lever simple machine consisting of

lever simple machine consisting of a bar supported at some stationary point along its length and used to overcome resistance at a second point by application of force at a third point. The stationary point of a lever is known as its fulcrum. The term lever is also applied to a projecting piece that is moved to operate or adjust inner machinery, such as a lever moved to the right or left to switch electric current on or off or to adjust the size of the opening of a shutter in a camera.

Principle of the Lever

It has been found by experiment that two equal forces acting in opposite directions, i.e., clockwise and counterclockwise, and applied to a uniform lever at equal distances from the fulcrum counteract each other and establish a state of equilibrium , or balance, in the lever. Experiment has also shown that two unequal forces when acting in opposite directions will bring about an equilibrium when the product of the magnitude of one force and its effort arm, or lever arm (the distance of its point of application from the fulcrum), is equal to the product of the magnitude of the other force and its effort arm. In physics the product of a force by its effort arm is called a moment of the force; the general conclusion known as the principle of moments states that equilibrium is established when the sum of the moments of the forces acting in a clockwise direction is equal to the sum of the moments of the forces acting in a counterclockwise direction. It is possible, as a result, to overcome a very large force at a short distance from the fulcrum with a very small force at a great distance from the fulcrum. Archimedes is supposed to have boasted, having the lever in mind, that given a place to stand he could move the world.

Classification and Application of Levers

In the use of a small force to overcome a large one the lever finds its many common applications. The lever is used for prying, as in the case of the crowbar, or for lifting. For example, the fulcrum is the point upon which a crowbar rests when used to lift or to pry loose some object; the effort is applied at the end farther from the fulcrum and is relatively small. The distance from the operator's hands to the fulcrum is known as the lever arm, or effort arm; the object being pried loose is the resisting force, or resistance; the object's distance from the fulcrum is the resistance arm. Levers in which the fulcrum is located between the effort and the resistance, as in the crowbar and the beam balance, are known as first-class levers. The fulcrum may also be located at one end of the lever, with the effort applied at the other end and the resistance in between; this type of lever, illustrated by the wheelbarrow and the nutcracker, is known as a second-class lever. The final possibility, known as a third-class lever, has the effort applied between the fulcrum and the resistance and is illustrated by various types of tongs.

Many other common tools, instruments, and appliances are applications of the principle of the lever. The human forearm is an application of the third-class lever, the elbow acting as the fulcrum, the weight held in the hand and being lifted as the resistance, and the pull of the muscles between the elbow and the hand as the effort. In a second-class lever, the effort arm is always longer than the resistance arm, so that a smaller effort moves a larger resistance, while in a third-class lever the reverse is always true, with the effort greater than the resistance. In a first-class lever, the effort may be either larger or smaller than the resistance, depending upon the location of the fulcrum.

Results (Thai) 1:

ก้านเครื่องกลอย่างง่ายที่ประกอบด้วยบาร์สนับสนุนในบางจุดที่นิ่งตามความยาว และใช้เพื่อเอาชนะความต้านทานที่จุดสอง โดยประยุกต์ของแรงที่จุดสาม จุดนิ่งของคันโยกเป็นจุดหมุนที่เรียกว่า แงะระยะไปยังชิ้นส่วนโปรเจคที่ย้ายการใช้งาน หรือปรับปรุงเครื่องจักรภายใน เช่นคันโยกถูกย้ายไปทางขวา หรือซ้าย เพื่อสลับกระแสไฟฟ้าเปิด หรือปิด หรือปรับขนาดของการเปิดของชัตเตอร์ที่กล้อง หลักการคาน มันได้พบ โดยการทดสอบที่สองเท่ากับแรงในทิศทางตรงข้าม เช่น ตามเข็มนาฬิกา และทวนเข็มนาฬิกา และใช้กับคันโยกที่มีระยะห่างเท่ากันจากจุดหมุนรับมือกับแต่ละอื่น ๆ และสร้างสถานะของสมดุล สมดุล คันโยก การทดลองยังได้แสดงพลังไม่เท่ากันทั้งสองเมื่อทำหน้าที่ในทิศทางตรงข้ามจะนำความสมดุลเมื่อผลิตภัณฑ์ขนาดของหนึ่งแรง และแรงแขน หรือก้านแขน (ระยะห่างของจุดของโปรแกรมจากจุดหมุน), มีค่าเท่ากับผลคูณของขนาดของความแรงและความพยายามของแขน ฟิสิกส์ ของแรงโดยแขนของความพยายามเรียกว่าช่วงของแรง ข้อสรุปทั่วไปที่รู้จักกันเป็นหลักการของช่วงเวลาที่ระบุว่า สมดุลก่อตั้งขึ้นเมื่อผลรวมของช่วงเวลาของแรงที่กระทำในทิศทางตามเข็มนาฬิกาเท่ากับผลรวมของช่วงเวลาของแรงที่กระทำในทิศทางทวนเข็มนาฬิกา ได้ เป็นผล จะเอาชนะแรงมากที่ห่างจากจุดหมุนกับแรงเล็กดีห่างจากจุดหมุน อาร์คิมิดีควรจะมีเอ๊ก มีคันโยกในใจ ว่า ที่ให้หาที่ยืน เขาอาจย้ายโลก การจัดประเภทและการประยุกต์ใช้คันโยก ในการใช้กำลังขนาดเล็กที่เอาชนะใหญ่ คันโยกพบการใช้งานทั่วไปมากมาย ใช้คันโยก สำหรับ prying เช่นในกรณีของ crowbar หรือยก ตัวอย่างเช่น จุดหมุนเป็นจุดซึ่ง crowbar มีอยู่เมื่อใช้ การยก หรืองัดหลวมบางวัตถุ ความพยายามจะใช้เมื่อสิ้นสุดไกลจากจุดหมุน และค่อนข้างเล็ก ระยะทางจากมือของผู้ประกอบการจุดหมุนเรียกว่าก้านแขน หรือพยายามแขน วัตถุเป็นพายด์หลวมคือ ต้านแรง หรือความต้านทาน ระยะห่างของวัตถุจากจุดหมุนเป็นแขนของความต้านทาน คันโยกที่จุดหมุนอยู่ระหว่างความพยายามและความต้านทาน การ crowbar และดุลคาน จะเรียกว่าชั้นหนึ่งคัน จุดหมุนอาจจะอยู่ที่ปลายด้านหนึ่งของก้าน มีความพยายามนำไปใช้ในส่วนอื่น ๆ และความต้านทานระหว่าง ชนิดนี้ก้าน รถสาลี่และนัทแครกเกอร์ มีภาพประกอบเป็นคันโยกชั้นที่สองเรียกว่า โอกาสสุดท้าย เรียกว่าคันโยกสามชั้น มีความพยายามที่ใช้ระหว่างจุดหมุนและแรงต้านทาน และจะแสดง โดยคีมชนิดต่าง ๆ อื่น ๆ ทั่วไป เครื่องมือ เครื่องมือเครื่องใช้ใช้งานหลักการคาน แขนมนุษย์เป็นโปรแกรมการคานสามชั้น ข้อศอกเป็นจุดหมุน น้ำหนักจัดขึ้นที่มือและถูกยกเป็นความต้านทาน และการดึงของกล้ามเนื้อระหว่างข้อศอกและมือเป็นความพยายาม ในชั้นที่สองคันโยก แขนความพยายามอยู่เสมอยาวกว่าแขนต้านทาน ดังนั้นความพยายามเล็กย้ายความต้านทานที่มีขนาดใหญ่ขึ้น ในขณะที่ในคันโยกสามชั้น กลับเป็นเสมอจริง ด้วยความพยายามมากกว่าการต่อต้าน ในชั้นแรกคันโยก ความพยายามอาจจะใหญ่ หรือเล็กกว่าความต้านทาน ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของจุดหมุน

Results (Thai) 2:

คันโยกเครื่องง่ายประกอบด้วยบาร์ได้รับการสนับสนุนที่จุดหยุดนิ่งบางส่วนตามความยาวและใช้ในการเอาชนะความต้านทานที่จุดที่สองโดยการประยุกต์ใช้แรงในจุดที่สาม จุดหยุดนิ่งของคันโยกเป็นที่รู้จักกันเป็นศูนย์กลางของมัน คันเป็นคำที่ยังใช้ชิ้นส่วนที่ยื่นออกว่าจะถูกย้ายไปทำงานหรือปรับเครื่องจักรภายในเช่นคันโยกย้ายไปทางซ้ายหรือขวาเพื่อสลับกระแสไฟฟ้าหรือปิดหรือปรับขนาดของการเปิดชัตเตอร์ในที่ กล้อง. หลักการของคานจะได้รับการค้นพบโดยการทดลองที่สองกองกำลังเท่ากับทำหน้าที่ในทิศทางตรงข้ามคือตามเข็มนาฬิกาและทวนเข็มนาฬิกาและนำไปใช้กับคันโยกเครื่องแบบที่ระยะทางเท่ากันจากศูนย์กลางรับมือกับแต่ละอื่น ๆ และสร้างรัฐของสมดุลหรือ ความสมดุลในคันโยก การทดลองยังแสดงให้เห็นว่าทั้งสองกองกำลังที่ไม่เท่ากันเมื่อทำหน้าที่ในทิศทางตรงข้ามจะนำมาเกี่ยวกับสมดุลเมื่อสินค้าของขนาดของหนึ่งแรงและแขนความพยายามของตนหรือแขนคัน (ระยะทางของจุดของโปรแกรมจากศูนย์กลางที่) ที่มีค่าเท่ากับ กับผลิตภัณฑ์ของขนาดของแรงอื่น ๆ และแขนความพยายามของตน สินค้าในฟิสิกส์ของแรงแขนความพยายามที่จะเรียกว่าช่วงเวลาของการบังคับนั้น ข้อสรุปทั่วไปที่รู้จักกันในหลักการของช่วงเวลาที่ระบุว่าสมดุลจะเกิดขึ้นเมื่อผลรวมของช่วงเวลาของความแรงที่กระทำในทิศทางตามเข็มนาฬิกาคือเท่ากับผลรวมของช่วงเวลาของกองกำลังที่ทำหน้าที่ในทิศทางทวนเข็มนาฬิกา มันเป็นไปได้เป็นผลที่จะเอาชนะกองกำลังขนาดใหญ่มากที่ไม่ไกลจากศูนย์กลางด้วยแรงขนาดเล็กมากในระยะทางที่ดีจากศูนย์กลาง Archimedes ควรจะโตมีคันโยกในใจว่าได้รับสถานที่ที่จะยืนอยู่ที่เขาจะย้ายโลก. การจำแนกประเภทและการประยุกต์ใช้คันโยกในการใช้กองกำลังขนาดเล็กที่จะเอาชนะขนาดใหญ่หนึ่งคันพบว่าการใช้งานร่วมกันของหลาย คันที่ใช้สำหรับ prying เช่นในกรณีของชะแลงหรือสำหรับการยก ยกตัวอย่างเช่นศูนย์กลางเป็นจุดซึ่งชะแลงวางอยู่เมื่อใช้ในการยกหรือจะแงะหลวมวัตถุบางอย่าง ความพยายามที่จะนำไปใช้ในตอนท้ายไกลออกไปจากศูนย์กลางและมีขนาดค่อนข้างเล็ก ระยะทางจากมือของผู้ประกอบการเพื่อศูนย์กลางเป็นที่รู้จักกันแขนคันโยกหรือแขนพยายาม; วัตถุที่ถูกงัดหลวมเป็นแรงต่อต้านหรือความต้านทาน; ระยะทางของวัตถุจากศูนย์กลางความต้านทานแขน คันที่ศูนย์กลางตั้งอยู่ระหว่างความพยายามและความต้านทานเช่นเดียวกับในชะแลงและความสมดุลของคานที่รู้จักกันเป็นคันชั้นแรก ศูนย์กลางนอกจากนี้ยังอาจจะอยู่ที่ปลายด้านหนึ่งของคันโยกที่มีความพยายามที่นำมาใช้ในส่วนอื่น ๆ และความต้านทานในระหว่าง; ประเภทนี้ของคานแสดงโดยสาลี่และแคร็กเกอร์ที่เป็นที่รู้จักกันเป็นคันชั้นสอง ความเป็นไปได้สุดท้ายที่รู้จักกันเป็นคันโยกสามชั้นมีความพยายามที่นำมาใช้ระหว่างศูนย์กลางและความต้านทานและมีการแสดงโดยประเภทต่างๆของแหนบ. หลายเครื่องมืออื่น ๆ ทั่วไปเครื่องมือและเครื่องใช้ไฟฟ้ามีการใช้งานของหลักการของคันโยก แขนของมนุษย์เป็นแอพลิเคชันของคันที่สามระดับข้อศอกทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางน้ำหนักถืออยู่ในมือและถูกยกขึ้นเป็นความต้านทานและดึงของกล้ามเนื้อระหว่างข้อศอกและมือเป็นความพยายามที่ ในคานชั้นสองแขนความพยายามอยู่เสมอนานกว่าต้านทานแขนเพื่อให้ความพยายามที่มีขนาดเล็กย้ายต้านทานขนาดใหญ่ในขณะที่คันโยกสามชั้นกลับเป็นความจริงเสมอมีความพยายามมากขึ้นกว่าความต้านทาน ในคันโยกชั้นแรกความพยายามที่อาจเป็นได้ทั้งขนาดใหญ่หรือขนาดเล็กกว่าความต้านทานขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้งของศูนย์กลางที่