต่ที่ทั่วไปประเทศอารยะ " ( อ้างแล้ว . , ปีที่ 27 , หน้า 168 ) .

ในประเทศทุนนิยม intensification การเกษตรเป็นกระบวนการธรรมชาติและขัดแย้งกัน แรงนายทุนการเกษตรเป็นหนึ่งในวิธีการหลักซึ่งทุนแทรกซึมการผลิตทางการเกษตรเพื่อให้ได้กำไรสูงสุดกระบวนการนี้ได้ โดยการใช้ขวานของที่ดินและการใช้ประโยชน์ crudest ของทำงานมวลของชาวนา และมันนำไปสู่มวลความแร้นแค้นและภัยพิบัติสำหรับฟาร์มขนาดเล็กและขนาดกลาง ในประเทศสหรัฐอเมริกา ตัวอย่างเช่น จำนวนของฟาร์มลดลงจาก 6097000 2492 ถึง 2 , 976000 ในปี 1969 ลดลงมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ในช่วงประมาณ เวลาเดียวกันจำนวนของฟาร์มลดลงร้อยละ 30 ในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ร้อยละ 34 ในแคนาดา ร้อยละ 26 ในสวีเดน และร้อยละ 14 ในอังกฤษ

ภายใต้ระบบสังคมนิยม intensification การเกษตรตามสังคมนิยมและความเป็นเจ้าของชุมชน abets การพัฒนาความสัมพันธ์การผลิตและสังคม เพื่อตอบสนองความต้องการที่เติบโตอย่างรวดเร็วของผู้คนทำงาน วางแผน intensification การเกษตรได้กลายเป็นที่สุดในสหภาพโซเวียตเท่านั้น ซึ่งเป็นผลมาจากการพัฒนาอุตสาหกรรมของประเทศและการเปลี่ยนแปลงสังคมของชนบท .

พรรคคอมมิวนิสต์และรัฐบาลโซเวียตดูแรงเป็นทั่วไปแนวโน้มในการปรับปรุงการเกษตรและการพัฒนาพลังการผลิตของ โปรแกรมของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตชี้ให้เห็นว่าวิธีหลักที่จะปรับปรุงการเกษตร และตอบสนองความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นของประเทศในการผลิตทางการเกษตร คือ รอบรู้เรื่องแรงและต่อเนื่องของการผลิต ( ดู programma kpss 1971หน้า 76 ) ปัญหาของกลุ่มเกษตรถูกวางโดยการมองเห็น โดยเดือนมีนาคม 1965 พฤษภาคม 2509 และกรกฎาคม 2513 plenums ของคณะกรรมการกลางของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตและรัฐสภายี่สิบสี่ของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียต ( 1971 ) ซึ่งก่อตั้งขึ้นโปรแกรมที่ครอบคลุมระยะยาวสำหรับการพัฒนาการเกษตรบนพื้นฐานของแรงทุกรอบ

intensification การเกษตรตามความก้าวหน้าทางเทคนิคไม่เสียหาย และถูกดำเนินการบนพื้นฐานของการปรับปรุงวัสดุการเกษตรและฐานทางเทคนิค เพิ่มการผลิตแร่และปุ๋ยอินทรีย์ , วิธีการป้องกันพืชและสารเคมีการบำรุงพันธุ์สัตว์ ครอบคลุมเรื่องการเกษตรและเลี้ยงสัตว์ ;การพัฒนาชลประทาน การพัฒนาที่ดิน และปูนของดินเป็นกรด ; แนะนำการปฏิบัติขั้นสูง ; ปรับปรุงแก้ไขโครงสร้างของพื้นที่ปลูกพืชปลูก การพัฒนาที่เข้มข้นและเทคนิค ; แทนการปลูกผลผลิตต่ำ โดยให้ผลตอบแทนสูงพิเศษเฉพาะสายพันธุ์ ; แนะนำสอดคล้องกันทั้งโซนภายในฟาร์ม ; การสร้างคอมเพล็กซ์ขนาดใหญ่และโรงงานสำหรับการผลิตเนื้อสัตว์นม ไข่ และผักที่มีการใช้ที่กว้างขวางของระบบอัตโนมัติและอิเล็กทรอนิกส์ และจากความสำเร็จของชีวเคมี จุลชีววิทยา เป็นต้น และเพิ่มวัสดุ ด้านบุคลากรสำหรับการได้รับจำนวนมากของการผลิต

อย่างมากความพยายามได้รับการทำที่จะกระชับการเกษตรในสหภาพโซเวียตพลังความสามารถของการเกษตรที่ส่วนท้ายของปี 1970 ได้ถึง 224 ล้านกิโลวัตต์ ( kW ) ( 336.4 ล้าน HP ) เพิ่มเป็นเจ็ดครั้งมากกว่าปี พลังงานที่ใช้แรงงาน คำนวณต่อเดียวคนงานเพิ่มขึ้น และหากมีเวลา 7.44 กิโลวัตต์ ( หรือ HP ) เป็นนอกคอก 0.368 กิโลวัตต์ ( 0.5 HP ) ในฟาร์มของชาวนาใน 1913 – 17การส่งมอบปุ๋ยแร่เพื่อการเกษตรจะเพิ่มขึ้นในอัตราที่รวดเร็ว ในปี 1913 เขามี 188000 ตัน ( ในหน่วยมาตรฐาน ) ; ในปี 1970 พวกเขามี 45649000 ตัน ก่อสร้างชลประทานมากได้รับการทำผ่านปี อำนาจของสหภาพโซเวียต . ในการเปรียบเทียบกับระดับก่อนปฏิวัติ ( 1916 ) รวมที่ดินและน้ำชลประทานมีเครือข่ายเพิ่มขึ้นมากกว่า 2 .ครั้งที่ 5 แรงของการเลี้ยงสัตว์มีการทำเครื่องหมายโดยการเพิ่มจำนวนของปศุสัตว์และการผลิตปศุสัตว์ผลิตภัณฑ์ต่อหน่วยของพื้นผิวดิน

intensification การเกษตรมีกระบวนการซับซ้อนเกี่ยวทุกแง่มุมพื้นฐานของเศรษฐศาสตร์การเกษตร มันเป็นลักษณะตามระบบของดัชนี : ลงทุนผลิตต่อหน่วยของพื้นผิวดินค่าของเครื่องจักรฟาร์มและอุปกรณ์ ค่าใช้จ่ายต่อหน่วยของพื้นผิวดิน ปุ๋ย และมูลค่าของตลาดรวม และผลิตต่อหน่วยของพื้นผิวดินและต่อสาธารณรัฐและคงที่เงินทุนหมุนเวียน . ระหว่างหลัก synthetisized ดัชนี intensification การเกษตรมีอัตราการเพิ่มขึ้นของผลผลิตแรงงาน , การลดต้นทุนการผลิตการเพิ่มขึ้นของผลผลิต ผลิตภัณฑ์ฟาร์มและผลผลิตของสัตว์ การเพิ่มขึ้นของรายได้และกำไรสุทธิ และการเพิ่มขึ้นของอัตราการผลิต ปีของประสบการณ์ในสหภาพโซเวียตและประเทศที่พัฒนาในต่างประเทศแสดงให้เห็นว่าสูงกว่าระดับของแรงของการเกษตร อย่างเท่าเทียมกัน สูงกว่าผลผลิตของพืชผลทางการเกษตรและผลผลิตจากสัตว์ผลผลิตขั้นต้นและรายได้ และผลิตภาพแรงงาน และลดต้นทุนต่อหน่วยผลผลิตมวลรวม

ของการเกษตรใน 1970 เพิ่มขึ้น 104 เปอร์เซ็นต์ เหนือกว่าของ 1940 ที่ล้าหลังเป็นทั้ง ; พื้นที่ในการเพาะปลูกเพิ่มขึ้น 37 เปอร์เซ็นต์ ในช่วงเวลานั้น