Many of the theoretical perspective

Many of the theoretical perspectives regarding oral and written language outlined here have been
applied in educational contexts and used to underpin pedagogy and curriculum design. One area in
which the “autonomous” model of literacy has been challenged recently has been from the perspective of the ethnography of education. Ethnographic approaches to the study of language in education have been popular for some time, especially in the US: Villegas provides a useful overview of that literature which attempts to help teachers “understand what tools they need to be effective teachers in culturally diverse classrooms” (1991: 4). She cites the classic study by Susan Phillips (1983) of Warm Springs Indian reservation, which attempted to answer the question of why the children were silent during classroom lessons. Phillips, using ethnographic methods, compared their school participation patterns to how learning occurred in the community. She discovered that in their own community these children were used to a high degree of self-determination, that they learned by watching adults, and they were often taken care of by siblings whom they turned to for help. These ways of learning placed them at a disadvantage where the teacher kept close control of the interactions in the class, where verbal instruction was the main method of teaching, and where students had to display their knowledge in front of other students. This “cultural” explanation for differential learning performance has become a standard basis for analyzing “minority failure” in US schools and generated a wealth of
comparable ethnographies (Gumperz and Hymes, 1972; Cazden, 1988). Interestingly for present
purposes, the emphasis tended to be on oral language patterns, at least until Heath's (1983) account of the literacy practices of three communities in the Piedmont Carolinas. More recently, and drawing on the theoretical and methodological perspectives outlined above, to which Heath herself made a major contribution, researchers have focused more closely on the written dimension of schooled performance and on the relation of oral and written language.

Results (Malay) 1:

Banyak perspektif teori mengenai Bahasa lisan dan bertulis yang digariskan di sini telahdigunakan dalam konteks pendidikan dan digunakan untuk menyokong Reka bentuk pedagogi dan kurikulum. Satu kawasan diyang model "autonomi" Literasi telah dicabar baru-baru telah dari perspektif etnografi pendidikan. Pendekatan etnografi kajian bahasa dalam pendidikan telah popular selama beberapa waktu, terutama di Amerika Syarikat: Villegas menyediakan gambaran berguna bahawa kesusasteraan yang cuba untuk membantu guru-guru yang "memahami apa tools yang perlu untuk menjadi guru yang berkesan dalam bilik darjah mempunyai berbagai-bagai" (1991:4). Beliau memetik kajian klasik oleh Susan Phillips (1983) membuat tempahan India hangat Springs, yang berusaha menjawab persoalan mengapa kanak-kanak telah senyap dalam pengajaran bilik darjah. Phillips, kaedah etnografi berbanding pola penyertaan sekolah mereka kepada bagaimana pembelajaran berlaku di dalam masyarakat. Beliau mendapati bahawa dalam masyarakat mereka sendiri kanak-kanak ini telah digunakan untuk Ijazah tinggi penentuan nasib sendiri, bahawa mereka belajar oleh orang dewasa yang menonton, dan mereka yang sering dijaga oleh adik-beradik yang mana mereka beralih kepada untuk bantuan. Cara ini pembelajaran diletakkan mereka berpihak yang lemah di mana guru disimpan rapat kawalan interaksi dalam kelas, di mana arahan lisan adalah kaedah pengajaran yang utama, dan di mana pelajar terpaksa memaparkan pengetahuan mereka di hadapan pelajar-pelajar lain. Ini penjelasan "budaya" untuk prestasi pembelajaran pembezaan telah menjadi asas yang standard untuk menganalisis "kegagalan minoriti" di sekolah-sekolah dan menjana pelbagaisetanding ethnographies (Gumperz dan Hymes, 1972; Cazden, 1988). Menariknya untuk hadirtujuan, penekanan terus diberikan kepada corak Bahasa lisan, sekurang-kurangnya sehingga Heath (1983) akaun amalan Literasi tiga komuniti pada Piedmont Carolinas. Lebih terkini, dan lukisan pada perspektif teori dan metodologi yang digariskan diatas, Heath yang dirinya membuat sumbangan besar, penyelidik telah menumpukan lebih rapat pada dimensi prestasi penhujung bertulis dan hubungan lisan dan bahasa bertulis.

Results (Malay) 2:

Banyak daripada perspektif teori mengenai bahasa lisan dan bertulis yang digariskan di sini telah
digunakan dalam konteks pendidikan dan digunakan untuk menyokong pedagogi dan reka bentuk kurikulum. Satu kawasan di
mana model "autonomi" celik huruf telah dicabar baru-baru ini telah dari perspektif etnografi pendidikan. Pendekatan etnografi untuk kajian bahasa dalam pendidikan telah popular untuk beberapa waktu, terutama di Amerika Syarikat: Villegas memberikan gambaran yang berguna itu sastera yang cuba untuk membantu guru "memahami apa alat yang mereka perlukan untuk menjadi guru berkesan dalam pelbagai budaya bilik darjah" ( 1991: 4). Beliau memetik kajian klasik oleh Susan Phillips (1983) daripada Warm Springs tempahan India, yang cuba untuk menjawab persoalan mengapa anak-anak itu berdiam diri semasa pengajaran di bilik darjah. Phillips, menggunakan kaedah etnografi, berbanding corak penyertaan sekolah mereka untuk bagaimana pembelajaran berlaku dalam masyarakat. Beliau mendapati bahawa dalam komuniti mereka sendiri kanak-kanak ini telah digunakan untuk ijazah tinggi penentuan nasib sendiri, bahawa mereka belajar dengan menonton orang dewasa, dan mereka sering dijaga oleh adik-beradik yang mereka beralih kepada bantuan. Ini cara pembelajaran meletakkan mereka di dalam keadaan yang mana guru yang disimpan kawalan dengan interaksi dalam kelas, di mana arahan lisan merupakan kaedah utama pengajaran, dan di mana pelajar perlu memaparkan pengetahuan mereka di hadapan pelajar lain. Ini "budaya" penjelasan untuk prestasi pembelajaran pengkamiran telah menjadi asas standard untuk menganalisis "kegagalan minoriti" di sekolah-sekolah Amerika Syarikat dan dihasilkan pelbagai
ethnographies setanding (Gumperz dan Hymes, 1972; Cazden, 1988). Menariknya untuk masa kini
tujuan, penekanan cenderung untuk menjadi kepada corak bahasa lisan, sekurang-kurangnya sehingga (1983) akaun Heath amalan literasi tiga masyarakat di Carolinas Piedmont. Baru-baru ini, dan lukisan perspektif teori dan metodologi yang digariskan di atas, yang dibuat Heath dirinya sumbangan besar, penyelidik telah memberi tumpuan lebih rapat dalam dimensi bertulis prestasi dididik dan hubungan bahasa lisan dan bertulis.